ත්‍රිපිටක පොත් වහන්සේ/සූත්‍ර පිටකය/මජ්ක්ධීම නිකාය/චුල තණ්හා සංඛය සුත්‍රය
1. මා විසින් මෙසේ අසනලදී. එක් කලෙක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත් නුවර පුර්‍වාරාම නමිවු මිගාර මාතු ප්‍රාසාදයෙහි වාසයකරති. එකල්හි සක්දෙවි රජතෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යමි තැනකද එතැනට පැමිණියේය. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ එක පැත්තක උන්නේය. එක පැත්තක උන්නාවු සක්දෙවි රජ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙසේ කීවෙිය. ,සවාමීනි‚ භික්‍ෂුවක් කොතෙක් කරුණු වලින් නිවන් අරමුණුකොට කෙලෙස්වලින් මිදුණු .ඉපදීමි මැරීමි දෙක නිමකළ. ඒකානතයෙන් කෙලෙස් බැමිවලින් මිදුණු නිත්‍ය බ්‍රහ්මචරියා ඇති‚ ඒකානත කෙළවර ඇති දෙවි මිනිසුන්ට ශ්‍රෙෂ්ඨයෙක් වන ප්‍රතිපද්‍රව කොටින් කුමක්දෑයි ඇසීය.
,දෙවෙන්ද්රය‚ මේ ශාසනයෙහි මහණහු විසින් (පංචස්කන්‍ධ ද්‍රෙළොස්ආයතන‚ අටලොස්ධාතු යන) සියලු ධර්‍මයෝ (තෘෂ්ණා ද්‍රෘෂ්ටි දෙකින් ) .මමය මගේය.යි අල්වාගැනිමට සුදුසු නොවෙි යයි අසන ලද්දේ වේද‚ දෙවෙන්ද්රය ‚එසේ භික්‍ෂුව විසින් සියලු ධර්‍මයෝ .මමය මාගේය.යි ගැනීමට සුදුසු නොවේයයි අසන ලද්දේ නමි‚ හෙතෙම සියලු ධර්‍මයන් ස්කන්‍ධ ධාතු ආදි වශයෙන් පිරිසිඳ දනියි. සියලු ධර්‍මර්‍යන් අනිත්‍ය දුකඛ අනාත්ම වශයෙන් පිරිසිඳ දනියි. සියලු ධර්‍මයන් පිරිසිඳ දැන සැප වු හෝ දුක් වු හෝ‚ දුක්ද නොවු සැපද නොවු හෝ වෙදනාවක් විඳියිද‚ ඒ වෙදනා කෙරෙහි අනිත්‍යය අනුව බලමින් වාසය කරයි. විරාගය අනුව බලමින් වාසය කරයි. නිරොධය අනුව බලමින් වාසය කරයි.
දුරලිම අනුව බලමින් වාසය කරයි. හෙතෙම ඒ වේදනාවන් කෙරෙහි අනිත්‍යය අනුව බලමින් වාසය කරන්නේ විරාගය අනුව බලමින් වාසය කරන්නේ‚ නිරොධය අනුව බලමින් වාසය කරන්නේ‚ නොඇලීම අනුව බලමින් වාසය කරන්නේ ලෝකයේ කිසියමි සංස්කාරයක් ( තෘෂ්ණා ද්‍රෘෂ්ටි වශයෙන් ) නොගනියි. (තෘෂ්ණා ද්‍රෘෂ්ටි වශයෙන් ) නොගන්නේ තැති නොගනියි‚ තැති නොගන්නේ මේ ආත්මයෙදීම ක්ලෙශ පරිනිර්‍වාණය කරයි. බ්‍රහ්මචරියාව වැස නිමවන ලදී. කටයුතු කරනලදී. මින්පසු තවත් කළයුත්තක් නැත්තේයයි දනියි.
