කව් සඟරාව - v
නමවෙනි කාණ්ඩය. ——— ධර්මනදෙශනාවට පළමුවෙන් පන්සිල් ඉල්ලන පුරාණ කවියක්
981 බ ඹ ස ර න ර ණා සරණ මු දු න් දු න් මු ණි ර ද මු වෙ නා පහල නි ව න් දු න් ය ති බ ඹ වි සි නා අපට මෙතැන් දි න් ප න් සි ල් ලැ බෙ නා මැනවි උ තු ම් දැ න්
බණ ආරාදනාවට පුරාණ කවි දෙකක්.
982 පො ර ණා රිවි කිර ණා ලෙස කරණා සත නය ෙන් තු රු ණා දුරු හරි ණා ලෙස කරණා ඔබ ගග නේ ක ර ණා ප ව් හ රි ණා ලෙස පින්කරිසට ඔබි නේ දෙ ස ණා බ ණ අ ස ණා ලෙස සැමදෙන සන්තොසි නේ
983 දිනා මුනි මරග නා බිඳ බුදුඋනා දෙසුම් තිසර නා ගනා දු රු බිදග නා සවසත සසර සයුරෙන් ගොඩල නා සනා දුක් ස න ස නා සමිඳුනි අමාරස කිරිපොවමි නා යනා සිත් පි ණ පි ණා ඔබවෙත කරමි බණ ආරාද නා
සුවිසුද්ධාරාම පන්සලවත්තේ මල්පිපි තිබුන ඇසල ගසක්ගැණ සිල්වෙස්ත්රි අල්විස් වෙදමහත්මයා එකනෙහිම කී කවිය.
984 නිල් කොළ බිමවැටි දළුලා ගෙණ පැති ර කල් දැන් වෙසක් මගුලට පිදුමට පව ර සිල් වත් සගුරුවන් ඇඳිලෙස පටසිවු ර මල් පිපි දිලෙයි අපෙ පස්සලෙ ඇහැලතු ර
පරපාමුල්ලේ තරඳුවිසින් තමන්ගේ ආචාය්ය්ු ප සැලිඇල්ලේ සමිඳුට ලියායැව් කවිතුනක්.
986 ගු රු ව ර පි හි ට ක් ව ත් නෑ නොනෑ යම් කෙණෙක් ව ත් මි තු ර උ වෙ සු වෙ ක් ව ත් ගෝල බාලාදියෙක්ව ත් වැ ඩ සි ටි ය තැ න ක් ව ත් වත් අතින් වස්තුවක්ව ත් නො මැ ති ම වැ නි දු ක් ප ත් වු කෙනෙක් තුන්රටේ නැ ත්
986 එ ක එ ක බසින් සැකසිද සතගෙ සසන ස නෙ ක නෙ ක ලෙසින් එම දුන් පියො ඔවාරැ ස දැ ක දැ ක ඉන්ඩ වීනම් එවැනි ගුණරැ ස ස ක ල ක පුදමි ඇත්නම් ඔබට නොවෙන ස
987 උ පා මාරුවෙන් තුන් හී හා නැව ත ව පා බීජ දිය බැඳලා රැකපු කෙ ත එ පා වී පැසුනකල ගොයම නිරිය ත ක පා ලා හරින්දෝ වැටකටු ඉව ත
150 කව් සඟරාව
සැම්සොන් රාජපක්ෂව මුදලිතුමානන්ට හනුමා නමින් කෙනෙක් ඔප්පුකරණලද කවි පඞ්ක්තියක්.
988 පි රි සි දු උබය කු‍ලයෙන් වැන්න යක්කි රා ප ර සි දු මෙ රට ගරුමන් ලැබුන සිනයු රා ගු ණ ඉ ඳු නැණට සරිවන තෙදැති සුරගු රා මු ද ලි ඳු සව්සිරින් නිති රකිනු සුරව රා
989 උ ස් තනතුර ලබා අගමැතියෙන් රා ජ දෙ ස් වල පතලවුන එකලෙසටම තේ ජ තො ස් වන අගමැතිඳු සැම්සොන් පසරා ජ තො ස් වැඩුමෙන් රකිනු ඇතිතෙක් දින රාජ ජ
990 ල බා පෙර පිනින් දනහිම් නොවන සැ ප ස බා වට දිලෙන ලෙස ඇති සතර ඔ ප බ ඹා වැනි මැතිඳු රජපසතුමා අ ප සු බා සිරි වෙමින් රැකදෙනුව හිමි ක ප
991 මු නි බ න සපිරි ලෙස දැන හැඳින තතුඅහෙ ක් දෙ න ද න සුපුරිසිදුලෙස සතට දුගී නොයෙ ක් ස සො බ න මෙ මැතිසඳු සුරතර කියන මිස ක් ම ට වෙ න පවසන්ට නැත ඒ ගැණ උවම ක්
992 පෙ ම වන නෑසියන් සුතමුන් සහ පිරි ස සැ ම සිරි ලැබීමෙන් ඇතිතෙක් මෙ ලෝකු ස මෙ ම කව් පසේ අගකුරු පසිනි නිසිලෙ ස න ම දැරු මැතිඳු රැකදෙනු ලොවග සුරරැ ස
පින්කම ගැණ කෙනෙක් කී කවි දෙකක්.
993 දි නි සු රු ව ත් පොබකළ විනෙදන තඹු රු වෙ ත මු නි ඳු න් මුල දෙකණෙහි මැද අකු රු සැ ප ප ත මි න් අප කරණාලද සොඳු රූ බ ල ම හ පි න් කම මෙම අනගී විසිතු රූ
994 දි ව් බඹ සුර නරන උරග මතසැදු සිරිපදැති පව ර දි ව් වැනි මුනිවෙත තිලොවග සුදනෙනි අප කරණ මෙව ර දි ව් පුදයෙනි මෙබදු අනගි දුකකට නොපැමිණ කිසිව ර දි ව් මනු සැපවිද අපවත සැපතට පැමිණෙව කෙළව ර
ධාතුමඬුවක් ගැන කෙනෙක් කී කවිය.
995 දි ලෙ න යුගදුරු මැදට පත්වී රුවන්මෙරසේ බබල නා පො ර න සුරිඳුට පහලවනලද සුදම්දෙව් සබ පරද නා බ ල න දන නෙත් බිඟුන් හැසිරෙණ පියුම් ගැබ සිරි උසුල නා න ද න වන මේ දා මඩුවේ සිරි බලව් සුදනෙති සැමදෙ නා
නමවෙනි කාණ්ඩය 151
ගුරුගොඩ කනවැන්දුම් වණ පිලිකා සෑදුන පුරුෂයෙක් ගුරුගොඩ ඔයෙන් එගොඩ ගොස් හිරයක් කැන්දා මෙගොඩ වේනට එන අතර වණ පිලිකා දුටු ස්ත්රි තොමෝ ඔහුට අමනාපව ආපසු යන්ට යන විට මේ කවිය කීය.
996 ස ද් ද මිණි ගිගිරි කොඩිබැඳ ආ එ ත නා සි ද් ද උන දෙයක් නැත ඇවිදින් මෙ ත නා බැ ද් ද තනි මගයි බැසලා නොය එ ත නා රෙ ද් ද මගේ දිලා පලයන් එ ත නා
ඊට අසතුටු ස්ත්රීග තොමෝ ඔහු විසින් තැලිපිලි වශයෙන් දි තිබු රෙද්ද වහාම ගලවා විසිකර මේ කවිය කීවාය.
997 සු ද් ද දෙමව්පියො දෙන්නා තැනූ සන් දා ඉ ද් ද අතගගා වෑයම් කළ සන් දා බැ ද ද කොළ ගොතා අඳිතත් නැති සන් දා රෙ ද් ද උඹේ ඕනැකනම් ඕන් ඉ දා
කළුවැල්ලේදි කොන්තකාරියෙකුට හීන්ටිගල ගණිතයා කී විහිළු කවියක්.
993 ඇ යි ය න් නේ සසර නිමනැතවම ගො ල් ලේ ද යි ගි න් නේ වෙහෙස විඳිමින් සිව්මැ ල් ලේ දෙ යි ය න් නේ ........ එල්ලාගන බෙ ල් ලේ කො යි ය න් නේ ද නන්ගියෙ බැසලා වැ ල් ලේ
කුරක්කන් කොටන ගෑණු පංතියකට කොත්මලේ කෙනෙක් කී කවිය.
999 කු ර ක් ක න් රුසිරු රුබර කුර ෙදත නේ ම ල ක් ක න් සේම ඇවිදින් තිබෙයි තෙ නේ න ර ක් ක න් තදින් නොකරන් උඹ ලඳු නේ කු ර ක් ක න් තදින් නොකටන් වැටෙයි ත නේ
ඊට ඉන් එක් ස්ත්රීුයෙක් කී පිළිතරු කවිය.
1000 අ ප ට ත් මෙහෙම කවි පදකර කියන්න න් ලො ව ට ත් බොහොම හොඳදේකිය කුරක්ක න් ප ව ට ත් ඉපදිලා මෙදුක විඳින්න න් වැ ටෙ ත ත් තනේ නොකොටා බැරි කුරක්ක න්
මීගම‍ුවේ ගෑණියෙක් දෙමළෙන් කතාකර නාන්ට ගගට බසිනවා දුටු කළුතර සිඤ්ඤො මහතා කී කවිය.
1001 නා න් නට නානු තැටියක යොදා ගෙ න රෑ න් පට සේම වරලෙස මුදාගෙ න සී න් ඉග තිබුනු සළු ගොඩතිබාගෙ න නා න් නට බැසපි දෙමළෙන් දොඩාගෙ න
ඊට තවත් කෙනෙක් කී පිළිතුරු කවිය.
නා න් නට නානු තැටියක යෙදි ම ය රෑ න් පට සේම වරලෙස මිදි ම ය සී න් ඉග තිබුනු සළු ගොඩ තිබී ම ය නා න් නට ගෑණු ආතැන් කදි ම ය
152 කව් සඟරාව
කතළුවේ කවිවරයෙක් කොත්තමලේ ස්ත්රී න්ට කී කවියක්
1003 ඉස අතගගා ලේඩිතිකැට බිඳි න් නි යෝ ලුනු ගොතගොතා රෙදි වැරහැලි අඳි න් නි යෝ රදා තොටක් කිසිකලකත් නොද න් නියෝ නොදකින් මේ කොත්මාලරට හිග න් නි යෝ
ඊට කොත්මලේ ස්ත්රීසයක් කී පිළිතුරු කවිය.
1004 ඉස අතගෑවෙ තව උවදුර පමුන න් ඩ ලනු ගෙතුවේ තා බැදලා ගෙනිය න් ඩ රදා තොටක් සෙව්වේ තගෙ මෝ දෙ න් ඩ මෙහෙ ඇවිදින් වඳු කොත්මලො ගෑණු න් ඩ
දෙමළ කොවිලක නාට්යක ස්ත්රිනන් ගැණ සිල්වෙස්ත්රික අල්විස් වෙදමහත්මයා කී කවියක්
1005 පි පි ස ර කැළුම් මුවහැර බස්දෙන බොල ඳේ සි රි ස ර සමන්මල් හිස්වටලා පැල ඳේ ම න හ ර දෙමළ කෝවිල නැටු ලියන් සො ඳේ ත ව ස ර නමුත් එ රැඟුන් දුට දැහැන් මි දේ
නයින්ගේ ස්වරූපය ඇති මාල වලලු මුදු හාරිච්චි කුරු යනාදි ආබරණ පැලඳ පින්කමකටවිත් සිටි තරුණ ස්ත්රිමයෙකුට මෙතුමා කී කවි දෙකක්.
