කව් සඟරාව - iii

තු නි වෙ නි කා ණ් ඩ ය. ————

170 වි සි තු රු කසුන් හුය අවුනොගත් රු ව න වි සි තු රු ලකල් කළ කිවිනුර සොඳු රු ව න වි සි තු රු ගුණැති මේ දන්කර හිමි රු ව න වි සි තු රු සියක්කල් දිනෙවා සිසි රු ව න

271 පි රි සි සි ම ඩ ල කෙමිතුරු පෙල රොණින ව ල පි රි සි දු ද ව ළ කෙලෙ සගනල දලසෙ ව ල පි රි කි රි සි ලි ළ බිදු දිය විලතුල පු ව ල පි රි ය ස ක ම ළ බිජි මෙහිමිගෙ අතී ද ව ල

272 ප න් නා දුසිරිහළ අප සමිදුට පව ර පෙ න් නා මෙ පොත වැඳ සිට සිරිපද තඹ ර ඉ න් නා කිරම යති කනුමුල්දෙනි වෙහෙ ර ද න් නා විලස කවිකළ බව කිය මිතු ර

කොග්ගල ගුරුතුමා තමන් ගැන කියාගත් සෙත් කවි

273 ගෙ ලෙ සි රි ස ර ට වි ලී වැද සකි නිසකව සයුර ගැ ලී වි දි නෙ ව් සි තෙ න ක ලි නරිවන උවමෙන් කොඳ ලක ලී ත ද තෙ ද බ ල වි පු ලී ගොවිඳු දැරු දද රද දද කෙහෙ ලි ස ල ස ව මු ‍ෙව නි ගි ලී රෝදුක මට සුබසෙත් මගු ලී

274 ම න හ ර ක ම ළ ඹා හට වැඩසිටීනට සිතසෙ ඇ ලී පු ළු ළු ර ගැ බ ල ඹා කොත මිණිපහණින් කළ කෙහෙ ලී සි රි ප ති සි රි ල ඹා හිමිහුගෙ පරණය රුසිරු දි ලී ක ළ මැ න වි ය එ ඹා දෙව්රද ම මුවට සෙත් මිඟු ලී

275 යු ව ල ත ක ර සු ඹේ ලොබේ සුර පිතුසිරි පසු බා ක ම ල ට ක ම ල නැ ඹේ ඔ බේ නැබ සමවෙයි යමිනො බා ද ල ල ඹ ති ල ඹ ගැ ඹේ ප ‍බේ රැදි දෙව් රකුනේ මහ බා ක ‍ර දෙ නු ම ට සු ල ඹේ සු බේ සෙත දෙයදරලෙඩනොත බා

376 දි වි ර න් සි නි ඳු ස ළූ පැලඳි නෙක දිව් සුවඳින් ලකා ලු දි ව සි රි න ය න වෙ ළූ පුළුළුකුල රියසක් ලෙස බැබ ලූ දි ව සි රි බ ර ඉ සි ළූ සිරිවස් ලකුනැති දෙවිඳු ක ලූ දි ව තෙ ද සි ත් නැ වි ළූ ම මුවලෙඩ ගුනකර න්සිය ලූ

46 කව් ගඟරාව

කතලුවේ විමලඤාණ ස්ථවිරයන්වහන්සේ ලියුම්පිට ලියායැව් කිවි පන්තියක්.

277 වි සි මු ව වි සි ක තා උර සුරැඳි පිරික තා සැ සි හු ගෙ පු තු පි තා වන සුගත පල පි තා ද සි ප ත සි ප ප තා වැඳ සොඳිනි මෙම පතා තෙසි න ද දෙ නු ඉ තා කඩිනමට මගෙ ඉ තා

278 සු මි තු රු කොඳවනට අමිතුරුවු නිර තු රු සු මි තු රු වැනි ම හද මැදුරතට පිවි තු රු සු මි තු රු අප සුගතපල් වෙත කර ය තු රු සු මි තු රු දෙව මෙ පත පද නැමද අන තු රු

279 සි ය ප ත සි ය දි මු ත කරහැර තම ස ප ත සි ය ප ත සි ය ය ප ත බුදු සසුන දිසි ප ත සි ය ප ත සි ය සු ග ත පලයති පුතුගෙ ප ත සි ය ප ත සි ය ම ත ත දි වැඳ දෙව මෙ ප ත

280 ප ය ද ර වඳිති තුටුකළ මියුරන් මි තු රු ප ය ද ර ලෙදිනි දිසි කොග්ගල මං මි තු රු ප ය ද ර ණිය සුගතපාලබිදන් මි තු රු ප ය ද ර නියරසඹනා පත දෙන් මි තු රු

281 ස බ ද සියොත් සෙව්දිලි කොග්ගලහි ම ගේ ස බ ද සැදැහැ සිල්කඳ මල් සුවඳ ම ගේ ස බ ද සුගතපාලබිඳන් වන්හි ම‍ ගේ ස බ ද මෙ පත වැඳ දෙනු හනිකටම ම ගේ

282 තෙ නෙ ත ලා ල යසහර තෙදිගු දිගු ස ක ස ත ත ආ ල වැඩුමෙනි පරසිඳු මෙල ක සු ග ත පා ල අප සකිදුගෙ සිට පසෙ ක මෙ ප ත දි ල වර වැද සිරිපතුල් දෙ ක

283 දි මු ත මේ ල කත්සරදෙව දනලි නෙ ක නු මු ත සී ල සුවඳැති සිරිදැරු සරෙ ක ස ග ත පා ල සකිඳුගෙ වැඳ පතුල් දෙ ක මෙ ප ත දි ල පිළිතුරුගෙන වර හනි ක

284 ප ත් වම ලකත් සැම සුදනන් දිවග ර ගේ කි ත් නල සතත රග දෙනවත් රුව අන ‍ ගේ මි ත් අප සුගත පැලබිදන් යති පුතු ගේ ප ත් වැද මෙපත දෙවි විගසින් සකිය ම ‍ ගේ

සැ ප සෙ වැ ඩු නු සු හු ඹ ල් වන් කදලි කඳන් දෙ ක තු ල් වන් වට ම ට සි ළු ටු නි දු ල් ව න් ව ටො ර යු ව ල බැබ ලේ රු සි රු ස යු ර නැ ගි දු ල් වන් නොවියකි තිබෙන බුබු ල් වන් දකින සුරඹ ම‍නලො ල් ව න් සපිරි දෙදන මඬ ලේ නොපිපි නිලඟසොඳ පො ල් වන් දන සඟ ලැ ති සු ල ක ල් වන් මිනිනුරුවැල බිඟුනිල් ව න් සොඳ සිරිපා කම් ලේ පි රි ප ත හැ ර මු ව තු ල් වන් දෙවිඳුනි මෙ ම ට උ පු ල් වන් කළ මැනවිය මන ක ල් ව න් ජයසිරි සුබ මගු ලේ

තුන්වෙනි කාණ්ඩය්ර 47

286 දි ය ත පිරිතිරෙන යස වතුර නොව ක ඩ අ න ත සත කෙලෙන් තියු නදිනි තුඩ තු ඩ සු ග ත පල ම සකි වැදගෙන ඔදැනී ව ඩ මෙ ප ත දෙව සබඳ කිසි නැතුව දඩ බ ඩ

රාජාධිරාජසිංහ රජ ‍කදියෙන් පෙන්වන ලද ගිරවෙකු ට කෙනෙහිම කාව්යික්කාරයින් කියාපු කවි පංතියක්.

287 නි ලා පෙන්ද වන වනා මුසි ප් පු ස ලා දෙ තටු පත් කරයි කුල ප් පු මු ලා නොවන බස් කියයි තිර ප් පු බ ලා පන්න රනගිරා පෙත ප් පු

288 සැ ඩ වත තුඩ රතු ගත නිල් පැහැ‍යෙ ක වැ ඩ කළ වැනි‍ ගෙලෙ තුන්පට මාලෙ ක උ ඩ ඉගිලෙන කල රුව තටුපත් දෙ ක ස ඩ බල සකි රනගිරවා පෝත ක

289 බි න් න බැළුන් බලමින් ඇස නෙර වා දු න් න බොජුන් තුබුදිය පල රස වා ස න් න සහිත බස් පවසති තර වා ඔ න් න බලාපන් සකි රනගිර වා

290 ගි ර ව උපන් පෙර එ බෝසතා නෝ ත ර කොට දෙවිදත් උකුසු සතා නෝ පෙ ර සිට ඒ බුදුබව පතා නෝ උ ර පිට රන්රද රන ගිරවා නෝ

291 තෙ ර කෙනෙකුන් පෙර ඇති කළා ගිරවෙ කි තො ර ණ මුදුන සිටියා දැක උකුසෙ කි ත ර ව කරින් අල්ලා ගිය ගමන කි පො ර ණ සිටම රණගිරවා හපනෙ කි

292 උ න පඳුරෙහි නිති කුඩඅ සැද න් නේ දැ න ගොවිවන ඇල්කෙතට කොට න් නේ මැ න දෙමි, කිව් නම අමුණු බැගි න් නේ ර ණ ගිරවා නම නුඹද බොල න් නේ

298 ප තු ර සේම තටු දෙක ඉල දැ ලේ ය තු ර සේම කට නෑරම කෝ ලේ ක තු ර සේම මුව අතකට දෑ ලේ මි තු ර බලන් රණගිරවගෙ මා ලේ

මිහිරි පැන්නේ ධම්මරතන ස්ථවිරයන් වහන්සේගේ ලියුම් ගෙන යෑමේ නියුක්තව සිටි ‘බහිතා’ නමැත්තාට අටදහි වත්තේ වලව්වෙන් කෑම නොදෙන බැවින් දිනක් ලියමනට පිට ලියායැව් කවිය.

294 සා ලා වේ ඉන්න සඳ මුදලි මැති ව රා ලා ලා අත් මුදුන පද යුවල වැද ස රා දී ලා මේ පතර යලි නැමද තියු ක රා කා ලා එනු බහිතෙ නුබෙ බඩ පැලෙන තු රා

48 කව් සඟරාව

වටුනේ හාමුගේ මවු විසින් අම‍දෝරිස් අප්පුහාමිට කී කවි කෙත්

295 ගි ර ග ර නා මොනරිඳු විසු පෙර දව ස අ රි ටු ගැ ණා මල බැ ඳ වැනසුන විල ස රු දු රු ක ණා හට හිර දුන්නට දොහො ස බැ රි ම උ නා විසිමට පෙර විසුන් ‍ෙව ස

296 පෙ ර ර ක් අපෙ මුනිඳු සේනක පඩි කා ලේ බ මු ණෙ ක් මහළු යම්වන ලියෙකුට ආ ලේ උ ර ගෙ ක් පයිවැදීලා පැමුණුකකෝ ලේ අ ව් ල ක් වෙයි ‍එමෙන් මුදලිඳුටත් රා ලේ

දිනක් ශුභ මංගල්යක ගාහයකදි රටේ මහත් කෙනෙක් මිදෙල්ලව කෝරාල ගෙන් වඩා නැදෑයෝ තොපට නැ නොවෙද කියා ඇසූ විට මෙසේ කිය.

297 සු ර ලො ව - අ සු ර ලො ව නා ලො ව - මි දෙ ල් ලො ව මෙය ඇසූ රටේ මහත්මයා ලජ්ජාවේ තුෂ්ණිම්භුතව උන්නාළු.

298

 සම්මුක අලඞ්කාරය වල්ලිමාත යනාදි පොත් කළ දිසානායක මහතා දකින පිණිස ආ නාවින් නම් ගම් පියසෙ මිනිසෙක්, අතර උනු දෙබසක්.

මුදලි තුමා - තෝ කොයිබ මිනි සා නාවින්නය - නාවින් නම් පි සා මුදලිතුමා - අවේ මක්නි සා නාවින්නයා - ආමි සමිඳුන් දකින පිණි සා

ක්රිනස්තු භක්තික කෙණෙක් සහ බුද්ධ භක්ති කෙණෙක් ආගම් වාදයක් වී ක්රිනස්තු භක්තික කණා මෙසේ කීළු.

229 වෙ ස් ස් න් තර රජ සිල් රකි තෙ යි කි ව් ඉ ස් ස න් වෙලඳම් කර රැක තෙ යි කි ව්

ඊට කෝපවූ බුද්ධ භක්තික කණා මෙසේ කීළු.

කපාල කන්දෙ වැඩ සි‍ටිතෙ යී කි ව් එළු හොරකමින් ඇන ගැසුව යි කි ව් මීට පසු දෙදෙනාගේ පොළු හරඹයෙන් ඔළු ගෙඩි පලා ගත්තාලු.

කාන්ඩම්බි නොතාරිස් මහත්මයා කී කවියක්.

300 අ ස න් සබද කෙත් බලනට සිත් පි රි යා වෙ මි න් ම යත රුසිරට සරුඹන් සි ‍රි යා අ ර න් ඉහළ ඇඳිවත් නොවමින් හි රි යා ල ඳු න් තුන් දෙනෙක් ඉගිලු තුන් හි ‍රි යා

ඊට සිඤ්ඤො මහත්මයා කී පිළිතුරු කවිය.

301 දි ගු නෙ ත් ඔතසෙ රුසිරට සුරඹන් ස රි යා ඇ ඳි ව ත් ඉහළ ගෙන ඉගිළූ තුන් හි රි යා දැ ක සි ත් විලස උන් තුනු විල්හි හි රි යා ර ම පු ත් නිසල ඇතොබට එන්නට ඇ රි යා

තුන්වෙනි කාණ්ඩය 49

ජයවිර බණ්ඩාර මහතා මගයන මලාගම තරුණියෙකුට කි කිවියක්.

302 මා ලි නි ල් ල ගවනා මුහුලස දු ල් ල ආ ලි බෙ ල් ල බැදගන මුතු රැස තැ ල් ල බැ ලි ස ල් ල හැඳ යන සිටු සිතැවු ල් ල හා ලි කෙ ල් ල වටිනෙය මසුරන් ම ල් ල

තෙල්වත්තේ ඒබ්රහහම් සොවිස් වෙද වහත්මයා කැලණිග‍ඟේ නාමින් සිටි ගොයිගම තරුණියෙකුට කී කවියක්.

308 ග න් ත ර ගි ලී නා ඇඳිවත කර පා ත පු න් වෙ ර දි ලි ද්රවවයුර මදනට ජා ත ස න් ක ර බැ ලී මා දෙස සිට ගෙණ ඈ ත හ ත් දු රු කෙ ලී වටිනෙය මසුරන් දෝ ත

නැදිමාලේ තරුණියෙකුට කෙනෙක් කී කවියක්

304 අ දි සේ ලේ ඉනවට කවමින් සොඳ වා බැ ඳි මා ලේ මුතුඇට ලෙලව ලෙල වා ල ද බා ලේ රතිසැප විඳුව විඳු වා නැ දි මා ලේ සිටිකත වටිය මුලුලො වා

කළුතර හාමු පුයි අප්පුගෙ අඹව සමග මුකුළු කරමින් සිටිනාතර මයෙන අප්පුහාමිව දැක ඇටවැල බැද ගනින්ය කියා රහස වසඟුව ට අප්පුහාමි කී කවිය.

305 මු කු ලු කර ලඟම ඉඳගන මනස පි නා රු කු ලු දී පහස ලැබ ගන්නා ලොබි නා කැ කු ලු නැ ති නමුත් පියයුරු මැඩතදි නා ප බු ලු වැල බැන්ද හැටියට මටම හි නා

පුයිඅප්පුගේ අඹුවගේ කම්බායෙ සායම දැඩි කරන්ට කහකඩ භික් පතුරු යනාදිය තම්බා සායම්කර කම්බාය නරක්කලාට පුයිඅප්පුට කී කවියක්

306 ත ම් බා භික්පතුරු කහක‍ඩ ලෙලි රැගෙ නා ර ම් බා මුව සමග පත්කර සැලක ත නා එ ම් බා ගෙරි කඹුරු තකතිරු අමන ගො නා ක ම් බා යක් පෙව් හැටියමට මටම හි නා

වාද්දු‍ව නැමති ගමේ විසු තම්බි නයිදේ හිරයක් ගැනුමට ගෙදරකට පස් අපුරුද්දක් ම ආ තරුණයෙකුට කී කවි දෙකක්

307 ය ස ද න ව ත් දෙයකුත් නැත ගෙන දු න් නු බැ ල මෙ හෙ යු ත් වැඩකුත් නැත ක ර දු න් නු ත ණ කො ළ ව ත් නුබුදිය එක තැන ගො න් නු ම න ම ල බ ත් පස් අවුරුද්දක් දු න් නු

308 න ඟු ල ට ත ‍ඳේ ඇදේය ගොන් බැඳපු ක ලා පු ඩු ව ට ත දේ ඇදේය උගුල බැඳි ක ලා අ ගු ල ට ත දේ ඇදේය ගහපු දොර තු ලා ම ගු ල ට නෙවේ කෑමට ඇවිදිය හිව ලා

50 කව් සඟරාව

ජයවර්ධුන පුරයේ වහුම්පුර කෙල්ලකුට කී කවියක්.

309 සෝ බ න දි ලි නී ල ඹා කුල ඉඳුවර ලී ලැ ත න සි ලි සු ර ඹා රුරැස ඉසි ලී ඈ ගු ණ දු ලී පි හ ඹා රජ මදත හෙ ලී මා ම න වෙ ලී න ර ඹා සුදු හකුරු කෙ ලී

දොන් ලුවිස් රාමවික්රුම විදානෙ ආරච්චි මහත්මයාගේ කවියක්.

310 දේ දු නු දි ලි මෙතුලෙව් දිගු බැම මුහු ලි මා නු ද ද ලි දර යුග රන් තඹර දි ලී රැ වු නු ක ලි මැදුරත මිණි මිතරු හෙ ලී ඒ හු ණු කෙ ලී දැක මාගේ ගිය සිතැ ලී

උඩුගොම ගනිතයා අසනීපයෙන් සිටිද්දි ඔහුගේ අඹුව පොල්ගාමින් පුරුෂයාට කී සෙත්කවි.

