ත්‍රිපිටක පොත් වහන්සේ/සූත්‍ර පිටකය/මජ්ක්ධීම නිකාය/අංගුලිමාල සූත්‍රය
1. මා විසින් මෙසේ අසන ලදී. එක් කලෙක්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත්නුවර සමීපයෙහි ජෙතවන නම්වූ අනේපිඬු මහ සිටුහුගේ ආරාමයෙහි වැඩ වසන සේක.
එකල්හි වනාහි පසේනදි කොසොල් රජහුගේ ජනපදයෙහි රෞද්‍රවූ, ලේ තැවරුණු අත් ඇත්තාවූ, නැසීමෙහි වැනසීමෙහි යෙදුනාවූ, ප්‍රාණීන් කෙරෙහි කරුණාව නැතිබවට පැමිණියාවූ අඞ්ගුලිමාල නම් සොරෙක් වේ. ඔහු විසින් ගම් නොගම් කරණ ලද්දාහුය. නියම් ගම් අනියම් ගම් කරණ ලද්දාහුය. ජනපද අජනපද කරණ ලද්දාහුය. හෙතෙම මිනිසුන් මර මරා අඞ්ගුලීන් සම්බන්‍ධ මාලාවක් (ඇඟිලි මාලාවක්) දරයි.
2. ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පෙරවරු කාලයෙහි හැඳ පොරවා පා සිවුරු ගෙන සැවැත් නුවරට පිඬු පිණිස වැඩියහ. සැවැත් නුවර පිඬු පිණිස හැසිර සවස් කාලයෙහි පිණ්ඩපාතයෙන් වැළකුණේ සේනාසනය තැන්පත්කොට තබා පාත්‍රා සිවුරු ගෙන අඞ්ගුලිමාල සොරා යම් තැනෙක්හිද, එතැනට වැඩීම පිණිස දර්‍ී මාර්‍ගයෙහි වැඩියහ. ගව පාලයෝද, සිව්පා සතුන් පාලයෝද, ගොවියෝද, මාර්‍ගයෙහි ගමන් කරන්නෝද, අඞ්ගුලිමාල සොරා යම් තැනෙක්හිද, එතැනට පැමිණෙන දර්‍ී මාර්‍ගයෙහි වඩින්නාවූ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ දුටුවාහුය. දැක භාග්‍යවතුන් වහන්සේට, ´´ශ්‍රමණයන් වහන්ස, මේ මාර්‍ගයෙහි නොගිය මැනව. ශ්‍රමණයන් වහන්ස, මේ මාර්‍ගයෙහි රෞද්‍රවූ, ලේ තැවරුණු අත් ඇති, නැසීමෙහි වැනසීමෙහි යෙදුනාවූ, ප්‍රාණීන් කෙරෙහි කරුණාව නැතිබවට පැමිණියාවූ අඞ්ගුලිමාල නම් සොරෙක් වේ. ඔහු විසින් ගම්ද නොගම් කරණ ලද්දාහ. නියම් ගම්ද අනියම් ගම් කරණ ලද්දාහ. ජනපදද අජනපද කරණ ලද්දාහ. හෙතෙම මිනිසුන් මර මරා ඇඟිලිවලින් මාලාවක් කොට දරයි. ශ්‍රමණයන් වහන්ස, මේ මගෙහි වනාහි පුරුෂයෝ දස දෙනෙක්ද, පුරුෂයෝ විසි දෙනෙක්ද, පුරුෂයෝ තිස් දෙනෙක්ද, පුරුෂයෝ හතලිස් දෙනෙක්ද, පුරුෂයෝ පනස් දෙනෙක්ද, රන්චු රන්චු ගැසී ගමන් කරත්. ඔවුහුද අඞ්ගුලිමාල සොරුගේ අතට පැමිණ විනාශයට යෙත්ය´ යි කීවාහුය. මෙසේ කීකල්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ නිශ්ශබ්දව වැඩියහ.
3. දෙවනුවද ගෝපාලයෝද, සිව්පා පාලයෝද, ගොවියෝද, මග යන්නෝද, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට, ´ශ්‍රමණයන් වහන්ස, මේ මග නොයනු මැනව. ශ්‍රමණයන් වහන්ස, මේ මාර්‍ගයෙහි රෞද්‍ර, ලෙයින් තෙමුණු අත් ඇති, සත්‍ව ාතනයෙහි ඇලුනු, සත්‍වයන් කෙරෙහි දයා නැති, අඞ්ගුලිමාල නම් සොරෙක් වෙයි. ඔහු විසින් ගම් අගම් කළහ. නියම් ගම් අනියම් ගම් කලහ. ජනපද අජනපද කලහ. ඔහු මිනිසුන් මර මරා ඇඟිලිවලින් මාලයක් දරයි. ශ්‍රමණය පුරුෂයෝ දස දෙනා, විසි දෙනා, තිස් දෙනා, හතලික් දෙනා, පණස් දෙනාද, සමූහ සමූහව මේ මගෙහි යති. ඔවුහුද අඞ්ගුලිමාල සොරුගේ අතට පැමිණ විනාශයට යෙත්ය´ යි කීවාහුය. දෙවනුවද භාග්‍යවතුන් වහන්සේ නිශ්ශබ්දව වැඩියහ.