1006 මෙ ල ද තිවට විවරණයක් ලත් ලෙසි න ගෙ ල ද දැත ඉස ලැම සවනත දර ණ පැ ල ද රනින් නයි බරණක් සදා‍ගෙ ණ බො ල ඳ කතෙක් සිටි පින්කමකට ගෙසී න
1007 ම න් මෙ ලෙ සේ පවසන බස් බොරු නැ ත් තේ ර න් කු ඹු සේ තනමඩලත් නයි ඇ ත් තේ ල න් දු මෙ සේ සැරසී අබරණ ග ත් තේ යො න් තු ඹ සේ පමනක ඇගෙ නයි ඇ ත් තේ
සරදම් වාදය ගැණ කව් 1000 ක් පමණ අපට ලැබී තිබේ ඉන් ස්වල්පයක් මෙහි බලා ලමි. “නවග්රේහයන්ගැන”
රි වි
1008 තැ න තැන වැටෙමින් ගත වෙව්ල න් නේ ගෙ න සුරතට සැරමිටිය නිති න් නේ ර න සර දරමින් මිහිපිට ය න් නේ දෙ න ගම රිවි කිවිඳුට සෙතදෙ න් නේ
1009 ග න් න ට ලැබෙ මැතිඳුන්ගෙන් කෙළිසු ද ම න් තු ට කර දුනි බොරු කව්පද බැ ද ඉ න් සෙ ට පඬිහට ගරහාවන්න ද ය න් න ට දොස මේ බලිය අඹව් අ ද
නවමෙනි කාණ්ඩය 153
ස ඳු
1010 ම හ ළු ව සිටි බව නොදන අනි ස් සේ වි හි ළු සොලෝ කව් බැද දුනි රි ස් සේ සි ය ළු එ මහදොස් කිවිදුගෙ හො ස් සේ බ සි ළු මෙ බලියෙන් සඳුගෙ මිරි ස් සේ
1011 හැ ඳ කහරෙදි හිස මුධුවු ගතිය ක් ත ද කර සුරතට ගනිමින් මිටිය ක් හ ද බියවන ලෙස දුටුවිට මරුවෙ ක් අ ද මෙම සදු දුරලති කිවිඳුගෙ දු ක්
කු ජ
1012 සු දා නම් ලෙස කතිකා කරගෙ න සා දා හැරි කවී වාදෙට බොරුව න කෝ දා ගොඩ කංඩම්බි එ මිහිතෙ න බා දා නොව දුක දුරලයි සනකි න
1013 කැ ස පො ට කවමින් සුදුවත ඇදගෙ න පි ට පො ට පෙරලා තවෙකෙක් දවට න සු ර ත ට කැවිටක් ගෙන මිහිපිට ය න කි වි ඳු ට සිරි සලකති මොහු දින දි න
බු ද
1014 ගෙ න අ ටි යේ අර මහපොත නිස රූ ව න සැ ටි යේ බොරු පලවන කුරි රූ දෙ න පි ටි යේ නිවසන බුද රුදු රූ ම න තු ටි යේ කිවි රැකදෙති නපු රු
1015 ග න් නේ අර බොරු පොත මොහු සුරත ට ය න් නේ නිති ගැරහීමෙන් පඬින ට ව න් නේ දොස හෙළුවෙන් මැයි කිවිඳු ට දෙ න් නේ ආසිරි එමදොස් පහකො ට
ගු රු
1016 වෙ න සි ති නේ වාදෙන් ජය කදිම ට ව න තු ටි නේ කව් බැඳදුන් එ නිව ට උ න ව ටු නේ නිවසන ගුරු ම ඔබ ට ය න ලෙ සි නේ දොස සිරිදෙති අහක ට
1017 සි ත ලො බ කර දුප්පත් දන වෙසෙ සා නි ති ලැ බ ගෙන පුද විසු මරු විල සා කැ ත ලැ බ ගත් කිවිඳුට එළු පව සා ස ත ලැ බ සගරාවෙන් සෙත සල සා
කි වි
1018 පෑ ක ළු ගතකින් දිලි හැම දව සා දි එ ළු කිවි බැද ලැබගත් අය සා ඒ ර ට ගල් ඇටු ඔය යන පිය සා හී ර ළු කිවි මෙ ඔබට සෙත සල සා
154 කව් සඟරාව
1019 ර ස ක ර දුන් කෙළිපුද ලැබග න් නේ තො ස ක ර සුරතට පොරවකි ග න් නේ ව ස බො රු වාදෙට කවි බැද දු න් නේ දො ස හැ ර කිවිඳුට සෙත සලස න් නේ
ශ නී
1020 ත ද කර වාදෙට මිගකියමි න් නේ පු ද ලැබ මැති විමනෙකයි වස න් නේ අ ද කොර පය ලියමන් ගෙන එ න් නේ වෙ ද සෙනසුරු කිවිදුට සෙත දෙ න් නේ
1021 ර ළු කෙ ස් පැසෙමින් කට දත් වැගුරු න එ ම රැ ස් කරමින් මිහිපිට බැස ය න ම රු වෙ ස් දැරු මේ සෙනසුරු බියව න හැ ර දො ස් කිවිඳුට සෙත දෙති දින දි න
රා හු
1022 සි ත් දැ ඩි යේ කෙනෙකුන් කී බස් ගෙ න ග ත එ ඩි යේ මහතුන්හට ගරහ න අ ත් ති ඩි යේ දාවිත් පතිරළු ව න මෙත් අ ඩි යේ නැති කිවිදුට සිරි දෙ න
1023 ක ළු කු කු ළ න් මස් සහ පුද ලැබුම ට ක ළු ව ත කි න් සැරසි යන කොළඹ ට ර ළු මු ව කි න් යුතුවන පනි කිවිඳු ට එ ළු වැ නු මෙ න් වන දොසලති බැහැර ට
කේ තු
1024 පි තා වන් වත ඇඳ සිතු අටි යේ දැ තා ගත් වෙද පොත සැරයටි යේ බි තා බස් පවසල යකු සැටි යේ පා තා ලෙන් බඹසුත බලපිටි යේ
1025 දි මු තු වන මුනිසසුනට පිවි සා අ යු තු ලෙස දවසැරි සැම දව සා මෙ යු තු වන බලි පාමුල වෙසෙ සා කෙ‍හෙතු අඹ බලපි‍ෙියේ නොල සා
1026 එ ළු වේ කිසි අරුතක් ගොම දැනහී ඳ ර ළු වේ කිවිදුනි වාදෙට පදබැ ඳ බැ ළු වේ නැති දුරදිග කිවිඳුගෙ ද ද හෙ ළු වේ අරදොස දුරලති මොහු අ ද
පොල්වත්තේ
1037 නෑ ර හි සා මුඩුකරමින් සැමතැ න සා ර ක සා වතකින් උර වසමි න මා ර කු සා පොල්වත්තේ නමය න පෑ ර දො සා කිවි රැකදෙති දින දි න
නමවෙනි කාණ්ඩය 155
1028 ග ම න ට සැරසී විජිති පතක් ගෙ න සැ ම වි ට දෝලා වාහනයෙන් ය න පෙ මකොට කුණු මස් බෝජන වලද න ක ම ක ට නැති රකුසෙකි මොහු හැදි න
1029 ගා තා පද බැද පඩිහට ග ර හා ඈ තා යැව් කිවිඳෙක් වෙත ස ර හා බූ තා වන් මෙ රකුසු වස ත ර හා ඇ තා ලති කිවිදුගෙ දොස ගි ර හා
කෝදාගොඩ
1030 නො හැ ර හි සා මුඩුකරමින් සක සා ව මු ර ව සා රණබරනින් නොල සා ම රු ර කු සා කෝදාගොඩ පිය සා පැ හැ ර දො සා කිවිදුට සෙත සල සා
1031 ව ක ග ස මි න් මිහිපිට බැස ය න් නේ සැ ක නො ව මි න් සුරතට පොත ග න් නේ සි ක න ස මි න් බොරු කව් බද දු න් නේ ල ක නැ ති යෙ න් කිවිඳුට සිරිදෙ න් නේ
1032 මු ඩු හිසවට තෙල් ගා කරමින් හැ ඩ න ඩු බැසයති ගනිමින් කබලක් කු ඩ ගු ඩු රොස මරු රකුසා කෝදා ගො ඩ තු ඩු වස වන කිවිඳුට දේ සුබවැ ඩ
බුලත්ගම
1033 සු ම දු ව හිස මුඩුකර නොල සා යා සි නි දු වතක් ගෙණ දෙව්ර ව සා යා ඇ වි ද බුලත්ගම යමරකු සා සා කි වි ඳ ගෙ හෙළුවේ දොස වන සා යා
1334 සු ර ත ට ගත් මහ වාද පො තේ යා ව ම ත ට විසිතුර විජිති ප තේ යා ග ම න ට සැරසී රත නගි තේ යා ප ර න ටු ගැරහීමට සම තේ යා
1035 ද ස දෙස සමතෙක් බව හගව න් නේ වැ ස මැති විමනෙක කෙළිපුද ග න් නේ ව ස බොරු කියමින් ලොව රවට න් නේ දොස හැර කිවිදුට සෙත සලස න් නේ
1036 වා දෙ ට සරදම එන ලෙස නොපැකි ල වේ ග ට ගොස් වැද මුදලි වලව්තු ල මා ස ට හත අට අරිය ලිවුන්ව ල දේ සෙට මෙ බලිය තබව ලිඳක් මු ල
1037 ස ර ද ම් නමට ලොව කියනා සරම් ය න ස ර ද ම් කමට කිපෙමින් දද දනන්වෙ න ස ර ද ම් සරම් කෙරුමට වැද නොහැකි වු න ස ර ද ම් මෙ යාගය ඉපදුන මුල මෙත න
156 කව් සඟරාව
1038 ස ර ද ම් යාග ඇදුරා සත්දිනක් ලැ ග ස ර ද ම් වේගයෙන් තැන තැන ඇවිදි ම ග ස ර ද ම් රුවසිහුගෙන් විමරණගෙණ අන ග ස ර ද ම් විහිළුවට නිසිතැනක රෑ ලැ ග
1039 උ ද යම රුදුරු පෙරදිග මුහුනලා ඉ ඳ සො ද දම්රුවම් සමිදුට ගමකර පැහැ ද තෙ ද බල රිහිරිගලදෙව් සිහිකර එස ද සෙ ද ආවාඩා සරදම් රුසිහට නොම ද (මතුසම්බන්ධායි.0
කොටවායේ අත්ථ්දස්සි සාමීන්ගේ ප්රාබන්ධ (සත්සතිය)
1040 ප ත ර කුවනැති සතවෙතෙහි මහසත් අප පුර‍ාපෙරුමන් සොබ නා වි දු ර සුනපිට හිද පැමිණි වෙනගොර මරසෙනග බිඳ බුදුවෙමි නා නොහැර සතියක් සිතතොසින් සමවත් සුවවලදමින් විසු බෙලෙ නා මෙ ව ර යතිඳුගෙ හිසදෙනත සිටි දොසදුරුවෙමින වේසෙත් සොඳි නා
1041 පැ මි න අපහට සැකදුරැර සුරගට තුටවඩන පෙලහර පා ලා එ යි න බැස මිහිසට දුෂඳුරදහව සෙටසිටම යුගපිය තොස ලා තු ටි න අනිමිය නෙතු පුදකළ සතියක් මුනිදු බලයෙන් නිම ලා සො දි න නසසය ගෙලදුරුව දොස යතඳුට වෙය සෙත් සිරිවිපු ලා
1042 සො බ න පලඟට මැද අසිරිවල යම පෙර අපර තද දිගට අත රේ ම ව න ලදසුරගණ රුවන්සක්මන මුනි තෙවසතියෙහි නොහැ රේ නො මි න සමවත් සුවචලදමින විසු අනුහසින යතිඳුට මෙව රේ දෙ ත න දෙව්රය සිට දුරුව දොස අපමණ වේය සෙත්සිරි නත රේ
1043 පැ සු ල දුමිදුට පැල උතකුරුදිග මැව් සුරසතිය මුනි මිණි විම නේ නි ම ල හිද පල‍ඟෙහි සමත පටනය නයනරඟබිඳු මැතිනොමි නේ අ ල ල මින නැණ මෙරමතින අබිදම් මහ සයුර විසු අනුහසි නේ වි පු ල සෙතවෙයි පපුවෙහිද පෙකනිය දොස දුරුව යතිඳුට සොදි නේ
1044 සි නි ඳු මදහද ලඳබොලඳ තෙපලිල වෙත පැමිණි රුසිරැකි මනක ල් වි රි ඳු මරගන වෙස නොකර ලොබ පවසන සනිස තුගමුල අජප ල් ම නි ඳු සද ලප සමවතින වැඩ විසු අනුහසින පවතික මෙමක ල් ය ති ඳු හට කවියද ලිගුව දෙවටොර දොසදුරුවෙයි සිරි සුමඟු ල්
1015 ප ම න නො‍පලැකි ගුණදරණතිලොවට එනසරණ අප සියදියැ සා ස ව න සතියෙහි සමවහින මුදලිඳු යන නමැති පනිඳුගෙ ස තො සා ද ර ණ වැලිපිටහිද සතට සෙත්කළ අනුහසින යතිඳට නොල සා නො මි න දොස දෙදන කෙන්ඩු යුගසිටි දුරුවෙමින වෙසෙත් යස සා
1046 ගැ ඹ ර ත ර ගුණ සමුදුරට වැඩි සවනක් රැසින කළ ලොව එකෙ ලී ස ත ර ව ර කිරිපළු නැමති රුකමලේ හිද සතිය සත්වන නොමැ ලී සො ඳු ර ත ර සමවත් සුවෙනි වැඩවිසු අනුහසින යිතඳුට මෙක ලී ව ල ළු ක ර යුග දෙපතුලද දොස බැස දසනියෙන් වේ සත් මගු ලි
නමවෙනි කාණ්ඩය 157
1047 ස ත ර ව ට බය ඉගෙන පසසික රකිණ තම පිය ඇසලෙ සේ ස ත ර ක ර කත රදන පුළුළුර මැදුකෙර මිණි සගතො සේ ස ත ර ත ර පත නැණති ඩී. පී. කුමාරණතුඟු මැති ස සේ ස ත ර ව ර දෙව් රදුනි සුරකිනු ආයු සිරිදි සසතො සේ
1048 ස ත් ත සුරිඳුගෙ තෙපුල ගෙණ මුනි සසුන සුරකින මනන දා අ න ත තෙදබල විකුම් යුතුවන උවිඳු සද කුළුවෙන් සො දා මෙ ව න ඩී. පී. කුමාරතුගු මැතිඳුගේ රොද ත දා ඉ ව ත කර සෙතදානොත් පැතිරෙයි දසත ඔබගේ යසක දා
එම සාමින් විසින් කුමාරතුංග වෙත අවවාදකර යැව් කව් පන්තියක්.
1049 මා රැ ස ලෙස පතල යස දසදෙස තු න් ග වී තො ස දැරු කිරුල තෙරුව්න මනර න් ග බෝ ස ය ගිණැති ඩී. පී. කුමරණත න් ග සා තො ස හසුන දෙව මැතිඳුට සිතු ර න් ග
1050 සු හ ඳ කු මු දු නදකළ ලෙස පි නි පා ය දු ග ඳ කි වි ඳු රඹවනයට පි නි පා ය අ ම ද සු රැ ඳු ගුනදණ හද පි නි පා ය සැ ර ද ය ත ඳු හිමි කර රිවි පි නි පා ය
1051 සැ මා ග ත නුවන් රුසිරෙන් ජයග ත් ත ර මා ක ත රඳන උරමැදුරත නි ත් ත පෙ මා සි ත එවන යතිඳුට තුටු වි ත් ත මෙ මා ප ත නරඹමැන මෙව මෙම වැ ත් ත
1052 සු මි තු රු ලෙසට හිඳ නොකරුනෙහි යොදව න අ මි තු රු ලෙසට සිතමින් එවැනි දද ද න ගු ණ තු රු කළණ මිතුරන් සෙවනින් නිති න ම මි තු රු සඳිනි විසුවොත් මැනවිය යෙහෙ න
1053 මි තු රු වෙ ද යමෙක් රහ මෙර පානය ට මි තු රු වෙ ද නොකල් මෙ සරණට සතු ට මි තු රු වෙ ද නැටුම් දැකුමෙහි සරණය ට මි තු රු වෙ ද නිතර දූකෙළිය යෙදුම ට
1054 මෙ බ ඳු සතර මිතුරන් දැනගණ ස බ ද නොම දු බියැති මගවෙති හිරිමින් නි බ ඳ සු මු දු ගුණ නැණති අයකරමින් ස බ ඳ ඉ රි ඳු ලෙසට යස දද දිගුයටය බ ඳ
1055 හ ද ය රු ක් සි දු ර විසි‍කෝප විසද ර ම ද ය කු ත නොකර පිටතට කිසිම ව ර උ ද ය යු ත් ම තු ර ඉවසන් ජපයක ර සො ද ය ති ත් ක ර ත නොසැලෙස ලෙස මිතු ර
1056 එ පා කරපු පව් මදකුත් කළහොති න එ පා ප යෙන් පිරිහී නෙක ගුණ රැසි න වි පා කය මෙලොවදි විද නෙකලෙසි න අ පා යේ වැටෙයි මරණින් මතු ගොසි න 158 කව් සඟරාව
1057 ය මෙ ක් බලවතෙක්වී දුබලයෙකු හ ට ම ද ක් වත් කෝපනොව ඉවසත සතු ට නො යෙ ක් සතුරුසෙන් ජයගෙණ ඔහු යස ට ද ද ක් ලෙස දිලෙයි රුපු සෙත්මැද සොඳ ට
1058 ත රු ණ කම පියුම්විලතුළ සිරිවැ න් න අ රු ණ පිනිදි‍යසෙ අතිතය පන ද න් න පි රු ණ දනය සමුදුරු නෙක රළ මෙ න් න ද රු ණ ලෙස දවයි හද නෙක දුකගි න් න
1059 දෙ ගු රු න් ගු රු න් සිල්වත්වනට බැති ඇද ර ක ර මි න් නි ති න් වැඳපුදකළහොත් මිතු ර නි ය මි න් එ යි න් පියකරු සහ ඉසුරු බ ර ල බ මි න් නි ව න් පුර පැමිනේය කෙළව ර
1060 මු නි බ ස විලස දුරකර සියලු දුසිරි ත සි ය ඇ ස ලෙසට රකිමිණි පසකිස සත ත ත ම ලෙ ස සියලු සතවෙත් කර කුළුණු සි ත පි ය බ ස දෙමිනි මිනි හැම සතගේ ම සි ත
1061 අ නු න් කියන බස් පසුනොගොසින් හොඳි න ත ව ත් තැනින් විමසාදන නියත යෙ න එ යි න් ලැබෙන වැඩවැඩ කරමිනි තිර න යෙහෙන් කල් යැවිය යුතුබව දනුව මැ න
1062 ව ත් වි සි සරසවිය මැතිවෙති මේ ලෙසි න ස ත බ සි නි යුතු මෙ හසුන එව්වේ මෙදි න නි ත් වැ සි සුදම්මාදරය එපිරිවෙ න අ ත් දි සි යන නමින් මවිසින මුනිනද න
එම සාමින් විසින් සංඝයාවහන්සේ නමකට යවනලද ලියුමක් සහ ලියමනක පිට ශ්ලොකයක්
1063 සු ම න කැ කු ළු සේ ද ත් යුත් මනාදත් අනේ ස ත්
සු ම න ද හ ම යා ප ත් සේම රක්නා බැතින් සි ත්
සු ම න ති බි ඳ න් යු ත් ඇප් යතින්දාට මේ ප ත්
සු ම න සි ති නි දි අ ත් සනිසදා පාවාදින් ස ත්
ලි යු ම. 1064 ස ර ද සිසිලෙසින් කිත්නේදිගත්හිදිවුනිත් සි ර ද ලෙස රුපැතුන්ගේ ඒ බුදත්ගුණැත්සත් අ ර ද විසිවිසි කල්වත් පියුම්හි වෙවිලොල් සැ ර ද යති දයාපත් නෑසියන් හා කුසීකල්
1065 සතවෙතෙහි දයාවෙන් ඇව් මහාසෙත් පෙරු‍ම්දම්
පුරමිනි ඇසතු බෝමුල් වරාසුන් අරා මෙත්
සපැමිනී මරසෙන් සවු බුන්කොටින් එ්ප බුදුවු
සයිනි සුබුමඟුල් වේවා යතින්දා බෝකල්
1066 යතිසද ඔබගේ දැන් දුක්සැපත් ඈ පවිත් මම් දැනුමට තද ආසාවෙන් වසන්නෙමි වෙසෙන්නෙම් එදින ඔබතුන්ගෙන් මා විසින් ගත් වතක් ඒ මේ අය අත එව්වෙමි බාරගත්තොත් කදිමයි.
නමවෙනි කාණ්ඩය 159
1067 ස ත් බසිනි යුතුවු ඇප් සමින්දා වෙතේහී සි ත් ලෙසින ලියා එවවේ මේ පත් සිත් දයාවෙන් නි ත් වසන සුදම්මාදර නම්යුත් විහාරේ අ ත් දසිය නම්වු මමය සෑසී සුගත් පුත්
නාවලපිටියේ ස්ත්රිනයෙකුගේ අයදුමකට ඒබ්රයහම් සොවිසා සාදා දීපු කවියක්.