311 න න් ද න සරසවි කිවි මුක රැ න් දෙ න න් ද න වියතුනි සවනත ඇ න් දේ ව න් ද න මි බිඟුවන් රස වි න් දේ බ න් ද න කවි අස ගණිත කිවි න් දේ

312 බ ක් මස අවපුර තිස් දින මැද් ‍දා අ ස් විද බෙරණය කැති පෙද ලද් දා ල ත් එලු රැස හැම මෙකී දෙවින් දා බ ක් මස උවදුරු අදසිට ඇද් දා

313 අ ව පුර වෙසගය තිස් දන මැ ද් දා ග ව රැස රෙහෙණය මුවසිරි සෙ ද් දා දි ව මතුරක් මතුල වෙති සු ද් දා ත ව හැම උවදුරු අදසිට ඇ ද් දා

314 මැ ද ය පොසො න් මස තිස් දව සේ යා උ ද ය කළේ රිවි මිථුන රැ සේ යා අ ද ය පුනාවස ලත් එ රැ සේ යා වැ ද ය නොදි කිසි උවදුර සේ යා

315 ම ස ද නිකින් නිය පුරවක ල ද් දා ම හ පුවපල් තුරුපල් ගුණ ල ද් දා සි හ රැස වලදා තෙද නෙවර ද් දා ප හ කර උදුවරු අදසිට ඇ ද් දා

316 ග ත සිත වලදා රැස ක න් නෑ යා ස ත බිනරට වනි හිරු ක න් නෑ යා වෙත පත් උවදුරු දුරප න් නෑ යා ග ත සිත වලඳා වැඩවෙ න් නෑ යා

317 තු ල රැස දසා විසා නැකත සේ ක ල මුනි සැඟවු වැලඳු සිරි සේ ප ල දෙන සිව්සග හෙළිකළ දිය සේ තු ල රැස වක්මස දෙන් සිරි සැප සේ

තුන්වෙනි කාණ්ඩය 51

318 පු ර අව තිස් දින සලසා ගැව සි තො ර නොව බෙරණට වලඳා ගැව සි අ නු ර දෙටය ලත් ගෝනුසු රා සි තො ර නොව ආසිරි ඉල්මස පෑ සි

319 ල ද මුව පුවසල තුරුපල් පෙ ද යේ වි ද එහි දනුරැස වලදා උ ද යේ මැ ද උඳුවක් මස කෝනත් මැ ද‍ යේ සො ඳ සව්සිරි දෙනු උවදුරු සි ද යේ

320 සු ව න දෙනට රැස මකරය ල ත් තේ නි ව න ගිමන් සිඳ වියද දුරු ත් තේ අ ව න ඇවිලි දුදනනී පල නැ ත් තේ නු ව න ආයු වැඩ සිරිදි නි ත් තේ

320 මවා හසුන් සිය රුපු ඔප ලැම් බේ පේව රජුන් රුපු ජයසක පිම් බේ සියා වයස අව පුටුපය නැම් ‍ බේ නවන් මසින් ආ උවදුර නොති බේ

322 දා න ය දුන් එ මැදින් දින ල ද් දා කෝ න ය මැද යස ලෙස අව්රු ද් දා මි න ය තුරු පුට‍ු රේවති ල ද් දා මා න ය බැදි ජල මෙන් පිරිසි ද් දා

323 මෙ කී දොළොස් මස තිස් දවසේ සි ට මෙ කි දොළොස් රැස සත් විසි නැත්ත ට වැ කී පැරද යන පොකුරඹ විලස ට රැ කී මෙ ආතුර එකසිය විස්ස ට

‘වේලා’ නමැති දෙමල මිනිසෙක් කතරගම ගොසින් එන අතරමගදි ඔහුගේ සතුරෙක් වූ ‘කදිරා’ සම්මුඛවී ඔවුන් දෙදෙනා අතර සිද්ධවූ දබරය දුටු අලගියවන්න කිවිතුමා මෙසේ කිය.

324 ක ත ර ගම ගොසින් එන අත වෙ ලා අ ත ර මගදි කදිරා සම්බ ‍ වෙ ලා නි ස රු බස කියා තද දබර වෙ ලා හ ත ර පැයක් ඇත ටොකු ඇන්න වෙ ලා

කෝදාගොඩ ක්රිපස්තියන් විදානෙගේ ප්ර බන්ධද කවියක්

325 න ට් ට න් දුරාවට මා කී මැසි වි ල් ල ස ට් ට න් කොනින්වත් නොගතිය නුඹ ප ල් ල ගෙ ට් ට න් කර බිඳින ඉනවට කැතිම ල් ල න ට් ට න් දුරාවට ලබුගෙඩි උඩති ල් ල

ඊට දුරාවේ පංගුවේ කෙනෙක් කී පිළිතුරු කවිය.

326 න ට් ට න් වග ඇසුව හොත් සකි වෙයි මෙ ල් ල ඉ ට් ට න් කරපු අයගෙනි පෙර පැවත ල් ල ම ට් ට න් කුර වලලුත් දි රැවටි ල් ල න ට් ට න් අයෙකි වැලකුවෙ අමුවගෙ කි ල් ල

52 කව් සඟරාව

කොතලාවලගේ තරුණියෙක් “කැබිලිතිගොඩගෙ” තරුණයෙකුට සරණ පාවාදුන් කල්හි ඊට අසතුටුවූ කොතලාවල මුහන්දිරම් මහත්මයා කී කවිය.

127 අ ටි ය කිය කියා සිත අබිමන් දර න සි ටි ය ගරු ‍කමෙන් රිවිකුල පරද ව න අ ටි ය වඩන කොතලේ උඳුගොඩ තිබු න ගැ ටි ය කැඩී කැබිලිති ගොඩට යට උ න

තෙල්වත්තේ ඒබ්ර හම් සොවිසා වෙද වහත්මයා මලවැන්නෙදි අගුලක යන කල උදේහත මී නමැති ස්ත්රිමයක් පොල්ලෙලි තලනවා දැක කියන ලද කවිතුණ

328 මැ ද කො ඳේ කැකුළු දල ලියසෙ ප න් සැ ර බැ ද ත දේ දෙපියයුරු පටින් ල න් ක ර වි ද ව දේ පදිනකල අඟුල ග න් තෙ ර ල ද උ දේ හාමි දුටි සසර පි න් ක ර

329 නි ඹ ප ත් බැම වරල රණසිකි පිල වැ න් න මු තු ද ත් වත සසල නෙ ඉඳුමිණ වැ න් න කු ඹු ඇ ත් තන දෙතොල පැ නා දලු වැ න් න ලැබෙතොත් ඇගෙ තුරුල සැපතක මල වැ න් න

330 න මා ගෙ න බෙ ල් ල විලිබිය උන ලෙසි නි ද ම බි ම පො ල් ල ලෙලි තැළුම නැවතු නි පෙ මා ව න දු ල් ල වත සුගවු බැවි නි මෙ මා ගැ න මෙ ල් ල වුන බව ඉන් හැඟු නී

එක්තරා ස්ත්රීායක් ගම හැර වෙන ගමකට පදින්චියට යනකල ඇගේ මිත්රන තරුණයෙක් ලියායැව් කවිය.

231 පෙ මා ගු ණ වඩන ලඳ ලියෙනි මෙ වද න යො මා ක ණ අසන ලෙස කියමි සතුටි න මෙ මා දැ න ඇඳින මිත් ලෙස වැස යෙහෙ න කි මා ය න කරුණ දැන් දුරුවී අපෙ න

ඊට ඒ ස්ත්රීය හසුනකුත් සමග එව් පිළිතුරු කවිය.

322 අ ද ර ගුණ වඩන රම්බර මිතුරුව නේ ප ත ර පෙම් සිතම මාතුල ඇති බැවි නේ නි ත ර මිත සමග ඉන්නට නැති කරු නේ ප ත ර බැළු කලට දැනගත හැකි සොඳි නේ

විහාරයකට යන සල්ලාල ස්ත්රී න් වහගයකට රෙදොල්හාමු සරදම් වසයෙන් කී කවියක්.

333 ම න් අ ටි ලා සිටි අගනන් ‍තිලෝ ව ටි ම ල් ප ටි ලා බැඳි වරලස නිල්ව සි ටි කු ම් ප ට ලා ඇඳි සේලය රැලි දැව ටි ප න් පි ට ලා මන විකුණන්ට යන හැ ටී

තුන්වෙනි කාණ්ඩය 53

රජ්ජම ගුරුවරයෙක් තවත් කෙණෙකුට ලියා ඇරපු කවියක්

334 මේ ත ලේ සැපෙන් අප සමනම් පසු වී ඔ ය ත ලේ ඉන්ට කරුමස දැන් සිඳු වී බෝ ත ලේ සිටිය මරුවා ලෙස අසු වී සි ත ලේ නොවෙද තමුසේ දැන් පසු වී

ඊට පිළිතුරු කවිය.

335 බැ ලු වා එව් හසුන අදරින් මා සිත් වි ගැ ලු වා නෙත් කඳුලු මිතුරන් ගෙන් තොර වී වෙ ලු වා සේම ඉන්ටැත් නම් අහක් නො වී ක ලු වා එව් වොතින් මගෙ සිතල යා වී

මාතර පලාතේ දළුවක් ගොඩ උන්නාන්සේ නමින් සිට සිවුරු ඇර ගොස් මසුන් ඇල්ලුවාට කි කවියක්.

336 පි න් ප ටු කු ලේ දළුවක් ගොඩ සගරුව න ද න් ගෙ ටු නි ලේ හැර ඇවිදින් ගම සිටි න න න් බො ටු වැ ලේ බැදි පෙර හත්කඩ රැගෙ න අ න් කු ටු ව ලේ පැන් පෙරුවේ පිට පටි න

රන්චාගොඩ බාල මහත්මායා ‘ඊශ්වර මුත්තා’ කෙතක් මැදින් ඇති මගකින් ගමන් කරණා තර වී වපුරණ ස්ත්රි‘යක් දැක කි කවිය.

337 මි ට මි ටේ වසුල වි කන්නේ සේ රූ පි ට ර ටේ ඇවිත් මොටදැයි කයිවා රු ක ට ව ටේ මගේ වැට බැන්දේ කවු රු පි ට‍ ප ටේ නැතුව වැපුරුම් නැත සී රු

සහබන්දු මදලිතුමාට ස්තුති වසයෙන් වැලිතර සාරනන්ද ස්ථවිරයන් වහන්සේගේ ප්රතබන්ධවයක්.

238 ස‍ඳේ තාරුකා සතරයි මල් බි න් දු බදේ ගෝමරයි අප්පුගෙ සහ බ න් දු රට රටවල රජ්ජුරුවරු නන් බැ න් දු කොනනක් ගුණ කියති වැලිසර සහ බ න් දු

සහබන්දු මුදලි තුමාගෙන් උදව්වක් ලැබුම් වස් මිහිරිපැන්නේ ධම්මරතන ස්වාමීන් වහන්සේටෙග් බ්රතවන්ධවයක්.

339 ම හ රූ ගුණතැණින් පලකළ දළ නි න් දු අ ම ර සිළුමිනබිදන් යුතු සහ බ න් දු ප ව ර සිරිසරින් දිසි අප මුද ලි න් දු සු ණෙ ර ගිරි හිමට රැකදෙති සුර ති න් දු

සහබන්දු මුදලිතුමාට ගජමන් නෝනා ලියා අරිනලද ප්රිබන්ධයක්

340 පි රි සි දු ගුණ නැනය හදතුළ කළ නිද න පි රි සි දු කුලගබැදි රන් දදමෙන් දිලෙ න පි රි සි දු සහබන්දු මැති උතුමන් සර ණ පි රි සි දු සිතින් නමදිමි වැටෙමින් දෙර ණ

54 කව් සගරාව

341 දි වි යා නැ ති වනෙහි ගවයින්ගේ පො ර ය හි මි යා නැ ති ගෙදර හොරහිමි කරද ර ය බ ල ලා නැ ති කලට මියන්ගේ පො ර ය ලූ ලා නැ ති වලට කණයා වඬිව ර ය

විරහිනයක්.

342 ල ද ලි ය තොප වෙතේ විසුමට විනම් ම ට ක ද ලි ය වන තුලේ පත් ගිජි‍ඳෙක් ලෙස ට සැ ව් දි ය ඉඳුසෙ පොඩිකර මදනගේ ඇ ට ල ද ලි ය තිට කරණ කාරිය බලව හෙ ට

කිරිබත්ගොඩ වෙද මහත්මයා මහනුවර රගමඩලයකට යන ස්ත්රි යෝ දැක කී කවි.

343 සේ ක ර සද උවන දෙඅදර පල බි ම් බා ආ ද ර වඩන පියයුරු යුග රණ කු ම් බා රූ බ ර තරුණ අගනෙක් නුවරදි ස ම් බා ඒ ව ර වදන යුදයට ජයසක පි ම් බා

344 දු ව ලා නෙතිඳ වර රතඳර පල පි ම් බ ක ව ලා තැනුව වෙනි තනහස රණ කු ම් බ අ ච ලා දය කරති උනු සලෙලෝ ස ම් බ දු ව ලා ලඳෙ ඔහොම රිගග නොක ල ම් බ

345 ම ත් ක ම ලා මෙන් දිලි රූසිරු තරු ණි සි ත් වි ක ලා අප මෙහි සිටි බව නොදැ නී ම ත් ‍ පෙ ර ලා ඇඳිකල රති මැදුරු පෙ ණි අ ත් ඇ ර ලා තිබුන රතකෙළි මතක් උ නී

346 ම න් පිනවන දුටුදන සලෙලුන් නිති න පු න් සද සදිසි මුණෙන් ලකල බබල න ර ත් තැටි දෙක අයුරෙන් තනදෙක තිබෙ න පි න් ඇති ලඳුනි මේ නුඹට මගෙ සිත ඇළු න

රැද්දේගොඩ ලේකම් මහත්මයා සොල්දර ගෙයක සිරබාරේ සිටිද්දි ඒ අසල විථියේ යන නෝනාවරුන්ට කී කවි.

347 බ නා පස ලියසේ තුනුරුවනි මනක ල පා නා කර ලවන සිඹ සියවත කම ල රූ නා කතුන් තිලකෙට කොකුමෙන් කල ල නෝ නා වරුන් නුදුටු නෙත් ලැබුව කිම ජ ල

348 බා න ගෙ දු ව තු ල් ල පසවත සරපු ල් ල ගා නෙ ත නි ලු පු ල් ල රතදර නාද ල් ල ලා මු තු හ ර ලෙ ල් ල තන රණහස තු ල් ල නෝ න ගෙ සි ව් මැ ල් ල බල සකි නුඹප ල් ල

තුන් වෙනි කාණ්ඩය 55

349 ප ස බා නා නා ලියවන් තුනුරුවි නා ව ත ත රු නා නා ලියවන් රතලව නා නු ඹ නෝනා නා ගුලුගම් තොටට ය නා නොකර සිනා නා යව දිගුකර නය නා

350 හි තේ තිබෙනවා නෝනගෙ මන ය න් ඩ ක තේ දුක නමුත් බෑ නොකියා ඉ න් ඩ ග තේ යව්වණය පේනුය පවති න් ඩ ර‍ තේ නරකවද සෙල්ලමකට ය න් ඩ

එක්තරා වෙදරාල කෙනෙකුගේ ප්රලබන්ධයක්.

351 ද හ ස් ගණන් දින දින හිමි පහස් ලබා නොමි නේ අ හ ස් කුසදි මල්වර වී දරු උපතය යෙදු නේ ස ම ස් පමණ යනකල ඉන් දරු රක්නා බැව් නේ ස තො ස් වැදිමක් සිදුවිය කිම පවසන් හිත නේ

ඊට පිළිතුරු කවිය.

352 ද හ ස් ගණන් දින දිනකර පසලද ඉක්බි ත් තේ අ හ ස් කුසදි මල් පුබුදුව ඉන් පල හටග ත් තේ ස ම ස් පමණ යනකල ගිරි වැදිම නම් ස ත් තේ ස තො ස් වැදිමය නම් මේ සබදිනි දතයු ත් තේ

කොස්ගොඩ දූවේ පන්සලේ පෙමානන්දද ස්ථවිරයන්ගේ ගෝලයා ඒක උදැසනක තම කුරු ස්වාමීනට ලියා යැව් කවිය.

353 ස මි ඳු නි පෙමඅනද වසන දූවේ පන්සලෙ හී පැ මි ණු නි අති අව්ලක් මට ගිහිගෙයි අද උදෙ හී එ බැ වි නි කියවා ගන්නට අ‍රපොත පෙල බස හී බැ රි උ නී මට නැකත ගන්ට එන්නට අද උදෙ හී

පත්තායමේ ‍ලේකම් මහත්මයා එන අතරමග සංඝයා වහන්සේ නමක් අවකල් ක්රිායාවේ හැසිරී ඉන්නවා දුටු යොනෙක් එන්න සාංගච්චිරෙ කියා ඇසුවිට පත්තායම් ලේකම් මහත්මයා මේ කවිය කිය.

354 ඔ න් න බන් නච්චිරෙ ගුණරත්නගෙ ජගාදු ළු උ න් න මින් වස්තරෙ හටනගේ දූ කැඳා ගෙ ළු දෙ න් න ගුන්දත්තරි අල්ලන පද බලා සි ට එ න් න සංගච්චිරෙ කී දෙමලෙන් යොනා සි ළු

බණ්ඩාර වත්තේ ගෙඩි කඩද්දි කුරුම්බා ගෙඩියක් ගත් අළුදහිව්තතේ ගණිතයා අතින් එය උඳරා ගත්තාට ඌ කී කවිය.

355 මා රූ වට කඩන ගෙඩි බණඩරව ත් තේ මේරු නැති කොබලු ගෙඩියකි මම ග ත් තේ වා රු නැති මගෙන් උදුරා‍ලාග ත් තේ සී රු නැති එකෙකි දික්වැල්ලේ පැ ත් තේ

56 කව් සගරාව

සිමේ නමැත්තාගේ නගා සොයා එනවිට සබේ විදානේ මගදී සම්බව කී කවිය.

356 බෑ මේ ඉපිල නෙතුවල වැලද කොම ලං ගී නු බේ රතුව දුටු දුටු සලෙළුට හැං ගී ඉ මේ මිදිගමට යන මාවත වං ගී සි මේ ඔන්න යනවා නුඹ‍ලගෙ නං ගී

අන්රීේමැ ස් ගුරුන්නාන්සේ මහත්මයාගේ කවියක්.

357 ත දි න් වෙහෙස කරතත් බැද පුලු ස් සා දු කි න් හඟහඩා ඉද හොරි කොති ස් සා ක ය න් නට අමුතු පදවත් සල ස් සා ඉ ති න් කෙසෙද නැති කොට සිහිපරි ස් සා

ඊට සබේ විදානේ දුනු පිළිතුරු

358 වෙ න දි ගේ කට නොයනා ලෙසින් හි තේ ප ණ වා ගේ දව්සැර උන් මෙමන් වෙ තේ උ ඹ ලා ගේ අම්මා නැති දුකින් පු තේ හො ‍රි රෝගේ වැඩිවිය ඒ සෙයින් ග තේ

359 ඊ ට නිසරුකර කව්කීවා වැර දී මෝ ට ගිය දවස් තොප නෑසුද පර දි පා ට කළු අබෙකන්කානම මග දී ඈ ට කළ නිසරු තව පවසමි අග දී

සබේවිදානේගේ නැසීගිය ස්ත්රීඅගේ පුතා සමග පසුව ගෙනා ස්ත්රීය එක්ව අවකල් ක්රිියාවේ හැසුරුනා දැක නැන්දාට ලියා ඇරිය කවිය.