4.තුන්වෙනුවද ගවපාලයෝද, සිව්පා පාලයෝද, ගොවියෝද, මගීහුද, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට, ´ශ්‍රමණයන් වහන්ස, මේ මගෙහි නොයනු මැනවි. ශ්‍රමණයන් වහන්ස, මේ මාර්‍ගයෙහි රෞද්‍රවූ, ලේ තැවරුණු අත් ඇති, නැසීමෙහි වැනසීමෙහි නියුක්තවූ ප්‍රාණීන් කෙරෙහි කරුණාව නැති බවට පැමිණියාවූ, අඞ්ගුලිමාල නම් සොරෙක් ඇත. ඔහු විසින් ගම්ද නොගම් කරණ ලද්දාහ. නියම් ගම්ද අනියම් ගම් කරණ ලද්දාහ. ජනපදද අජනපද කරණ ලද්දාහ. හෙතෙම මිනිසුන් මර මරා ඇඟිලි මාලිවක් කොට දරයි. ශ්‍රමණයන් වහන්ස, මේ මගෙහි වනාහි පුරුෂයෝ දස දෙනෙක්ද, පුරුෂයෝ විසි දෙනෙක්ද, පුරුෂයෝ තිස් දෙනෙක්ද, පුරුෂයෝ හතලිස් දෙනෙක්ද, පුරුෂයෝ පනස් දෙනෙක්ද, එකතු එකතු වී යත්. ඔවුහුද අඞ්ගුලිමාල සොරුගේ අතට පැමිණ විනාශයට පැමිණෙත්ය´ යි කීවාහුය. තුන්වෙනුවද භාග්‍යවතුන් වහන්සේ නිශ්ශබ්දව වැඩියහ.
5. අඞ්ගුලිමාල නම් සොරතෙම දුරදීම වඩින්නාවූ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ දුටුයේය. දැක, ´පින්වත ඒකාන්තයෙන් ආශ්චය්‍ර්‍යයකි. පින්වත ඒකාන්තයෙන් පුදුමයකි. මේ මගෙහි වනාහි පුරුෂයෝ දස දෙනෙක්ද, පුරුෂයෝ විසි දෙනෙක්ද, පුරුෂයෝ තිස් දෙනෙක්ද, පුරුෂයෝ හතලිස් දෙනෙක්ද, පුරුෂයෝ පනස් දෙනෙක්ද, එකතු එකතු වී ගමන් කරත්. ඔවුහුද මාගේ අතට පැමිණ විනාශයට යෙත්. එතකුදු වුවත් මේ ශ්‍රමණ තෙම තනිවම දෙවැන්නෙක් නැතිව බලහත්කාරයෙන් එන්නේයයි සිතමි. මම මේ ශ්‍රමණයා මරන්නෙම් නම් යෙහෙකැයි ´ ඔහුට සිත්විය.
6. ඉක්බිත්තෙන් අඞ්ගුලිමාල නම් සොරතෙම කඩු පලිහ ගෙන දුන්න ඇදගෙන භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පසු පස්සෙන් ලුහු බැන්දේය. එකල්හි ප්‍රකෘති ගමනින් වඩින්නාවූ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කරා සියලු ශක්තියෙන් යන්නාවු අඞ්ගුලිමාල නම් සොරාට පැමිණෙන්නට යම්සේ නොහැකිවේද, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ එබඳුවූ ඎද්ධියක් දැක්වූහ. එකල්හි අඞ්ගුලිමාල නම් සොරාට, ´පින්වත, ඒකාන්තයෙන් ආශ්චය්‍ර්‍යයකි. පින්වත ඒකාන්තයෙන් පුදුමයකි. මම වනාහි පෙර දුවන්නාවූ ඇතෙකුදු එළවා ගොස් අල්වා ගණිමි. දුවන්නාවූ අශ්වයෙකුදු එළවා ගොස් අල්වා ගණිමි. දුවන්නාවූ රථයකුදු එළවා ගොස් අල්වා ගණිමි. දුවන්නාවූ මුවෙකුදු එළවා ගොස් අල්වා ගණිමි. එතකුදු වුවත් ප්‍රකෘති ගමනින් යන්නාවූ මේ ශ්‍රමණයා කරා සියලු ශක්තියෙන් දුවන්නාවූ මම පැමිණෙන්ට නොහැකි වෙමි´ යි සිතුණේය. එහෙයින් නැවතී සිටගෙන භාග්‍යවතුන් වහන්සේට, ´´ශ්‍රමණය සිටුව, ශ්‍රමණය සිටුව,´´ යි කීයේය. ´අඞ්ගුලිමාලය, මම සිටියෙමි. තෝද සිටුව´´ යි වදාළේය.