1068 දි යු නෙ නා වසනු නිතිනෙමුරු බෙලෙ න ලැ වු ගැ නා ම කුසගිණි උඹලා විසි න තැ වු මෙ නා ඉඳිමී දරුවන් සිහිවෙමි න සි වු දෙ නා බලනු දරුවෙනි මෙම හසු න
කොස්ගොඩ සිමානිස් ගරුතුමා එවකට කුරුනෑගල සිට මීට දොස් වසයෙන් කී කවිය
1069
ස ත් ත කට එළු අර්තයක්ලා පළමු පදයේ තිබුනි විස්ත ර ග ත් ත කට එළු බැටළු කොටළුන් බූරුවන්ටත් නැතය තොරතු ර ව ත් ත තෙල් පිහිමටිය වත්කල මෙකී කොයි පියසේද ගුරුව ර ඇ ත් ත ටම නුඹ මීට නොපමා එවන් කුරුණෑගලට උත්ත ර
මීට කුරුණෑගලට යවනලද උත්තර.
1070 දු ව න් නන් පසු දෙදෙනෙක් දිව්වයි පෙරදි සබඳිනි මම ඇසූ මෙ ව න් කියමන් නුඹෙන් එලෙසයි සියලු තැන්වල බොරු මුසූ ලෙ ව න් ඒගැන නිගාකරවති නුඹට වෙන්නේ නැත සෙ සූ නු ව න් යුග හැර බලනු මෙම පත ඔන්න එව්වා ආප සූ
7071 ක ම් නැති සිය සතට යෙදු කිවිදා තෙපු ල ද ම් යන බසට දර්මය සකු බසිනි ක ල නි ම් මය නොදැන සසරේ වෙමින කලබො ල තු ම් පනෙ මග්ගොනද සකි නුඹගෙ ගුරු මු ල
1072
ත රි ඳු හට දිසි සුනක බිරුවට ඒ ගන දොස නැත තුමට සසද ර බො රි ඳු මය බල මුකය එලෙසයි මෙනුඹ පඬිහට කරණ කව්වැ ර ප රි ඳු වගයක් දුටිමි ම ඇසින් කරපු ලෙස ගව මහිස සූක ර මි රි ඳු කලෙ කුසලාද කදලේ පිටියෙ සබඳිනි නුඹට මෙසත ර
1073 තැ නු ම ඔ ක් කොටම බෑ කව් ගැලපෙ න් න දි නු ම ඉ ක් මනට ආවේ ඇයි ග න් න උ නු දො ස ක් සබද දැන් නුඹට ඔ න් න ක නු ගො ඩ ක් කරේ ලාගත්තා වැ න් න
සත්තකට මම බසක් කියනෙමි නැවත නැවතත් සොයාබලන් න් නේ ලත්ත තම නැග සිත තබාගෙන නොදොඩා ඇයිනුඹ නොයි න් නේ ඇත්ත නොසොයා අනුන්ගේ කව්වලට කුමටද ඔය හැපෙ න් නේ වත්ත තෙල් සින්දා තමසි සකි මෙවෙත ආ අය ලුහට ය න් නේ
160 කව් සඟරාව
1075 ක ව ද ත් මෙනුඹ කියනා කව් දොස් කැ ටි යේ ලො ව ස ත් දන නොවෙති ඒ ගැන සිත් තු ටි යේ ත ව උ ත් තර දන්න තරමට කර අ ටි යේ එ ව තො ත් සබඳ දැන් නාවලපි ටි යේ
සුදු ස්ත්රි යො දෙන්නෙක් නාවලපිටියේ දැක ඒබ්රිහම් සොවිසා කී කවියක්.
1076 ව ර ල නි ල උ ව න සොමිදල මුතු සැ ටි යේ දො තො ල බි ඹු නු ව න නිල තනහස පැ ටි යේ ද ව ල කු ල අ ග න දැක නාවලපි ටි යේ වි ක ල උ නි ම ම න සකි උන් දුටු සැ ටි යේ
පේරාදෙනියේදි මෙතුමා තවත් ස්ත්රීායෙකුට කී කවියක්.
1077 ස ද යු ර ව ත දි ලී ය දිගු ගනකෙස නි ලි ය මි ද හ ස ද න ඇ ලි ය නෙතු යුග නිලුපු ලි ය ඇ ඳ ගෙ න ප ට පි ලි ය ඉනවට රැලි පෙ ලි ය ල ද මා දෙ ස බැ ලි ය මගෙ ලැම ඉරිතැ ලි ය
රත්නපුරේදි මෙතුමා ස්ත්රිසයෙකුට කී කවියක්.
1078 ල ව න ය සද වරල රණසිකිපිල වැ න් න නු ව න ය ඉදුමිනෙවු දත් මුතුහර වැ න් න ල ව න ය වදමලසෙ තනහස පැටි දෙ න් න දු ව නි ය මරමදගෙ මොරහැල්ලේ උ න් න
මෙතුමා දික්වැල්ලේ ජා ස්ත්රිදයෙකුට කී කවි දෙකක්.
1079 ග නා නිල් වරල රණසිකිපිල ව ල් ල සි නා මද පැවති මුව මදමල් ද ල් ල දැ නා රති සිටින ජා ලඳ දික්වැ ල් ල ඉ නා කරගතොත් ගෙලෙ නමි රන් තැ ල් ල
1080 පැ ල ද ග ත ක සා ව න් සිනිඳු පටපි ලී පැ ර ද ර ණ හ සා යො න් පල රණතැඹි ලී බො ල ද මේ දි ගැ සා උ න් පල බර පෙර ලී ම හ ද වැ ද අ සා ගෙ න් කදුලු බිදු හෙ ලී
කොග්ගල කිවිඳු විසින් කෙනෙකුගේ අයදුමක් සදහා සාදාදෙන ලද කවි පන්තියක්.
1081 භක්ත්යාි යස්යගක්යහ පඹුධෙර විරතං පාදුබපූජා විධෞපුමාන් . යුක්තා මොක්ෂ් භාවද්යු පෛති ප්රදවරං නිධාන සෞඛං මිථ්යා ලබ්ධි තුසාරා සූය්ය්ුමක ස‍දෘශ සෛත්රනලොක්යව කල්පද්රාමඃ සශ්රීාවර්ධින මන්ත්රීප ප්රපඞ්ගවි විභොභූයා වර්ෂසයෙ ශ්රී්ඝනඃ
1082 කි රි කි රි නිකර සුරගග තරග හර ය ක් කි රි කි රි වදන ගුරු ගිරි සරද පුර ය ක් කි රි කි රි දරසෙ සසදර පිවිසි තුළ ස ක් කි රි කි රි විලස දෙකුලෙන් නොමැති වෙන ස ක්
නවවෙනි කාණ්ඩය 161
1083 පු ර ණ ගුණ දහම් දෙ‍ලොවෙහි සි රි ව ඩ ණ ක ර ණ මගුල් ගෙය පුළුළුර සි රි ව ඩ ණ ව ර ණ මුදලි මැතිසඳුහට සි රි ව ඩ ණ න ර ණ සර කරණු සෙත ආ සි රි ව ඩ ණ
1084 බ ර ම් සර රසණ මුව සුපිපි සරත ර සු ර ම් තුනු සිරිනි සඳ නදන නොවිත ර ස ර ම් සිරිවඩණ අග මුදලිඳු සත ර ව ර ම් සුර රකිත්වා සෙතකර නිත ර
1085 පි ලි වෙ ත් සරු බුදුසස්නෙහි පැහැදබැතින් ගොස්ති ර ණ ය ලි සෙ ත් සිරි විඳිමි සිතා දන්සිල් ඈ කුසල් ක ර ණ දි ලි ස ත් ගුණ යහපත් වන අනගි රුවන් බරණ ද ර ණ මැ ලි සි ත් නොව සිරිවඩණන මැතිඳ රකිනු අමර ව ර ණ
1086 පා ස ර දෙවි කීකරු වැඩකරුවන්හට තිරස ර ය ආ ද ර ගුණයෙන් යුතුවම කරණ කදිම උපකා ර ය මා ත ර සිරිවඩන උතුම් මුදලි මැතිඳු හැම වා ර ය බෝ කර ආසිරි රැකුමට හැම දෙවියන් හට බා ර ය
1087 සා තොස වඩා තද තෙද දෙවියන් අය ද දි ය ස ඉසුරු රකිනට අග මුදලි ස ද මා ඉ ස ඔබ දෙපය රන් කිරුළු ලා සො ද මේ ලෙස බියෙන් සැලකර කියමි වැඳ වැ ඳ
188 ප ල ම වෙ නු ව මාතර කච්චේරියෙ මහ මුහන්දි ර ම් ලැ බ දෙ ව නු ව මොරවක්කෝරලේ මුදලිකම සිරි ර ම් ක ර තෙ ව නු ව පසිඳු කන් දබධපත්තුව උතුම ත ර ම් ස ත ර වෙ නු ව වැලිගම්කෝරලේට පත්වුව මන ර ම්
1089 බෝ ස ත් සිරිනද දැනගත දුරලා හැම ගුණ දු ර් ද න පෑ සි ත් මිණිරුවනෙක රග දනයෙන් දනහට නි ර් ද න දා වි ත් යෝහම් හෙන්ද්රිදක් සරම් විජයසිරිව ර් ද න පා ප ත් මුදලිඳුනි සැරද කරලා රුපුදප ම ර් ද න
1090 තැ න තැ න කිවියරු තියුගී බෙර නදි නද පො ල ඹා පැ න පැ න වියතුන් දිවි රගමඬල නිබද ක ල ඹා තෙ න තෙ න කිය කියා නටන සද ඔබ කිතු න ල ඹා වෙ න මො න සැපතෙක් ඉතිරිව තිබුනෙද අපි නො ල බා
1091 කො ළො ම් ගාළු මාතර යන තුන් පුරවර මැ ද් දේ ස ර ම් නැමති පෙලවත ඉරසඳසේ පරසි ද් දේ උ තු ම් කෙනෙක් මුදළිඳු සද එයින් පැවති සු ද් දේ නො හි ම් බලැති ගරුතර නිලතලමයි ඔබ ල ද් දේ
11
162 කව් සගරාව
1092 තෙ න තෙ න දිගු ලියන්ගෙ තෙද කොකුම් නලල නැ ල් වු ම න පි න වන තුනුරුසිරෙන් මලවි දෙවිය තු ල් වු ද න න ද යෙන් කිසිකලෙකත් අඩු නොව සුවිපු ල් වු දි න දි න දින අග මුදලිඳු සිරිවිද මනක ල් වු*
1093 වෙ ස් කල කිරුලත සිළුමිණි රුවනෙව් නිති තෙවු නා උ ස් වි යස රැස් සැමතැන පැතිරි ගොස් තිබෙ නා දො ස් කිසි නැති මුදලිඳුනේ අගපත්වම වස නා ති ස් සෙම සිරි විද විද පවතිනි මැනවිය සොබ නා
1094 එ ම ට පසිඳු මැතිඳු නලල්තල තිලකෙව් දු ල් ලේ හැ ම ට ම එකලෙස සිහිලැති කරුනා ගඟුලැ ල් ලේ ඔ බ ට සදිසි මැතිදෙක් වෙන කවුරද මෙරටතු ල් ලේ මෙ ම ට පිහිටවනසෙ වඳිමි මුදලිඳු දෙපතු ල් ලේ
1095 දි නේ පෙ ර ක ළ පි නේ බලයෙන් ලැබූ ගරුතරවූන නි ලේ මෙ නේ මෙ න වෙ සෙ සි නේ සවුසිරි සපිරි වැලිගම්කෝර ලේ සෙ නේ ය හ සො ඳ ගු නේ ඇති උතුමනේ අගපත් මේක ලේ අ නේ ම ම ව ඳි මි නේ ඉල්ලමි පිහිටි ඔබ සිරිපාමු ලේ
1096 කි තු ස ද රැ ස න් දා ලෝමුළුල්ලේ නොම න් දා මි තු රැ කී ර ණ වි න් දා සෑම කල්හි සුන න් දා ස තු රූ අ ඳු රු බි න් දා නෙක් දුබිහ් ගිම් පසි න් දා ප ව තු මැ ති ත රී න් දා ලක් අහස්කුස් බප න් දා
(මතු සම්බන්ධඅයි.)
එකැස් තරුණයෙක් තන්ගල්ලේදි වතුර කලගෙඩි සතරක් එකැවර ගෙනයන රදා ස්ත්රිතයෙකුට කී කවියක්.
1097 හි ස පි ට ත් දෙ ක ක් කල දියපුරාගෙ න දෙ වු කු ලෙ ත් දෙ ක ක් දෙයතින් වැලඳගෙ න ලැ ම පි ට ත් දෙ ක ක් රන්කුඹු ලෙලවමි න මෙ ම ල ඳ ත් දෙ ක ක් මසුමලු මට වටි න
බන්ඩාරගම මහත්මයාගේ කවට ප්රයබන්ධ්යක්.
1098 ලො දා ගෙ මල පහන් කබල බදා සිටින අ ර ස දා ගන්ට ජාති සුද්දෙ සෙනගක් රැස්ක ර බෙ දා ගන්ට බැරුව සිටින අදමරතන දු ර ඉ දා මෙ පොල්මල අරගෙන රැකියන් රාක ර
* මේ කවිය (දොවාන) යන නමකින් ඔබේසේකර නමැත්තෙක් කී ඇද.
එ ක ති ක තද ගිමන් නසා ගතපමුණන සිහිල් සුව ට බ ව දැ න අපි කතුන් පාවාගෙන තවරණ වෙර සුනුකො ට නො ම දැ න තතු තෙදට කොකුම් උපමා කළ මහන නිව ට ස ම ගි න කරනා වාදෙන් පලකිම මේ පඩිඅඟ න ට
නමවෙනි කාණ්ඩය 163
සීලරත්න තෙරුන්වහනසේ ධම්මාරාම යතිවෙත යවනලද ලියමනක පිට කවියක්.
1099 ග ල ල ගේ දරණ දසවැනි ඉල ක් ක ම නි රි ඳු ගේ අරාම වැසී පද පර ක් ක ම ය ති ඳු ගේ මෙපත දම්රම් සුර ක් ක ම ස මි අ ගේ නැමද අල්ලා මල ක් ක ම
ඊට ධම්මාරාම යතිඳු විසින් එවනලද පිළිතුර කවිය.
1100 දි ය ත පතල රසවන්ගස් ඇති නි ම් ම උ ජි ත පිටියෙ ගම අරමේ වැඩ අ ම් ම ම සි ත සිල් රුව්න යති පද වැඳ පෙ ම් ම මෙ ප ත දෙමින් අල්ලි පිය හිටිපි ම් ම
බෙරුවල වී වනමින් සිටි මරක්කල තරුණියෙකුට එගම තුරුනයෙක් කී කවියක්
1101 පෑ සො මි මෙ නා දිසි උවනා රතු ලව නී මෝ ර න ත නා රහගස පාටින් දිළු නී වි ව න ව නා සිටිනා යොන්කත තරු නී ආ යු ල හි නා වත ගොස් රති ගහ පෙනු නී
පුරාන වෙඩි ගණනක්
1102 නි ව න් දුටු සතුන් ගණනද පස්සිල් ද ග ණ න් දෙව්ලොව් ද ලුනු ගන්දක ගුරු ද සි හි න් වැලිසෙ අඹරා තරමුත් අට ද ස ප න් දොඩම් කොල මල් අතු රිදි ක ඳ
වැලිතර අමාරිස් මාස්ටර් ස්ත්රී වන චලෝනෝනාව මෝදර මුදලිතුමෙක් සගවා ගියාට පසු ඈට ලියා ඇරිය කවියක්
1103 ව ත ස ර ත් බිම රතඳරකර පා න දෙ ත ත යු ත් කුඹමැඩ පියයුරු බා න වෙ ත අ වු ත් සඹවෙනවා අනුමා න කො ත න ව ත් යන්ඩ පය නොනැගෙයි නෝ න
දම්බරාවන්තේ සාමීන් ගේ කොර්නේලිස් නමැති ඇබිත්තයා නැතිමි ඔහු සෙවීම පිණිස මහනුවර දිසාවට යන්ට පිටත්වී සිටින කල කොග්ගල ගුරුතුමා ඒ බැව් අසා මේ කවිය කීලු.