360 මා පු තෙ ක් සමග නුබෙ දුව වෙලහි ත පා ප ය ක් කෙළය වනලෙස අපාග ත කි ප ය ක් වරද දිටුවෙමි ඇගේ කැ ත ම ල ග ත් හිටින හැඩයක් වගේ නැ ත

රහසිහ රජතුමා විරිඳු කාරයෙකුසේ වෙශධාරීව ඇවිදිනා තර‍ කි කවියක්

361 දි ය ට‍ තිබු කටුවසේම මතුවට පවති ඤ් ඤ යි න යා ට ගුරුලිඳු විලසින් නතුරට මුනදෙ ඤ් ඤ යි ඇ තා ට සිහ නදය ලෙසින් රබාන හඩව ඤ් ඤ යි දැ ත ට ගෙණ රබන් දෙක්ක සිරිලකවට ය ඤ් ඤ් යි

බුවන්තුඩාවේ ශ්රීග දේවරක්ෂිලත පඬිතුමා විසින් මහතෙකුගේ ඉල්ලීම පිට සාදාදුන් කවියක්.

ඉ දු රු පිරි ඉදු ඉදු නිහර හරැ හරැ දුරු අයුරු කිතුරැසි නීදුල් වි දු රු ගිරිබදු රුදු සතුරුනල වනසන නිසල තෙද කඳනි විපුල් ‍ව දු රු රුදුමුදු ගුණ ගණැතිදෙවි වබීසන මෙමටඔබ තෙදිනි වීම සො දු රු පිරිසිදු විදු අතුරු අනතුරුනැති පුතෙකුදු මැනවි නිම ——

තුන්වෙනි කාණ්ඩය 57

සැරද හිම්කර හර - සොඳුරු ගුණ ගුණසේකර සමග මර්තේලිස් නම් - පියකරු මැතිහු දෙදෙනා

පෙර කව් දෙන්ත් කළ - කව්රැස එකතුකොට සො ද

ක ව් ස ත රා දියුනට පිහිට වන ලෙ සේ ක ව් ස ග රා පලකරවන විද වෙහෙ සේ

සරසමි මුව සරත් - ඇසුරු කරණා නිරතු රු

කි වි ම ත් සතුටුකළ ඔබ මැතිවරු දෙ දෙ න බු හු ම ත් ලැබ ලකරකර ලක යස දෙ දෙ න

දි මු තු සිරි ඉවත නොමකර තම වෙ ති නී නු මු තු කර සුගත් දෙසු ගුණදම් සි ති නි අ මු තු නෙක සැපත් ලැබ ලැබ සිතුබැ ති නී ප ව තු සියවසක් නෑසිය සහ මෙ ති නී

ගු ණ නැ න ග ණ සේ ක ර සුරගුරු යසරැස දිලෙ නා පි න ව න ග න බෝ ක ර තුනුරුවින් අනග ලෙසි නා ම න ද න ගු ණ සේ ක ර මර්තේලිස් මැති දෙදෙ නා දි න ද න දි න ‍ සේ ක ර කර හිම් තෙරුවන් බලෙ නා

P. SIRISEN.

(සතරවෙනි කාණ්ඩය හා සම්බන්ධේයි) ————

මාතර කඹුරුගමුවේ දේවාගිරි විහාරාදිපතිව වැඩවිසූ මඩිහේ ශ්රීි සුමීත්ර ධර්ම ස්කන්ධාභිධාන ස්වාමිපාදයන්වහන්සේ විසින් වන්දිනාව පිණිස ප්රමබන්ධකරණලද පද්ය් පඞ්කතියක්.

1 හල්ල කිහිල්ල - දිරා මල කොක්කු කන්ඩ පන්නින්ඩ - ගියා හරි - හාවා කුප්පි නො - කැප්පු - මිනි අර - සුද්දෝ උන්ද ඉ - දින්දන - යාපෙන - අස්සේ

2 කොට‍ියා - තට හා පැටවා - දුවෂි මහ මී මදයා - තලතා - දුවපි, කට හා - පය පා - කුජයා - සඳවි වරකා - කනවා - බල්ලා - නටවා.

58 කව් සඟරාව

3 පිස්සු වත්තු කන - රෙද්ද කාගෙදෝ කිට්ටු රට්ටු අද - නින්ද දිපුදෝ, අන්න පිල්ලු ගල - ඉස්සු කාමරේ පාර පාර ගම - කන්ද වී අපේ

4 පාවෙන - දිකිරි - ගත්තු තනාලා හානිය - ආ - කලකන්ඩ - හි - නාවේ ලී කෙල - ලා රට - රෙද්ද ඉ - රාපු මිතල - නානුද ගාපු ප - නාවේ

5 හිනාවෙලා හීන් - දති කිත්තු කාපුවා ගිරා හොරා තල් - ලට දිපු හාමිනා, මරා පුඋ ගන් - නට ඉන්දු සාගරේ ගෙණාවදෝ ලක් - සන තම්බි අන්දවා

6 මුත්තේ නයකු - පය දල ගහපු අද යඤ්ඤ - කනකු - පිට මම දන්නා ගිරවි කන්ඩ තලපට පිහපූ අපි ‘කනවා * ඉන් - දූ මස් නාරද සි.

7 අනගි මුන්ඩ - අද නය කර තෝ ගලගම විකච්චි - කපටවන යසරා, වලවේ කිත්තු - පය පිට දනවා - මහලු - අසකු විස - නිතර නිකට නක - වමන කරණ රස - වර වර නන්දා

8 දරලී කම්බ - ගල පිට කනවා රට වරකා කන්ඩ - හන පලු දලවේ, කනවි උන්ද - අර වස බලලා - දුවන නිරදකර - නහන අතර වර - අගල පමණ මහ කරවල කන්නා.

මේවා ඇසූ පමණකින් වැටහෙන්නේ ඉතා ලිහිල්වූ ආසම්බන්ධ වාක්යුයන් මෙනි නමුත් ඉතා ගම්භීර ප්රේශස්ත අත්ථම ඇත්තාහුයි.

* ‘කනවා’ යනු අන්යතකාර වර්තතමාන ක්රියයා එක වචනයකැයිද ඊට ‘අපි’ යනු නොයෙදේ යයිද කියහැකි නමුත් මෙතන එකි අර්ථතය නොවන බැවින් මෙය නිර්දොෂයි. මෙබදු අනික් තැනුදු මේ ක්රකමයෙන්ම සිතාගතයුතු.

හතර‍ෙවනි කාණ්ඩය. ——

268 බු දු න් ස ර ණ තු න් ගු ණ සිහිකර පත ර ද හ න් කි ර ණ ගි ලෙ මි ණ අවමන් සස ර දු කි න් දු ර ව අ ප ම ණ පින්කර ඉව ර නි ව න් පු ර ට ස පැ මි ණ සැපවිඳු නිත ර

369 දු ක් වි ද ස ස ර පව්කම්කරමින් වස න නෙ ක් ද ද එ ත ර කරනට අප මුනි විසි න ස ක් මෙ ද ප ව ර දෙසු බන අසමින් බැති න මො ක් වැ ද නි ත ර සැපවිදු සුදනනි තොසි න*

කොස්ගොඩ පඤ්ඤාසාර ස්වාමීන් විසින් සදපායා එනකල කී කවිය.

370 අ ප ට සෙ නේ ඇ ති ලෙ සි නේ නිසා ක ත උ ද ය ගි නේ ගෙ ණ රෙ හෙනේ වටාප ත ම ද ප ව නේ ත ද ගි ම නේ නිවාග ත හි මි ස ඳි නේ එ මි න දි නේ පමා නැ ත

ගබෝරිස් රාළහාමි නමැත්තාට කතළුවේ විමලඤාණ සාමින් කී ස්තුති කවිදෙකක්.

371 පි න ව න ඇ ස් දන රුසිරෙනි නගමෙන් පෙරක ලේ දැ න නෙ වි ල ස් සත තොරතුරු හළ දුසිරිත ආ ලේ ගු ණ නැ ණ තො ස් බරණින සැදි දැනගණ ලොව සී ලේ දි න ග බො රි ස් සකිසඳ සිරිසැප විඳ හැමකා ලේ

372 දි න මි ණ මෙන් රුපු ගණදුරු දුරුකර ලක්අත රූ දි න මි ණ ම න් බබලන පොබකරමින සියතඹු රූ දි න මි ණ පු න් සොමිරැස යසසිනි නොව කිසි අතු රු දි න මි ණ හි මි කර දින දින ගබොරිස් පිය මිතු රූ

කතළුවේ පූර්වමරාම විහාරේ ජෙමානන්දන ස්ථවිරයන් කෙනෙකුගේ වර්ණැණාවක් ගැන කී කව් පන්තියක්.

373 ඉ ඳු නිල් කෙඳිමෙන් බබලන දි ගු වූ රැ ඳු අග්නැමි මහතු‍ෙග කෙහෙබ ඳු වු බ දු වෙයි පිලිකළඹක් උව මැ ගු වු ක ඳු බිමකැයි කීමෙන මෙරතු ගු වූ

374 වැ ඩ වන අටි රන් බුබුලඞ සමවෙ ම මැ ඩ අත් රූ මහතුගෙ නලලම හෙ ම අ ඩ සඳ වැනි වෙයි ‍කීවොත් එ මුව ම න ඩ වෙයි සසලප ඇතියෙන් නොම ස ම

375 නි බ ප ත් රග සැදි මහතුගෙ යුග බැ ම දෙ නු ව න් නිලුපුල් බිඟුවන් එ මුව ම නැ ගි ඉ න් යෑමක් නොමැතිව එලෙස ම සි ටි යෙ න් එක සරි නොමවෙයි ගැලපු ම

* මේ කව්දෙක කොස්ගොඩ පඤ්ඤාරාම සාමින් කොළඹ මෝදර මිරන්දාරම විහාරයේ පින්කමකදි කියන ලදි.

60 කව් සගරාව

376 ඉ ඳු නිල්මිණි යුගවන් එම දෙනුව න රැ ඳු බිඟුයයි මුව පියුමට ලො‍බයෙ න ඉ ඳු මෙන් කීවත් පමණක මදුබො න බැ ඳු මක් නම් නැත මී ඉන් කොපම න

377 ර ණ කු ස මේන හොබනා තගු ගහන ත් න ල ල ස විදහා මහතුගෙ පියප ත් බොනලෙස මූ මුවතඹරට පැහැප ත් ර ණ හ ස පෙව් තුඩ කිවමද යහප ත්

378 මු තු පෙල මෙන් දිලෙනා එක සමව ම ද තු පෙල මහතුගෙ කොද කැකුළුම නි ම යු තු වෙයි කිවහොත් බැටළුවම එ මුව ම ම තු නොතිබී පරවීමෙන් නොම ස ම *

රැද්දේගොඩ ලේකම් මහත්මයා හිරේ වැටුන නමුත් වරදකාරයෙක් නොවන බැව් ප්රමකාශ කෙරීමට සෑදු කවි පන්තියක්.

379 ව ත් තේ ගේ රාල කළවග ‍පේස හෝ රා ග ත් තේ හරියතයි හැටරියනකින් ඉ රා ඇ ත් තේ එ මම නරනිඳට සැලක රා නි ත් තේ ගතුකීය බැද මට කෝන්ත රා

380 ම ම සි ටි යේ රත්නපුරයේ සබරග ම බ ටු ප ටි යේ දුදන කී බොරුවක මහි ම ක ටු සැ ටි යේ නමේවත් මුගෙ නපුරුක ම බ ර දි ටි යේ ඔබටවත් නොපෙනුනේ කි ම

381 කි ය න් නේ නුවර වුන පෙරළිය කොහො ම කො ලො න් නේ කෝරළෙයි එවකටේ ම ම ලි ය න් නේ ඇඹිල්පිටියේ කියන ග ම නැ සෙ න් නේ මෙරට මුගෙ බොරුවෙන් මෙහෙ ම

382 මෙ ට ක් වෙ න තු රා දුක් ගැණපු පෙලප ත හි මි ට අ න ද රා වන දෙය කළේ නැ ත මෙ ම ට සෙ න සු රා පනි කුජය දියනෙ ත අ ප ල ය ට ක රා මිස හිර වරද නැ ත

කොළඹ මෝද අශවරථයක නැගී ගිය දෙමල ස්ත්රීදන් තුන්දෙනෙකුට ඒබ්රුහම් සොයිසා කී කි දෙකක්.

383 කු න් ග න දිඟ අදර බිමුවත පුර ඉ න් දු පු න් ත න කුඹු දසන් මුතු බැම දුනු ඉ න් දු න න් ද න තුටු කරණ නෙත නිලමිණ ඉ න් දු තු න් දෙ න දෙමළ ලියො දුවයුරු රති ඉ න් දු

384 සි ය ග ත පු රා හැද රන්මිණි පට පි ලි ය පි ය යු රු නු රා නොමීටිව ලැමපිට දි ලි ය ලි ය ස හ හ රා ගු‍වනේ යුරු මා ත ලි ය හ ය රි ය අ රා ගිය මෝදර කර එ ලි ය

* මේ කවිවල අනිත් කවි දහවෙනි කාණ්ඩයේ 1178 වන කව හා සම්බන්ධයි.

හතරවෙනි කාණ්ඩය 61

නෑමට යන දෙමළ ස්ත්රිකයෙකුට කටුවානේ මුහන්දිරම් මහත්මයා කියනලද කවියක්

285 ගැ ස් සි මදන් සැරපස ඇවිදින් පෙ ම ල ඉ ස් සි ගිරැනි නම් ගෙ ඩ වැද දැන් නි ම ල නි ස් සි ය ලෙස වසගෙට කරමින් කො ම ල ද ස් සි අවල කෙළි තරුණගනි දෙ ම ල

වැලිගම ගුරුන්නාන්සේට සඟියකළ දෙමළ ස්ත්රිණයෙකුට කී කවි දෙකක්.

386 මා වෙ ත ක සු න් පෙ ද ව න් තනපොඩිඋදු ලි ‍මා ව ත ය මි න් දි සි මෙ න් සියරැලි විදු ලී ම වා ත රි සි න් ර ස ඳු න් සලෙලැයි කො ලී මා ‍ෙව ත කො නින් අ ඬ කි න් නරඹයි දෙම ලී

387 ද න් ත කැකුළු ඔපය දමා දිලිසෙයි මුතු ලෙස ටා කු න් ද ලෙසින් ලැමපිට ඉසි ගෝමර යස රුව ටා ම න් ද මෙනුඹ සිනහ වෙන්නේ දුටුකල මා නෙත ටා කි න් ද කියා ඒ වග දැන් කියව ලඳුනෙ මෙම ටා

දෙවෙනි කාණ්ඩයේ 80 කවියේ අනිත් කවිය

388 බ න් දා නිල් වරල කොද පටිනි සිතුමෙ නා සි න් දා වෙහෙස සාලලුගෙ හරිත කර ම නා කැ න් දා ම වෙත ගත හොත් එ කත කර ඉ නා අ න් දා ගමට ගෙනයමි මිනිබරණ ත නා

එක්තරා ස්ත්රිායෙකුට උබයසේකර ගාර්දියේ මුදලිඳු කී කව් දෙකක්.

189 ල ක ල උ ව න් පු ර සො මි ව න් ඇඳල මු ත සෙ ප ල දෙ ළු න් පි ය යු රු ර න් කුඹුසෙ යු ත මෙ ක ල රු ව න් දි වි ස ර ව න් දෙමළ ක ත කි ක ල ලො බි න් සි ඹ ස න ස න් කොමල ව ත

390 ව ත‍ ලො බි න් සි ඹි න් නට දි මලක් ‍ව ගේ ය ලි රො සි න් හ රි න් නට කළ නුමුත් ද ගේ මෙ ම දු කි න් ඉ ති න් පණනල යතත් ම ගේ නු ඹ සො ඳි න් ඉ ඳි න් ‍ල‍ඳෙ කප්රුකක් ව ගේ

අළුත්වාඩියෙ පලම අසල උන් දෙමළ ස්ත්රි යෙකුට වල්ගම්පල චාර්ලස් කී කවිය.

391 අ ළු ත් වාඩියේ පාලම ගල වස නා රු වැ ත් තරුණ දෙමළිය දැක මවිත උ නා ම ට ත් ලැබුනි නම් දිනකට මේ අග නා න ස ත් ගිජිඳුහට ලැබු රමරුකය මෙ නා

ලේකම් මහත්මයෙක් රදා ස්ත්රිමයෙකුට කී කවියක්

392 න න නි ක ව න් ස ඳ දු ටු කැ න් පු දා ලි ය ද ල න ග ව න් ත න ති ස රු න් හ දා ලි ය දැ න ර ති ක න් අ ට අ ට කි න් බෙ දා ලි ය බැ න ස රො සි න් ගි යෙ ම ට දැ න් ර‍ දා ලි ය

62 කව් සගරාව

  රංවාගො‍ඩ පුංචි මහත්මයා රදා ලියෙකුට ලියා යැව් කවියක්

393 කහට පොතු කපා ගිනි මොලවා දෙ ඤ් ඤා පොල් පිති පුළුස්සා අළු අරගෙණ දෙ ඤ් ඤා අපුල්ලන කොටේ තනිවට මම ඉ ඤ් ඤා දිග නොයන් රිදිනැන්දේ වඳී ඤ් ඤා

රංවාගො‍ඩ පුංචි මහත්මයා රදාලිය සමග ඉන්නාකල ඔහුට බලි යාගයක් කිරීම පිනිස එන්ට කියා යැව්කල මේ කවිය ලියා එවීය.

394 නු සු පු දි ලි ලතඹුරුවන් පැහැය දි ලී පෑ කො ඳ දි ලී ඇගෙ ගහනත දෙමට ම ලී ළූ ක ක ලහෙලී අඳුරටවන් සඳසෙ දි ලී මෙ ස ළු කෙ ලී හැරයා මට කුමන බ ලී

ඉන්පසුත් මේ රදාලිය සමග ඉන්ට විලිනැද්දැයි අසා යැව්කල මේ කවිය ලියා එවිය.