7. ඉක්බිත්තෙන් අඞ්ගුලිමාල නම් සොරාට මෙබඳු අදහසක් විය. ´ශාක්‍ය පුත්‍රවූ මේ ශ්‍රමණයෝ වනාහි සත්‍ය වචන ඇත්තාහ. සත්‍යවූ ප්‍රතිඥා ඇත්තාහ. එතකුදු වුවත් මේ ශ්‍රමණ තෙම යමින්ම, ´´ අඞ්ගුලිමාලය මම සිටියෙමි. තෝ ද සිටුව´´ යි කියන්නේය. මම මේ හ්‍රමණයාගෙන් අසන්නෙම් නම් යෙහෙක´ කියායි. ඉක්බිති අඞ්ගුලිමාල නම් සොර තෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ගාථාවෙන් මෙසේ කීයේය.
1.´´ශ්‍රමණයන් වහන්ස, යමින්. ´සිටියෙමි´ යි කියන්නෙහිය. සිටියාවූ මටද නොසිටියේයයි කියන්නෙහිය. ශ්‍රමණයන් වහන්ස, මේ කාරණය ඔබ වහන්සේගෙන් අසමි. ´කෙසේනම් ඔබ සිටියෙහිද, කෙසේ නම් මම නොසිටියේදැ´´ යි ඇසීය.
2.´´අඞ්ගුලිමාලය, මම හැම කල්හි සියලු ප්‍රාණීන් කෙරෙහි දඬු බහා තබා සිටියේ වෙමි. තෝ වනාහි සතුන් කෙරෙහි සංවරයක් නැත්තෙක් වෙහිය. එහෙයින් මම සිටියේ වෙමි. තෝ නොසිටියේ වෙහිය´´ යි (වදාළේය.)
3.´´(දෙවි මිනිසුන් විසින් ) පුදන ලද්දාවූ මහා ඉර්ෂිවූ මේ ශ්‍රමණයන් වහන්සේ බොහෝ කලකින් ඒකාන්තයෙන් මට කරුණාවෙන් මේ මහා වනයට පැමිණියහ. ඒ මම බොහෝ කලකිනුත් නුඹ වහන්සේගේ ධර්‍මයෙන් යුක්තවූ ගාථාවක් අසා අකුසලය Èරු කරන්නෙමි.´´
4.මෙසේ අඞ්ගුලිමාල සොර තෙම කඩුවද, ආයුධද, ප්‍රපාතයක ගැඹුරුව සෑරී ගිය මහ වළෙක්හි දැමුයේය. අඞ්ගුලිමාල සොර තෙම සුගතයන් වහන්සේ ගේ ශ්‍රී පාදයන් මනාකොට වැන්දේය. එහිදීම උන්වහන්සේගෙන් ප්‍රවෘජ්‍යාවද ඉල්වූයේය.
5.දෙවියන් සහිත ලොකයාහට ශාස්තෘවූ, කරුණා ඇත්තාවූ, මහා ඉර්ෂීවූ, ඒ සර්‍වඥයන් වහන්සේ ඔහුට ´´මහණ මෙහි එව´´ යි එකල්හි වදාළේය. ඔහුට මේ වචනයට භික්‍ෂු භාවය වූයේය.
8. ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පසුපසින් යන ආයුෂ්මත් අඞ්ගුලිමාල ස්ථවිරයන් සමග සැවැත්නුවර යම් තැනෙක්හිද එතැනට සැරිසරමින් වැඩියහ. පිළිවෙළින් සැරිසරා වඩිනුයේ සැවැත්නුවර යම් තැනෙක්හිද, එතැනට පැමිණියහ.