104
බි න් න වා දන් දොඩවනා කට කබර ඇති දම්බරාව ත් තේ ඉ න් න වා දැන් යන්ඩ කොර්නේලිස් සොයා දැන් නුවරපැ ත් තේ ඉ න් න වා දෙව් ලියන් සමගින් සිරිසපත විඳ යහන ම ත් තේ ගෙ න් න වා දෙන් විබීසන දෙවිතුමන් කෙ ර්නේලිස් මෙවැ ත් තේ
බිම්බා නම් කාව්යවක්කාරයාට ඔහුගේ යහළු ස්ත්රීසයාවක් විසින් කියා එව් කවියක්
1105 එ ල් ල ම ට වෙ ච් ච බිම්බට අසුවෙ ච් ච කි ල් ල වැ ල කි ච් ච දරුගැබ මෝර ච් ච සෙ ල් ල ම ට වෙ ච් ච දේ දැන් සිහිවෙ ච් ච බෙ ල් ල දෙ නු වෙ ච් ච හිමියනි වැරදි ච් ච 164 කව් සඟරාව
දොන් ආබ්රවහම් කරුණාරත්න ආරච්චි මහත්මයා තරුණකාලයේදි උක්වත්තේදි නාන ස්ත්රී්යෝ දෙන්නෙකුට කී කවියක්.
1106 පැ ද ග න පාරු උක්වත්තට ආවා ළූ ල ද ග න තොටු‍පලේ දියවර නෑවා ළූ බැ ඳ ග න තනපටේ දෙදෙනම එකයා ළූ ඉ ද ග න නැවොතින් බඩු දෙක කතිමා ළූ
තුන්තේරවිලි කවියක්.
1107 නුහුරු බිඩන්ගේ සිට මම එන කල ට රොඩු පලමක් සරිලිය මගෙ ඉස්සර ට දැරැහැ තැටිය ගන්නට මිල ඇසූවි ට ඔන්ඩු මුකේ දිලා ගන්ඩ කීව්ම ට
1108 සිවුපා කනතුවල දඬු උරුම පරුව ත ඇඹුල් යකත්බය පියසත් පසුවය ත ගාල් කුඹුර දත උස්වැටීය පරුව ත වනගත ඇගිලි සුඹුලට බැසපුව මැ ත
ඕලන්ද ආණ්ඩුවේ අනපරිද්දෙන් හේවාගමට මිනිසුන් අල්ලද්දි බියව පුතේ හකුරුගාගන මට ලාදුරුය මට ලාදුරුය කිය කියා කැලේ මුනින් වැටි උන් සලාගම පංගුවේ මහල්ලෙකුගේ මුනුබුරෙක් වූ පිලිප්පුට හල්පේ ජුවමා කී ඇනුම් පදයක්.
1109
ල කේ ලංසි රජ අනලෙස මිනිසුන් හේවාකමටල්ලද්දි කැ ලේ පු තේ හකුරුගාගෙන ඉඳලා මුන් ගම්බිම්වත් නොලදින් එක ලේ .......... පිලිප්පට තැරියක් ලැබිලා පෙර්ර උනුපලියට රා ලේ මැ කේ ද ජාතියෙ පරනන්දූකම මඩගහලා ගත් ඇත් මඩ ලේ
බිමත්කම සඳහා පුරාණ කවියක්.
1110 බිපුකලට බටකොළ මිනිවන් පැදු ර ඊට ඉසට කොට්ටේ රත්නන පඳු ර අතපය මිරිකන්ට කූඩැල්ලෝ නිත ර සාත්තුවට නිල මැස්සෝ අතරතු ර
කලමුල්ලේ බබා වෙදරාලගේ වස්කවියක්
111
ක ල ත් දින දින වැටකපාගන ඇවිත් සදිනරනා එ කා අ ල ත් මුල් සහ නෙරළුතුරු ඈ කරඬු කරන ඉත්තෑවෙ කා ත ල ත් සත් අත් බුජග මහසෙන් දෙවිඳුහට කියනෙමි ත කා මෙ ල ත් රීරිත් මෙ දෙවි අනසෙන් කැපගනින් කලුවැදි ය කා
තවත් එකක්
1112
ස ත් ත කුටය පරුවතේ ලේ බින්දුවෙන්වද උප න් නේ නි ත් ත රීරියක්ස මරු අවතාරයෙන්වද ස්ටී න් නේ ව ත් ත ටත් පැන වැට කපාවිත් පොල් අරන් ගිය හොරු න් නේ ස ත් ත උරිරය උරාබීපන් බලේ ඇත්නම් යකු න් නේ
නමවෙනි කාණ්ඩය 165
මෙතුමා ගර්භනිය ස්ත්රිබයෙකුට කී කවියක්
1113 න යි පෙන දිසි මාන ඉනවට වෙලා රැ ලී ලෙයි පියයුරු බාන රනහස පිනලා තු ලී ය යි මග බැස බාන පියපිය කලා බ ලී ඇ යි මග බැස නෝන ටික ටික ලලා වි ලී
ඇස් තැලීමෙන් වෙන රෝගවලට
114 ඉද්ද කැකුළු ලාකඩ සුදුළූනූ ත් සිවන් ගුරුද සමබාග කිරාග ත් සුද්ද ජලෙන් අඹරා ගුලි ගෑවො ත් වැද්ද නොදෙයි තැළුමෙන් වන රෝග ත්
කොට්ටල්බද්දේ ගොඩයාගේ අඹුව පුරුෂයාට කී කවියක්
115
සායට විතරක් නෙවේය වියතුනි කවදත් ඔයහැටි මගෙවා හේ ගම් රටවල්විට බේබදුකම්කර තැන තැන ඇවිදින් දැය ඔ හේ තුන්පත නැලියෙන් අඩුනොවනැලියක් අල්ලනුමිස බැරිමයිලා ගේ කම්පලානැති මේ දීගේ ආවට කැපුවානම් හරි මෙග නා හේ
1116
ඊට පුරුෂයා කී පිළිතුරු කවිය.
ගේදොර වැඩපල කොපමණ තිබුනත් තැනතැන ඇවිදන්දැයඹ හේ අටුකොටුවල වි කොපමනතිබුනත් හොරවෙලදම්කරගනිතිමෙ හේ යලමහගොවිතැන් කොපමනකෙරුවත්මහගේ නිවත්කම් කියතිඹ හේ පිලිලැජ්ජානැති තීව ගෙනාවට තිගෙ නොවෙයි කප මගේ නා හේ
පැපොල් කඩමින් සිටි ස්ත්රි යෙකුට කී කවියක්.
1117 නි ම ල් ලද වයස ලෙල දෙන මද මඩ ල නි ස ල් වම තිබෙන සින්දා සිහි වික ල කි ක ල් රා ගින්න නිවමැයි සිටින ක ල පැ පොල් කැවොතින් අළුවෙයි ගත සිය ල
අටදහිවත්තේ සිඤ්ඤෝ මහත්මයා දේවගැතියෙකුට ලියා යවනලද කවියක්.
1118 ලෝ කෙ ට සුසිල් හඟවා දෙව්ගැතිව ඉ ඳේ කො හො ම ට බඩ වැඩුවත් ඉන් තැන වර දේ මු ල ට අපෙ ඔසුත් ඇදහිල්ලත් වර දේ මෝ ල ට හැමීකමට සිහලදනන් හො ඳේ
කෝනාගොඩ පඤ්ඤාසේකර යතිඳුන් කන්ඩම්බි වාසල මුදලිතුමට ලියායවනලද කවිය.
1119 සි රි දුල ගාළුපුරවැසි සුත සහ මෙක ලු ගි රි පෙදහා කොළඹ රජවාසල මුද ලී සි රි රැඳි කන්ඩම්බි අගමැති ගුනෙනුදු ලී සි රි පද වැඳ සුහද මෙහසුන දෙවනු ය ලී
166 කව් සඟරාව
එක්තරා මුදලි කෙනෙකුට සූකර මස් සමග යවනලද කවියක්
1120 මෙ තෙ ක් කල් කවා ඇතිකරපු සූක රා කො තෙ ක් වත් ඉඳිනු දැක බැරිව ඌ ම රා සු ග ක් ඉන් ඔබට එව්වෙමි කර අද රා ටි ක ක් නොව බුඳිනු මුදලිඳුනි බඩපු රා
මුදලිකෙනෙක් ලතවී ඉන්නා කල ලියා එවාපු කවි දෙකක්.
1121 දු ම ක ද ලී පු ප දි න් නේ වැනසුම ට බි ම පෙ ර ලී ස ක් ය න් නේ උපදෙස ට නො ම ඉ සි ලි සි රි දෙ න් නේ විපතක ට කි ම ම ද ලි ල ත වෙ න් නේ තව කුම ට
1122 අ ට ලො ද මා පැ මි ණෙ න් නේ තැන සත ට නැ ත අ රු මා වි ප තෙ න් නේ සැප තැන ට බි ඳු ලෙ ස මා අ න නු න් නේ ලැබ දැන ට මු ද ලි තු මා ල ත වෙ න් නේ කලියුග ට
එක්තරා ස්ත්රීනයෙක් පුරුෂයාට කී කවියක්.
1123 කා ත් නැති අපට මේවා හරි ද අ නේ මා ත් අරන් මගෙ දුවගත්තු හිමිය නේ ඈ ත් තමුසේට දුව නොවෙද දෙවිය නේ ඈ ත් තත් අරන් පලයන්න ගජම නේ
ඊට පුරුෂයා කෝපව කී පිළිතුරු කවිය.
1124 තී ත් මට බෙහෙම් බොරු කියනකොට ල ඳ ඈ ත් වී සිටින අය කුමක් නොකිය ද දූ ත් දී තීත් හොරහිමි ගන්න ලෙ ද මා ත් පෙරහිමයෙ පත්තන්ඩ හිතුව ද
තල්අරඹේ ස්ත්රි යෙකුට මාතර කෙනෙක් කී කවියක්
1125 ව ත සු වෙ ලා පු ල් කි ර ඹේ පුබුදු වෙ නා ග ත සු නී ලා නි ල් ව ර ඹේ සිටි වද නා ක ත දැ ක ලා ත ල් අ ර ඹේ මග සිටි නා ම ත ක වෙ ලා ම ල් ස ර ඹේ නැටි මද නා
බෑනා සමග නැන්දා අවකල්ක්රිායාවේ යෙදුනාට කෙනෙක් කී කවියක්. (කළුතර හාමු)
1126 ප ර ව් ජලේ පිනා සසරින් ගොඩ ට ම ර ව් කියා එති යමයෝ ඉස්සර ට ති ර ව් නැතුව බෑනට වන දුන්නා ට ග ර ව් නැටෙව්වොත් යහපති නැන්දා ට*
* මේ කවිය ඇතැම් අය මෙසේ කියත්.
පේ න දේ කීවාට යම්කිසි දොසක් නැ තේ නූ නා පැවසි බසකැයි පොරණ නියව තේ නා නා මීග දොඩා ලියො හැමට කර කැ තේ බෑ නා සමග විසූවා නුඹ හරිද ග තේ නමවෙනි කාණ්ඩය 167
මීට නැන්දා කී පිළිතුර (ඒ බහම්)
1127 රා ගේ වැඩිවෙලා මාගේ බෑනා ට දූ ගේ වනවෙලා බැරි පහස ගන්න ට මා ගේ බෑනාට මම පහස දුන්න ට කා ගේ මොකක් අපගේ ගියෙද ඒක ට
ආගම් වාදයකදි කුරේ අප්පුහාමි කී කවියක්
1128 න න් දැඩිකරගන්ඩ පිය වත්සය රැගෙ න පෙ න් වැඩු රුසිරු ලොත්ගේ දූවරු දෙදෙ න ගො න් ගෙඩි පියා මත්කර ලවමින් දෙර ණ ව න් ගෙඩි උඩ අරන් කෙටු බව අස පොර න
මාතර පාලම ලග නාමින් සිටී ස්ත්රීවන් දෙදෙනෙකුට කි කවි දෙකක්.
1129 දි නා සු ප ස න් න උමයංගන රුසි රු උ නා ව ත පෙ න් න මින් දැරු තනතිස රු ත නා අ ර ඉ න් න රුබර කත සොඳු රු ක නා ලි ය වැ න් න කුස රජ පොරණ කෙ රු
1130 ර මා ක ත පුරුදු මුව රන් රුව සැ ටී ය ද මා අ ත තුරුල්ලේ ඉන්නට අ ටි ය ල මා ක ත දැකම පාලම ලග සි ටි ය න මා ග න යන්ට බැරි ලෙස මදනැ ටි ය
කරුණක් සදහා අමාරිස් සොයිසා කී කවියක්
1131 වැගිතර වැලිවත්තේ මහ වලව්වේ පරසි ද් දේ කලඹර පුන් සඳසෙ දිලෙය තතුලෙස නිවරැ ද් දේ බියකර දුදනෙකුගෙ බසින් සසලපමෙන් මැ ද් දේ නොමබිය නෙක ඇව්ලක්විය ඒකතමයි යු ද් දේ
පුරාණ කව් පන්තියක්.
(අලගියවන්න මුකවෙටිතුමා යයි ඇතැම් අය කියත්)
1132 බැ දු නො ත් යම් කෙනෙක් වෙත දැඩියෙන් පේ ම් සැ ක නැ ත් මය නැවත තද දුක් ඉසිලී ම මැ ද හ ත් ලෙස විසුව එහෙයින් සැමදා ම ය හ ප ත් බව හැඟුනි මට අතැඹුලසේ ම
1133 මා සිත කුළු ඇතා රැකගණු බැරිව ම ට නේ දුක් මතු ලැබෙන ලෙස හැසිරෙයි දැන ට වෙනසක් නොව සිතා එහෙයින් සකි ඊ ට කළයුත්තක් කීවෝත පින් අත්වෙයි ඔබ ට
168 කව් සඟරාව
1134 හැමසද පුරුදු බතවත් නොමදැ පම න වැලඳුව නයට දුක් ලැබෙනා බව එයි න පඬිදන කියන වදනකි සබ‍ඳේ කල න සත ගැන එහෙම නම් කිම ලොකු වරද ගැ න
1135 සි ඳු ක ල සිතැගි සිතුරුවනෙව් නිත ර ම න ක ල ගුණ රැසිනි යුත් සොහොයුර පව ර අ ප තු ල පෙර දවසැර පැවතුන අද ර සි හි ක ල විට තො‍මයි කඳුලෙන් මෙග හිරු ර
හතරකෝරලේ අඹන්වලරාලගේ ප්රවබන්ධත.
1136 වා නු දිසි තරුණ සොඳ යෞවන කා ලේ පේ නු කර වසාගන උන්නෙමි බා ලේ මු නු සොඩු ඇකිලි ගතවැගුරුණුකා ලේ ගෑ නු අප නුරුස්සති කොහොමද රා ලේ
1137 පු දා මල් පහන් දම්පින් අකමැතිග න් ද දා ගිනි බුරණ නිරයට බය නැත්ත න් සු දා වී මහළුවෙනවාහට දුකන න් එ දා ටත් එක්ක දැන්කර කියාග න්
(මතු සම්බන්ධ යි.)
————
දහවෙනි කාණ්ඩය
——
138
ස ව න ගන බුදුරැස් දිගත විනිවිද හැර බුදුව මරසෙන් බිඳ ලා නි ති න සවු සතහට මහරු දම් දෙසමින සසරසයුරෙන් ගොඩ ලා ති ද න මොක්පුර දුන් ලයැති කුළුණෙන යුත් දෙසිත් ලකුණෙන් ලක ලා මු දු න ඇඳි ලිබැද එමුනිසද නමදිමු අනෙක බුහුමන් කර ලා
හිස්වැල්ලේ සාමින්ගේ ධර්මද ප්රිබන්ධයක්.
1189 දෙමලෙක් ඇත පෙරසිට මෝ වෙත සිටි න මෝ මැරුවොත් දෙමලා කුමට රඳව න මෝ රැකුමත් නැත දෙමලා මැරුවෙති න නෑ රැකුමත් මෝ රඳවන්නෝ මෙ ත න
මෙහි අදහස
මෝහය සමග පවතින්නානුව රාග ද්වේෂ යන මල දෙකක් ඇත්තේය. මෝහය විනාශ කළහොත් රාග ද්වේෂ යන මල දෙක කුමකට නවත්වන්නේද? රාග ද්වේෂ යන මලදෙක විනාශ කළ හොත් මෝහය රැකීමටත් නැත්තේය. මේ ලෝකයෙහි මෝහය ඇත්තෝ රාග ද්වේෂ යන මල දෙක නොරකිත්.