395 උ ව න ත් සපිරි සද වරලස නීලකු ල කො ඳ ද ත් කැකුළු තුඟු පියයුරු හේම ක ල ‍ලො බ සි ත් වඩන දුටු සළුලිය නාග දු ල සි ඹි ත ත් කිළුටු නැත සුසිලිටු නාබි මු ල

රංචාගොඩ පුංචි මහත්මයා සීනිමෝදර නාන රදා ස්ත්‍ිටුයෙකුට කී කවි තුන

396 මූ නු බල බලා මදහස කරන දි න නා නු දිගු වරල ගාමින් නිසි ලෙසි න පේ නු කර සීනි මුව දොර බැස නා න වා නු සිත කෙලෙස දැක අර සළු අග න

397 දි සි අ ද ර ත් ර ත් බිඹු පල තන තිස රේ කො ඳ සු රු ද ත් ද ත් සතිකම් සැට සත රේ ප ද වි නු ව න් ල ත් නම් නින්ද තන තු රේ ර ද වි නු මු ත් මු ත් හර පළඳවමි ක රේ

398 නා බු ලු දෙතන මැද ඉසි‍ ගෝමර රේ ර නේ ඇ බැ ලූ සැවොම පවසති දිවිස ‍ රේ මෙ නේ ඒ ස ලු අගණ දුටුතෙක් ම මිතු රේ දො නේ රෑ මු ලු සටන වනි මැද පන්සැ රේ ගෙ නේ

කහහේ‍න්ගොඩ විදාන ආරච්චි රදා ස්ත්රිේයකුට කී කවිය

399 දි ලි කමල මුවසඳ බඳු පසි ද් දා තැ ලී නොමැති පියයුරු කුඹු සමු ද් දා මැ ලී නොවෙති රති කෙළියට වඩි ද් දා කෙලී රදවි උනු එකවද මැරූ ද් දා

ඊට රදා ස්ත්රීඋ කී පිළිතුර කවියක්.

400 දි ලි තිබෙන රතු තොල් බී අමරස ට තැ ලී නැති දෙතන මිරිකා සිතුලෙස ට වෙ ලී ඉන්ට ඇත්නම් සොඳ පිලක් පි ට කෙලී තමයි කව්රුත් රදවිට හොඳ ට

හතර වෙනි කාණ්ඩය. 63

මිදෙල්ලව කෝරාලෙ ස්ත්රිදයෙකුට කී කවියක්.

401 ම ද වි ය ලෙ ස තුනු ල ක් ස න ග තේ යු ත සො ද වි ය පැ මි නි තෙ ක් ඉඳු රති ම තේ සි ත ස ද වි ය මට උන ‍ තෙ ක් නු ඹ ක තේ ඉ ත ර ද වි ය ය න වෙ න ස ක් ම ගෙ සි තේ නැ ත

හිඟුරන්ගල රදා ස්ත්රියයෙකු පොරවක ආරච්චි මහතා කි කවිය.

402 ඉ ඳු රා පටු නලල අඬසද මෙන් දිලෙ න සො ඳු රා තුනු විමානෙක සලෙළුන් රඳ න හි ඟු රා වැව අසල සිටි සලුකත තරු න උ ඳු රා දමයි මදහුගෙ සැරපස යෙහෙ න

වීබද්දේ ආරච්චි මහත්මයාගේ කවියක්. *

403 හො ර හරක් පළමු මු ව මී හ ර කුන්ද දෙව නූ ව අ ඹ රා කහ ල නු ව ක පා ර දවා නස නූ ව

තොටගමුවේ තෙරුන්වහන්සේ වෙත ඉසරදයට බේත් ඉල්ලා ආ විසිදාගම තෙරුන්වහන්සේගේ ගෝලයා කී කවිය.

404 අරළු ‍බුළු නෙ ල් ලී එකෙක් ඇවිදින් ඉ ල් ලී තලා ඉස ගැ ල් ලී දිවෙයි ඉසරද සෙල්ලි යෙ ල් ලී

වීබද්දේ ආරච්චි මහත්මයා‍ගේ වට්ටෝරු කවියක් (උන අටටම)

405 කුටමත නාගරා අඹු සොද කටකා රී අටඹුගෙණා සිටි අඹු එකෙකිට බා රී සිටි අඹු කණා ළුණු ලා පස්දින නොහැ රී අට වන ජෝරා බැට කාගන යයි බේ රී

තවත් එක්ක ඉසරඳයට

406 බලා වදකරණ කොල්ලෝ උන් මුන් ලූ බරබැඳ තලා අට වතුරේ අමාපි ලූ සතෙක් බැස ‍එකෙක් මදුලා පිනා ලූ හදුදා හයට පුප්පන රදවන් නේ ලු

කැරන් කොල වෙදරාලගේ වට්ටෝරු කවියක් (පනුගායට)

407 දේසේ සිටින සුද්ඳන්ගේ මාලු ග නු දරුවන් නොවැදු ගැනුන්ගේ කැව්තු ග නු උඳුවප් මසට දනු ලග්නේ නැකත ග නූ නුවනැති අයගේ දොකොනම කඩා ග නු

* විසිදාගම තෙරුන් වහන්සේගේ කවියක් යයි ඇතැම් අය කියත්.

64 කව් සගරාව

රෂ ඖෂධ කවි දෙකක් (රත්රන් සෑදිමට)

408 කටහඩ ඇති දෙ න් න එකතරමට ග න් න සො ඳ දි ය ග න් න මිතුරන්හට එක්වෙ න් න බැ ට දෙ න ඉ න් න තුන් වෙළුවෙන් අඹර න් න ත ඹ සු නු ගි න් න වෙයි මසුරන් දැන ග න් න

409 චංද්රෙ සහ මූලය මඬලේ සිව්පා වා න් න ඉන්ද්ර සහ මූලය සුලඟට ඇතිවැ න් න වැන්න ගත්ත ඉත්තෑවෙන් අඹර න් න දිය සොඳ වතුර සවි‍ඳේ ‍ගිණි දිප න් න

පොළොන් විෂට.

410 මගුලේ යන්නන් දැක ලා කුඹුරේ මඩ කලල්ලක ළා වැස්සට පැලයකට හිට ලා පොලොන් විසට නස්නක ලා

සර්පන විසට

411 බානට කැප ඇති ඔවිට ග න් නේ කීමට සතරේ තම දැනග න් නේ ඒවට කහ එනු ලා මලව න් නේ නයි විසයයි බල උතුමි බොල න් නේ

පොලොන් විසට

412 ඔ ක් කොම දිලිසෙන පොතු අරග න් නේ අ ක් කා වැඩිමල් කහ එනු ල න් නේ මු ක් කර නාහේ එනුලාප න් නේ ඔ ක් කොම ඉදිමුම් බේති බොල න් නේ

413 ඔ ක් ‍ කොම වැඩිමල් අක්කා ග න් නේ ව ක් මස වෙතුර බැටදීප න් නේ මු ක් කර ‍නාහේ එනුලාප න් නේ ඔ ක් කොම පොලගට බේති බොල න් නේ

සර්පකවිසට නස්න.

414 පතොක් එලවරා මී අඹ මුල්ද ග නූ අමූ ලැබුඇට අඹරා තලතෙලෙන් ග නූ ඉගිනියක් විතර මහතට ගුලිකර නූ අසුරඹ නස්න‍සෙන් මළකඳ උපද්ද නූ

415 හි රි ම ල් පලගෙඩි පරදලු ග න් නේ ප ර ම ල් පරපොතු ගෙණ අඹ න් නේ ප ර ම ල් සුසයෙන් නස්න කර න් නේ පෙ ර මු ල් නම ගම සිහිවෙයි උ න් නේ

416 සු ර ති න් පියයුරු අල්ලා ග න් නේ සු ර ති න් පියයුරු කැඳ පිය ග න් නේ සු ර ති න් අල්ලා නස්න කර න් නේ සු ර ති න් සැමවිස නසිති කිය න් නේ

හතරවෙනි කාණ්ඩය 65

417 කින්තර පිටකටු ඔළුකටු ග න් නේ බෙරවා ඉස්මෙන් අඹරාප න් නේ පානට සදිමින් ඇසට ලව න් නේ ඒවට නයිවසි නසිති කිය න් නේ

බඩේ රුජාවට

418 අ නේ දෙවිනේ මට මතක නැති කො ට ව නේ ලා කොට වේලාගෙණ සොද ට ත නේ මවුන්ගේ කිරි සමග එක්කො ට ක නේ වක්කරන් තද බරඩරුජාව ට

ජලසන්නියට

419 වෙ දු න් නේ ගෙදර කටුකරවල ම ල් ල න දු න් නි නම් සැරපිලවුන්ගෙන් ඉ ල් ල ස ඳු න් එඬරුතෙල් ඇග සැමතැන ග ල් ල වෙ දු න නේ රහස් බෙහෙතකි නුඹප ල් ල

වමනේ පා‍චනේට

420 ඉ ල් මය අන්තිම ලත් තැන තැන බෑය ට තෙල් ගෙන බැටදි උල්කර ලීය ට මු ල් ගෙන දෙවගේ බඩයන වමනෙ ට ක ල් දැන දෙනු වමනේ නැත අත්පි ට

411 ඇයි පුතේ ඔහොම උඹ මට කිය න්‍ නේ තුම්පනේ රටේ කඳුවල වැටෙ න් නේ මන් තොසේ වඩන දළු නමයම ග න් නේ සන්සිදේ දසට සන්නිය ‍බොල න් නේ

තුන්වෙනි කාණ්ඩ‍යේ 66 පිටේ සබේවිදානෙගේ කවි හා සම්බන්ධඑයි.

422 සොය සොයා දිග නුඹෙ දුව නිති නින් දේ ක ර ති යා යාය තැන තැන නොතරම් දේ ග නි ත යා නැකත කීවේ බඹරුන් දේ ම ට ද යා නොවෙන හැටියක්දෝ නැන් දේ

සබේවිදානෙගෙ ගැහැණිගෙ අක්කට

423 දෙ න සො ඳ රස වදන් සතහට සදාර ණී ත ද බ ද සිතක් සිතුවේ නැත දැනී පෙ ණී ගු ණ සො ඳ ගාල්ලේ ළමයා බැදෘන ණී ඇ සු ව ද නුඹෙ නගා මට දුන් වයෝ ගි ණී

424 සු ප ස න් වම හොදද රති සැපත වි න් දා අ ස මි න් ලොව දනෝ මට කරති නි න් දා එ බැ වි න් නැගනියන් තොප වෙතට කැ න් දා අ හ ප න් මට දුන්න දුක මෙන්න වැ න් දා

66 කව් සගරාව

සබේවිදානෙට අන්දිරිස් ගුරුන්නාන්සේ කී කවියක්

425 ස බේ පසිදු මහතුන් කඩුවල හස රේ ස බේ නුකු කියාලා හැගෙනුය නිත රේ ස බේ ඒ මෙනුඹ දේකරලා ඉව රේ ස බේ විදානේ කියනා නම විත රේ

මීට සබේවිදානෙ කී පිළිතුරු කවිය.

426 ඒ නි සා ම පුත නුඹ ‍ගොස් අන්දිරි සේ කී නි සා මෙ පද නලවන්නට වෙන සේ මෝනි සා විඳින දුක් පවසා සිත සේ කැ ග සා හඩව අත් හප හපා ඉ සේ

සබේවිදානෙගේ තවත් කවියක්.

427 බු ල ත් කොටලා දෙන්නට හැමවේ ලේ කෙනෙක් බාරකරපිමි නැතුවම කෝ‍ ලේ වැ රැද්දක් නැතත් මගෙ නංගිට බා ලේ කැ මැ ත් තක් නුඹට මහ පාවුලු රා ලේ

සබේවිදානෙගෙ තවත් කවියක්.

428 ගෙ න් ගෙ ට නිසරු කරතත් මා නරක්කො ට ස න් ‍ෙග ට හිටින හටියට දෙමි ගලක් කැ ට ම න් හ ට පැමිණි අවමන් දුරහරින්න ට හු න් ව ට නුඹට නමදිමි දහසියක්වි ට

වෙලේරාලගේ අඹුව පරපුරුෂයෙක් සමග උන්කල පුරුෂයා කී කවි දෙක.

479 ස ර සු ල් සදිසි උවනත සිඹලා පුරු දු සු ර ත ල් බසින මා සිතු නලවා පසි දු ම න ක ල් කොඹල සිහිවි රුසිරැති ම ල දු එ න ක ල් බලා සිටිනෙමි ‍ලසොවින් නොම දු

480 වැ ස යා නා ලා අත ඇගෙ බ‍‍ ඳේ සො දේ බැ ස පී නා රතිගත සිතු ලෙ දේ න දේ ප ස බා නා ඔද බිද කළ යු‍ දේ න දේ කු ස වා නා බැරි මට නැති ‍ඇ දේ ල දේ

මීට ඈ කී පිළිතුර

431 පි න් ස ර ගොවිඳු රෑ සීනෙන් පෙනි ලා ල න් ක ර මෙ තොප උන්නොත් දොස් යෙදි ලා ඉ න් ම ර වෙතෙයි කිව්යෙන් මම මිදී ලා වෙ න් ක ර ගියෙමි නිදුකින් ඉදු පිනා ලා

පරපාගෙඩ උන්නාන්සේ ඇබිත්තයාට කී අවවාද කවි

432 රැ යි න් නැගිටිලා පැන් උනුකර දෙමි න බො ජු න් කැද අවුලු බත් මාලු පිසගෙ න එ යි න් දන වළඳවා ඉතිරි දෙ ගෙ න ත ම න් මෙන් සිටින වෙන අයටද ‍දෙමි න

හතරවෙනි කාන්ඩය 67

434 එ ක තැන සිටින අය කිසි වෙනසක් නැ තු ව එ ක පැදුරේ ඉද කවුරුත් ලෙන්ග තු ව ටි ක ටික මුත් අහර ගෙණ ඕනැ ඇ තු ව දු ක් හැර බඩගින්න නවතාගත යු තු ව

434 දු න් බ ස් හිතටගෙණ ඉදිනා සැමදෙන ම ව න් කො ස් දෙල පල‍ාකොල ගෙන වෙන වෙන ම ම න් තො ස් කර උයා පෙරවරු දන බොහො ම පි න් රැ ස් වෙන්ට කරවව් අහර පිදු ම

අවවාද ගත් අබිත්තයා පන්සලේ බිත්තියේ මේ කවිය ලියා සැඟවී ගියාය.

435 හී ලේ ‍දවාලේ නිතරම දෙල් කෑ ම වේ ලේ දෙතුන් වේලේ ‍තැන බත් කෑ ම කා ලේ මෙහෙම පසුඋනිනම් සැමදා ම ආ‍ ලේ කොහෙන් නොකරමි ජිවිතය ම ම

කොස්ගොඩ බුද්ධසෝම උන්නාන්සේගේ ප්රවබන්ධක කවියක්.

436 දි පේ මේ රටේ කොතනත් නහසු බ න නා පේ ලපටි කොළුපල දැන් ඉගෙණ ගෙ න ප පේ පස්පව්ද දසඅකුසල් කර න නා පේ අළුත් නිවනක් ඇත ඔවුන් ය න

සුදු ස්ත්රි්යාවකගේ රැගුම් දුටු තුඩාවේ පඩිතුමා කී කවියක්

437 ස ර ණ තඹර හෙළසුන් පිට තබා තො ස ස ර ණ කරණ විදුලිය මෙන් සබාකු ස ස ර ණ කොහෙත් සිහිතැන පුරුදු රග මි ස ස ර ණ සිතක් මවෙතැතහොත් දෙමි සිර ස

කිරියන්සා නමැති කවිකාරයා කැකිරිගොඩයාට කී කවියක්

438 මූ ‍ට මුගේ මව් බඩගැබ්බරෙන් උන්නකල එදි නේ රෑ ට කැකිරිගොඩක් උයා කුසිගීන්නට කාපු තැ නේ ඊ ට බංඩ රුජා පැහැර මේකා උප්පාද උ නේ ඒ ක තමයි මූට කැකිරිගොඩ නම හාමුරුදුව නේ

ඊට කැකිරිගොඩියා දුන් පිළිතුර.

439 ඇ තු ල් පැ ත් ත පිටපැත්ත නොද න් නා කි තු ල් පි ත් ත උඩ පියවර මැ න් නා උ කු ල් ඇ ටෙ ත් උගෙ පස්සට පැ න් නා එ සෙ ව් එ ක ත් කව්කීමට එ න් නා

උබයසේකර ගාර්දියෙ මුදලිඳු වහුම්පරු ස්ත්රිඑයෙකුට කී කවියක්.

440 ගු ණ ව ත් මගෙ බොලඳ ඩින්ගො අහප න් ‍න ම ගෙ සි ත් දුකට පැමිණෙන බස් නොකිය න් න එ ක සි ත් වී ඉඳිනා මිස අපි දෙ න් න මා අ ත් ඇර අමුතු හිමියෙක් නොපත න් න

68 කව් සඟරාව

                       මිට ඒ ස්ත්රිප කි පිළිතුර

441 පි රි ස ස ක් සදිසි හිමි එබ සිපග න් න සි ත උ ද ක් සතුටුමය සවසක එ න් න ය ලි ඳු ක ක් මෙමට වුනි නම් රැවටෙ න් න ක ද මි ස ක් ම දිවි නොතබමි දෙගුරු න් න

අටදහිවත්තේ රාළහාමි කී කවියක්.

442 අ ස න් සකි මෙමා යනකල කත්ළු ගො ඩේ ප ස න් තරුණ අඟනෙක් බැස ඇලයබ ඩේ අ ර න් විලි නැතිව ඇඳි සළුව දඩබ ඩේ කැ ර න් කොල නෙලී තුනුවිල ගගා ම ඩේ

ඊට සිඤ්ඤො මහත්මයා කී පිළිතුරු කවිය.

443 ව ත ක ම ලා යුරු තුනුරුසිරෙන් දි ලි ය නෙත දැ ක ලා තරුණගණෙක් වෙල්එ ලි ය සි ත වි ක ලා කරගන මදහුට වි ලි ය කැ ත ක ර ලා දොඩවනු නැතුවද වි ලි ය

කළුගගේ නාන ස්ත්රිකයෙකුට කී කවියක්.

444 ස ත් වන ගතකුරුද උපසැති යවහ න ගේ යු ත් අට විබත එකබස තසදකරුල ගේ ග ත් ගිමනැර නාන්නට ලියෙකු කළුග ගේ ව ත් ඉනුකල කෙනෙහි විනලිනි දෑර ගේ

‍ ගනේපිටියේ සිට්ටඹිරාලගේ කවියක්.