එහි වනාහි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත්නුවර සමීපයෙහි වූ ජේතවන නම් අනේපිඬු මහසිටුහුගේ ආරාමයෙහි වැඩ වසන සේක. එකල්හි වනාහි පසේනදි කොසොල් රජහුගේ මාලිගා දොරටුයෙහි මහජන සමූහයා රැස්ව, ´´දේවයන් වහන්ස, නුඹ වහන්සේගේ රටෙහි රෞද්‍රවූ, ලේ තැවරුණු අත් ඇත්තාවූ, සතුන් නැසීමෙහි වැනසීමෙහි නියුක්තවූ ප්‍රාණීන් කෙරෙහි කරුණාවක් නැති බවට පැමිණියාවූ, අඞ්ගුලිමාල නම් සොරෙක් වෙයි. ඔහු විසින් ගම්ද නොගම් කරණ ලද්දාහ. නියම් ගම්ද අනියම් ගම් කරණ ලද්දාහ. ජනපදද අජනපද කරණ ලද්දාහ. හෙතෙම මිනිසුන් මර මරා ඇඟිලි මාලාවක් දරයි. දෙවයන් වහන්ස, ඔහු වලක්වන සේකවා´´ යි, උස්වූ මහත් ාේෂා ඇතිව වෙසෙයි. එකල්හි පසේනදි කොසොල් රජතෙම පන්සියයක් පමණ අසුන් හා දවල් කාලයෙහි සැවැත්නුවරින් නික්ම ජේතවනාරාමය යම් තැනෙක්හිද, එතැනට පැමිණියේය. යානාවෙන් යාමට සුÈසු තැන් දක්වා යානාවෙන් ගොස් යානාවෙන් බැස පා ගමනින්ම භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද, එතැනට පැමිණියේය. පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වැඳ එක්පසෙක හුන්නේය. එක්පසෙක හුන්නාවූ පසේනදි කොසොල් රජුගෙන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ, ´´කිමෙක්ද මහරජ? තොපට සේනා ඇත්තාවූ, මගධ රටට අධිපතිවූ, බිම්බිසාර මහරජතෙම හෝ කිපුනේද? නොහොත් විසාලා මහනුවර වැසිවූ ලිච්ඡවි රජ දරුවෝ හෝ කිපුනාහුද? නොහොත් අන් සතුරු රජ කෙනෙක් හෝ කිපුනාහුදැ´´ යි ඇසූහ.
9. ´´ස්වාමීන් වහන්ස, මට මහත් සේනා ඇත්තාවූ මගධ රටට අධිපතිවූ, බිම්බිසාර රජතෙමේද නොකිපියේ වෙයි. විසාලා මහනුවර වැසිවූ ලිච්ඡවි රජ දරුවෝද නොකිපියාහුමය. අන් සතුරු රජ කෙනෙක්ද නොකිපියාහුමය. ස්වාමීන් වහන්ස, මාගේ රනපදයෙහි රෞද්‍රවූ, ලේ තැවරුණු අත් ඇති, සතුන් නැසීමෙහි වැනසීමෙහි නියුක්තවූ ප්‍රාණීන් කෙරෙහි කරුණාවක් නැති බවට පැමිණියාවූ, අඞ්ගුලිමාල නම් සොරෙක් ඇත. ඔහු විසින් ගම්ද නොගම් කරණ ලද්දාහ. නියම් ගම්ද අනියම් ගම් කරණ ලද්දාහ. ජනපදද අජනපද කරණ ලද්දාහ. හෙතෙම මිනිසුන් මර මරා ඇඟිලි මාලාවක් දරයි. ස්වාමීන් වහන්ස, මම ඔහු වැළැක්වීමට යන්නෙමි´´ යි කීය. ´´මහරජ, හිසකේ රැවුල් කපා කසාවත් හැඳ ගිහිගෙන් නික්ම සස්නෙහි පැවිදිවූ, සතුන් මැරීමෙන් වැලකුනාවූ, සොරකම් කිරීමෙන් වැලකුනාවූ, බොරු කීමෙන් වැලකුනාවූ, එක්වේල අනුභව කරන්නාවූ, බ්‍රහ්මචය්‍ර්‍යාවෙහි හැසිරෙන, සිල්වත්වූ, යහපත් ස්වභාව ඇත්තාවූ අංගුලිමාලයා ඉදින් නුඹ දකින්නෙහි නම් ඔහුට කුමක් කරන්නෙහිදැ´´ යි ඇසූහ. ´´ස්වාමීන් වහන්ස, වැඳීම හෝ කරම්හ. දැක හුනස්නෙන් නැගිටීම හෝ කරම්හ. ආසන දීම හෝ කරම්හ. තවද උන්වහන්සේට චීවරය, පිණ්ඩපාතය, සයනාසනය, ගිලන්පස, බෙහෙත් පිරිකරය යන මෙයින් පැවරීම හෝ කරම්හ. උන්වහන්සේට ධාර්මිකවූ ආරක්‍ෂාව හෝ පිළියෙළ කරම්හ. ස්වාමීන් වහන්ස, දුස්සීලවූ, ලාමක ස්වභාව ඇත්තාවූ, මොහුට වනාහි මෙබඳුවූ සීල සංවරයක් කොයින් වන්නේදැ?´´ යි ඇසීය.