සීලාලංකාර තෙරිඳුන් ප්ර බන්ධල.
1140 ස ම් මා සම්බුදුහු සසුන පැවිදිව තුටු සිති නා ස ම් මා ලෙස රකිනා සිල් සිව් පරසිඳු නිති නා ද ම් මා නන්දාබිදාන යතිඳුන් පද නද නා පෙ ම් මා වඩමින නැමද දෙව ගොස් මෙම හසු නා
1141 ද ර න මා ර සෙන් බිද ජයගත් දිය නා ස සු න සා ර වැඳ පැවදීව සිල් රකි නා සු ම න සා ර සමිඳුට ම මිතුරු සොබ නා ගො සි න බා ර දෙව මෙහසුන වැඳ සර නා
1142 ගු ණ නැ නි නා යුත් සුපසන් සමිඳු‍හ ට ග රු ලෙ සි නා ගෙණ ගොස් මේ පොත සොඳ ට ම ගෙ න මි නා පා වැඳ සිය කමල තු ට ල න් වෙ මි නා දෙනු සුරතට තෑගි කො ට
1143 සි රි ක ත උර මැඳුරතේ විසි ම නා මෙ නා පි රි ග ත සිත අනෙක සත්කගුණයෙ නා ම නා සි රි යු ත කොළොම්පුර නිති නිවස නා ම නා සි රි ව ත මැතිඳ නරඹනු මේ හසු නා ගෙ නා
170 කව් සඟරාව
1144 ද ර නා හදෙහි වර සත් ගුණදම් නිබ ද ක රු ණා වන්ත මිතුරිඳුනේ මමන න ද සො ඳි නා නිවාඩුව ඉදිතොත් සවස් ස ද ක රු ණා කර ඇවිත් ගියොතින් යෙහෙකි අ ද
අඹන්වල කෝරාළ කී ප්රාහේලිකා කවි දෙකක්.
1145 පිලිකන්නේ ගොරවන්නේ ගෙට එ න් ඩ ගෙයි ඉන්නෝ රැක ඉන්නේ බැට දෙ න් ඩ මල මනිහා දියලන්නේ පනග න් ඩ නොදොඩන්නේ බොරු බැරිනන් තෝර න් ඩ
1146 පා දෙක කැත දුර ගමනක් බෑ හේ මා නෙත් දෙක කැත කිසි බැල්මක් නෑ හේ මා කු ස පන නැත කුසගිණි නැතුවා හේ මා ගෝලයිනි මෙපද තේරුන් බෑ හේ මා
ඊට ගෝලයා කී පිළිතුර
1147 වනන්තරේ ගල් උනුවෙනවා හේ මා ගමේ කම්මලේ මිටියේ වැඩ හේ මා ග‍ඟේ බොර දියෙන් පණරැකුණා හේ මා ගුරේ මෙපද ගිරයට කීවා හේ මා
මිහිරිපැන්නේ ධම්මරතන සාමින් විසින් කවට වසයෙන් කියනලද ලස යාගය.
1148
ක රා වේ යන නමින් ඉඳලා දර ගොයිගම් බාග ය ක් සො රා කොස් පොල් නෙලාගණ ගිය නමුත් පෙර කීප වාර ය ක් ද රා ගණ මම උනීමි මෙවිර දිනක් නොව අමනාප ය ක් සො රා ගත් බලු නිසා නලසයට කරමි ඒ ගැණ යාග ය ක්
1149
ක පා අග මුල් ගත්තු කඳසේ දෙකොණ එකලෙස වටකු රු දෙ පා තබමින් බකල ගමනට කොරල ටික සිය ලක දැ රූ උ පා වෙන් රෑ ගොසින් අල්ලන කුකුළු එළු බලු‍ගේ ම රූ අ පා යට වත් එපාවද මේ රුදුරු ගුණදැරු ජඩ සො රූ
1150
අ ල් ල මින් එළු දෙදෙක් සිරකර අරන් වැට ඇතුලට ත මා බෙ ල් ල බදිමින් ගහ ලංකර මරන්නට සැදුතැන ත මා කො ල්ල කන්නට සදනවද හා කියා ඇසි පට බැඳි තු මා මෙ ල් ල වී ඒ බසට එළු දෙන යන්ට ඇරීයයි ලසහ මා
151
සො ර ව ලසයා අඹා මේ ලෙස කොස්ද පොල් දෙල් අනද රා ත ර ව අමුඩේ තාබ බුලතුත් පන්සලේ සොල්මන් ක රා ඔ ර ව මින් සිට රිලා බැල්මෙන් නොබා යමකට බියක රා අ ර ව ඇදුරනි සබා මඩුවක බලිය ලසයගෙ තිරක රා
දහවෙනි කාණ්ඩය 171 1152
රෝ ග තිබුනත් කෑම කන්නට පිරිය ඇත ලසය‍ෙග කී තේ බා ග යක් වත් බඩට ආහාර දෙතුන්දා නැත හාම තේ වේ ග යක් ලාස අමුඩ ගසමින් කරයි සොරකම් රා ම තේ යා ග යක් කර මෙසුද දෙනතුරු නොදොඩ ඉඳු තව කට මැ තේ
1153
වි ග ස කි න් ගොස් අඹ විමානෙට නැගී ගසමින් පිටප ටේ හෙ මි හෙ මි න් නෙල නෙලා බසිමින් බුලත් පුරවා රෙිද ප ටේ ය න ග ම න් පිට්ටනි ගොඩෙන් බා බීපු තෙලිදිය පොල් කැ ටේ අ නු හ සි න් දොස බසින් ලසයගෙ විහිළු මහ රා බොන ක ටේ
1154
හ සි න් ඉඳලා රා ටීකත් බී ගෙදර අව්දින් පෙර ළි යේ ගො සි න් වටපිට බල බලා සෙද නැව්වට කපමින් හෙර ලි යේ තො සි න් කර පිට තබා ගෙණැවිත ගෙදර දමමින් ඩිගි රි යේ එ යි න් දොස බැස ගියයි ලසයගෙ බුලත් කන රොහුහැඹි ලි යේ
සල්පිටි කෝරලේ (කළුබෝවිල) සුහමඞ්ගල්යි ගෘහයක ආහර ගත් කෙනෙක් කී කවි දෙකක්
1165 පු ර ට මඟුල් පවසා යති ගෙයින් ගෙ ට බ ර ට කදක් බැඳ ගැන එති මඟුල් ගෙ ට මෙ ර ට කෙසෙල් මැල්ලුන් ළුනු නුමුසු කො ට බ ර ට පුසුල් හොඳි විතරකි දියරස ට
1156 සා ල් මාළු පිලී සපයා යන උ න් නේ වේ ල් අටු දුටුමුදුවල පුරවා ග න් නේ කා ල් ගගාසිලිවල දිය පුරව න් නේ පු හු ල් හොද්ද විතරකි එලියට ග න් නේ
එක්තරා නාවුකයෙක් නැවේ උන් දෙවර්ගයක සෙනගගෙන් එක්වර්ගයක් විනාශ කරණ පිණිස සාදාගත් ප්ර යොග කව් දෙකක් (මිට යොන් මැරීමයයි කියත්)
1157 සදාපන් පලමුව ජය වෙන සත ර ඊළග සදන් පනයන පස්දෙන නිත ර යාව දෙන්නා ගාවාමයි එක හතු ර දැනගන් මිතුරෙ තුනදෙනමයි ඒ අත ර
1158 නොහොද කෙනෙකි කුසලින් වැඩි එක යා ළු විහිළු දෙන්න ලග දෙන්නත් ගැලවෙ ළු අකුසල් තුනෙන් කුසලින් වැඩි එක යා ළු හතුරු දෙන්න ලග දෙන්නට එක මර ළු
කච්චේරියට පඩි ගැණිම් වස් විත් සිටිය ගුරවරයන් සඳහා කී කවට කව් පන්තියක්.
1159 ස ව ර උතුන් ඉංග්රිටසි නරවරු අප ට වි ත ර නොව දිමුතු මුතු දිමෙන් සැම ට ප ත ර සව් සතර මග පෙන්නා සත ට නි ත ර රකිති සිය පිය දෙගුරුන් ලෙස ට
173 කව් සඟරාව
1160 දි න ක් පඞ්ගන්න ගුරුවරයෝ සැවො ම අ ත් ක් ලැබී කච්චේරියෙ දිසාතු ම ඇ වි ත් සිටිනු දැක මට සිතිලා මෙහෙ ම ටි ක ක් කිට්ටු වී මිතුරුව දෙඩිමි ම ම
1161 ස ම හ ර ක් කරේ ලාගෙන මරිතො න් ඩු ස ම හ ර ක් ඉනේ වට අවුලා හෙ න් ඩු ස ම හ ර ක් පනිත උඩ විලසම ගු න් ඩු ස ම හ ර ක් සතර ගැන වාදව ස න් ඩු
1162 ලා ගෙ න සමහරුන් බොරුවට කිල්ලෝ ටා ව හ ග න බලති අහකට ගොස් විටින් වි ටා දා ගෙ න යදම් එල්ලා ඇඳුමේ දව ටා බී ගෙ න කෙල පෙරති සමහරු බඩදිග ටා
1163 ස ට ප ට බිදි කබල් ඔර්ලෝසු කුට්ටම ක් ල ට ප ට ගගා එල්ලා උනිය එක්කෙනෙ ක් වි ට වි ට බලති බොරුවට හැර වෙලාව ක් ම ට දු ක එය පහලවිය යස හිනාව ක්
1164 ම හ ත් කැලැ පිටිසරබද නෝනාව රු කි සි ත් සතර නොමදැන කර නොයෙක් බො රු ම ග ත් පිනැති අය රවටන මේ නපු රු ඇ වි ත් පේලි සැදි උනි ගෑණුන්ගෙ ගු රු
1165 ද මා යකඩ පටි ඉනවට සවිකර ලා අ මා රුවෙන් පියයුරු තදකර කොම ලා ද මා යදම් වැල්ලා සයෙත් එල් ලා නි මා නැතුව සිටි ගුරු ගෑණුන් ගොල් ලා
1166 ල මි න් පුයර වෙනුවට ලිප අළු රැගෙ ණ ග වු න් යට රවුන්කර වේ ගැටි ලමි න මැ හු න් ගෙත්තමින් කළ තොප්පිත් ලමි න මො වු න් සිටිය නැටුමට ආවුන් ලෙසී න
1167 ත මු න් යනෙන හැටි පමණක් වත් නොදැ න වෙ නි න් කතා වැඩිදුර මොනවට කිය න අ නු න් ට ගුරුකම් දෙන්නේ කොයි ලෙසි න මෙ යි න් වෙන්නේ අපලයි දරුවනි ඉති න
වාදයක් බැලීමට ආ ස්ත්රී න්ට කියනලද කවි දෙකක්
1168
ස න් ත කුරුසියේ අනුහසින් අද අපට ජයවෙන හැඩයි නෑරි යො බෙ න් ත රිඤ්ඤය කරේ එල්ලා හැටිය යට සගවා උදා රියො ද න් ත පොඩි පෙන්නා සිනාසී සිත්කලමඩන නපුරු බා රියො ස න් ත නන් අම්මේය කියමින් උන්නු පැත්තකකොන්තකා රියො
දහවෙනි කාණ්ඩය්ර 178
පු ය ර සුනු ගෙන මුහුණුවල තවරා කරේ මුතුහර සැලැ ස්සියො ල ක ර කර උකුලේ මෙවුල්දම අගේ පටරෙදි ඇදසතො ස්සියො නි ත ර මායම් දක්ව දක්වා පිරිමින්ගෙ හිත් ගන්ට ද ස්සියො එ ව ර වාදය බලන්නට විත් සිටිය දැක්කෙමි යස ලමි ස්සියො
එබ්රවහම් සොයිසාගේ ප්රසබන්ධයක්.
1170 ප ත් නිඹ බැම උවන සොමිනෙක මල් ප ඳු ර ද ත් මුතු තන තිසර බස සුරතල් මැ දු ර ස ත් තට දුටිවිනම් මෙම පසකල් සො ඳු ර අ ත් හැර දමති නොම ගෙන සිරිකත් ඉ ඳු ර
පුයිඅප්පුගේ අඹුවට දොඩකන්දේ අප්පු ලියා එව් කවියක්.
1171 ම ත් නි ති මෙ ල් ල දුටුවිට ල‍ඳෙ වෙ න වා ය ප න් ද න් දැ ල් ල ලෙස මා සිත ද න වා ය ර න් ඹ න් වි ල් ල වැනි ගත දිලි සෙ න වා ය ඇ ස දෙ ක ප ල් ල කෙලේරව සිහි වෙ න වා ය
හතරවෙනි කාණ්ඩයේ 60 පිටේ පේමානන්දෙ ස්ථවිරයන්ගේ කව් හා සම්බන්ධ යි.
1172 පි ණා පි නා ක ණා වත් දෙව්රි නා ම නා ද නා ම නා ගෙ ණා ගුමබබළ නා මෙ නා ම න යොනා ග ණා දොර තෙරනි නා වි නා තැ ණ දැ නා කි ණා උවමක් ව නා ල නා
1173 ම න හ රා ද රා සිරි නිරතු රා සු රා වි ඳ ක රා යු රා මහතුගෙ ති රා ස රා කි රි ක රා යු රා මුත් යු ග ක රා ව රා කි රි ක රා ප රා ජය කර හැ රා යු රා
1174 මො න ව ටා ම ටා මහුතගෙ තු ටා පි ටා ග ණ කො ටා ග ටා හෙබි රන් ම ටා පි ටා ස ම කො ටා ම ටා නොහැගෙන වි ටා ඉ ටා කු ම ක ටා ඉ ටා නරඹමි ව ටා පි ටා
1175 හෙ ම ප බා ලැ බා නිබඳව සු බා හො බා සු ලි අ ඹා ස බා මහතුගෙ නැ බා ගැ බා රි වි ප බා පොබා ලන සර ගැ බා නි බා මෙ න ස බා පොබා කළ පිය අ ඹා ඉ බා
1176 පො ර ණ ගා ර ගා මහතුගෙ සු ගා ඉ ගා
ම න ර ගා ද ගා දුනුමිට ර ගා හැ ගා
ගි නි න ගා බ හා කළපසු නු ගා ඇ ගා එ ම න ගා නි ගා පුරයූ ර ගා හැ ගා
1177 ලා ස රු පි රූ රන් රම ත රූ යු රූ පි ය ක රු උ රූ මහතුගෙ සු රූ දැ රූ එ ක යු රු මි රූ මුත් උඩුකු රූ වි රූ නො ම ස රු හැ රූ ඇත්කර ය රූ දු රු
174 කව් සඟරාව
1173 ද න ම නා පි නා නිති ලෙල දෙ නා ම නා යු ග ද නා දැ තා මහතුගෙ ඉ නා ම නා බ බ ල තා ම නා රනු බුබු ලෙ නා වි නා කු ම කි නා වෙ නා උවමක් ව නා ල නා
1179 ම න ම ඟා අ ඟා රණ සිරි නි සා හැ ගා ම න ද ගා ර ඟා මහතුගෙ ය ගා ද ගා හෙ ම න ගා ර ඟා සිකි කර ර ගා ගැ ගා දි ලු ර නා ම ඟා කුමකින් ඉ ගා ඇ ගා
1180 හෙ ම අ ඹු බු බු ලු සෙ විලු ඹු නි බූ මෙ ත ඉ ඹු බි බූ පිටිපා ලැ බු හෙ බූ සි රි ලැ බූ ප බු මහතුගෙ ඇ ඹු ඇ ඹු රි වු සි ඹු ලැ බු සැප නොව ඉ ඹූ ඉ ඹූ
1181 සි රි ස ලා පි ලා සඳරැස් තු ලා හෙ ලා ම තු පෙ ලා තු ලා මහතුගෙ දු ලා ම ලා නි ය පෙ ලා ක ලා උවමක් බ ලා බ ලා කි ම මු ලා වෙ ලා මම නැති ක ලා තු ලා
1182 ර තු උ පු ලා ද ලා මෙ නැගිලි පෙ ලා තු ලා ර ත් ක ම ලා තු ලා තුම පාන ලා තු ලා කි ව ක ම ලා කු ලා සොමිරැස් ලා වෙ ලා කි ම එ ක ලා බ ලා එ මුව මී මු ලා වෙ ලා
(මේ කව් පන්තිය දීර්ඝ් බාවින් මීට ලියා එවනලද සන්නයන් අත්හැරියෙමු.)