445 ව න් උ ව න් ‍තදේ දිග නිල්වරල ම නා ර න් හ සු න් බදේ දිලි උඩුකර දෙත නා ඉ න් ප ස න් යෙදේ දුටු සලෙලුන්ගෙ ම නා අ න් බ ල න් ගොඩේ ගන්තෙර සිටිය න නා

තුන්මෝදර ගබොරාලගේ කවියක්.

146 දි ය ස ක් යුත් දෙරැස ඉනෙකක් මෙන් දෙත න වෙ න ස ක් නොව කුලිරපති විලසින් උව න ති ය ස ක් රුපු කතසෙ තුනුරුසිරෙන් දිලෙ න දි ගැ ස ක් මම දුටිමි තුන්මෝදර නා න

මෝඩ ඇල පාලම අසල නාමින් උන් දෙමල ස්ත්රිතයෙකුට තම්බිනයිදේ කී කවිය.

447 උ නා ර න් කෙඳිසෙ දිගුවරල ගා ලැ ම සි නා ව න් සපිරි මව‍සඳිනි පා අ ම ත නා උ න් වානි ලිය අසල පාල ම ස නා ය න් ට හැකිවේද ඇ දැක කා ලැ ම

දන්කැටියේ කිව්වාගුරා කී කවි දෙකක්.

448 පෙ න් කැ ටි යේ උවන සරිසොමි පෑදු ල් ල ර න් කැ ටි යේ ලතන බදරියපලතු ල් ල ද න් කැ ටි යේ ඇලේ බැස නෑ හුණුකෙ ල් ල ම න් කැ ටි යේ එතොත් වෙන මොන මංග ල් ල

හතරවෙනි කාණ්ඩය 69

449 අ න ක් යෙදි අප මුදලිඳු බසින් තු ඩ දි න ක් මා තොසින් යනසඳ මාරක ඩ ක තෙ ක් නානවා දැක වත තිබා ගො ඩ නැ ත ක් වෙලා උන්නෙමි බලබා හැ ‍ඩ

පාණදුරයේ තොටුපල ලඟදී කෙනෙක් කී කවිය.

450 ව ගේ අස මිතුරෙ මකියන දිව සව න ඇ ගේ මල්මදසෙ පෙතිගෝමර දිලෙ න න ගේ යන පාණදුරයේ තොටුපලි න ම ගේ නම් මෙලද ඇවිදිමි වඩාගෙ න

වැලිගම ස් ත්රිමයෙකුට කී කවියක්.

451 ඉ ඳු මි ණි ස ක් ස ක් රිය යුරු උකුල ස ම ස පි රි ස ස ක් ස ක් ‍වත දෙතන හසයෙ ම සි ටි දි ග ස ක් ස ක් පිය ලියසෙ වැලිග ම දැ ක ම ගෙ ස ක් ස ක් ලත්පල ලදි අරු ම

රෙදොල්හාමුගේ ප්රදබන්ධ කවියක්.

452 සි ල් පේ නිපුන කරගණ ‍තරුණ වයසි න සො ල්පේ නූ මහත් ගුණදම් නිති රකි න ත ල් පේ යතිඳුහට වැඳ පිඳු පින් ‍බෙලෙ න ක ල් පේ කට වැඩියෙ විසුමට වෙයි අත න

සිඤ්ඤො මහත්මයාගේ ප්රකබන්ධුයක්.

453 ගු ණෙ න් රතන අප මුදලිඳු පිනෙන් දි ඩ යෙ හෙ න් සුරපුරෙන් බට ‍අයෙක නොවක ඩ ද ‍නෙ න් තුති කියන මග යනෙන තුඩ තු ‍ඩ බ ල න් සකි කඩේ හැඩ දැන් කොටුවෙගො ඩ

සීනිමෝදර පොල්ලෙලි තලන ස්ත්රිදයෙකුට සිඤ්ඤෝ මහත්මයා කී කවි දෙකක්.

454 ද ල ද ල ලො බි න් තුඩනැගු හසපැටිසෙ ත න ද ල ද ල ව ති න් වසමින් බැඳ තරුණ ග න පෙ ල පෙ ල තැ නි න් තැන හොය දෙපය ඉදග න කෙ ළ කෙ ළ තො සි න් බල සකි රග ලෙලි තල න

455 ව ත සර මැලවිය ඉසි පල් මඩවතු ර සි ත ලෙස ඔහොම යලි ලෙලි නොතලව සොඳු ර අ ත උඩ ගෙණ හෙලන ගැහැටින් තනතිස ර යෙත උර විලෙන් දවසක ගිලිලා බැහැ ර

සිඤ්ඤො මහත්මයා කහවේ නොන්නිට කී කවි දෙකක්.

456 යනඑනවිට අතරමගකදි මෙමා දු ට පැන ඉවතට දුවති බැඳි කඩකඩ ව ට ල‍ඳෙ ඔහොමට ගියොත් මිගකම්පපා ම ට වරදිනවට දිනක නුඹටත් ඉඳැ කැ ට

70 කව් සගරාව

457 ක ව ද ත් මෙ අප දුටුවිට ගරුකම් පෙ න් නි බ ව අ ත් පිටම තෙවරක් දැන් පලදු න් නි නැ ව ත ත් ඒ මදිව කහවේගෙයි නො න් නි අ ළු ත ත් දිගයක ගොස් ඇවිදින් ඉ න් නි

සිඤ්ඤො මහත්මයාගේ ප්රපබන්ධ්

458 නා නා මිග දොඩා බැඳ තනපටරෙ ද් ද පා නා පෙලහරසෙ බැස සගගන මැ ද් ද නා න සඟුන් පැන් ඔය ලි‍ඳෙනුත් සු ද් ද දෝනා වෙරෙ කතෙකු නුඹ මිස ‍ලඳෙ ඇ ද් ද

459 උ පා සකයෙකැයි ලොව කරමින් පත ල උ පා යෙන් වසන අසවලු මෙ අස ල උ පා යෙන් ඈ රෑ රවට සකි මෙක ල උ පා ‍සක කමට නොහොබිය කළ මගු ල

460 කී වි න් තුඩ තුඩේ රැඳු යස මුලු දි පේ නො හිමි තද තෙදින් ඇගිතන් කළ තා පේ ප ස න් ගුණ දරණ මෙ මැතිගේ මලරු පේ ඇ සි න් දැකගන්ට මට නොලැබුනෙ පා පේ

සිඤ්ඤො මහත්මයාගේ තවත් ප්ර්බන්ධඡයක්.

සිදත්සඟරා‍ව නැති උනාට.

461 අ හි ත් වම අහෝ මගෙ ඉගැණුමෙහි රු තී සි ද ත් සඟරාව මෙහි තිබු පැහරග තී පු ව ත් එම බලා ඔබ උවිඳු සුරප තී හ ලො ත් එම සොරා මැඩ යෙහෙක වැඩ හැ ති

ස්ත්රිඟයක් විසින් සිඤ්ඤො මහත්මයාට යවනලද ලියමනක පිට කවරයක්. (භාය්යා්ම වයයි ඇතැම් ඇය කියත්)

462 මා පි ය සකියනේ සිඤ්ඤෝඇරාල හ ට දි පි ය මෙ ලියමන ගොස් උදයෙම්ම හෙ ට දා පි ය ඔහෙ කියා තරවටුකළොත් ත ට දි පි ය වමේ අත දිග හැර කම්මුල ට

මල්‍ පොකුරක් රැගෙන යන ලංසි තරුණියෙකුට කෙණෙක් කී කවියක්.

463 දු ල් ල වත යොවුන් ගග පිපිසර වැ න් න ලො ල්ල වඩන තනහස ලැම කෙළ උ න් න පු ල් ල රෝස පොකුරක් ගත් සුරති න් න කෙ ල් ල ලංසි කව්දැයි මට පවස න් න

ඊට පිළිතුරු කවිය

464 ගා මි න් පුන්සදසෙ වත ඔපලා පුය ර නා මි න් යොන් ගඟේ කෙළිනා තන තිස ර පා මි න් ලන්ව සුරතට ගෙන මල් පොකු ර ඒ උ න් ලන්සි කෙල්ලං‍ග වග ඇයි මිතු ර

හතරවෙනි කණ්ඩය 71

ඊටම තවත් පිළිතුරු කවියක්

465 පු න් ස ර සුදු මුන දැක සිත බැඳපේ ම පි න් ස ර එම ලන්සිකත බුවකරලා ම වෙන් ස ර අදර බි මුවසිඹිමින් කා ම ප න් ස ර රතිගගේ නාවන්නට හේ ම

පළමුවෙනි කන්ඩයේ 16 වෙනි පිටේ 72 වෙනි කවියට පිළිතුරු කවිදෙක (පන්සිය පලිය ගැණ)

466 එ ලි ය සුරු ලොවට ගිනියුරු අස එ ලි ය දි ලි ය යම් රටක් එහි ගණනින් දි ලි ය තු ලි ය කර දනන් පසසත දෙන ය ලි ය බි ලි ය මෙන් දනුව එයි පන්සිය ප ලි ය

467 ග ලි ය මර දුකින් සැවලිඳු වි මි ලි ය මි ලි ය නැති උනෙන් ඉල්ලු වෙමි ප ලි ය දි ලි ය බැරිවිනම් සකි නොහඬා ය ලි ය මැ ලි ය නොව වසන් මම නොගනිමි ප ලි ය

බෑනා කෙනෙක් නැන්දාට ලියාඑව් කවිය.

468 ගි න් දේ සඳුන් පිනිදිය ගිනිසිළු වල ස ස න් දේ කොවුල් සවනට රකුසඞ්සෙ වි ස බැ න්‍ දේ ම නම මද යුදයට හැම දව ස නැ න් දේ ඉතින් කොහොමද මට කලදව ස

ඊට නැන්දා කී පිළිතුරු කවිය.

449 අ ම යු ත් රසවදන් දි සිඹ සිඹ මු න ර ම යු ත් සුද දිනති විසි සියොසහ යා න ම ම ල ත් දුවෙක් නැත දෙන්නට එසමා න ම ම ව ත් එමි ඉඳින් දුක නැතුවම බෑ න

පුයිඅප්පු නමැත්තෙකුගේ අඹුවගේ කම්බා පතල තෙමි තියෙනවා දැක කළුතර හාමු කී කවි දෙකක්

470 සො මි ව න් උ ව න් රතදර නිම්බා ගෙ ඩි ය පෙ ටි ව න් නු ව න් තන රණකුම්බා පො ඩි ය දු ටු ව න් නු ව න ගත් අම්බා වැ ඩි ය තෙ මු ව න් කෙ ව න් නොදසකි කම්බා අ ඩි ය

471 සො මි බි ම් බා වත වරලස සිකිපි ල් ල හෙ ම කු ම් බා පියයුර නෙතු නිලුපු ල් ල ත ම ල ම් බා දිනු අර මදනගෙ කෙ ල් ල කි ම ක ම් බා පතුල තෙමිලා දැගලි ල් ල

ඊට පිළිතුරු වශයෙන් ඒබ්රගහම් සොවිසා කී කවියක්

472 බි ම් බා සඳ උවන තනයුවල හසපැ ටි නි ම් බා පත දෙබැම දළ දවල මුතු සැ ටි එ ම් බා ලදට සකි ඇත මදන තද ගු ටි ක ම් බා පතුල තෙමුනේ සුකුරුදා වැ ටි

72 කව් සගරාව

පල්ලාවෙල සිටිය ස්ත්රිතයක් සදහා කියනලද කවියක්

473 සැ ටි ය ති සක සක දිගු සක පු ල් ල නි ල ක ටි ය මදන රියසක ගොණ නි ල් ල ම ල සි ටි ය නවයොවුන් පියඹගෙ ප ල් ල වෙ ල ව ටි ය මසුකෙලක් යුග තන දු ල් ල ක ල

මිහිරිපැන්නේ ධම්මරතන ස්වාමීන්ගේ ඇබිත්තයෙක්ව කලක් උන් බහිතා අටදහිවත්තෙන් හීරයක් ගෙනා කල ඔහුගේ එදිරිකාරයෙක් කී කවිදෙක.

474 අ ඹු කො ට බඩ බහිතෙහට දෙන ඔය වා ගේ ම ගු ල ට අඬනොගෑමුත් මට සිලිඳි ගේ අ ද ‍ෙහ ට දැනගන්ට සැමටම තතු මා ගේ බ හ තෙ ට ඉ‍ඩ නොදෙමි කන්නට උය දී ගේ

475 ඇ ති ක ර ලා වලව්වේ සිටි පෙර දව‍ සේ ම හ කු කු ලා හොරකන්කර කෑ විල සේ ඔ ය ම ගු ලා මට නොකියා කා රහ සේ නැ ත නු ඹු ලා වැඩිකල් ඉන්නේ සැප සේ

(පස්වෙනි කාණ්ඩය හා සම්බන්ධොයි.)

_________

පස්වෙනි කාණ්ඩය. ——

476 ප ව ර තු න් රු ව න සකි සිහිකරමි න් න අ ද ර යෙ න සො දි න දන් පින් කර ග න් න නි ත ර පෙ න් සි ති න සදගුරුන් රැකප න් න ස ස ර ගි මි නි ව න නිවණට පැමිණෙ න් න

477 ස ක ල බඹ අමර නමකළ මුනි පව ර ස ක ල කර දෙසුව දම් අසමින් නිත ර වි පු ල බව දුකින් තොරවී පව් නොක ර නි ම ල මොක් පුරට මාවත තනමු ස ර *

ශ්රීක වික්ර ම රජුගේ අණ පරිද්දෙන් පරනාගල නායක උන්නාන්සේටව උල තියන්ට ගෙණයන කල්හි කිල්ලෝටයේ දම්වැල්පට සැරගිල්ලේ දමා කරකවමින් කී ගීයක්.

478 ස මි ත ම න ගා කුල මා ත ගා තු රි ත තු ර ගා සිත දජ තු ගා ඳු රි ත දු ර ගා කුල සිරි ර ගා ම හි ම හි ම ගා මහ වාළුක නන ගා

වැලිගල්ලේ මුදියන්සේ දළදා මාලිගාව ගැන කළ ප්රකබන්ධියක්.

479 ස ල ද ල අ ම ල මු ල ප ල හ ල කල සක ල ප ල හෙල නි ම ල ම ල සි ල දු ල තුල පත ල සැ ල පු ල ක ම ල ප ල ති ල තු ල විල විම ල බ ල දු ල නි ම ල ද ල සැ ල පු ල මුණි ලක ල

කොළඹ මෝදර බෝගහ තොටුපලේ නාමින් සිටි ස්ත්රීියෙකුට ඒබ්රවහම් සොවිසා වෙද මහත්මයා කී කවි දෙකක්

480 උ ව න සො මි මෙනා නා දළු වැනි දොතො ල නු ව න නි ල මි නා නා සය සේ නිම ල සෙ ව න සි ට ග නා නා ඵලද තොටුප ල බ ව න ගි ය සි නා නා දය කර සලෙ ල

481 ලැ ම ර න් කැ ට ක් ‍ ලෙස තන කෙස දිගු නිලැ ති ග ම නි න් නො යෙ ක් සලෙළුන් සිත තුටුකර ති ස ම හ න් කො තෙ ක් විඳපුම සහ මෙම යුව ති ල ම යි න් සි ය ක් වැදුවත් වෙනසක් නොවෙ ති

අළුත්කුරු කෝරළේදි රන්මැණිකා නමැති බෙරවා ස්ත්රිදයෙකුට සිනියා නමැතිතෙක් කී වස්කවි.

482 හ ර ණා හර දරණ නයි අබරණය ගෙ ල තෙ ද ණා හූනියම් දෙවි උතුමනි ලක ල ද රු ණා අගන රන්මැනිකා බෙරව කු ල සැ නි ණා මෙම ගමින් එලවන් නොවපැකි ල

* පින්කමකදි කියනලදි.

74 කව් සගරාව 483 බ ල වා නපුරු දඬුවම් දුදනන්ට ක ර දු ල වා මෙකල වසනා හූනියම් සු ර ලෙ ල වා දොස් නැගු රන්මැනිකා මෙව ර ප ල වා අපට ‍නිදහස් දෙනු මැන නිත ර

484 ප ව රා හූනියම් දෙවිඳුනි තෙදනුහ ස කු රි රා නොයෙක් රන්මැනිකා නම් දිග ස මෙ ව රා අපට කරනා‍ වෙහෙස දැක ඇ ස නොහැරා ඈව මෙගමින් එලවන් නොල ස

485 නි ති නා මිනි දමන නොහොනෙහි රැක සිටි න පො ර ණා ජයසේන දැන් නම මහසෝ න අ ගු ණා අගන රන්මැකිනා දැක නෙති න රැ‍ ගෙ ණා බාර අපහට සුබ සෙත සද න

486 ග ස ලා දමා මිනිසුන් ලේ මස් බුදි න වි පු ලා තෙද බලය දරණා මහසොහො ණ දැ ක ලා සැනෙන් රන්මැණිකා නම් අග න වි ක ලා දමනු මෙගමින් දුරුකර රැගෙ න

487 සො‍ හො ණා කියන පෙර ජයසෙන් නමැති ය කා නො මි නා ‍අපට වෙහෙසන දුක් දි නොයෙ කා අ ග නා හීන බෙරවාකුල රන්මැනි කා සැ න නා දුරුකරන් මෙ නමින් ඔදය ම කා

උඩරට ස්ත්රි යක් විසින් පියාට විරුද්ධව පත්තිනිදෙවියන්ට පඬුරුදැමුවාට පියා කී පරිද්දෙන් කිරිබත්ගොඩ පබිලිස් වෙදමහත්මයා කී කවියක්

488 අ ඳු රු දුරුකර වසන සතමේ ඉසුරු දී ලොව හෙලි ක ලා න පු රු කරමැයි හැතිරියෙක් මට පඩුරු ලා තෙම්මුර ක ලා වි දු රු පොල වැඩවසන දෙවියනි මගෙන් වරදක් නැත වෙ ලා න පු රු හැතිරිට වදුරු දෙන ලෙස වඳිමි ඔබෙ සිරිපාමු ලා

ගම්පහේ ජුවානිස් උදන්මිටදි රථනැගී යන දුස්සීල සඞ්ඝයාට කී කවිපන්තියක්.