10.´´එසමයෙහි වනාහි ආයුෂ්මත්වූ අංගුලිමාල ස්ථවිර තෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේට සමීප තැනෙක්හි හුන්නේවේ. ඉක්බිත්තෙන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ දකුණු අත දිගුකොට කොසොල් රජහට, ´´මහරජ, මේතෙමේ අංගුලිමාලය´´ යි වදාළේය. ඉක්බිති පසේනදි කොසොල් රජහට බියක් වූයේය. තැති ගැන්මක් වූයේය. ලොමුඩැහැගැන්මද වූයේය. ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ බියපත්වූ, තැතිගත්තාවූ, ලොමුඩැහැගත්තාවූ පසේනදි කොසොල් රජහු දැක, පසේනදි කොසොල් රජහට, ´´මහරජ, බිය නොවෙව. මහරජ, බිය නොවෙව. තොපට මොහුගෙන් භයක් නැතැ´´ යි වදාළේය. ඉක්බිති පසේනදි කොසොල් රජහට යම් බියක් හෝ තැතිගැන්මක් හෝ ලොමුඩැහැගැන්වීමක් හෝ වීද, එය සංසිඳුනේය. ඉක්බිත්තෙන් පසේනදි කොසොල් රජතෙම ආයුෂ්මත් අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද එතැනට පැමිණියේය. පැමිණ ආයුෂ්මත් අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් වහන්සේට, ´´ස්වාමීනි, ආය්‍ර්‍යයන් වහන්සේ අංගුලිමාල ස්ථවිරදැ´´ යි ඇසීය. ´´මහරජ, එසේය´´ යි ප්‍රකාශ කෙළේය. ´´ස්වාමීනි, ආය්‍ර්‍යයන් වහන්සේගේ පියතෙම කෙබඳු ගොත්‍ර ඇත්තේදැයි මව් තොමෝ කෙබඳු ගොත්‍ර ඇත්තීදැ´´ යි ඇසීය. ´´මහරජ, මාගේ පියතෙම ගර්‍ග නම් ගෝත්‍ර ඇත්තේය. මව්තොමෝ මන්තානී නම් බැමිණියයි.´´ ප්‍රකාශ කෙළේය. ´ස්වාමීනි, ගර්‍ග නම් ගොත්‍ර ඇත්තාවූ මන්තානි නම් බැමිණියගේ පුත්‍රවූ ආය්‍ර්‍යයන් වහන්සේ ශාසනයෙහි සිත් අලවා වාසය කෙරෙත්වා. මම ගර්‍ග නම් ගොත්‍ර ඇත්තාවූ මන්තානි පුත්‍රවූ ආය්‍ර්‍යයන් වහන්සේට චීවරය, පිණ්ඩපාතය, සයනාසනය, ගිලන්පස, බෙහෙත් පිරිකරය යන මෙයින් (පිදීමට) උත්සාහවත් බව ඇතිකරන්නෙමි´´ යි කීයේය.
11. ´´එසමයෙහි වනාහි ආයුෂ්මත් අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් වහන්සේ ආරණ්‍යකාඞ්ගයද, පිණ්ඩපාතිකාඞ්ගයද, පංශුකූලිකාඞ්ගයද, තෙචීවරිකාඞ්ගයද රකින්නාහ. ඉක්බිත්තෙන් ආයුෂ්මත් අංගුලිමාල ස්ථවිරතෙමේ පසේනදි කොසොල් රජහට, ´´මහරජ, කම් නැත. මා හට තුන් සිවුර සම්පූර්‍ණය´´ යි කීයේය. ඉක්බිත්තෙන් පසේනදි කොසොල් රජතෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද එතැනට පැමිණියේය. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වැඳ එකත්පසක හුන්නේය. එකත්පසක හුන්නාවූ පසේනදි කොසොල් රජතෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේට, ´´ස්වාමීනි, ආශ්ච්‍ර්‍යය, පුදුමය, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ දමනය කළ නොහැක්කවුන් දමනය කරන්නෙක, නොසංසුන් සත්‍වයන් සංසිඳුවන්නෙක, කෙලෙස් නිවීම නොකළාවූ සත්‍වයන් නිවන්නෙක. ස්වාමීන් වහන්ස, අපි වනාහි යමෙක් දඬුවලින්ද, ආයුධවලින්ද, දමනය කරන්ට නොහැකි වෙමුද, ඒ පුද්ගලතෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් දණ්ඩෙන් තොරව, ආයුධයෙන් තොරව, දමනය කරන ලද්දේය. ස්වාමීන් වහන්ස, අපි බොහෝ කටයුතු ඇත්තම්හ. බොහෝ වැඩපල ඇත්තම්හ. එබැවින් දැන් අපි යම්හ´ යි කීයේය. ´´මහරජ, නුඹ ඊට සුදුසු කාලය දැනගනුව´´ යි වදාළේය. ඉක්බිත්තෙන් පසේනදි කොසොල් රජතෙම හුනස්නෙන් නැගිට භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වැඳ පැදකුණු කොට ගියේය.