,දෙවෙන්ද්රය මෙපමණකින් මහණතෙම කොටින් නිවන් අරමුණු කොට කෙලෙසුන් කෙරෙන් මිදුණ‚ ඉපදීමි මැරීමි දෙක නිමකළ‚ කෙලෙස් බැමිවලින් මිදුණ ඒකානත බ්‍රහ්මචරියාව‚ ඇති ඒකානත කෙළවර ඇති‚ දෙවි මිනිසුන්ට ශ්‍රෙශටයෙක් වන්නේය.යි‚(වද්‍රළේය)
2. ඉක්බිති සක්දෙවි රජතෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ දෙශනාවට සතුටුවී අනුමෝදන්ව බුදුන් වැඳ පැදකුණු කොට එහිම අතුරුදන්විය. එකල්හි මහා මෞද්ගල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට නොදුරෙහි හුන්හ. ඉක්බිති මහා මෞද්ගල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේට මෙි සිත පහළ විය .කිමෙක්ද සක්දෙවි තෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ දෙශනාව දැන සතුටුවීද‚ නොහොත් එසේ නොවීද‚ යමි හෙයකින් මෙි දෙවිතෙම භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ වචන දැන සතුටුවීද‚ නැතහොත් එසේ නොවීදැයි‚ දැනගන්නෙමි නමි යහපති.
(කියායි)
ඉක්බිති මහාමෞද්ගල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේ යමිසේ ශක්තිමත් පුරුෂයෙක් හකුලන ලද අත දික් කරන්නේද‚ දික්කළ අත හකුලන්නේද‚ එමෙන් ඇසිලලකින් පුර්‍වාරාමනමිවු මිගාරමාතු ප්‍රාසාදයෙහි අතුරුදන්වුයේ තවිතිසා දෙවිලොවෙහි පහළවුහ.
එකල්හි සක්දෙවි රජතෙම එකපුණඩරීක නමි උයනෙහි දිව්‍යමයවු තුය්‍ර්‍යභාණ්ඩ පන්සියයකින් පිරිවරන ලදුව ඒ (නැටුමි ගැයුමි වැයුමි) රස විඳිමින් සිටියේය. සක්දෙවි රජ තෙම එන්නාවු මහාමෞද්ගල්ල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේ දුරදීම දැක‚ ඒ තුය්‍ර්‍ය වාදන පන්සියය නවත්වා ආයුෂ්මත් මහා මෞද්ගල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේ යමි තැනකද එතැනට පැමිණියේය. පැමිණ මහා මෞද්ගල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේට මෙසේ කීය. ,නිදුක්වු මෞද්ගල්‍යායනයන් වහන්ස‚ මෙහි වඩිනු වැනවි‚ නිදුක්වු මෞද්ගල්‍යායනයන් වහන්ස සුබ ගමනක් වෙිවා! නිදුක්වු මෞද්ගලල්‍යායන සථවිරයන් වහන්ස‚ බොහෝ කලකින් මෙහි වැඩියහ. පින්වත් මෞද්ගල්ල්‍යායන සථවිරයන් වහන්ස‚ පනවා තිබෙන මෙි අසුනෙහි වැඩ හිඳිනු මැනවි,. මහා මෞද්ගල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේ පනවන ලද ආසනයෙහි වැඩහුන්හ. ශක්‍රදෙවෙන්‍ද්‍ර තෙමෙිද‚ එක්තරා මිටි ආසනයක් ගෙන එක පැත්තක හුන්නේය. එක පැත්තක හුන්නාවු ශක්‍රදෙවෙින්‍ද්‍රයාට මහාමෞද්ගල්ල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේ මෙසේ කීහ.