489 සි ත් කැලඹි උදන්මිට තෙර විකල්වෙ ලා ව ත් පිලිවෙත් වතාවත් සැම අත්හැර ලා සි ත් පොළඹවන සැරසු රත යහනක නැගි ලා අ ත් පොලසන් දිදි යයි ගොනුට තල ත ලා

490 හ ද න් නට බැරිය සැනට දිවුනුක ර උ ද න් මිට සිටින්නේ දුස්සීල තෙ ර නි ද න් කොට තබයි ගෙනයන්ට බැද බ ර හ ද න නා යන්ට නිරයට ගෝරත ර

491 බැ රි හැ ටි යේ කාටත් එලවන්නට ගො නා හි රි පි ටි යේ නැත ඒකට හොඳ හප නා පෙ ර හි ටි යේ නැත මහනුන් මෙ ලෙසි නා අ ර හැ ටි යේ මගවත් මට අනුමා නා

492 බො හො ම සැරසි ගොන් එලවුම සුමන් ග ල ‍කො‍ හො ම නුමුත් පරසිද්දයි ගෙම් ව ල බො හො ම සැර ගමන් පින්මෙම යතී බ ල බො හො ම ඇවිදිම කමනැති වලව් ව ල පස්වැනි කාණ්ඩය 75

493 කෙහෙල්වතුගොඩේ පන්සැලෙ අළුත්ග ම මහළු තැන නොවෙයි දොම්පේ ගෝල න ම සැහළු වට රැගෙන රත නැගිලා ගා ම විහිළු කර ඇවිදි ගොන් එලවා බොහො ම

494 කො ස් කදවල වසන දොම්පේ මහළුතෙ ර බ ස් රසමුසු කියයි සිත මතුපිට මිහි ‍ර සි ස් සයෙකුටත් ගොන් එලවම පුහුණු ක ර උ ස් සහ කරයි රත නැග යාමට නිත ර

495 පෝ ය දාට පින්කම්වල යන දව සේ ඒ ය ගොනුන් බැඳගෙන බැටදිදි තො සේ යා ය කටින් පෙනහළු විහිදා වෙහෙ සේ වේ ය පරලොවදි උඹලාටත් මෙලෙ සේ

496 තී ක් ස න නැ ණි න් ගම් සැමතැන දුව න ඒ ක් ස න සැ නෙ න් ගොන් රත විහිදුව න බා ක් ස න වෙ මි න් වරිගේ දිළිඳු උ න සා ක් කි ය ඔ න් න අත්පිටම සිදුඋ න

497 ම ජ් ජාපාන කරණ බේබදුවන් අත රේ ලැ ජ් ජා උන් පමණකටවත් නැත විත රේ ගෙජ් ජි කුට්ටමක් එල්ලා ගොනුගෙ ක රේ ලැ ජ් ජා නැතුව මහනුන් යනහැටි පා රේ

498 ඇ යි අ නේ මෙහෙම කෙරුවේ කැතවේ න් ට කෙ යි බ නේ ඇද්ද ගොන් රතයේන ය න් ට ඇ යි උ නේ පැවිදි සෙල්ලම සැ ප ග න් ට දෙ යි ය නේ ගොනා නොමරව් පව්ග න් ට

499 ක ට මැතකට කීවෙ න් මේ ගැන සරොස් වෙ ලා ල ට පට ඇත තව උඹලගෙ මම සොය ලා ඇ ට නැති දව කීවොත් සැම තැන යයි පැන ලා ම ට හෙම අවලාද මේ ගැණ නොකියල් ලා

අ දෝ ම යි.

තෙල්වත්තේ ඒබ්රලහම් සොවිසා ආර්බට් සොවිසාට සාදන ලද හදහන්පහේ මිළ ලැබගන්ට ලියායැව් කවි.

500 තැ නු වෙ න් මෙකව් මිල මගෙ ලැබෙනා සිති නී උ නු දැ න් කරුණු හොඳහිත නැතිවෙනා මෙ නී වෙ නු වෙ න් යතිඳු කළ කාරිය වරද උ නී දෙ නු ව න් හැර මෙපත බලනුය මැතිතුම නී

501 ර හ ස ට නොව කියමි දොස නෑ මගේ අ ත ද හ ක ට පමණ හඳහන් මා ලියා ඇ ත කොහොමට තුඹුත් මැතිදා මට කළේ කා ත ඔ හො ම ට වෙන කෙනෙක් මා රැවටුවෙ නැ ත

502 බැ දා සිත් කිව්වෙ මැතිඳුට කර ලේ සි සො දා ඇත්ත කිව්වම ඉන්නෙළු නෑ සි හ දා හනන් ලිව්වේ අත්සකර ක ර රා සි මෙ දා වත් දෙන්ඩ නොවැරදි මගෙ කා සී

503 බැ රි ම ට නොකිය ඉන්නට මෙවග සැනසි ලා ගෙ රි ඇ ට හැපු බළුව ලෙස මට උනෙ අව් ලා හ රි ය ට මැතිඳුණ්ගෙ කීමත් බැළුව ක ලා න රි ය ට කියා මගුල් ඇසුවා වැනි කිඹු ලා

76 කව් සගරාව

මෙම ලියමනේ පිට ලියා යවන ලද කවිය.

504 ප සි දු ම වසන සමිදුනි නොවෙනුය අහි ත මෙ යැ දු ම නොසැලකුව හොත් වෙන්නේ පි ත මැ ති ඳු ට ආර්බට් සොයිසා බිදන් යු ත ය ති ඳු නි ඇබිත්තය ලව්වා දෙනු මෙප ත

කෙනෙක් වඳුරන් ගැන කී වස්කවි තුනක්

505 ව ඳු රා රැවුල වැඩු මහරජෙකුගෙ විල ස සි ඳු රා නැත කඩන පලතුර මෙහිම වැ ස සො දු රා විරමුන්ඩ දෙවිඳුනි පිවි ස ව ඳු ‍රා හට දෙවන් ඌ බියකර විග ස

506 ය ක ඩ කැබලිවන් අතපය දි ඩේ යා ය ක ඩ උවත් බිදලත මුව තු ඩේ යා ව ඳු රා කැලට දී පහරක් මැ ඩේ යා වි ග ය දුරුකරනු ඔබෙ ගුණ වැ ඩේ යා

507 ‍රු දු රු තෙදබල පපා සැමවිට අනෙක හිරිහැර දෙනව රා ම දු රු ගිලිලෙස බලැති ‍ෙදවිඳුනි ඉඳිනු සරිනැත මෙම ව රා ව ඳු රු යහකුට බිල්ල කැපකර දුනොත් වඳුරගෙ තිරස රා ප ඳු රු ලන ලෙස වැඩෙයි දෙවිඳුනි ඔබෙගෙ තෙද ගොස ලකස රා

දිනක් පැල් රකිමින් සිටි ස්ත්රීෙයෙක් කී කවියක්

508 ල ක් සන හිමවතේ මාවී පැසෙ න් නේ දු ක් දෙන අලි ඇතුන් පන්නා හරි න් නේ රැ ක් මෙන් දෙවියනේ වෙලෙ බත් බුදි න් නේ දු ක් පත්කම නිසා මම පැල් රකි න් නේ

මීට රාජාදිරාජසිංහ රජ විසින් පළිතුරු කවිය.

509 වෙ ල ක ම හ ම බ ල මාවී පැසී ලා පැ ල ක ම හි ම බ ල බටකොල හොයා ලා ම ල ක ම හි ම බ ල අතු අග පිපී ලා ලි ය ක ම හි ම බ ල ගෝමර ඉසී ලා

එකී ස්ත්රීර රජතුමා බව හැඳින වහා සැඟවීම පිණිස යන කල්හි දෙවනුත් රජතුමා කී කවියක්.

510 වි ද ලා දමන වැදි රජෙකුත් නොවේ න ම් ඇ න ලා මර ණ කුළු මීමෙක් නොවේ න ම් වි ක ලා දමන සිරදෙතුන් නොවේ න ම් දු ව ලා වෙහෙස නොගනිති ලඳ බයේ න ම්

ඊට ස්ත්රීා දෙවනුන් කී කවියක්.

511 රෑන පිට රෑන තුඩ රෑන දී ‍ ය න් ඇදලා ඇටෙව් දුන්නෙන් අගට ඊ ය න් බළලුන් දුටුවාම බයනැද්ද මි ය න් දුටුවම බයනැද්ද රහසින්හ දෙයි ය න්

මෙය ශ්ර වණය කළ රජු විසි්න කොපමණ සතුටුඋනාද කීවහොත් එම ස්ත්රී ට දෙයියන්නේය වේල නමැති කෙත තඹ සන්නසක් පිට තෑගිකරණලදි. තුන්වෙනි කාණ්ඩය 77

ඉන්දරා නම් පුතා ලි‍ඳේ වැටි මළකල්හි පියා විසි්න කී කවිදෙකක්.

512 ඉන්දරා රුසිරු රුසිරු රුවකැටි යා දැන් තමා මෙතන මිදුලේ කෙල සිටි යා කෙල සිට හමන් ගෙට නෑවිත් ලිඳට ගි යා ඉන්දරා ලි‍ඳේ වැටිලාම පණ ගි යා

513 ගහක් කොලක් නම් කප්පා ගොඩ අදි මි ලෙඩක් දුකක් නම් හද්දා බලි අරි මි යමෙක් කළා නම් පන්සිය පලිගනි මි ඉන්දරා ලි‍ඳේ වැටුනට මක් කර මී

එක්තරා නැන්දා කෙනෙක් තම බෑනාට ලියා යැව් කව්.

514 සු බ රන්රුව්ක මෙන් දිලිසෙන මා බෑ න නු බ ඇසසේ සිටින මගේ දුවනිය සොබ න ලෙ බ සිත නැතිද අත්හැර සිටිනු මෙලෙසි න සු බ ලෙස සරණ වෙව මෙහි පැමිණ විගසි න

515 අ ද ර සිත් කඩුව දැරුලෙස බැඳ තිබු න මෙ ව ර සිත් කැඩුන ලෙස සිටින එක ගැ න නි ත ර දුක් වෙමින් මගෙ දුවනිය සොබ න න ත ර කරන්නට බැරිතරමට අඬ න

516 ග න් න ට නුබ සරණ ඈ නාවොත් සොඳි නා ග න් න ට වෙන කෙනෙක් තැත් කවමින් සිටි නා දෙ න් න ට අනෙ හිතේ නැත මගෙ කිසිම දි නා ඉ න් න ට ගෙයක් වත් කන්නට ‍නැතිව අව නා

517 රු ව ට ඇඳිමවත් නොව් දත් ඒ අම නා පි න ට ලැබෙන්නට කියමින් මට වඳි නා ඔ හු ට මම දෙන්ට හැඳිමුත් කොයි ලෙසි නා නු ඹ ට අදර බැඳි මගෙ දුවනිය නොය නා

තනිව මගයන අගනක් දැක තරුණයෙක් කී කවියක්.

(අමනුෂ්යගයෙක් යයි ඇතැම් අය කියත්.)

518 අල්ලාගෙණ නෙරිය අතකින් කි න් ද න ගෝ වසාගෙණ දෙතන අතකින් කි න් ද න‍ ගෝ හිමියෙක් නැති ගමන තනිමමග කි න් ද න ගෝ අම්බලමේ සිටලා අපි ය න් ද න ගෝ

ඊට පිළිතුරු වශයෙන් ඈ කි කවිය.

519 අල්ලාගෙණ නෙරිය මඩ තැවරෙන ය න් දා වසාගෙණ ‍ෙදතන බිලිදුගෙ කිරි ස න් දා බාල මස්සිනා පස්සෙන් එන ස න් දා යඤ්ඤයි අයියන්ඩි අපෙ ගම දුර ස න් දා

* අනික් කවි දෙක දහවෙනි කාණ්ඩයේ 1890 සහ 1891 ත්ය.

78 කව් සගරාව

දෙමටාවල දුස්සීල උන්නාන්සේ නමක් උගුලක අසුවී සිටිනවා දැක උගුල තැබූ තැනැත්තා කී කවිය.

520 උ ගු ල් අ දි න් නේ හිමයේ ගෝනු න් ට මි ණි ගෙ ඩි බ දි න්‍ නේ උගුලේ නදදෙ න් ට සි වු රු ද ර න් නේ සතහට පින් දෙ න් ට සැ වො ම ව රෙ ව් ගනයව උගුලෙන් ග න් ට

ඊට උගුලේ අසුව ඉද උන්නාන්සේ කී කවිය.

521 පන්සලේ සිටිය ලමයා නැති වෙ ච් චි සොයාගන්නට යනකල මට රෑ වෙ ච් චි කියා අරින්ට රටගම දුර වෙ ච් චි කොටයි ඇටෙව් උගුලේ මා අසු වෙ ච් චි

ඊට දෙවනුවත් උගුල අටවාපු අය කී කවිය.

522 අ කු ල යටින් ගොන් ගාලට එන කොටි යා වි පු ල මල ලෙසට සිව්රක් ඇඳ සිටි යා උ ගු ල නොදැන මහනෙක් ගොස් තිබු අඩි යා උ ගු ලෙ නටයි දෙමටාවල ගනගෙඩි යා

මාව‍නැල්ලේ තෙරුන්නාන්සේ මිරල මරික්කන් නැමැති මරක්කල විදානෙගේ නඩුව පරදිනා ලෙසට කී වස්කවි දෙකක්.

523 අ ර යා සුරත විනෙ වගෙයි පෙරසුර දපසළ මු දා න මෙ ර යා සරි නිරසර ගුණ යුතු දියබඳ සුරස දා න නි ර යා ගති තියත කුරිරු මිරල මරක්කත් වි දා න හැ ර යා ඕද පැමිණිලි කරු බල සිදලනු ඔබ තෙ දා න

524 ද ල් වා තෙදග රුපු සතුරන් එළුකර හරිමින් ස දා නෙ ග ල් වා යසඳුන් දිගැතුන් කුඹුකල විලසින් ස දා නෙ ද ල් වා මෙ සිරිලක වැජඹෙක දි‍යබද සුරගුරු නි දා නෙ සොල් වා ඔදය සුන්කරලනු මිරල මරික්කන් වී දා නෙ

විසිදාගම තෙරුන්නාන්සේ විසින් කී කවියක්.

525 ග ස ට නමකි ගස මැරුණම වෙනා නම කී ගෙ ඩි ය ට නමකි ‍ගෙඩියේ සුඹුලට නම කී ම ද ට නමකි මද කනකොට වෙන නම කී මෙ තු න පදේ තෝරා මට එවන් ස කී

ඊට තොටගමුවේ ස්ථවිරයෝ කී පිළිතුර.

526 ඉ ස සි දු ර යි බාලේ ලමයින්ගෙ ග ති කු ස මෝ ර යි දවසින් දවස කර රු ති ර ස වි ර යි මුළු තුන්ලොව අදිප ති ති ර සා ර යි මවගේ නම පුතුට ගැ තී

ඊට විසිදාගම තෙරුඳුගේ පිළිතුර

527 උ සු ලා සත්මසක් දරුවන් වැදූ ම ට බැ ද ලා ගෙණ ගොසින් දමමින් ගලක් පි ට බි ද ලා ඇට සන්දි වෙන්කර අහක්කො ට වැ ද ලා පුතුන් කැඳවාගෙන යති ගම ට පස්වෙනි කාණ්ඩය 79

ඊට තොටගමුවේ තෙරිඳුගේ පිළිතුර

528 මෙ තෙ ක් පුතුන් බෝකර දුන් අම්මා ට අ ත ක් නගා නොවඳිති දැන් උන්දෑ ට නැ ත ක් වෙලා ලියෙන් බැටදි සොඳ ට ම ත ක් වෙළු ඉල්මස වැසි ආ කල ට

විසිදාගම ස්ථවිරයෝ දිනක් කුරක්කන් පිට්ටු ඉල්ලා තම දායකයෙක්හට ලියා යවන ලද කවියක්

529 ගි ර ග තු ලේ මුදුනේ කුඹු සදා ප න් ගි ර ග තු ලේ මුදුනේ බිජු වඩා ප න් ගි ර ග තු ලේ වටකර සුනු ලවා ප න් ගි ර ග තු ලේ න් එලිවෙන කොට එවා ප න්

කහහේන් ගොඩ කිරිකිත්තේ ආරච්චි මහත්මයාට වෛශ්යාට ස්ත්රී කී කවියක්.

530 දි මු ත් කැකුළු පියයරු යුග මු නු -- නො ව සි ත ත් ‍එකගවම රතිගග පි නූ අ හි ත් වෙලා හිමිසඳ දැන් නේ නූ -- මි ස වෙ න ත් දුටිද මට සරිලන ගැ නූ

ඊට ආරච්චි මහත්මයා දුන් පිළිතුර

531 ස ර ත් සදසෙ වතැති කතුන් දුටි මී -- මිස ම ම ත් ලතත වැඩ උන් සිපහස ගති මි කි ව ත් එලෙස විරිඳුව මට සව් මී -- මිස වෙ න ත් දුටිද මට සිරිලන පිරි මි

හතරකෝරළේ උන්නාන්සේ කෙනෙක් රිලවුන්ට කී වස්කවියක්

(කුන්කුනාවේ උන්නාන්සේගේ යයි ඇතැම් අය කියත්)

532 ප හ ට රෑවෙන්ට එන රිලවුන් ගො ල් ල ක හ ට කන්ට එනකොට පාමින් අ ල් ල ලො ව ට පෙනෙ‍න්නට දෙවියෝ කර එ ල් ල ග ග ට පනිත පින්මට කැඩියන් බෙ ල් ල

එම යතිදු ඌරාට කී වස්කවියක්

533 රවල ගෝනල තඹල කටුවල ගහල හිගුරල කොඬල වැල්ල ල කිතල හිරීතල තබල කුකුලල බතල කරබිද කමින් හබර ල අමුද කුරහන් මෙනේරී උදු එ මෑ ගොයිතැන් නොයෙක් පලවැ ල මේකල කම්කල සගුරු ඌරා මරන් කළුවැදි යකුනි තෙදබ ල

බරණ ගණිතයා ස්ත්රීඌ සදහා කී වස්කවි දෙකක්.

534 වී රි ය කර ‍බාලකොලේ ලැබපු ල මා නෑ රි ය එක්වෙන්ට නෑසියො දුපත සැ මා සූ රි ය දෙවියන්ට වැද කියමි අත ර මා බා රි ය මගෙ එවන් දෙවියනි කතරග මා

80 කව් සඟරාව

535 රූ නු රට උතුන් නායක දෙවි කත රා මු නු සයකි බර අත් යුත් නැගි මයු රා පේ නු කර සිටිය මගෙ සුරතල් සොඳ රා දේනු ඔබෙ තෙදින් උදුරා මට මෙව රා

පළමුවෙනි කණ්ඩයේ 149 වෙනි කවිය හා සම්බන්ධ යි. හයවෙනි කාණ්ඩයේ 740 – 741 බලනු

පන්සලේ තිබුන ආනක පැදුරක් මීයෝ කැපුවාට කුන්කුනාවේ හාමුදුරුවෝ කී වස් කවියක්.