12. ´´ඉක්බිත්තෙන් ආයුෂ්මත් අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් වහන්සේ පෙරවරු වේලෙහි හැඳ පොරවා පාත්‍ර සිවුරු ගෙණ සැවැත්නුවරට පිඬු පිණිස ගියහ. ආයුෂ්මත්වූ අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් වහන්සේ සැවැත්නුවර ගෙපිළිවෙළින් පිඬු පිණිස යන්නේ සරසට සිටි ගැබයක් උවදුරු සහිත දරු ගැබක් ඇති එක්තරා ස්ත්‍රියක් දුටුයේය. දැක උන්වහන්සේට, ´´පින්වත්නි, ඒකාන්තයෙන් සත්‍වයෝ කෙලෙසෙන්නාහුය. පින්වත්නි, ඒකාන්තයෙන් සත්‍වයෝ කෙලෙසෙන්නාහුය.´´ යි සිතුනේය. ඉක්බිත්තෙන් ආයුෂ්මත්වූ අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් වහන්සේ සැවැත්නුවර පිඬු පිණිස හැසිර පසුබත් කාලයෙහි පිණ්ඩපාතයෙන් වැළකුනේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද එතැනට පැමිණියේය. පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වැඳ එක් පසෙක හුන්නේය. එක් පසෙක හුන්නාවූ ආයුෂ්මත්වූ අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් වහන්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ´´ස්වාමීන් වහන්ස, මම පෙරවරු වේලෙහි හැඳ පොරවා පාත්‍ර සිවුරු ගෙණ සැවැත්නුවරට පිඬු පිණිස ගියෙමි. සැවැත්නුවර ගෙපිළිවෙළින් පිඬු පිණිස යන්නෙම් සරසට සිටි දරු ගැබක් ඇති උවදුරු සහිත දරු ගැබක් ඇති එක්තරා ස්ත්‍රියක් දුටුවෙමි. දැක, ´´පින්වත්නි, ඒකාන්තයෙන් සත්‍වයෝ කෙලෙසෙන්නාහුය. පින්වත්නි, ඒකාන්තයෙන් සත්‍වයෝ කෙලෙසෙන්නාහුය.´´ යන සිතක් පහළවූයේය´´ යි කීය. ´´අංගුලිමාලය, එසේ වීනම් නුඹ සැවැත්නුවර යම් තැනෙක්හිද, එතැනට පැමිණෙව. පැමිණ, ඒ ස්ත්‍රියට, ´නැගනිය, මම යම්තැනක පටන් මේ ජාතියෙහි උපන්නෙම්ද, එතැන් පටන් දැන දැන සතෙකු ජීවිතයෙන් තොර කළ බව නොදනිමි. ඒ සත්‍ය වචනය කරණකොට ගෙණ තිට සැපක් වේවා. දරු ගැබටද සැපක් වේවා´ යි කියව´´ යි වදාළේය. ´´ස්වාමීන් වහන්ස, මා විසින් වනාහි දැන දැන බොහෝ ප්‍රාණීහු ජීවිතයෙන් තොර කරණ ලද්දාහ. ස්වාමීන් වහන්ස, එහෙයින් මාගේ ඒ කීම ඒකාන්ත බොරු කීමක් වන්නේය´ යි කීයේය. ´´අංගුලිමාලය, එසේ වීනම් නුඹ සැවැත්නුවර යම් තැනෙක්හිද එතැනට යව. ගොස් නැගනිය, මම යම් තැනක පටන් ආය්‍ර්‍යවූ ජාතියෙහි උපන් නේ වෙම්ද, (එතැන් පටන්) දැන දැන සතෙකු ජීවිතයෙන් තොර කළ බව නොදනිමි. ඒ සත්‍ය වචනය හේතු කොට ගෙණ තිට සැපවේවා. දරු ගැබටද සැපවේවා´ යි ඒ ස්ත්‍රියට කියව´´ යි වදාළ සේක. ´´එසේය පින්වතුන් වහන්සැ´´ යි කීය. ආයුෂ්මත්වූ අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් වහන්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට උත්තර දී සැවැත්නුවර යම් තැනෙක්හිද එතැනට ගියේය. ගොස් ඒ ස්ත්‍රියට, ´´නැගනිය, මම යම් තැනක පටන් ආය්‍ර්‍යවූ ජාතියෙහි උපන්නේ වෙම්ද, (එතැන් පටන්) දැන දැන සතෙකු ජීවිතයෙන් තොර කළ බව නොදනිමි. ඒ සත්‍ය වචනය හේතු කොට ගෙණ තිට සැපවේවා. දරු ගැබටද සැපවේවා´ යි කීයේය. ඉක්බිත්තෙන් ඒ ස්ත්‍රියට සැපවූයේය. දරු ගැබටද සැප වූයේය.