(පුරාන මුක පරම්පරාවෙන් පැවතෙන කවියක්. සබේ විදානේ යයි ඇතැම් අය කියත්.)
1183 අ ළු ත් පිටම බෑනා ගෙදර එනකො ට ම ළු ත් පුදා දුව කැඳවා දෙති ල ලඟ ට ක ළු ත් ගොසින් බෑනා ගෙදර එනකො ට බ ළු ත් නොවටීය බෑනාව නැන්ද ට
තල්වත්තේ තරුණයෙක් ලේවැල්ලේදී තරුණියෙකුට කී කවියක්. (අමනුස්සයෙක්යයි ඇතැම් ඇය කියත්)
1184 පාන් නොවි ලේ වැල්ලෙදි දැකපු ලි යේ මාන් බැළූ බල්මට සිත නැමුනු ලි යේ වාන් නට බැරිය නුබ දුටුවාව ලි යේ මාත් එන්ඩ ගම කොතනද කියන් ලි යේ
එම අය ඒ ස්ත්රීමව මරාදමා ඇගේ පුරුෂ ට මෙසේ කීළු.
1185 බතක් ඉදිලා ලිප උඩ තියෙ න් නා පලා කපාලා කුල්ලේ තියෙ න් නා මුලනැති පැලගැටිය ගේතුල කෙලි න් නා පනනැති මලකඳක් ඇඳඋඩ තියෙ න් නා
1186 ම න් අද රෑ උඹේ ගෙදරට ඇතුල්වෙ ලා ක න් සොද සැපත නොවිදම් ඈට ලන්වෙ ලා පි න් මද ලඳුන් පළුකර දමමින් ඉර ලා ර න් කඳ තිබෙයි ගෙයි ඇඳලිට මරා ලා
දහවෙනි කාණ්ඩය 175
සරදම් බලියෙ කවි තුනක්
1187 ටි ක ටික විලි ඇතත් මොකද මේ ස‍බයේ කෝ ලේ සැ ක නැතුවම නැටුම් අයිතිකම් තිබෙනවා වා ලේ දු ක හැර ලෙඩ පහසුඋනා දැනගන්නට ආ ලේ ත ක දොම් දොමි කියා නටපන් හීරළු රා ලේ
1188 නෙක පල්බොරු කියා ලෙවන් රවටා පඩි වා ලේ ල ක පරසිඳු වෙන්ඩ සිතා නැග වියවුල් බා ලේ දැ ක දැක ඒ උ ඕ බසක් නොගනිති කිසි කා ලේ ත ක දොම් දොම් කියා නටාපන් හීරළු රා ලේ
1189 ඉ ති න් දෙ යි ය නේ වාදෙන් පැරදීලයි ඉ න්නේ එ යි න් හ යි ය නැතිමුත් නැටුමට හපනෙකි බී න්නේ වෙ නි න් හ යි ය කින්වත් හොඳ තාලේ දැනග න්නේ ක තු න් තෙ යි ය තව ටික ටික කියා නටාප න්නේ
පෙර රජකෙනෙකුගෙන් හිඟන්නෙක් වස්තු ලක්ෂකයක් ලත් කවිය.
1190 අඬගා කෑම ද හ ස් ව ටී නදිමැරුවා ද හ ස් ව ටී බස් ඉවසුවා ද හ ස් ව ටී ඇවිද්ද පය ද හ ස් ව ටී
මිහිරිපැන්නේ ධම්මරතන ස්වාමීන්ගේ ඇබිත්තයෙක්ව උන බහිතා අටදහිවත්තේ සිලිඳුගේ දුව හිරගත් කල ඔහුගේ එදිරිකාරයෙක් සිලිඳිට ලියා යැව් කවිය.
1191 දු න් න ට දුව නැතුව සැක ඔය හොර කොළු ට ඉ න් න ට ඉ‍ඩනොදෙව් නුඹ වසන ගෙදර ට ස න ගෙ ට නැත කොහෙත් හැසිරෙණ විලස ම ට නැ න් ද ට හැමිවෙලා යයි ආවොත් අග ට
(475 වෙනි කවියෙ අනික් කවිය)
අටදහිවත්තේ නාකියෙක් තුන්වතාවක් දිගගොස් උන් කඟවේගෙයි නොන්නොව හිරගෙනාවට සිඤ්ඤෝ මහත්මයා කී විහිළු කවියක්
1192 වේ සි ය ක් රැගෙණවිත් වයසින් බා ල ලෝ නැතක් සලෙලෝ නිතිතර කොලහා ල රා සි ය ක් කරන හොල්මන් රෑ කා ල නා කි යෙ ක් යෙක් වසති දනු මෙහි මනමා ල
අගුනහාමි නඩුකියා ජුවන්නයිදේව දහගෙයි දැමුවාට මොහු විසින් කී කවියක්.
1193 නු හු ගු ණේ කතෝ යන රුදු අගන නි සා ලැ වි ගෙ නේ ජුවන් දඟගෙයි බොරු පව සා එ ම දි නේ දනුද කළ විපත මෙවිල සා උ වි ඳු නේ මන්ද තව නොබැලුවේ විම සා
1176 කව් සඟරාව
සිලාලංකාර තෙරිඳු විසින් කි කවිදෙකක්.
1194 සු මි තු රු දිවේරිස් අයි‍ෙය් නුඹ මෙම ට පෙ ම් ක රු සිතින් එව්වා වූ ලියමන ට පි ළි තු රු ලියමනක් එව්වේ නැතුවා ට අ මි තු රු බවක් ගන්නට නොවටී සිත ට
1195 ල මා කල මක්කෙරුවත් නැත දෝ ස පෙ මා වඩන වයසැති තරුණ කල ය ස ස මා දිව උනත් කියති කරති දො ස කි මා අපි කරන්නේ තරුණකම දෝ ස
තෝමස් මුහන්දිරම් මැතිතුමන් කළ ගංගාරෝහණ නම් ප්රිසස්ත ප්රසකරණයෙහි ශ්ලෝකයක්.
1196 සසර සරණ සව් සත දම් අමාවෙන් සතොස්වා සග පවලග සැපත් දුන් දම් රදුන් දම් සගුන් සෙව් පෙර මැදග වනිත් මේ තුන්තෙනේ මුල් කෙමෙන් නම් පතල මැති ස‍ඳෙක්වී මේ පුරේ කින් දෙදෙක් වන්
ඊට මිහිරිපැන්නේ ධම්මරතන ස්වාමින් කී දෝෂය
1197 එකගුර දෙමිතෙක් වෙයි තුන්ගුරෙක් මත් සයෙක් වෙයි එතකොට දෙතෙක්වෙයි තුන්ගෙණේ කී තැනෙහි නීයමය වැරදීලා සිව් ගනෙක් වී තිබෙන්නා හෙ දහැටි සිහිටය්න යුත් වී බැළූ වාට මන්දෑ.
1198
ඊට තෝමස් මුහන්දිරම් මැතිඳු විසින් දෙනලද පිළිතුර
කව් සත්සිස් නෙදත් පසස්නද සව් සත් දම් වියු මෙ ගෙණේ දක්නා තුන්ගුරුමත් නමින් වනසයෙක්වේ ඉන්කීවෙමි අක්වනැය් දන්නෝ බේවෙන අල්මයන්නම ගනිත් කීමා විනා මේ යළිත් කී තැන්හී යමනසන්නද වනෙක් වීනම් නිදොස් වේ මබස්.
1199
ඊට මිහිරිපැන්නේ ස්වාමීන් විසින් කියන ලද ප්රසබන්ධ ය.
නව සත්හි යමසන්වියු පෙදෙහල් වූයේ වනත් තන්හි ඒ කී‍ව්වේනැත් බැවිනුයි ගණක් නියමයක් මෙපොත්හි මුල්තුන්ගෙන් කී තන්හි වරදින්ට වෙයි එගුරුතුන් වුවොත් විසින් මත්සයක් ඒ ඇසි දැය් තෙරක් වේලාගෙන තිබෙයි සෙව්වාට මන්දෑ යලිත්
1200
මිහිරිපැන්නේ ස්වාමීන් විසින් කියන ලද “එකකුරු දෙමතෙක් වෙයි” යන්නෙන් පටන්ගත් ශ්ලෝකයෙහි දොස් දක්වමින් දොන්කොර්නේලියුස් ප්රනදිනන්දස් උබයසේකර මැතිදුන් විසින් කියන ලද ප්රයබන්ධ්ය.
එකගුර දෙමතෙක්වෙයි තුන්ගුරෙක් මත් සයෙක් වෙයි එතකොට දෙකුණෙක් වෙයයි කියා දම්රුවන් කී ලෙසිනි දෙගුණයෝ කොයිසේ යෙදෙත් තුන් ගුරුන්ගෙන් පතරකෙමෙති වී කිමත් සදොස්මැයි කියම් මම් දහවෙනි කාණ්ඩය 177
1201
ඊට කොග්ගල ධම්මතිලක යතිඳුන් විසින් දෙනලද පිළිතුර
සව් ඈ ගුරු මත් නමින් වනසයක් වුවොත් ඉඳින් ඒ සයෙන් වන්නේ කොයිලෙස දෝමතෙක් නොපිරුනාවූ හල්මයන්නක් වනක් වූවෝතින් සවනක් තෝමිස් කිවියරා කී අන්දමෙන් තුන්ගුරෙන් වේමැයි කීබස දම්රුවන් දෙගණයක් තේරුන්ගියොත් වෙනිදොස්
1202
ඊට උබයසේකර මැතිඳුන් විසින් දෙනලද පිළිතුර මෙන්න.
සව්සත් දම් යන මත්සයෙය්වණසයෙක්මැයි ඒ තෝමිස් නම් පසස් කව්සත්දත් කිවිඳා බසින් යනදෙකක් නැත්මැයි පෙනෙන්නේ එතැන් කී මේ තුන්ගුරකින් යෙදෙය් දෙගනයත් ඒ දම්රුවන් වී මුලා කව්දැයි ඒ වදනුත් යෙදෙය් සිහිමුලා නැත්නම් කියන්නේ අනේ
ඊට සරදම් යාගෙ
1203 ද හ ම අරුත් සහ කව් සත දැන විසු නොලසි න් නේ ද හ ම රතන නම යුත් හිම්තුමන් මිහිරිපැ න් නේ බො හො ම හොඳට කී කව්දොස නැතියෙන් සිත්හෙ න් නේ එ හෙ ම නොවෙයි කියති දදුන් කටටා පමනි න් නේ
1204 එ බැ වි න් එහි ඇති තතු අපි පවසන්නෙමු සක සි න් නි ප දු න් එම විජිතය වෙයි පසලොස්වෙනි සද සි න් සො බ ම න් ගන පසකින් යුතුවෙයි පඬිබය විල සි න් නි ය මි න් වන ගහනත් එහි දැනගන්සකි මෙලෙ සි න්
1205 එ ග න පසට ඇතුලත්වන පසලොසමයි හප නේ නොදැ න මෙනුඹ තේරුම්කළ විලසට එහි මග නේ තෙ ව න සයට බොදු‍වොත් නුඹෙ තකතුරු ගොන්කමි නේ ති බු න එවන නියමය නැතිවෙයි දැනගන් එයි නේ
1206 එ ත කො ට එම විරිතය බිදයෙයි සෙනවින් විල සේ ම ත ක ට නැතිනම් සද සත උගනින් සකි සොඳ සේ ද ත ක ට දැගන නොමහිද වෙන ලොව වියතුන් සේ කැ ත ක ට පඬිදන හට ගරහනු සරිවෙද අනි සේ
1207 ගෙ නෙන ම් කුරු තුනයයි සද සතරෙහි ලඬි පොර නේ කි ව ද ම් බොරු නැත්නම් මෙම සව්සත ඈ මග නේ ව න න ම් අග දම්යන ගුරුවන බව සත්කෙමෙ නේ වි ම ස න් තව දුරටත් සිහි ඇතුවම සකි සොඳි නේ
1208 ස න් න ක ලා හරිනැත කියමින් පෙරපඩි උතුමන්හ ට අ න් න කු ලා විලසින් විලිනැති බොරුබස් කියන කප ට ය න් න මු ලා දෝසය නුඹෙ නෙත්දෙකහරිමින් තරකො ට මෙ න් න බ ලා පන් සකි එම විරිතෙහි ගන පස කදිම ට
1209 මෙ ලෙ ස ඉ තා පිරිසිදුවම පෙනෙනා දොස පැහැ දේ කෙ ලෙ ස ක තා කරනුද සරි නැතැයි කියා නිබු දේ දි යැ ස යු තා කිවිඳුන්හට කිමෙන් දොස් නොම දේ අ ය ස ඉ තා පැතිරෙයි නුඹෙ තැන තැන දැන් සබ දේ 12 178 කව් සඟරාව
1210 යු ත් තෙ න් වැඩි විහි නැතුව වෙන ලොව පඩී අයු රේ ම ත් තෙ න් අර ලැබුන යසස තිබා නොහිද මෙව රේ ග ත් තෙ න් වැඩි හපන්කමක් සිත උඩඟුව මිතු රේ ස ත් තෙ න් නුඹෙ අපහස තව දුරටත් ලොව පැති රේ
1211 බ ට දෙ ර ණා සුරැදුරු සිරි පළකර සැම දින මා තු ට ක ර ණා සත දැන විසු රැකතිනි ගුනදහ මා ර ට ව ටි ණා පඬිදනහට නොකියා ඇද ඔහො මා ක ට රැ කු ණා නම් හැබ නුඹෙ නොදනිත් ඇති කර මා
(මතු සම්බන්ධායි.)
දෙනගම ධමරතන තෙරිඳුගේ කවියක්
1212 න පු රු කලට හැදෙනා කොල්ලෝ දැන ට
අ කු රු පිටලලා ඇවිදින් පන්සල ට
පො කු රු බොරු කියා සැම වරද නැතිකො ට
හ කු රු ටික කාපු ගෙණවිත් දෙන පිණ ට
එම තෙරිඳු යහළු සගනමකට පිරිතකට වඩිනා ලෙස ලියා ඇරිය කවියක්.
1213 මා ම න කුමුදු නදකළ සුහද යතිස ද බෝ දි න දකිනු නොලැබුනු බැවිනුත් එම ද සෝ බ න රුවන් සුත් බණ දෙසන පිණිස ද මේ එ න පොහොදිනට මෙහි වඩිනු පෙම්බැ ද
කරුණක් සඳහා මෙතුමා දෙනගම විදානේට ලියා ඇරිය කවියක්
1214 ගො නෙ ක් පිට හකුරු පොල් පටවන ෙලස ට ක ම ක් නැති මෝඩ තකතිරු විදානෙ ට නො යෙ ක් ලෙසට තුත්කර කීවත් දැන ට ස ක ක් සි මපවම දනවෙද බිහිරෙකු ට
පතිරනප්පු නමැති උපාසකරාලට මෙතුමා ලියා ඇරිය කවිදෙකක්.
1215 සො මි රැ ස ව න් කිරිසිදු වෙන සොඳ ට ම ගෙ සි ත දැ න් නුඹවෙත තිබුන සෙනහ ට ටි ක ක ල කි න් අපවෙත නාවේ කුම ට උ න දො ස දැ න් නොදැනෙයි සොඳ ට
1216 ලෙ ල් කර මකී බස පතිරණ අප්පු ට සො ල් පය කියා අදහා ගණිමින් සිත ට ක ල් යන රග කිවොතින් කොහොමද දැන ට ම ල් දම වැනි ගෙතු පෙර දෙමියෙක් පුද ට
පුංචිකිරම යතිඳුන් ගිරවාපත්තුව කළ උබසේකර මුදලිතුමාට ලියා යැව් ශ්ලෝක දෙකක්.
1217 ඉ න් නා වූ මෙ ගමින් ගොසින් මගගෙවා පත්වි මැතින්දා කරා උ න් නා වූ දවසේ කතාකර ඉතා සන්තෝසයෙන් මා කෙරේ ද න් නා කාරණ ගල් ඇටුම්බෙහි යතින්දා හා තමන්නා‍න්සේලා දෙ න් නා මෙහි තන්ගළුපුරේ වැඩ සිටිනවා කිවුනිසා වස්වසා දහවෙනි කාණ්ඩය 179
1218 කී වා වූ එතෙපුල් මැතිඳුන්ගෙ අසා සිත්හී දැරූ මාකරා ආ වා වී කිසියම් අනික් කෙනෙකුගෙ ආරාධනා නොඉවසා ඒ වා අත්හැර වස්විසූමට දෙසු පෝයත් ලගාවූ නිසා මේ වා පින් උදෙසා සොයා නිසිබසන් එව්වොත් හො‍ඳේලිවුමකින්
ඊට පිළිතුරු වශ‍ෙයන් උබයසේකර මුදලිතුමා ලියායැව් කවිය.