536

ම ද ම ත් රූසිරි අගනක් දුන්නා පැරදුනෙත් තිබුවෙමි ආ නේ බැ ද ග ත් වා දේ දෝ මට නොදැනෙයි මීයා පැදුරටකල මා නේ තෙ ද ල ත් දෙවතා බණ්ඩර සුරිඳුට කවියක් කීවෙමි මේ මා නේ අ ද ව ත් මියගෙ තල්ල තබාගෙන පලයන් තින්නා‍ ‍දෝ පු තේ

තලන්ගම ජයතුංග විසින් මාලයක් සොරු ගත්තා කී වස්කවි දෙකක්.

537 රා ව නා බිදැර පෙරජයලත් සොඳි න නා ර නා තුමනි සත දුක් දුරහරි න රා සෙ නා සොරෙක් ගති මාලය මගෙ න ඌ සැ නා නසනු ඔබෙ තෙද වැඩෙන මෙ න

538 කි සි දො ස් ‍නොමැති මම පලදින සුළු මා ලේ ගෙ ණ‍ ගො ස් සොරෙක් මාහට එය අහිමික ලේ ද හ සැ ස් තුමනි මරුවට ඔහු දෙනු මෙවෙ ලේ ම එ ලෙ ස් නොකළ ඔබෙ නෙත් මැකෙයි ඇති බ ලේ

තරුණයෙක් විසින් තරුණියෙකුට හසුනක පිට ලියා යැව් කවි හතරක්

539 අ ත ට පත රැගෙන පිටවී තලන්ග මි න් නො සි ට ගොස් දෙපස සිල්පිල් බලා‍ පෙමි මි න් වි ම ට හැරී බත්තරමුල්ල නම් ග මි න් පු ර ට ජයවඩන ගොස් ගගබැස නා මි න්

540 නා ලා සළු පැලද ගත ගම නිමාක ර පා ලා සිනා යනෙනා කතුන් දුටුව ර අ ස ලා දොස් නොවෙන ලෙස එ ගම තොරතු ර බි ලා වැලිකඩදි පළ මින් සේවතු ර

541 ප තු ල් නොරිදෙනා ලෙස රියක නගිමි න බො රැ ල් ‍ ලෙ හන්දියෙදි බටහිරට යව දැ න වි ස ල් අඹරුකින් වූ සිවුමන්සලි න නි ම ල් මිතුර යව ඉබිවල දෙසට දැ න

542 ම න් පෙ ම බැද වසන එවිසාද ඇස්ත ර උ න් න ම කොම්පඤ්ඤ වීතියෙ කඩෙ මිතු ර ව න් සැ ම ‍කරනු පවසා ඉඳ ගිමන් හැ ර දු න් න ම මෙපත බොන්නට දෙති තේවතු ර

පස්වෙනි කාණ්ඩය 81

අමනුෂ්ය යෙක් ස්ත්රි යෙකුට කී කවියක්

543 මිණිමිණි පොදේ ගණ අදුරේ කන මදු රූ බල්ලෙක් ඉද බුරයි ඌ‍ෙග් ගති නපු රූ කෙල්ලෙක් ඉඳන් දොර නාරිති ඇගෙ නපු රූ මල්ලක් කදුරු කන්නෙමි විගස දොර හ රූ

ඊට ස්ත්රීු කී පිළිතුරු කවිය.

544 අප පහ නොදන්නා තෝ කාගේ කව් ද බසක් නැතුව එන්නට කිව්වේ කව් ද ගසක් නැතුව දළු ලිය ලන්නේ කෙසෙ ද මල්ලට දෙමල්ලක් කාපිය මට මොක ද

දර කඩමින් සිටි ස්ත්රිමයෙකුට අමනුෂ්ය යෙක් කී කවියක්

545 ල මි ස් සි යෙක් මේ පතනේ දර බිඳි නා ල මි ස් සි නොවෙයි දෝතළුමල් එත නා හ දි ස් සි යෙන් මම යන්නේ දුර ගම නා ල මි ස් සි යේ නුඹ ඉන්නා ගම කොත නා

ඊට ඒ ස්ත්රීිය විසින් කී පිළිතුර

546 එතොත් වරෙන් සෙන්කඩගල නුවර මැ දි න් ගැටඹේ පසු කරම පේරාදෙනිය මැ දි න් කහටපිටිය පසුකර මොල්ලිගොඩ මැ දි න් තැමිලියගලට ආවම උලපනේ මැ දි න්

547 මඩපාත මුහන්දිරම් මහතා තම්පලා මල්ක ගැණ කළ වර්ණ නාවක්.

ප ලා පැලසෙ ලොකුවෙලා දෙරණ මිහිතලා එරන්කඳලෙ සත්තේ හෙ ලා කිනිති විහිදීලා තිබුන මල් බලා බඹරු එති එක රොත්තේ හෙ ලා දෙස බලා සිටිති වට කොලාහලය මල දෙ තිත්තේ මෙලා ගමෙන් සුප්පිලා තිබුනේ තම්පලා මලකි පන්සල වත්තේ

එක්තරා මගියෙක් මුල්ගිරිගලට යාමට මග ඇසූවිට වෙදෙක් කී කවියක්.

548 වේපත ඉරාලා තදකර බැඳ ග න් න කිරිඳිවැල කපා ගස උගුලා ග න් න මිය මරා කනුවට හිරකර ග න් න දළුව කඩා මුල බැඳගෙණ පල ය න් න

පන්චෝ නමැති ස්ත්රීණට විරුද්ධව කී කවියක්

549 ග ම ප න් විලක් තිබෙනා තැන් දැන ග ව් ව එ ම ප න් විලේ විලහැර පන් අර ග ව් ව ‍එ ම ප න් වලට සැව්ලෙක් පන්නා ග ව් ව මෙ ම න න් ඇති ලියව ජම්මෙට තොග නි ච් ච

පහන් පින්කමක් ගැණ පොතුවිල උන්නාන්සේ කී කවියක්.

550 පි රි ස ඳ කුමුදු ඉල් පසලොස්වක පි රි ස පි රි ස ඳ නැකැත් වස මස ඉරිතුව පි රි ස පි රි ස ඳ කැතිනැකැත් සන්යෝගය පි ර ස පි රි ස ඳ පහන් පූජා මගුලද පි පි රි ස 82 කව් සගරාව

සක්රාපමුල්ලේ සාමින්ගේ ප්ර්බන්ධූයක්

551 ස ද සි රි රු ව න් ගිරි කිරිසිඳු හෙල ස ර ද බ ද ම හ රු ව න් යසරැස පලකළ අ ර ද න ද උ ර රු ව න් දුකරැනි වසනා ඔ ර ද ස ඳ ගු ණ රු ව න් මැතිසඳ ස‍ඳසේ සැ ර ද

රාජවික්රගම ජයවර්ධින කිවිඳුන් විසින් උන්නාන්සේ කෙනෙකුට කී කවියක්

552 උ ත් දු න් නා වැනි තුනුරුසි‍රෙන් ආ දි ස ක් මෙ න් නා සුරකින සිව් සිල් ආ දි මො ක් ය න් නා යතිදුනි ඉතකම් ආ දි උ ක් ක න් නා වැනි දැන් මුලකර ආ දි

තල්කොල වෙදරාලගේ පුතෙක් වැලිකඩ හන්දිිය ස්වමීපයේ සිටි ස්ත්රි යෙක් දැක මෙසේ කීළු.

553 ල ප නැ ති ස ද මෙ නා මු හු නා මුතු දස නා ය ස ර තු දෙ තො ලි නා වෙ මි නා මුකුළු සි නා නෙ තු සැ ර වි ඳි මි නා ම ම නා දෙපළු ම නා සි ත ම ගෙ වෙ‍ හෙ සෙ නා නෝ නා මේ නුඹ ගැ නා

දිනක් දුන්කොල වෙලෙන්දෙක් කෝට්ටේ තොටුපල ගේක ස්ත්රිපයෙකු දැක මෙසේ කීය.

554 ජ ය ව ඩ නා පුරෙහි තොටුප‍ලසල ගේ ක පි ය ව ඩ නා කතෙක් සිට මගයන ම දැ ක නි ය අ ගි නා හඬක් කළ ගසමින් දොර ක ල ය පැ ළු නා කරන්නට නැතුව නිසිඑ ක

එම ස්ත්රිැයටම කරත්තකාර ජයන්හාමි කී කවියක්.

555 පෙ නෙ න් නේ ර ත ට පිඹුපලසෙ දෙ අද ර දි ලෙ න් නේ රු ව ට වරලස පිල මයු ර ක ර න් නේ සො ඳ ට මගෙ ගෙත්තන් තිත ර ප ත න් නේ කු ම ට සුරසැප මෙලඳ හැ ර

එම ස්ත්රි්ට ගුරුව‍රයෙක්ද මෙසේ කීය.

556 පැ ටි ය තිසර විලසින් දෙතන මනක ලා ක ටි ය අනග දුනුමිට වැන්න වැහැරි ලා සැ ටි ය එ සුර පුරයෙන් බටුයෙමි හිත ලා ව ටි ය එ ලඳ ගනිතත් මසුරන් දී ලා

එම ස්ත්රීිට සිඤ්ඤො වෙදරාල කී කවියක්

557 දැ ත පි ට තබාගෙණ පලි මහන්න ට ප ත ර ට නොමැති රුසිරැති කෙනෙක් ම ට ඇ ත සි ට තදින් බැලි ඇසක් ඉඟිකො ට බේ ත ම ට හිතුනි ලගනන් පොවන්න ට

පස්වෙනි කාණ්ඩය 83

දිනක් කැන්දාගණ යන මන ආලියෙකු දැක තලන්ගම් කෙණෙක් කී කවියක්

558 කෝ ල නොවමදෙගුරුන් හට ව න් ද ග න මා ල ගෙලෙහි පලදා පිළි අ න් ද ග න ආ ල ‍වඩන රතයක් පිට ඉ න් ද ග න බා ල කතෙක් යන සැටි බල කැ න් ද ග න

ඊටම තවත් කෙනෙක් කී කවියක්.

59 ව න් ද ග න සැ ක ක් නොව ගුරුවර සෑ ම අ න් ද ග න අ නෙ ක් රන්පිළි ගන බෝ ම ඉ න් ද ග න ගොණෙක් බැඳි රතයක කදි ම කැ න් ද ග න ක‍ තෙ ක් යති සු රඹක්සේ ම *

මාතර සරණපාල තෙරුන්න්නාසේ කී කවියක්

560 බා ලේ ප ට න් මා වෙත විසු මෙ කා ලු වා ආ ලේ සි ති න් මගෙ සුවඳුක් දෙක බැ ලු වා ඒ ලේ සි යෙ න් වත් පිළිවෙත් පසිද ලු වා කා ලේ දො සි න් පත්විය රජ්ජම හ ලු වා

පිලිප්පු නමැත්තොකුට එපරජිතා කී වස්කවි

561 563

නො ත ලා ඇති කළ අද ‍ රේ දි ර සේ මුසු බස් දුව සා දැ ක ලා ගත් දුවදිරුසි රේ ප හ සේ විද උන් ‍සදො සා රැ වු ලා නැසුසේ නො හැ රේ දැ මු සේ මදනා වන සා ම ර ලා ලව මු විදු ‍ රේ ද ලැ සේ ලව මු වන සා

562 563

නො හැ රේ ගනිමින් පහ සා ක දි ම ට සෙනදෙස පා ලා නි තො රේ වැස උන් දුව සා තැ නු ම ට ‍ගින්දර දි ලා අ යු රේ මුදැදිත් වන සා ම ඳු ව ට කළ දෙට මු ලා අ ඳු රේ ලව මු වන සා සා හෙ න පිට ගෙන ගිනිදි ලා

565 ර හ සේ උමයංගන සා සි ත සේ විඳ උන් ප හ සා ස රො සේ මරු දැව් විල සා තු නැ සේ ලව මු වන සා

566 රා ව නා රුදු රාගයෙන් උමතුව සිරී ගෙනගොස් සො රා කෝ පෙ නා ඌ මරාදැමු රුදු රාජනේ බලපා ත රා දූ ම නා නොහැරා පිලිප් පෙරෙරා රැගත්බව සිහික රා දි හෙ නා නහලා උලාකිත් දෙදෙන ගන්යට ගේ ති රා

567 ලෝ තු ලා පතලාවු කිත් ගතකින් යුතු උවිඳාන නේ ඈ ඳ ලා පුනයක් රදා කරැ ඒ පිලිප් රකුසා ගෙ නේ ‍ හෙ ම් කු ලා නගුලේ බැඳා සෙනෙසරු ලබා බලපාමි නේ හා ව ලා රිවිවත් කෙතා කිතු බිජුවටා වපුලොන් මැ නේ

• මේ කවි දෙක එකම කෙනෙකුගේ ප්රතබන්ධල මෙනි.

84 කව් සගරාව

ඉලන්ගකෝන් මුදලිතුමා ඉදිරියේ සෙල්ලමකට ආ මුල්ලගේ විදානේලාගේ ඇත්දත්වලින් සාදනලද උඩැක්කිය සොරුගත්තාට කී වස්කවි දෙක. 568 නි ල ගත කඳකුමරු බුද රවි අමරගුරු කිවි දිවයු රා නා ල නා බඹ පනිඳු අසුරිඳු චන්ද්ර සේකර සෙනසනු රා නා ල හුය බැදි අනගි සරසවි සෝමනෙක බැඳි මගෙ රා කා ල මිරු බිය දෙවින් සතියට නසන් ඩැක්කිය ගත් ‍ සොරා

මේ කවිය කියා නිමවෙන කෙනෙහිම උඩැක්කි කඳ දස්භවිය. 569 ග සා ඩැක්කිය සුද්ද තාලත් අල්ලමින් සබයේ බලා සිට ට ව සා දුජනෙක් අන්ඩැක්කිය ගිසයි උගෙතෙදබලයපසි ට මෙ සා ගජ ලත් දෙවිදු බලයෙන් නාලතිබුමට ලැබුනිකඳම ට ග සා පන් සෙනසුරෝ සිරස දුනුමුඩා කෑ ජම්බු විලස ට

මේ කිවිය කියා නිමවෙන කෙනෙහිම උඩැක්කිය ගත් සොරා නාහෙන් කටින් ලේ දමාගෙණ මැරි වැටුනාළු;

අලගියවන්න මුකවෙටිතුමා පියාට ලියා යවනලද කවි තුණක්. 570 පැසි ඉසත් විලසින් කපු කු ල් ලා සැලී දතුත් වීද සියොලග රැ ල් ලා ගැසී කුදත් විලසින් පොල්ලෙ ල් ලා සිටී අයෙක් පට්කම්හි නොම ල් ලා

571 කිරිසුවඳත් නොම ගිය මුවතු ල් ලා නිරිවතයුත් නිති කියන තෙසු ල් ලා සරිය කටත් බැරි සමහර ගො ල් ලා සි ටිති බයෙන් පව්කම්හි තැවු ල් ලා

572 ස දෙ ක ලෙ සේ යසසින් නොව වා ර ණ ත දෙ ක ලෙ සේ සව්සත වෙත පා ර ණ ස දෙ ක මෙ සේ මපියනි ගුණ දා ර ණ මෙ දෙ ක මෙ සේ වෙන්නට කිම කා ර ණ

ඊ‍ට පියා විසින් දුන් පිළිතුර. 573 ල ම යො ත් බාල පව්කම් කරණට බියැ ති දු බ ල ත් උනත් සමහරු පව් නොම හරි ති පෙ ර ත් ඔවුන් කළ ලෙස පින් පව් සිරි ති නැ ත හො ත් ගහපලාපලයළු කියති නි තී

ඊට නැවත අලගියවන්න කී කවිය. 574 ම පි ය නි මම විතාල පැන ඔබ විසඳු අ න් ද ම දෙ වි ය නි මට ඇතුවානම් ගෙණ කරමි ර න් ද ම මෙ‍ ලෙ සි නි කිමුත් ගහදොස් සහ පෙරකළ පි න් ද ම ස තො සි නි අසතොත් කියනෙමි හරිනට හැකි අ න් ද ම

575 මු ණි පු තු න් ඇසුරු සිප්සත් දරත් රුවැ ති ග ජ න මි න් පතළ අගනන් ලගම ඇ ති සැ ම ක ත් න් ගේම සිරිතක් වූ පැව ති හො ර හි මි න් ගැනුම අතනෑරම කර තී

පස්වෙනි කාණ්ඩිය 85

ඊට ගජමන් නෝනා කී පිළිතුර

576 සා යේ වැදිලා විත් මෙපුර කිවිය රූ මි යේ වදය මෙන් රසකොට කියති බො රූ ලී යේ ඇදය අරිතන් හුය ලා අඟු රු වෑ යේ කුදය බැළුවම ඊටත් නැඹු රු

ඊට ඇලපාත මුලදිතුමා කී කවිය.

577 ලො ව ර ස අහර නැත්තෙන් ගොත් තණ ක ද් ද දි ය කු ස ඇති නියා වෑ ලී අ‍දවෙ ද් ද නු ඹෙ දො ස නැතැයි මට කුමකට ගර හ ද් ද ම‍ ගෙ දො ස නිසා නුඹ දැන් වෙ‍සගන වෙ ද් ද

        දිනක් මැන්තෝරුකඩේ සිටියස්ත්රි යෙකුට මොනරන්ගුරුන්නාන්සේ කී කවියක්

578 සි ස යු ත් උවන සිඹ සිඹ සිහි නී ගේ ඇ ගේ කො ම ල ත් මල්දමසෙ දවටා ල ගේ ම ගේ අ ම යු ත් පහස විද ඉද දැන් ඇ ගේ ර ගේ අ ප අ ත් ඇර අමුතු බැල්මක් ව ගේ හැ ගේ

ඊටම කොග්ගල ගුරුතුමා කී පිළිතුරු කවිය.

579 ති ස ක ගේ ල ගේ විසු අගන ගේ ර ගේ මෙ ල ඳ ගේ ඉ ‍ඟේ ලා අත් යු ගේ ද ගේ ඔ බ ව ගේ ර ‍‍ඟේ ඇතී හිමි ල ගේ ලැ ගේ ම ද හු ගෙ ද ගේ වද තට ඇ ගේ ඇ ගේ

අලගියවන්න තම නෑනට කී කවියක්.