3. ,කොසියයෙනි‚ (ශක්‍රයාට නමකි) භාග්‍යවතුන් වහන්සේ තොපට තෘෂ්ණා විමුක්තිය වද්‍රළේ කෙසේද? අපිද ඒ කථාව ඇසීමට කොටස්කාරයෝ වෙමු නමි හොඳය, (කියාය) ,මෞද්ගල්‍යායනයන් වහන්ස‚ අපි බොහෝ කටයුතු ඇත්තමිහ. වැඩ බහුලයමිහ. සවලපවු සවකීය කටයුතුවලින්ද‚ තවිතිසා වැසි දෙවියන්ගේ බොහෝ කටයුතුවලින්ද වැඩ බහුලය. එහෙයින් මෞද්ගල්‍යායනයන් වහන්ස‚ අප විසින් යමක් මනාව අසන ලද්දේද‚ මනාව ඉගෙන ගන්නා ලද්දේද‚ මනාව හිත තබා ගන්නා ලද්දේද‚ මනාව දරණ ලද්දේද‚ එය වහාම මතක නැතිවීයයි. මෞද්ගල්‍යායනයන් වහන්ස‚ පෙරවුවක් කියමි. දෙවියන් හා අසුරයන් අතර යුඬයක් විය. මෞද්ගල්‍යායනයන්වහන්ස‚ ඒ යුඬයෙන් දෙවියෝ දිනුහ. අසුරයෝ පැරදුනාහ. පින්වත් මෞද්ගල්‍යායනයන් වහන්ස‚ ඒ මම වනාහි ඒ යුඬය දිනා හැරී අවුත් වෛජයනත නමි ප්‍රාසාදයක් මැවීමි. මෞද්ගල්‍යායනයන් වහන්ස‚ ඒ විජයොත්පායෙහි ද්‍රෙරටුවෙහි කුළුගෙවල් සත් සියයෙකි. එක එක කුළුගෙයි දිව්‍යප්සරාවෝ සත් සත් දෙනෙක් වෙත්. එක එක දිව්‍යප්සරාවට පිරිවර සත්‍රීහු සත් සත් දෙන වෙති. මෞද්ගල්‍යායනයන් වහන්ස‚ ඹබවහන්සේ වෛජයනත ප්‍රාසාදයෙහි රමණීය භාවය දකින්නට සතුටුද?. මහා මෞද්ගල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේ එය නිශ්ශබදව ඉවසුහ.
ඉක්බිති සක්දෙවි රජද‚ වෙසවුණු මහරජද මහ මුගලන් තෙරුන්වහන්සේ පෙරටුකොට ගෙන විජයොත් පහය යමි තැනක්හිද එතැනට ගියහ. සක්දෙවිඳුගේ පාදපරිචාරිකා සත්‍රීහු දුරින්ම එන්නාවු මහා මෞද්ගල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේ දුටුවාහුමය‚ දැක බිය වෙමින්ද‚ ලජජා වෙමින්ද තම තමන්ගේ කාමරවලට වැදුණාහුය. යමිසේ නමි ලේලිය මාමා දැක බියවෙිද‚ ලජජා වෙිද‚ එපරිද්දෙන්ම සක්දෙවිඳුගේ පාදපරිචාරිකා සත්‍රීහු දුරින්ම එන්නාවු මහා මෞද්ගල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේ දැක බිය වෙමින්ද‚ ලජ්ජා වෙමින්ද තම තමන්ගේ කාමර වලට වැදුණාහුය.
ඉක්බිති සක්දෙවිරජද වෙසවුණු රජද මහ මුගලන් තෙරුන් වහන්සේ විජයොත් පහයෙහි සක්මන් කරවත්‚ හසුරුවත්‚ ,මෞද්ගල්‍යානයන් වහන්ස‚ විජයොත් පහයෙහි මෙි රමණිය බවද බලනු මැනව. මෞද්ගල්‍යායනයන් වහන්ස‚ වෛජයනත ප්‍රාසාදයෙහි මෙි රමණීය බවද බලනු මැනව,යි කියමින් ප්‍රාසාදය පෙන්වති. පෙර කළ පින් ඇත්තෙකුට යමිසේ නමි‚ එසේම මෙය ආයුෂ්මත් කොසියයන්හට හොබනේය. කිසියමි රමණීය බවක් දක්නාවු මනුෂ්‍යයෝද‚ මෙසේ කියති. තවිතිසා දෙවිලොව වැසි දෙවියන්ට සුදුසුය. (යනුවෙනි) පෙර කළ පින් ඇත්තෙකුට යමිසේනමි එසේම මෙය ආයුෂ්මත් කොසියන්හට සුදුසුයයි (මුගලන් තෙරුන් වහන්සේ කීහ)
4. ඉක්බිති මහ මුගලන් තෙරුන්වහන්සේට මෙි අදහස විය. ,මෙි දෙවිතෙම ඉතා දැඩිසේ ප්‍රමාදව වෙසෙයි. මම යමිහෙයකින් මෙි දෙවියා සංවෙිගයට පමුණුවන්නෙමි නමි ඉතා යෙහෙක,(කියායි.) ඉක්බිති මහ මුගලන් තෙරණුවෝ යමිසේ විජයොත්පහය පය මාපටැඟිල්ලෙන් ගැසීමෙන් කමිපා වෙිද‚ වෙවුලායාද‚ බෙඳු සෘඬියක් කළහ.