1219 බ ස් ලෙස මුනිඳු වදහළ තුන්ලොවට සෙ ට දො ස් කිසි නොවන බස දැන සතර මොනව ට ඇ ස් දෙක තුමවඩන අප කීරම යතිඳු ට ව ස් වැසුමට අයදු මෙහි වඩින විලස ට
සතරකෝරලේ අඹන්වලරාළගේ ප්රමබන්ධයක්.
1220 ප ල ක ල ප ත ල කල කත මගද යන ක ල ප ල ද ල ප ත ල එන තත රත මඩල බ ල ත ල ම ල ස ග ල වත උවනත උර පල ල බ ල ද ල ල ක ල වමතට ගවසන වර ල
කහාවේගෙයි නොන්නීට කෙනෙක් කි කවියක්
1221 රු සි ර ට සැ ර සු නා ගෝමර ගතේ නෙ ක ලැ ම පි ට ලෙ ල දෙ නා පියයුරු නෙතේ දැ ක ම න තු ට ව ඩ ව නා නොන්නීව ඇසේ දැ ක නු ඹ ම ට නො ලැ බු නා මයි මගෙ හිතේ දු ක
ප්ර1හේලිකාවක්
1222 අහස පොළොව දෙවියනි බොරු එකක් නැ ති නාස තුනක් රැගෙන දස පයින් ය ති නාස තුනට දිවමුල් සතරකුත් ඇ ති මේ සන්නේ තෝරන්නට ගුරෙක් ඇ ති
කව් කීපයකට කියවන්ට පුළුවන් කව් පන්තියක්
1223 ගි රි හි ස් කො නි න් පි ල් වි ද හා එ ති මොන රූ තු රු රැ ස් රො නි න් ම ල් ග ල හා එ ති බඹ රූ පි ය බ ස් උ ව න් පු ල් ස න හා නි ති මියු රූ මි න් තො ස් රැ සි න් සි ල් අ ද හා දෙ ති කව් රූ
1224 පු න් සො මි සේ උ ව නා නා දළු ලව නා ර න් කු ඹු සේ ග හ නා නා දල දෙත නා උ න් සි ත සේ ය හ නා නා ලිය ලෙසි නා දැ න් ම දෙ සේ නෝ නා නා දුක දැනු නා
1225 පු න් ද සද ඔප වැන්නෙ ව ත නුඹෙ දිලිසී ම බැ න් ද මුතුහර වැන්නෙ ද ත පෙළ නොවසා ම පෙ න් ද සිතු වඩ වන්නෙ නෙත ඉගි කරලා ම ම න් ද නුඹසිනැසෙන්නෙ ක ත මා දුටුවා ම
1226 ත න ව ට මු ළු සු ද් ද ගනරන් කුඹු ස රි ය ඉ න ව ට ර තු රෙ ද් ද ඇඳ නොනෙවා ගෙ රි ය ම න ව ඩ ව න එ ද් ද යව්වන කත ම රි ය වෙ න ක තෙ කු ට ඇ ද් ද මන් තිට ඇති පි රි ය 180 කව් සඟරාව
1227 ව ත සි ඹ සි තු සේ ම ගෙල අත නොමනූ න ව ත ල ව න ත බූ ම මැඩ පියයුරු බා න නෙත නි දි නො ල බා ම ඇවිදම රෑපා න සි ත ම ගෙ සැ ම දා ම රිදවනු කිම නෝ න
1228 ව ත ඇ ද නි ල් ලා ල රැලි බිදගෙණ සොඳි න නෙත යු ග ස ල් ලා ල දිටු සලෙළුන් බිඳි න ග ත පි රි සො ල් ලා ල කුඹු ගනරන් දෙත න ක ත නු ඹ ස ල් ලා ල කිම තනි මග සිටි න
රාගම්පත්තුවේදි කර්ලිනා නමැති වහුන්පුර ස්ත්රිකයෙක් කැතිරළුවේ නාන්නට විත් ඇඳිවත් ඉවත්කරනවිට මොකක්ද දැක පූපායි කී කවියක්
1229 ම න් එ න කො ට ල ඳේ මාවත ඉදිරිපි ට ල ත් කො ට පි ය බ දේ ඇඳිවත ඉවත්කො ට ව න් අ ත පි රි මැ ඳේ රති දිඟු පෙනුනි ම ට දු න් ගැ හු න ද ල දේ ඔහ හැටි තඹුපා ට
හෙට්ටිගොඩ උන්නාන්සේගේ ප්රිබන්ධයක්.
1230 පි රි න් ත් නැත විකුම් පාවෙයි බුමන් බි ද සි රි ම ත් ගාළුපුර හෙම ලෙන විසි නිබ ද වි ජෙ ල ත් උබයසේකර මුදලි සිහර ද නි ය දි ත් සිලිල බැඳ හෙව මෙ දෙව පැවැ ඳ
පුංචිකිරමා තෙරිඳු විසින් තෙන්නකෝන් මුදලිතුමාට ලියා එවන ලද කවි තුනක්
1231 සි රි ස ර ස වි දෙ න් න උරමුව වැඩඉ න් න පි රි සි දු ව ම ද න් න කටයුතු වැඩග න් න ගි රි පෙ ද ල ද තෙ න් න කොන් නම් මැතිදු න් න පි රි ස ම ස කි දෙ න් න මෙම පත සුපස න් න
1238 ක ම ල ක ලා ති ර ර ග ස ර ණ යස ස ද ක ම ල ක ලා තු නු ද ඹ ස ර ණ මුව ස ද ක ම ල ක ලා ස ර උ ර ස ර ණ මෙන ස ද ක ම ල ක ලා තු නු ව න ස ර ණ නැම ස ද
1233 මා පි ය බස් රකින නිති සක ත මා පි ය මා පි ය වතු අරිටු දනිවත ද මා පි ය මා පි ය නුවන ඇති යස ගුනැති මා පි ය මා පි ය රකු ෙතන්නකොන් මැතතු මා පි ය
විසිදාගම ස්ථවිරපාදයානේ මිත්ර‍යෙකුට ලියා යවනලද කවියක්.
1234 සි ව් ව න ස ත ර වන දිගු ඉස්පිලි සඳ න සි ව් ව න දෙ වන සිව්වන එකවන තෙව න සි ව් ව න තෙ වන සරයෙන් සරසා කෙමෙ න සි ව් ව න වග වන ය සකි නුඹදෝ ඔත න
දහවෙනි කාණ්ඩය 181
කළුතර සිඤ්ඤො මහත්මයා මීගමුවේදි කරා ස්ත්රී කුට කී කවියක්
1235 ස රා තු ල් ල බලි රුපු සිරියා ගි නි ය
ක රා ලො ල් ල දනමන වෙළු රාගි නි ය
ස රා ස ල් ල යන රුබර රණග නී ය
ක රා කෙ ල් ල දුටු මගෙ මන කැලඹු නි ය
මෙතුමාගේ තවත් ප්ර්බන්ධයක්.
1236 හා ද කම් දුරට පවතා සක්සේ මා වා ද වී මෙමට දෙනුකිම දුක් බෝ මා බේ ද නොව මෙකව මුල්ගන සතරේ මා යෝ ද කතේ අලෙ මට දෙන් පෙරකුරු මා
සොපායා නැමති ස්ත්රි යෙකුට මෙතුමා විසින් කියනලද කවි දෙකක්.
1237 දු ට වි ට ඉවත නොතැබියහැකි දෙ පා යා දෙ නෙ ත ට කිසිවත් නොපෙනවද ඔ පා යා මෙ ලෙ ස ට මා උමතුකරවන සො පා යා ක ම ක ට පතමි ලැබුනොත් සුරසැ පා යා
1238 අ පා යා අදර තනතිසර උරපි ට සි පා යා උවන්සර පිරිමුදුන් කො ට සොපා යා අළුත් තුනුවිලෙහි කෙළින ට උ පා යා කියනු රාගිනි වැහුනුම ට
පිලිඅන්දරින් පෙරහැර බල්න්ට ගොස් සිටිය එමෝනොන සහ ඇගේ මව් දැක අන්දිරිස් සිල්වා මහත්මයා කී කවිය.
1239 සුරගන ලෙසන් රන් අබරණ පැළදම නා නරඹන ලෙසින් දලදා පෙලහර සොඳි නා පිලිඅන් ද රි න් විත් සිටි එමා නෝ නා සහඇගෙ මවුන් දුටුවද සීයේ මෙදි නා
ඊට තෝමස් මහත්මයා කී පිළිතුර
1240 පැ ල ඳි රන් බරණ ඒ දිවගනක යු ර පැ හැ දි මුව සමගක නරඹනසෙ පෙලහ ර සු සැ දි විත් සිටිය එතරුණි මහනුව ර ම ග දි නෙතපුරා දුටුවේය මුනුබු ර
ඊටම ජයතුංග මහතා කී කවියක්.
1241 ම ව් ස ම ගි න් පෙලහර නරඹන ලෙසි නා ස ව බ ර නි න් සැරසී විත් සිටි පෙමි නා ය ව ව න න න් රුසිරු පිරි ඒමා නෝ නා දෙ ව් පු ර යෙ න් ආවාදෝ සැක සිතු නා
බලපිටියේ උසාවිය ඉදිරිපිට උන් රාද ස්ත්රීියෙකුට ගුණරත්න මහතා කී කවිදෙකක්.
1242 යු ගැ ස ඉදුමිණිසෙ විසිවත් සොමි සැ ටි යේ දෙ හ ස පැටිපැරයු පියයුරු රණ තැ ටි යේ වි නි ස සැල ඉදිරිපිට උන් බල පිටි ටි යේ දි ගැ ස දැක ඇවෙත විසුමට විය අ ටි යේ 182 කව් සඟරාව
1243 ස ර ඹා සරස දිසිනව යොවුනෙත් උඳු ල න ර ඹා මාදෙසෙහි යටසින් බලන ක ල පො ළ ඹා මසිත බැඳුනයි ඈ වෙත කොම ල එ සු බා විය සමග මම ඉඳිනෙමි කික ල
ඊට පිළිතුරු වසයෙන් පෙරේරා නමැත්තෙක් කී කවිදෙකක්.
1244 ස තො ස වී යුගැස ඇර ඉඟිකම සැ ටි ය පි ය ස මෙ විනිස සැළ උන් බල පි ටි ය දි ගැ ස සලුකුලෙහි අපහට නෙම ව ටි ය ප හ ස ගැන නොබඳු ඉන් සබදිනි අ ටි ය
1245 ද ල බා වන මිණිස්කලයත් මෙ අප හ ට සු ල බා රති සැපය ගැන ආසා කුමට ට පො ල ඹා ගිය නුමුත් නුඹෙ සිත ඇගෙ රුව ට ක ල ඹා නොමගන්න අගනන් වෙත නිව ට
මාවවුලන් වෙඩික්කාරයෙකුට කෙනෙක් කී කවියක්
1246 එ ල් ලා ගෙණා ජා සමරක් පෙකනියට පත්හලි න් කො ල් ලා ගෙණ බුල්ත විඩක් සැපුමට මට කියමි න් එ ල් ලා කර වෙඩිතිබුමට තුවක්කුවෙන් වවුල න් බ ල් ලා ලෙස උනිය රැසක් පිලිකනුවල ලගිමි න්
කුකුලවත්තේ සුමඞ්ගල ස්ථවීරය්නට ලියා යවනලද කවි දෙකක්.
1247 ස ව න ස සු න පැවිදිව මොඅඳුරු හරි න එ ව න ව ස න කුකුලල වත්තය කිය න දෙ ව න හ සු න සුමඟුල් සතිඳුට වර න කි ය න ක රු න දී අස එව විගසකි න
1248 සේ සි ත බඹ අගන මුවකමල වැජඹෙ න ලෝ ස ත මුනි දහම් මගයොදවන සොබ න මා ඉ ත පෙමැති සුමඟුල් යතිඳුට වර න මේ ප ත දෙව වැඳලා අවසර රැගෙ න
එක්තරා විරිඳුකාරයෙකුගේ කවියක්
1249 සල්ලි ත ම යි සියළු සතම පිරිය වඩන්නේ හැමවි ට
සල්ලි ත ම යි කවදත් මම කන්නේ බඩගිනි වෙනකො ට
සල්ලි නැ තෙයි නොකියා මගෙ පවතින මේ බඩගින්න ට
මල්ලි අ පො යි පන්සලකා දියන්න සල්ලියක් මෙම ට
වැලිගම ධම්මජොති ස්ථවිරයන්ගේ ප්ර බන්ධකයක්
1250 පු ළු ලු ර එසිරි සරසවි මුව ස රා සරා
හැ ම ව ර රදන සොමිගුණ සස ඳ රා සරා
ග රු ත ර සුදම් කිත් සිහපඬි ව රා කරා
ම මි තු ර මෙපත දෙන් ගොස් තුත් ක රා දරා
දහවෙනි කාණ්ඩය 183
බරණගනිතයාගේ කෙමින ගත් සොරාට කී කවියක්.
1251 කළුවන තැනය යන් රෑපාන නොවැල කු මැලිනොව සිතේ කැපකර ගන්න බිල්ල කු මුළුලොව බලන තෙද ඇති මහසොහොන් ය කු අළුකර ගන්න අල්ලා කෙමින ගන්තෙ කු
ඔහුගේ තවත් ප්රලබන්ධ් දෙකක්.
1252
ස ස රැ සි න් දිසිරි විවිලසින් නමදිමි සතොසින් ඔබ යුග පදෙසා නෙ ක දි ව සි න් අපෙ මුනිඳුවිසින් දෙසු සිකපදසුන් කරගිය ලපුපා ලො ව දි වැ සි න් නරඹා වෙසෙසින් රැක නිති සතොසින් සුරිදුනිබරැ නි ය ද ව සි න් මෙහිළුනවිලසින් නමදිම්සතොසින් ඔබ යුගපදෙස
1253 වන්දා නොයෙක්අයුරින්දා වෙතෙහියුදබීන්දා පතල තෙදමහිමෙන් දා මන්දා ර ගි ර වි ල සි න් දා බලය පා මි න් ද විසු සව් දද බන් දා ලන්දා සුරැති කදිරෙන්දා සුරිදුනේ වැන්දා මෙන්න ඔබපදවන් දා තුන්දා තුරෙන්මෙහියබින්දා එවන් සිල් බින්දා ගමට ගිය හෙරතින් දා
බරනගනිතයාගේ බල්ලෙක්ව අසල් ගෙදර බල්ලෙක් කෑකල කී කවියක්.
1254 අද්දර ගමගෙයි බඩගෙඩි බ ල් ලා මාගේ බල්ලදගේ තුනටිය අ ල් ලා අද්දර පඳුරේ උන් දෙවි පො ල් ලා අල්ලන් කාපිය එම හොර බ ල් ලා
ගිරවාපත්තුවේ නවරත්න තෙන්නකෝන් මුදලිතුමාගේ නිලය තහනම්ව තිබී දෙවනු ලැබුනුවිට මොහු කී කවියක්.
1255
නි ත ර අය බදු වල පහස ලැබු තැනක්කල් පෙර පුරුදුවම ට ඳ අ ත ර කදි වෙන්වෙමින් ගියකද අවුල් මැස්විල් කියන හැමස ඳ ප ත ර ගුණදැරු විජයවර්ධන නවරත්න තෙන්නකෝන් හිමිස ඳ මෙ ව ර ගිරවා අඟන වෙතයලි පිවිසගත් සුභ මඟුල් විය අ ද
මලල ගමනින් පතලේ චාර්ලිස් ස්ත්රිුයාවක් සඳහා කි කවිදෙකක්
1256 ලෙ ව න් තර රුවින් නවසඳසෙ බබල න නු පු න් නෙරළු දෙකකුල් රත්වන් ලල න යො වු න් සත් යුවල නුඹෙ සකිසඳ ලැබු න හො ති න් මට සැපකි දිවසැපත පරද න
1257 ම නු ව න් යුග සදිසි පෙමයුතු මිතුරි න් ද සු ප ස න් සිරින් දිසි ඔබවෙත අරවි න් ද අ ම ව න් සුරැඳි බසසුවදට ලොබ බැ න් ද ම නු ව න් යුග බිඟුන් කෙලෙසක නලව න් ද
184 කව් සඟරාව
මොහු පබිලිස් වෙත ලියායැව් කවියක්.