580 බෝ ක ඳු හෙ ලේ දුරසිට ආවා එ ක ත නී ල ම ක ලේ උකුලට වැඩුවා එ ක ත ය කු ළු දු ලේ අක්කා ගත්තා එ ක ත ති ඉ රු ග ලේ මා නොතැකුවා දූ ක ත

ඊට නෑනා කී පිළිතුර

581 එ නු දු ටු වේ ලේ පා සෝදා ගැණිම ට දි ය පි රි ක ලේ තබමින් ගේ ඉදිරිපි ට ගෙ යි උ ස් පි ලේ ඇතිරි දා සොඳ හිදිම ට හි මි නැ ති වෙ ලේ ආවෙන් නාවෙමි දොර ට

නෑයෙක්වු ජසෙන්තුවා විසින් රාගම පිලේට කී කවියක්.

582 කැ ලේ ඉනි කැපිමේ ගොස් දුව බඩක ර ග ලේ පැහැරු බලළෙක් ගු වසන යු ර කු ලේ වසන්නට මරිසට දුන් එ හ ර පි ලේ උඹලාපෙ නෑකම දුරින් දු ර

ඊට රාගම පිලේ කී පිළිතුරු කවිය.

583 මු ත් ත ට කතක් පන ඇද ඇද ඉල්ලු කො ට ජු ත් ති ට පියා පෑසි ගැට හෙළු‍ෑ කො ට අ ප් ප ට අපෙ නංගී හොඳ නම් අඹු කම ට ග ත් ත ට‍ මදුව කිම දොස පුරුදු කෙරුම ට අදෝමයි. 86 කව් සගරාව

බදුල්ලෙදි තරුණ ස්ත්රීපයක් සමග අනාචාරයේ හැසුරන නාකි පිදුරු වෙළන්දෙක් දැක වැලිගම ගුරුතුමා කී කවිය.

584 නා කි වි ස ගෙටත් උස පෙර පඬි කී ම සි ය ඇ ස දුටු නිසා වෙයි එය සහතික ම ලෝ කු හ සිටීන නාකින්ගේ විස සැවො ම සි සි ඇ ස දුටුවහොත්‍ වෙයි ඒවට පුදු ම

ඊට පිදුරු වෙළෙන්දා දුන් පිළිතුර

585 පු රු දු නිසා නාකින් වැඩකර බොහො ම පු රු දු නැති කතුන් එති පුරුදුවෙන සෙ ම පු රු දු උන නුමුතු දැන් පිදුරු විකුණු ම පු රු දු ඇත මටත් පෙර නුඹලට ලෙස ම

දිනක් පුයිඅප්පුවාගේ අඹුව දැක කළුතර හාමු කී කවියක්.

586 නා ද ලි දෙතොල රණ කිර රඳ තුඩා ගො න මා තු ලි උවන හසපැටියෙව් කුඩා ත න මේ ‍ කෙ ලි ලැබුනි නම් ලියවන් සධාන න බා ලො ලි ලොලි කියා නලවමි වඩාගෙ න

අමාරිස් මාස්ටර් ගේ ස්ත්රිව වෙන පුරුෂයෙන් සමග සැගවී ගිය කල ඈට ලියා යවනලද ලියමනේ පිට කවිය.

587 ම බි රි න් ද ට‍ මෙ පත දි ඉවතකින් ඉ දා උ නු වෙ න් න ට පපුව කිය මිහිරි බස් සො දා වැ ද ගැ ම් ම ට නොගත්තොත් මගෙ බස සබ ඳා ම ට එ න් න ට කියනතුරු හඬ දෙපස බ දා

බැන්ජමින් ද රාජපක්ෂි අතපත්තු‍වෙ මුදලිතුමා තල්අරඹේ කඩක සිටී ස්ත්රිියෙක් දැක ඔහු සමග ගිය වෙදරාලට කී කවිය.

588 ගෙ තු සො ද මල්ද‍මසෙ දළපෙළ ඔපලා ළ සි තු ලෙ ද සැරසි මදයුදයට නො කො ළ එ ක ලෙ ද කරණ දුටු සත නෙතු සිතු අ ල දු ටු ව ද තල් අරඹෙ සිටි කත වෙඳරා ල

ඊට වෙදරාළ කී කවිය.

589 යු ග නෙ ත් මිණිමුහුල දිගු සිකිපිල් කල ඹේ ම ද ම ත් තුනුරුවින් හෙබි ගත මල්සර ‍ඹේ දි ගු නෙ ත් අද කඩේ සිටි සකි තල් අර ඹේ දු ටු වො ත් තවසෙකුගෙවත් යලි සිල් නොති ඹේ

සොසෝරිස් ද අබ්රෙතව් මහතා බණක් අසන්ට ගොස් කි කවි.

590 ම හ න උනු යතිදු වෙත බලමින් මූ නු ව හ න දෙති ලියෝ පින් ගන්නට පේ නූ න හ න ලෙස දහම් තව පිරිසක් උන් නූ අ හ න බණ මොකද ඔය සව්වණ ගැ නූ

පස්වෙනි කාණ්ඩය 87

591 ගෝ සා වෙන් ධර්මය යති තුමෙ ක ආ සා වෙන් අසන සලෙලුන් සමහරරෙ ක වේ සා කන් නිසා යන අඟනෝ පෙල ක නා සා කණ ගෙදර උන්නොත් වඅඩි පිණි ක

එම අය කොස්ගොඩ අතපත්තු මුදලිතුමා කුඹුරක් නොදි ගත්තාට කී කවියක්

592 අ ත් පතුතුවේ මුදලිදු කරපු කා රි යා අ ත මුදලට ගත් මගෙ කුමුර නෑ රි යා ක නු මුලු උගුලන්ට මා කරපු වී රි යා අ න ඩු රටට මොට පායාද සූ රි යා

නැන්දා අවලක්ෂටන පිරිමි ලමයෙක් ප්රාසූත කළ කල්හි බෑනා සරදම් වශයෙන් ලියා යැව් කවි දෙකක්.

593 පා පා සිත දුරින් දුරලා කර ඉව ත සේපා ලෙස නුසුනු සොමිගුණයෙන් දිමු ත නා පා වසන නැන්දට දුන්නම මෙප ත මා පා දේය සකි තුටුකරම කිරිබ ත

594 ගි න් දේ සිසිලි සසදර දිනකර ලෙස ට ස න් දේ පික රවය යකහඩ ලෙස කන ට නැ න් දේ කුඩා පුතුගේ රූපේ ලෙස ට නි න් දේ වදාලා දෙනවද දුවෙක් ම ට

ඉදුරුව ගැණ කෙනෙක් කී කවි.

595 බ ර වා කකුල් එරෙනා නිති මඩවගු රු පු ර වා තිබෙන තැන තැන රතු අල මහ රු ඔ ර වා බලන ලදලිය යුතු පැහැ අගු රු බ ර වා පුරය බණනට සුරුවෙති කව රු

596 ව දා මුහුල දස තද සැඩපලු ගෙතු න ත දා අමුඩ ගසමින් කුනුවැකි ගති න බැ දා කටිය ලබුගෙඩි දෙක තුන රැගෙ න සොදා නරඹ වැනි වැනි යන රා මති න

597 බෝ තො සි න් මිරිස් ළුනු ඈ අරන් එ ති කා සෙ මි න් සුරා සැලි මද නොමින් යු තී බී තැ නි න් තැනෙහි වැටෙමින් සපන් න තී රා ම ති න් දොඩන පඬිදන ගණන් නැ ති

අර්නෝලිස් ගුරුතුමා කොතලාවල ඉන්ස්පැක්ටර් මැත්තුමාට යවනලද ලියමනක පිට කවිය

598 සෙ ත් පුර සිරි පතන තවසරයෙක් වැ න් න මෙ ත් කර සුදනන්ට කොටහේනේ ඉ න් න ස ත් ගුණ දරණ කොතලාවල මැතිඳු න් න අ ත් දෙක මුදුන්කර මෙම පත දිප න් න

88 කව් ‍සගරාව එතුමා විසින් ජයතුංගට ඇරිය ලියමනක පිට ලියා යැව් කවියක්

599 පු න් සඳ සොමිගුණෙනි දිලි රුවිනි පන්සැ ර ම න් පිනවන දුටුවන් සැම මෙතිනි ස ර න න් දැරු එව් පි. ජයතුංග ගුරුව ර ස න් තොස සිතින් දැක දව මෙහෙසුන මිතු ර

කහවේ අදිරියන් මැන්දිස් කොළඹදි කී කවියක්

600 දි සි පු ත් සඳ විලස ලකඹර කොලොම්පු ර වි සි ම න් කරන දිගැසින් නෙක සිරින්ස ර නි සි පි න් කර ඉපිද මතුඅපි කොලෙම්පු ර රු සි රෙ න් අනග කතෙකුගෙ ලබමු තනතු ර

ඊට තෙල්වත්තේ ඒබ්රෙහම් සොයිසා කී පිළිතුර

601 ල ක ඹ ර කොලොම්පුර සිසිවිලසින් උදු ල නෙ ක ව ර කතුන් වසනා තැන තැන කොම ල දු ක දු රු ලමින් මඩිනට සහ තනමඩ ල සැ ක හැ ර ලබන්නට පින්කරමු තුනුවි ල

ඔහු කොස්ගොඩ ස්ත්රිුයෙක් සඳහා කී කවියක්.

602 සි ය ප ත් සිය සුතගෙ රැසවන් තුඟුදෙත න සි ය ප ත් මුව ලවන බිඹු නිළුපුල් නය න සි ය ග ත් සුරඹයුරු කොස්ගොඩ සිටි අග න සි ය පු ත් ලද නුමුත් කිසි වෙනසක් නොවෙ න

දොන් සිමන් අබයසිංහ ගුණරත්න යෙහෙළයකුට ලියා යැව් කවිය.

603 වෙ න් ක ලා සදිසි නුඹෙ කොමල මුදුබ ඳේ ම න් ලො ලා වැලඳ සිප පහස විඳ ඉ ඳේ වෙ න් වෙ ලා තිගෙන් යලි පුරුදු පියොබ ඳේ දැ න් ල ලා සුසුම් මම ඉඳිමි තනි ඇ ‍ඳේ

ඊට ඈ විසින් ලියා එව් පිළිතුර.

604 වෙ න් ප ස න් උවන සිඹ පෙව්වේ මුව ‍මි ස න් තො සි න් යහන ගෙලඅත නුමුදා මි දොන් සි ම න් අබයසිහ ගුණරත් මහි මි වෙ න් වෙ මි න් යහන රෑ තුන්යම අඬ මි

බ්ර්ම්පි උපයසේකර මුදලිඳු කරුණක් සඳහා කී කවියක්.

605 ස ර ණ ගෙණ මැතිඳුගෙන් ගම්ස බා වේ ම ද ණ යුදෙන් ජයගෙණ ල‍ඳෙ සු බා වේ එ ගැ ණ අනේ වරදක් නැත නො බා වේ පැ මි ණ මතු නොකිය ඒකත් ස බා වේ

පස්වෙනි කණ්ඩය 89

පන්ඩිතයන්ට නිතර දොස් කියන කොස්ගොඩ උන්නාන්සේ නමකට එගම කිවිඳෙක් විසින් කී කවිය.

606 වැ ලි කෙලියේ පටන් ඕකුන්නැහෙ පි ස් සා වි ලි බිය මදක්වත් නැති හොද ගොන් ව ස් සා ක ළ යම් වැඩක් ඇත කවදත් ගඳග ස් සා එ ලු සකුමගද තකු ගොළු ඉංග්රිොසි පි ස් සා

මීගමු‍ පෙදෙසෙහි ස්ත්රී්යක් කට ඇද ඇස් ලොකු කෙස් කොට අවලක්ෂිණ මූකරිකාරයෙක්වූ තම පුරුෂයා මළ කල්හි මේ කවිය කියා ඇඬුවාළු

607 ‍නෙ ක දි ස් කළ තුටුනොම වන සෙ නේ බ ක ඇ ස් යුගකින් දුලවන තැ නේ නෙ ක ‍ ලෙ ස් හැඩහුරුනැති උවනි නේ කො ට ‍කෙ ස් කවරක දකිමුද අ නේ

අ‍ ඳෝමයි,

දිනක් පස්කුළුබඩු විකුණන දෙමළමිනිහෙකුගේ තරාදිපඩියක් ‍ගස්මදින්නෙක් සොරකම්කළා දැක වාද්දුවේ ජයතිලක මහතා කී කවිය.

608 ර ස් සාවේ මෙරට ඇවිදින දෙමලා ගේ ප ස් කුළු බඩු කිරා විකුණන පඩිබා ගේ ග ස් මදිනා හොරා ගෙන හොරකමට ද ගේ ප ස් යට සැගෙව්වේ මහ මසුරමක්ව ගේ

ඕලන්දකාරයෙක් තම නෝනාට ලියා යැව් කවිය.

609 නි ති දි ලි උවන වත මදහසයෙන් මි රී නි ති වි ලි වඩන හදවත කරුණදා රී නි ති දි ලි ඉග ඇගෙ දුනුමිටවත් නෑ රී නි ති ක ලි උවිඳු රකු මගෙ නෝනා මේ රී

කඩේක සිටි ස්ත්රිකයක් මගයන මහලු දුන්කළ වෙළෙන්දෙක් දැක සිනාසුනාට කි කවිය.

610 සිටි කොද දසන් පටුඉග දිසි රණාවෙ නා පටුඉග දිලෙන පෙති‍ගෝමර ලැමද ම නා මෙතුවක් කල් මුළු තුන් ලොවට එලි උ නා දුටුවද මිතුරෙ මා දැකලා සිනාසු නා

ඊට මහල්ලා සමග ගිය කෙනෙක් කී පිළිතුර

611 ව නා ගෙ ණේ නිල් වරළස හෙලා උ රේ ර නා මෙ නේ එන තන කැකුළු ගෝම රේ ම නා උ නේ දුවනා කලට කරද රේ හි නා උ නේ කාටද අහපන් මිතු රේ

90 කව් සඟරාව

                           ඊ මහල්ලා කි පිළිතුරු කවි දෙක

612 දො සේ මදක්වත් අප අත නැති ලෙසි නා තී සේ අගනියක් මට සරදම් කර ණා මා ‍ සේ ගුණ නැණින් යුත් පිරිමියෙකු දැ නා වා ‍ සේ නූනාට ඈ මට සිනාසු නා

613 ස ත් ත ට මම කියමි ලද තිගෙ යුතුකම ට ග ත් ත ට නොවෙයි මේ කියන්නේ සැබෑව ට අ ත් පි ට ඉදිරි දුටුදේ මා කීව ට අ ප් ප ට .......... තිගෙ කොළු සිනාව ට

ඇලපාත මුදලිතුමා මහණව ඉන්නා කා‍ලයේදි දෙන පිටියේ වැව සහ විසාලි නුගරුකක් ගැණ කළ ප්රවබන්ධ

614

ලකල මෙබඳු පියුමා රා තුලෙහි වසන හැමවා ර කොරලි මගුර ඊ ආ රා කනපෙ ටි යේ නැබල දෙරණ තුනු දා රා මොඳ වලපොතු දැති මෝ ර ඉපිල කෙලිති සුවිසා රා පැන අ ටි යේ අවට සුසැදි පළුවි රා අඹ දඹ රඹ මොර වී ර තල් පොල් දෙල් පල බා රා වතු කැ ටි යේ වැජඹි පසිඳුව නුදූ රා මාදම්පෙට සුවිසා ර උදුල වැවකි ගම්බි රා දෙන පි ටි යේ

615

පිනවන දුටු දන සෑ මා ගග ලග පිටි කදි ම තරුපෙල අවට සැදී මා යුත් සෙවනැ ල් ගණමෙකුලෙව් දිලී මා විහගුන් මත රැව් ම සුලගින් පත් ලෙලදි මා ඇති හැමඟ ල් යන එන අය සැපසේ මා එහි ඉඳ හිමි සැනසී ම දස දිග අතු විහිදි මා ගිමෙන විස ල් දෙනපිටියට ඉතා මා වටිනා මහනු දු ම බලසකි එහි සි‍ත්සේ මා නිලඹර දූ ල්

616

සැමවර දන මන්ග න් දා පල බර පුඵල උය න් දා නෙක වතු කුඹුරුවලි න් දා සැදූ දෙප සේ පෙමකරවන නිතීයෙ න් දා සල්පිල් සහ ගෙවිලි න් දා එහි සරනා මැති සෙ න් දා සැන කෙළි සේ කිවිසර වඩු සිතිය න් දා දැනගත් සිපි ඇදුර න් දා සැදි දෙනපිටිය නමි න් දා යුතු පිය සේ නුගතුර තුනුරුසිරෙ න් දා පලකර සක්දෙවිය න් දා පරසතු රුක විලසි න් දා නිබද දි සේ

පස්වෙනි කාණ්ඩය 91

බරණ කතිතයා දිනක් විරුදු කීමෙහි ගොස් ස්ත්රීියෙකුට කී කවි දෙකක්

සු රි න් දගේ අගනන්ව නා බරින් බිමට බටුසග්ග නා කි රි න් දෙ සිට ඇවිදින් ය නා බිරින්ද‍ ගේ සොබ නා රු වි න් ඇගේ සසසින් ව නා රතින් ද ගේ ඔද සින්ද නා ලෙ සි න් කියමි එලඳුන් ගැ නා සිතින් හැගෙන පම නා ත දි න් තකිවදිමිතොස්ය නා පදෙන්නටන ඇගෙ පුන්තනා එ ර න් තිසර පැටියන්මෙ නා නිතින් නෙතට පෙණෙ නා මෙ ව න් අගන මට දැන ගෙ නා විඳින්ට රතිසැප දුන් තැනා එ වු න් ට දෙමි මසුරන් ගැනා රැකෙන්ට මට තිබෙ නා

618

රු වි න් සදිසි සිරලක ල් ව නා නු ව න් යුගැති ඉඳුනිල් ව න කු සු ම් වරළ සිකිපි ල් ව නා ග හ න් අකුස විල සා ලෙ ව න් අදර වදම ල් ව නා ද ස න් පෙලද කොඳතුල්වන ව ද න් කියන සුරත ල් ව න පෙ මි න් බලන අඬැ සා සු පු න් දෙතන සුලක ල් ව නා පෙ දි න් පෙදට නිතිසෙල් ව න සෙ දි න් සලෙඳු මනඅ ල් ව නා ලෙ සි න් හසිනි නොල සා මෙ ව න් රුසිරුනුඹෙදු ල් ව නා කු සු ම් සරුගෙ ඔදසෝල්වන ව දි න් ට රතිසැප ක ල් ව නා ව රෙ න් පියඹ විග සා

- (හයවෙනි කාණ්ඩය හා සම්බන්ධයි.) -