13.´´ඉක්බිත්තෙන් ආයුෂ්මත්වූ අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් වහන්සේ තනිව, විවේකව, අප්‍රමාදව, කෙලෙස් තවන වීය්‍ර්‍යය ඇතිව, හරණලද ආත්මාලය ඇතිව වාසය කරන්නේ නොබෝ කලකින්ම කුලපුත්‍රයෝ යමක් සඳහා මනාකොට ගිහිගෙන් නික්ම සස්නෙහි පැවිදිවෙත්ද, මාර්‍ගබ්‍රහ්මචය්‍ර්‍යා කෙළවරකොට ඒ උතුම් රහත්බව මේ ආත්මයෙහිම තෙමේ විශේෂ ඥානයෙන් දැන ප්‍රත්‍යක්‍ෂකොට ඊට පැමිණ වාසය කෙළේය. ජාතිය විනාශ කරණ ලද්දීය. මාර්‍ගබ්‍රහ්මචය්‍ර්‍යාව වැස නිම වන ලද්දේය. සතර මාර්‍ගයෙන් කටයුත්ත කරණ ලද්දේය. මෙයින් පසු කළ යුත්තක් නැත්තේයයි දැන ගත්තේය. ආයුෂ්මත්වූ අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් වහන්සේ රහතුන්ගෙන් එක්තරා කෙනෙක් වූහ.
14. ´´ඉක්බිති ආයුෂ්මත්වූ අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් වහන්සේ පෙරවරු වේලෙහි හැඳ පොරවා පා සිවුරු ගෙණ සැවැත්නුවරට පිඬු පිණිස පැමිණියේ, එකල්හි වනාහි, අන් දිසාවකට ගසන ලද ගලක්ද ආයුෂ්මත්වූ අංගුලිමාල ස්ථවිරයන්ගේ ශරීරයෙහි වැටෙන්නේය. අන් දිසාවකට ගසන ලද්දාවූ දණ්ඩක්ද ආයුෂ්මත්වූ අංගුලිමාල ස්ථවිරයන්ගේ ශරීරයෙහි වැටෙන්නේය. අන් දිසාවකට ගසන ලද්දාවූ කැට කැබිලිතිද ආයුෂ්මත්වූ අංගුලිමාල ස්ථවිරයන්ගේ ශරීරයෙහි වැටෙන්නේය. ඉක්බිත්තෙන් ආයුෂ්මත්වූ අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් වහන්සේ බිඳුනාවූ හිසින් යුක්ත, ගලන්නාවූ ලේ ඇතිව, බිඳුනාවූ පාත්‍රයෙන් යුක්තව, විසිර ගියාවූ සඟල සිවුරෙන් යුක්තව භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනෙක්හිද, එතැනට පැමිණියේය. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ දුරදීම එන්නාවූ ආයුෂ්මත් අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් දුටහ. දැක ආයුෂ්මත් අංගුලිමාල ස්ථවිරයන්ට, ´බ්‍රාහ්මණය, තෝ ඉවසව, බ්‍රාහ්මණය, තෝ ඉවසව. යම් කර්‍මයක්හුගේ විපාකයෙන් බොහෝ අවුරුදු, බොහෝ සිය ගනන් අවුරුදු, සිය දහස් ගනන් අවුරුදු, සිය දහස් ගනන් අවුරුදු නරකයෙහි පැසෙන්නෙහිද, බ්‍රාහ්මණය, තෝ ඒ කර්‍මයාගේ විපාකය මේ ආත්මයෙහිම විඳීන්නෙහිය´´ යි වදාළහ. ඉක්බිත්තෙන් ආයුෂ්මත්වූ අංගුලිමාල ස්ථවිරයන් වහන්සේ රහසිගතවූයේ, සිත එකඟ කිරීමට පැමිණියේ, නිවන් සුව විඳගන්නේ ඒ වේලාවෙහි මේ ප්‍රීති වාක්‍යය ප්‍රකාශ කෙළේය.
1. ´යමෙක් වනාහි පළමුව ප්‍රමාදව හෙතෙම පසුව ප්‍රමාද නොවේද, ඒ පුද්ගල තෙම වළාකුලෙන් මිදුනාවූ සඳ මෙන් මේ ලෝකය බබුළුවයි.
2. යමකු විසින් කරණ ලද්දාවූ අකුසල කර්‍මය කුසල කර්‍මයෙන් වැසෙනු ලැබේද, ඒ පුද්ගල තෙම වළාකුලෙන් මිදුනාවූ චන්‍ද්‍රයා මෙන් මේ ලෝකය බබලයි.
3. යම් තරුණ මහණෙක් වනාහි සර්‍වඥ ශාසනයෙහි වීය්‍ර්‍යයෙන් යුක්තව වාසය කෙරේද, හෙතෙම වළාකුලෙන් මිදුනාවූ චන්‍ද්‍රයා මෙන් මේ ලෝකය බබලයි.