1258 ලෝ ස ත තුටු කරණ හැම සොමි රැස නුදු ලී කා ක ත මුව පියුම් හැබනිති වසන ලො ලී මා වෙ ත අදර බැඳි දොන් බපිලිස් නිය ලි දි සෙ ත රකිනු පුරදර දෙවි තෙද විපු ලී
ඊට ඔහු විසින් එව් පිළිතුරු කවිය.
1259 ස ර ද සඳ සදිසි නෙකසිරි රැඳි උව න නි බ ඳ ලෙව් සතන් මනකොද පොබකර න ම හ ද වැනි මිතුරු සඳ චාර්ලිස් කල න සැ ර ද සව් සැපත් විඳ තෙරුවන් බෙලෙ න
මොහු විසින් තවත් ස්ත්රිතයෙකුට කී කවියක්.
1260 අරණ දරණ කළු කඳගිණි වැටී ය න් උදහස් තාන ඉස්මුදුනෙන් පැලී ය න් කකුල් සතජ කුරි රෝගන නැසී ය න් මට බනිනා ලිය සතරට පැලී ය න්
නාවල ස්ත්රියයෙක් තම පුරුෂයා සුරාපනයෙන් නිති හැසාරනවාට කනගාටුව දිනක් රෑ පුරුෂයාට කී දනුමැති කවියක්.
1261 නි ති න ලොව සත නෙකදුක් ගෙණ දෙව න නො මි න දෙලොව අවැඩට සත පමුණුව න ද රු න එර‍හමෙර හිමි සඳින සසොබ න මු ලි න කල මැනවි බීමෙන්ද දීමෙ න
කෙනෙක් කෝපිවල ගුණ මෙසේ කීළු
1262 කෝ පි බිජු බැද කුඩුද තද උනු පැනින් බීවොත් මංගල ම් කෝ පි කර එන වාතකම්පන ආම කෑම්දෙස් නාෂක ම් වූ ප ගුඩූ සහ ඝෝ කිරෙන් හේ වැළඳුවෙත් ජයවර්දන ම් දී ප නම් මල පාචනප්ජුව දාහනම් පර මවුෂද ම්
බුලත්වල ප්රරයෝජනය මෙසේ කියත්.
1263 තාම්බුලං කටුනික්තමිශ්රය මධූරංක්ෂා්රං කෂායන්විතං වාහඝණං කළුනාශනං කෘමිහරං දෞර්ගමන්ධි දොෂාපඝම් වක්ත්ර ස්යාෘ භාරණං මලාපහරණං කාමග්නීයං දීපනං තාම්බූලස්යන සබෙත්රය යොදශ ගුණං ස්වර්ගෙ ෂ්යකම් දුර්ලභඃ
මෙහි තේරුම (ජේමිස් අල්විස්) 1264 බුලත් මිහිරිතීත්තාවේ කාරකාසා කුළුත්වේ පතු දුගද දොසුත් වා සෙම්නසාවත් සරාලය් මලහර මනයොනා ගින්ද දල්වයි බුලත්හී ගුණතෙල සක මින් මේ දෙව්ලොවේවත් සුදුල්බෝ
සින්නපිල්ලේ නමැති දෙමලියෙකුට රූපසිංහ විසින් ලියා යැව් කවිපන්තියක්
1265 ත ම් බි සින්න පිල්ලේ නී මා වෙත ට රෙ ම් බ රම්බ ගිනිදෙනවා සරිද ම ට ස ම් බ කරපු දේ එල්ලන් දෙම් උම ට ඉ න් බ න් කොන්ඩ උඹෙ මණ දෙනවද මෙම ට දහවෙනි කාණ්ඩය 185
1266 ක න් නේ නි කන්මනියේ කන්ඩාක් කි එ න් නේ ගිණි ඉන්ලැමදේ කඩාස කී දු න් නේ ඉන්ද ගිනි ලදෙ ආරූඩ බස කී ය න් නේ එනුඩ පණ නී නොලැබුනු දින කි
1267 ත න් නී කි පෝර පෙත්තේ නී මග සිට ලා අ න් නෙ කී සොන්න වනයක මතක නැතික ලා එ න් නෙ කි එන් කන්නේ සමගින් සැප විද ලා ඉ න් නෙ කි මන් යන්නේ තපසට නුඹ ඇර ලා
1268 ත ම් බි ඉරුන්දෙන් ලදෙ නී මට ලැබෙ තේ ත ම් බි සොන්න බස් එල්න් ගියෙ අප තේ රෙ ම් බි එන්ඩු කන් කඳුලෙන් වැව් පිරෙ තේ ත ම් බි එන්නෙ වාරුන් නී බොලද ක තේ
උ ප දෙ ස 1269 බු දු න් ගේ බනේ හැටියට පවති න් න ව ඳි න් ගේ පුත්න් ඇතියයි නොසිත න් න අ නු න් ගේ දෙයක් සොරකම් නොකර න් න ලි ය න් ගේ බසයි සකි සෙම රැවරෙට න් න
1270 ආ තැ න ව ත් සතහට නොපෙනෙන වා ළු කා ට න මු ත් පින්තරමට සැප දේ ළු ඊ ට නු මු ත් සිටියට සැප නොලැ බේ ළු මී පැ නි මු ත් සකියනි මත්වෙන වා ළු
1271 ජ ලේ ගැඹුර නොපෙනෙයි කැලත වැඩි වෙ ලා ග ලේ වපුල බිජුවට පැල උනිද නි ලා දෙ වේ ලේ දකින කුකුලාගෙ කර ම ලා එ වේ ලේ පෙනෙයි සකසේම සුදු වෙ ලා
1272 ග ල ක දි මො න රු ග ල ක දි රඟ දෙන වා ළු ම ල ක දි බ ඹ රු ම ල ක දි පොර කන වා ළු රැ ල ක දි මා ළු රැ ල ක දි තනි වෙන වා ළු ක ල ක දි ව හ ළු ක ල ක දි රස වෙ වා ළු
1273 ම ල ක දි බ ඹ රු ම ල ක දි පොර කන වා ළු රැ ල ක දි මා ළු රෑ ල ක දි තනි වෙන වා ළු ක ල ක දි ව හ ළු ක ල ක දි රස වෙන වා ළු ක ල ක දි ගැ ණු ක ල ක දි හිමි අර යා ළු
1274 ත ණ විමනේ සිටිමුත් දුක නොලැබෙ ද් ද පැ ණි මීයේ කෑමුත් පිත නැතිවෙ ද් ද මි ණි බරණින් සැදිමුත් ගත බබල ද් ද පැ ණි වරකා ගසමුත් හෙන නොවදි ද් ද
1275 නැ සු ව ට යමෙක් කල වයිරය පහ වේ ද නැ තු ව ට ගජන් කෙසරිඳු තණකෙල කා ද වැ රු න ට මතවරණ කොරහේ නාවා ද කැ ඩු න ට මතවරණ කොරහේ නාවා ද
1276 සි ළු ත් රැගෙණ බොරු කීවොත් ලොවට ද ගේ ම ළු ත් පුදා ගල් ගැසුවොත් මොකද අ ගේ බ ණ ත් අසා දන් දුන්නොත් නොවෙද අ ගේ අ ළු ත් පිටට ගෝනිය කැදළුවා ව ගේ 186 කව් සඟරාව
1217 පෙර මලලා පැදගෙණ යන ඔරුව තු ට ෙපර ලීලා බඩු පට්ටන් ගියයි ව ට පෙර ලීලා ඌ ඉඳගෙණ අනිත් පි ට පෙර එන පිටට කදිමයි කය මේ පි ට
1278 පා නේ එලිය වත් නැත තෙල් කඩ නැ ත් න ම් වා නේ කටුව වත් නොගිලිති ඇම නැ ත් න ම් යා නෙ ලැගි ලියොත් නොතකති දුප් ප ත් න ම් මා නේ කුමට පිරිගෙට නැයෝ නැ ත් න ම්
1279 මැණික්ගලේ පය වැදුනට කනා ඇඳිනලා ගනී ද සුරක්සිතව ඇතිකලට උරුලෑවගෙ ගද අරේ ද කොසඹ රුකේ මල් පිපුනට මී මැස්සේ රොන් ගනී ද කොතෙක් කීවත් මෝඩයාට උගේ ගතිය ඌ අරි ද
1280 ස තු ර න් සොරුන් සොරදෙටුවන් ගොර සපු න දු ද න න් නපුන්සක ගුණමකු මෙහැම දෙ න සු ප ත න් එයින් නැත අවැඩක් වනු සුද න නො ප ත න් නොදෝකින් ලොසිරිත් නොදත් ද න
1281 ලැ බෙ න් න ට තිබෙන හොඳ නරක දෙකමි ස අ නු න් හ ට කරන්නට බැරිය ගුණදො ස ත ම න් හ ට යෙදෙන්නේ කල කම් දෝ ස අ නු න් ස ට කියන්නේ කුමටද දෝ ස
1282 සු ග ත අප මුනිඳු වදහළ බසපැහැ දී නි ය ත කරුණු බැරි කටත් කරුමේ දී සැ ප ත වෙන කලට වනතනු මැරී මග දී වි ප ත වෙන කලට ලතවෙනවා වැර දි
1283 හි ත සැ ප ති න් සව් ඉසුරෙන් වසන දි න ඉ ත ස බ දු න් මෙහෙකරුවන් නැත පම න ස ත ක ල පි න් පලදෙනමුත් ගැවුනු තැ න ව ත කු ළු ණෙ න් නැත කෙනෙකුන් දෙස බල න
184 සූ රි ය උදා වනතුරු පිනි බෑවි ල් ල පා රු ව පදිනතුරු සයුරේ නැලවි ල් ල මා රු ව බල බලා සිතයට කැරකි ල් ල කා රි ය කෙරෙනතුරු කාගෙත් රැවටි ල් ල
1285 එ ල දෙ න මො ට ද කිරිතෙල් ටික නොලැබෙ ත් න ම් දෙ න ද න මො ට ද යදිදන බැන එලව ත් න ම් සු ර ග න මො ට ද සෙව්මට නිරිදෙක් නැ ත් න ම් සි ය ද න මො ට ද සිතයට සෙනහස නැ ත් න ම්
1286 ප හ උ න ත් මැණික බුදුවෙන් අගේ ම ය බු දු උ න ත් දුදන අවගුණ කෙරේ ම ය බැ ස ගි ය ත් ජලය අපලය නොවේ ම ය වෙ ත් උ න ත් හොදය හොද අය පැතී ම ය
1287 ග ල ක් ව න වේ ද බල්ලෙක් ලෙව්වා ට වි ල ක් බො ර වේ ද බොල්පිනි බෑවා ට ම ල ක් ප ර වේ ද බිගුරොන් සත්තා ට බැ රි දේ පු ළු ව න් ද දත්මිටි කෑවා ට දහවෙනි කාණ්ඩය 187
1288 කො ත න ගි ය ත් මරුවා පස්සෙන් වී ළු සි ටි න තැ න ක් දැන ගන්නට නොලැබේ ළු කු ම න දෙ ය ක් කෙරුවත් ඌ නොමරේ ළු එ යි න උ ගෙ න් ගැලවෙන්නට බැරිවේ ළු
1289 සැම දුක් නිවෙන්නේ නිවසට ගිය වි ට ළු ගුණදොස් පෙනෙන්නේ හිත ඇති පැත්ත ට ළු බිම සක් දුව්න්නේ සකි උපදෙස ක ට ළු කන කොක් සුද පෙනේනේ ඉගුලුන වි ට ළු
දෙමටාවල උන්නාන්සේගේ කවි හා සම්බන්ධ යි.
1290 බො රු ව ක් නොවෙයි ආවිට පට්ටියට වර ක් දි වි යෙ ක් දුටුසෙ දිව්වා පට්ටියේ හර ක් උ ගු ල ක් මෑනුවෙමි ඌ අල්ලන්ඩ උද ක් හෙ න ය ක් වැටුනි දෙමටාවල ඉන්න උද ක්
1291 රැ ක පු ගොල්ල දුනු ඊතල් රැගෙන තු ටී නෙ ක පු ලනුව නද විහදෙයි නටන සැ ටී ක ර පු එලියෙ සුද වැටුමෙන් පාන් වැ ටී ඇ ද පු උගුලෙ බල ගනයා නටන හැ ටී
රහස් ඖෂධයක්.
1292 අ නේ අනිච්චවන් ලෝකෙට වෙච්ච එ ක ක් ත නේ කිරි පොවා ඇතිකල වරද එ ක ක් ක නේ ගහපු උල් මතුඋනි දෑල දෙ ක ක් ව නේ දමාලා කෙටුවේ නැතුව දු ක ක්
කුරුවතතේ උන්නාන්සේට කටුකුරුන්දේ අදෝනිසා කී කවියක්.
1293 කු රු ඳු වත්තා කළුතර කලමුල්ලේ වැ සි පු රු දු නොකළ සිකපද පුරුදු වෙන ලෙ සි පු රු දු වෙසගනක් සහ වසති මනරි සි මෙ රු දු මුඩ මහන උන්නොත් සසුන න සී
මුකපරම්පරාවෙන් පැවත එන කවියක්.
1294 එ කි න් එ කා මිතුරුවීම වාසනාව ලංවී ම ය එ කි න් එ කා හතුරුවීම විනාස කොන මතුවී ම ය එ කි න් එ කා කොටාගැන්ම තිරිසන් ගති පෙන්වී ම ය එ කි න් එ කා කොටවන අය මුළුලොවටම හතුරෝ ම ය
පත්තායමේ ලේකම් විසින් යූය්යාඑත් වෘෂභ රාසියෙන් යන දින බරණගණිතය ගෙන් අසා යැව් කවිය.
1295 දැ නා නෙක ජෝති සතරග පත්සේ ද ම නා යස සුමුදු බස් ගණිතැදුරෙනි හා ද නැ නා ගුණදැරු ගණිතැදුරෙනි හා ද ගොනා ලඟින් දිනයසේ කව්දා යා ද
188 කව් සගරාව
ඊ‍ටබරණගනිතයා ලියා යැව් පිළිතුර
1296 සි සි ර ම සි ත් වයිසක අපරෙ කල දි න සි සි ර සු ත න් සහවර රැස රිකපෙ දි න සි සි ර එ තැ න් ගයලා අඩරැව්රෑ දි න සි සි ර එ තැ න් ගයරැස දිනෙසෙගෙ ගම න
පුරාණ පඬිවරයන් බාවිතාකල දරකැටි නිමිත්ත
1297 පැ ර අ ටි සිතින් එක් මිනිසෙකු ඉසුරු ප තා ද ර මි ටි ඇද විකුණ කෑ ඇන්ද නිති ප තා සැ ර ය ටි වක් වත් ඌ යන්තකට නැ තා ද ර කැ ටි නිමිති බැළුලෙස අසුබ සුබසෙ තා
1298 එක අට තුනින් සිව් ගො‍ඩයෙන් සදාහෙ ලා නමය දෙක සතය සයකින් සදාහෙ ලා මැදය පසක් තඹමින් බලනුය ලක ලා සොදය මේ දරකැටියගෙ නිමිති පලප ලා
1299 එකා වස්තු ලාබං ච - ද්වි‍තියේ ධන ලස්වති ත්රි තියේ මිත්ර ලාබංච - චතුරේ මරණා භවෙත් පංච මේ සුභ ලාබංච - යසං බන්ධුි විනාශනම්, සප්තමෙ පුත්රර ලාබංච - අෂ්ටමෙ කලහං භවෙත් නමයෙ රාජ පූජිතං ෴
- චක්රිය. - 1 8
3 4
5
9
2 7 6
වේරගම බණ්ඩාර මහත්මයා විසින් ස්ත්රිලයෙක් සඳහා කියන ලද කවියක්
1300 ස ද ක් බඳු උවන රඹ පැල යුරු වටො ර ල ද ක් ලොබ බැඳත් නුඹ වනි රුසිරු ස ර අ ත ක් ගෙන ලමින් මුව සිඹ තුරුළුක ර රැ ය ක් නිනිද් නොලැබුනි මගෙ පවින් පෙ ර
එක්තරා මුදලි කෙනෙක් තම ස්ත්රීලගේ මරණ්යප සඳහා පිහිටෙව් සොහොන් කොතෙහි කොටන ලද කවියක්.
1301 වියෝ දුක් දිම ට ආවද සොඳුර නිදන ට මාද එනතුරු ගෙ ට මේගල තැබුවෙමි ඊට ලකුණ ට