ඉක්බිති සක්දෙවිරජුද‚ වෙසෙවුණු රජුද තවිතිසා වැසි දෙවියෝද‚ ආශ්චය්‍ර්‍ය අද්භුත සිත් ඇත්තෝ වුහ. ,යමෙක් වනාහි මෙි දිව්‍ය භවනය‚ පය මාපටැගිල්ලෙන් කමිපා කෙළේද‚ විශෙෂයෙන් කමිපා කළේද‚ සෙලවුයේද‚ පින්වත්නි‚ ඒකානතයෙන් ඒ ශ්‍රමණයාගේ මහත් සෘඬි ඇති බව‚ මහත් අනුභාව ඇතිබව ආශ්චය්‍ර්‍යයි, (කියාය.)
ඉක්බිති මහ මුගලන් සථවිරයන් වහන්සේ‚ සංවෙගයට පැමිණි‚ ලොමු ඩැහැගත් බවට පැමිණි සක්දෙවිරජු දැන ඹහුට මෙසේ කීහ. ,කොසියයෙනි‚ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ තොපට තෘෂ්ණා විමුක්ත්ය වද්‍රළේ කෙසේද? අපිද ඒ කථාව ඇසිමට කොටස් කාරයෝ වෙමුනමි මැනවි., (කියායි) ,නිදුක්වු මෞද්ගල්‍යායනයන් වහන්ස‚ මම භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යමි තැනකද එතැනට පැමිණියෙමි. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට වැඳ එක පැත්තක උන්නෙමි. එක පැත්තක උන්නාවු මම භාග්‍යවතුන්වහන්සේට මෙසේ කීවෙමි. .සවාමීනි කොපමණකින් මහණ තෙම කොටින් තණ්හාවෙන් මිදුනු සිත් ඇත්තේ ඒකානත අවශානය ඇත්තේ‚ ඒකානතයෙන් කෙලෙස් බැමිවලින් මිදුනේ‚ ඒකානත බ්‍රහමචරියා ඇත්තේ‚ ඒකානත කෙළවර ඇත්තේ දෙවි මිනිසුන්ට ශ්‍රෙෂ්ඨ වේදැ.යි (කියාය) නිදුක්වු මෞද්ගල්‍යායනයන් වහන්ස මෙසේ කී කල්හි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මට මෙසේ වද්‍රළෝය. දෙවෙන්ද්රය. මේ ශාසනයෙහි මහණහු විසින් ( පංචස්කන්‍ධ‚ ද්‍රෙළොස් ආයතන‚අටලොස් ධාතු යන) සියලු ධර්‍මයෝ ( තෘෂ්ණා දෘෂ්ටි දෙකින්) .මමය මාගේය.යි ගැනීමට සුදුසු නොවෙිය‚යි භික්‍ෂුව විසින් අසන ලද්දේ නමි‚ හෙතෙම සියලු ධර්‍මයන් ස්කන්‍ධ ධාතු ආදි වශයෙන් පිරිසිඳ දනියි. සියලු ධර්‍මයන් පිරිසිඳ දැන සැප වු හෝ දුක් වු හෝ දුක්ද‚ නොවු සැපද නොවු හෝ වෙදනාවක් විඳියිද‚ ඒ වෙදනා කෙරෙහි අනිත්‍යය අනුව බලමින් වාසය කරයි. විරාගය අනුව බලමින් වාසය කරයි. නිරොධය අනුව බලමින් වාසය කරයි. දුරලීම අනුව බලමින් වාසය කරයි. හෙතෙම ඒ වෙදනාවන් කෙරෙහි අනිත්‍යය අනුව බලමින් වාසය කරන්නේ‚ විරාගය අනුව බලමින් වාසය කරන්නේ නිරොධය අනුව බලමින් වාසය කරන්නේ‚ නොඇලීම අනුව බලමින් වාසය කරන්නේ ලෝකයේ කිසියමි සංස්කාරයක් (තෘෂ්ණා දෘෂ්ටි වශයෙන්) නොගනියි. (තෘෂ්ණා දෘෂ්ටි වශයෙන්) නොගන්නේ තැති නොගනියි‚ තැති නොගන්නේ මෙි ආත්මයේදීම ක්ලෙශ පරිනිර්‍වාණය කරයි. ජාතිය ක්‍ෂය විය. බ්‍රහමචරියාව වැස නිමවන ලදී. කටයුතතකරන ලදී. තවත් කළයුත්තක් මින්පසු නැත්තේයයි දනියි.