4. මාගේ සතුරෝ වනාහි ධර්‍මයෙන් යුක්තව කථාව අසත්වා. මාගේ සතුරෝ වනාහි සර්‍වඥ ශාසනයෙහි වීය්‍ර්‍යයෙන් යුක්ත වෙත්වා. සත්පුරුෂවූ යම් මිනිස් කෙනෙක් ධර්‍මය හැර ගණිත්ද, මාගේ සතුරෝ වනාහි එබඳු සත්‍වයන් භජනය කෙරෙත්වා.
5 මාගේ සතුරෝ වනාහි ඉවසීම ප්‍රකාශ කරන්නාවූ මෛත්‍රියට ප්‍රශංසා කරන්නවුන්ගේ ධර්‍මය සුදුසු කාලයෙහි අසත්වා. ඒ ධර්‍මයටද අනුව කටයුතු කෙරෙත්වා.
6. හෙතෙම ඒකාන්තයෙන් මට හිංසා නෙකෙරන්නෙක් වේවා. අන් කිසිවෙකුටත් (හිංසා නොකෙරේවා). උතුම් නිවණට පැමිණ කෙලෙස් සහිත සන්‍වයන් හා කෙලෙස් රහිතවූ සන්‍වයන්ද රක්නේය.
7. දිය ගෙනෙන්නෝ වනාහි ජලය පමුණුවත්. හී වඩුවෝ ඊ දඬු නමා ඇද හරිත්. වඩුවෝ දැව දඬු සැප ඇද හරිත්. නුවණැත්තෝ තමා දමනය කරත්.
8. සමහර කෙනෙක් දණ්ඩෙන්ද, හෙණ්ඩුවෙන්ද, කස සැමිටියෙන්ද දමනය කරත්. තාදී (අෂටලොක ධර්‍මයෙන් කම්පා නොවන) ගුණයෙන් යුක්තවූ සර්‍වඥයන් වහන්සේ දණ්ඩක් නැතිව, ආයුධයක් නැතිව මම දමනය කරණ ලද්දේ වෙමි.
9. පෙර සන්‍ව හිංසා කරන්නාවූ මට අහිංසක යයි නමක් වූයේය. අද මම (අහිංසකය යන) සත්‍යවූ නම ඇත්තේ වෙමි. කිසිවකුටත් හිංසා නොකරමි. පෙර මම අංගුලිමාල යයි ප්‍රසිද්ධවූ සොරෙක් වූයෙමි. කාමාදී මහ වතුරෙන් ගසාගෙන යනු ලබන්නේ බුදුන් සරණ කොට ගියෙමි.
10. පෙර අංගුලිමාල යයි ප්‍රසිද්ධවූ ලේ තැවරුණු අත් ඇත්තෙක් වීමි. (ඔහුගේ) සරණයාම බලව. (ඔහු විසින්) භව ආශාව නැති කරන ලදී.
11. දුර්‍ගතිවලට පමුණුවන්නාවූ බොහෝ එබඳු අකුසල කර්‍ම කොට මාර්‍ග කුසල විපාකයට පැමිණෙන ලද්දේ නය නැත්තෙක්ව ආහාර වළඳීමි.
12. අඥානවූ බාලජනයෝ ප්‍රමාදයෙහි යෙදී වාසය කරත්. නුවණැත්තේ උතුම් ධනයක් මෙන් අප්‍රමාදය රක්‍ෂා කරයි.
13. ප්‍රමාදයෙහි නොයෙදෙව. පස්කම් සැපයෙහි ඇල්මට නොපැමිණෙව්. අප්‍රමාදව නුවණින් බලන තැනැත්තේ වනාහි මහත්වූ සැපයට පැමිණේ.
14. ´මාගේ යම් පැමිණීමක් ඇද්ද එය ලාමක පැමිණීමක් මම පැවිදි වන්නෙමි යන නොවන්නේය.´ යම් වචනයක් කියන ලදද එය අයහපත් කීමක් නොවන්නේය. බුදුවරයන් වහන්සේලා විසින් බෙදා වදාළ ධර්‍මයන් අතුරෙහි ඒ ධර්‍මයට පැමිණියෙමි. යම් ධර්‍මයක් උත්තමද
15. මාගේ යම් පැමිණීමක් ඇද්ද, එය ලාමකවූ පැමිණීමක් මා විසින් යම් වචනයක් කියන ලදද එය නොවේ. ත්‍රිවිද්‍යාවන්ට පිළිවෙළින් පැමිණියෙමි. අයහපත් වචනයක් නොවේ. බුදුරජානන් වහන්සේගේ අනුශාසනය කරණ ලදියි´´, ප්‍රකාශ කෙළේය.
අංගුලිමාල සූත්‍රය නිමි.
උපුටා ගැනීම - උතුම් ශ්‍රී සද්ධර්මය ( dahamsithum.wordpress )