,දෙවෙන්ද්රය මෙපමණකින් මහණතෙම කොටින් නිවන් අරමුණු කොට කෙලෙසුන් කෙරෙන් මිදුණ‚ ඉපදීමි මැරීමි දෙක නිමකළ‚ කෙලෙස් බැමිවලින් මිදුණ ඒකානත බ්‍රහ්මචරියාව ඇති ඒකානත කෙළවර ඇති දෙවි මිනිසුන්ට ශ්‍රෙෂ්ඨයෙක් වන්නේය.යි (වද්‍රළේය.)
,නිදුක් මෞද්ගල්‍යායනයන් වහන්ස‚ මෙසේ වනාහි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සංක්‍ෂෙපයෙන් තෘෂ්ණා විමුක්තිය වද්‍රළෝය.,
5. එවිට මහමුගලන් සථවිරයන් වහන්සේ ශක්‍රදෙවෙන්‍ද්‍රයාගේ වචනයට සතුටුව‚ අනුමෝදන්ව‚යමිසේ ශක්තිමත් පුරුෂයෙක් නැමු අතක් දිග හරින්නේද‚ දිග හැරිය අතක් නමන්නේ්ද‚ එපරිද්දෙන්ම තවිතිසා දිව්‍ය ලොකයෙහි අතුරු දන්වුයේ පුර්‍වාරාම නමිවු විගාරමාතු ප්‍රාසාදයෙහි පහළවුහ. ඉක්බිති සක්දෙවිදුගේ පරිචාරිකා සත්‍රීහු මහ මුගලන් තෙරුන් වහන්සේ බැහැර ගිය නොබෝ වෙිලාවකින් සක්දෙවිඳුට මෙසේ කීවාහ. ,නිදුකාණෙනි‚ ඹබගේ
ශාසතෘවු ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මුන්වහන්සේදැ,යි( කියාය.) ,නිදුකාණෙනි‚ මෙතෙම මාගේ ශාසතෘන් වහන්සේ නොවෙයි. මාගේ සබ්‍රමි සරුවු ( යහළුවු) මහ මුගලන් තෙරණුවෝය,යි
(සක්දෙවිරජ කීය) ,නිදුකාණෙනි‚ යමිබදු ඹබගේ සබ්‍රහම චාරිතෙම මෙසේ මහත් සෘඬි ඇත්තේද‚ මහත් අනුභාව ඇත්තේද‚ ඒ ඹබට මහත් ලාභයකි. ඹබගේ ශාසතෘවු යමි ඒ භාග්‍යවත් කෙනෙක් වෙිද‚ උන්වහන්සේගේ සෘඞ්‍යනුභාවය එකානතයෙන් මහත් විය යුතුමය.,
ඉන්පසු ආයුෂ්මත් මහාමෞද්ගල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යමි තැනකද එතැනට පැමිණියහ. පැමිණ‚ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ‚ එක පැත්තක උන්හ.
එකපැත්තක උන්නාවු මහාමෞද්ගල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙසේ කීහ.
,සවාමීනි‚ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ලොකයෙහි ප්‍රසිඬ වුවන් අතුරෙන් කෙනෙක්වු මහෙශාක්‍යවු දෙවියෙකුට තෘෂ්ණා විමුක්තිය වද්‍රළබව දැන වද්‍රරන්නේද? ,මෞද්ගල්‍යායනය‚ මම එය දෙශනා කළ බව දනිමි. සක්දෙවි රජතෙම‚ මම යමි තැනකද එතැනට පැමිණියේය. පැමිණ‚ මට හොඳින් වැඳ‚ එක පැත්තක උන්නේය. එකපැත්තක උන්නාවු ශක්‍ර දෙවෙන්ද්‍රතෙම මට මෙසේ කීවෙිය. සවාමීනි‚ කොපමණකින් මහණතෙම නිවන් අරමුණුකොට කෙලෙස් බැමිවලින් මිදුනු සිත් ඇත්තේ එකානත අවශානය ඇත්තේ‚ එකානතයෙන් කෙලෙස් බැමිවලින් මිදුනේ‚ එකානත බ්‍රහමචරියා ඇත්තේ‚ එකාන්ත කෙළවර ඇත්තේ දෙවි මිනිසුන්ට ශ්‍රෙෂ්ඨ වේදැ.යි (කියායි.) මෞද්ගල්‍යායනය‚ මෙසේ ඇසු කල්හි ශක්‍රදෙවෙන්ද්‍රයාට මම මෙසේ කීවෙමි.
6. ,දෙවෙන්ද්රය‚ මෙි ශාසනයෙහි මහණහු විසින් පංචස්කන්‍ධ‚ (ද්‍රෙළොස් ආයතන‚ අටලොස් ධාතු යන) සියලු ධර්‍මයෝ තෘෂ්ණා දෘෂ්ටි දෙකින් ) .මමය මාගේය.යි අල්වා ගැනීමට සුදුසු නොවෙි යයි අසන ලද්දේ වෙිද‚ දෙවෙන්ද්රය මෙසේ සියලු ධර්‍මයෝ .මමය මාගේය.යි ගැනීමට සුදුසු නොවෙියයි භික්‍ෂුව විසින් අසනලද්දේ නමි‚ හෙතෙම සියලු ධර්‍මයන් ස්කන්‍ධ ධාතු ආදි වශයෙන් පිරිසිඳ දනියි. සියලු ධර්‍මයන් අනිත්‍ය දුකඛ අනාත්ම වශයෙන් පිරිසිඳ දනියි. සියලු ධර්‍මයන් පිරිසිඳ දැන සැප වු හෝ‚ දුක් වු හෝ‚ දුක්ද නොවු සැපද නොවු හෝ
වෙදනාවක් විඳියිද‚ ඒ වෙදනාව අනුව බලමින් වාසය කරයි. නිරොධය අනුව බලමින් වාසය කරයි‚ දුරලීම අනුව බලමින් වාසය කරයි. හෙතෙම ඒ වෙදනාවන් කෙරෙහි අනිත්‍යය අනුව බලමින් වාසය කරන්නේ විරාගය අනුව බලමින් වාසය කරන්නේ‚ නිරොධය අනුව බලමින් වාසය කරන්නේ‚ නෙඇලීම අනුව බලමින් වාසය කරන්නේ ලෝකයේ කිසියමි සංස්කාරයක් (තෘෂ්ණා දෘෂ්ටි වශයෙන්) නොගනියි. (තෘෂ්ණා දෘෂ්ටි වශයෙන්) නොගන්නේ තැති නොගනියි‚ තැති නොගන්නේ මෙි ආත්මයේදීම ක්ලෙශ පරිනිර්‍වාණය කරයි‚ ජාතිය ක්‍ෂය විය.
බ්‍රහ්මචරියාව වැස නිමවන ලදී. කටයුතත කරනලදී. තවත් කළයුත්තක් මින්පසු නැත්තේයයි දනියි.
,මෞද්ගල්‍යායනය‚ මෙසේ තෘෂ්ණා විමුක්තිය ශක්‍ර දෙවෙන්ද්‍රයාට කී බව දනිමි,
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වද්‍රළහ. සතුටු සිත් ඇති ආයුෂ්මත් මහා මෞද්ගල්‍යායන සථවිරයන් වහන්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ දෙශනාව සතුටින් පිළිගත්හ.
හත්වෙනිවු චුල කණහාසංඛය සුත්‍රය නිමි. ( 4-7 )
උපුටා ගැනීම - උතුම් ශ්‍රී සද්ධර්මය ( dahamsithum.wordpress )