ත්‍රිපිටක පොත් වහන්සේ/සූත්‍ර පිටකය/මජ්ක්ධීම නිකාය/චූලහත්‍ථිපදොපම සූත්‍රය
1.මා විසින් මෙසේ අසන ලදි. එක් කලෙක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත් නුවර අනේපිඩු සිටුහු විසින් කරවන ලද ඩෙතවන නම් විහාරයෙහි වැඩ වාසය කරති. එකල්හු ජානුස්සොනි නම් බ්‍රාහ්මණ තෙම වෙළඹුන් යෙදූ සියල්ල සුදූවූ රථයකින් මධ්‍යාහ්නයෙහි (මැදි දවල් ) සැවත් නුවර වීථීන්හි ගමන් කරයි.
ජානුස්සොනි බ්‍රාහ්මණ තෙම එන්නාවූ පිලොතික නම් පරිබ්‍රාජකයා දූරදීම දූටුවේය; දැක පිලොතික පරිබ්‍රාජකයාට මෙසේ කීයේය. ,පින්වත, *වච්ඡායනතෙමේ මේ මැදි දවල් කොහි සිට එන්නෙහිද, ?
- වච්ඡායන බම් ගොත්‍ර ඇති හෙයින් එසේ කීය.
,පින්වත, මම ශ්‍රමණ භවත් ගෞතමයන් සමීපයෙහි සිට මේ දිශාවෙන් එමි,යි (කීය)
,පින්වත්, වච්ඡායන තෙම ඒ ශ්‍රමණ භවත් ගෞතමයන්ගේ දක්‍ෂ නුවණ ඇති බව ගැන ඔබ කුමක් සිතන්නෙහිද? පණ්ඩිතයෙකැයි සිතන්නෙහිද? යි (ඇසීය )
,පින්වත මම කවරෙක්ද? ශ්‍රමණ ගෞතමයන්ගේ ප්‍රඥාවෙහි දක්‍ෂ බව දැන ගැනීමට තරම් මම කවරෙක්ද? යමෙක් ශ්‍රමණ ගෞතමයන්ගේ ප්‍රඥාවෙහි දක්‍ෂ බව දැන ගන්නේ නම් ඔහුත් උන්වහන්සේ හා සමාන කෙනෙකු විය යුතුය.,
,පින්වත් වච්ඡායන තෙම ඉතා උසස් ප්‍රශංසාවෙන්ම ශ්‍රමණ ගෞතමයන්ට ප්‍රශංසි කෙරේ,යි.
,පින්වත, මම කවරෙක්ද? කවරෙක්වූ මම ශ්‍රමණ ගෞතමයන්ට ප්‍රශංසා කරන්නෙම්ද? ‘ඒ පින්වත් ශ්‍රමණ ගෞතම තෙම ප්‍රශංසා කළ යුත්තන් (උසස් අය) විසින් දෙවි මිනිසුන්ට ශ්‍රෙෂ්ඨයයි ප්‍රශංසා කරන ලදි.,
,පින්වත් වච්ඡායන තෙම කුමන කාරණයක් දකිමින් ශ්‍රමණ ගෞතමයන් කෙරෙහි මෙසේ පැහැදූනේද,?
2.,පින්වත, යම්සේ ඇතුන් වසන වනයක හැසිරෙන දක්‍ෂපුද්ගලයෙක් ඇතුන් වසන වනයට ඇතුල් වේද, ඔහු ඇතුන් වසන වනයෙහි දිගින්ද දික්වූ පුළුළින්ද පුළුල්වූ මහත්වූ ඇත්පියවරක් (අඩි සටහනක්) දකින්නේද, පින්වත, ඔහු ඒ මහා ඇතෙක්යයි තීරණයට පැමිණෙයි. පින්වත, එපරිද්දෙන් මමද යම් තැනක පටන් ශ්‍රමණ ගෞතමයන් කෙරෙහි ඤාණපද සතරක් (නුවණ පියවර) දූටුයෙම්ද, එතැන් පටන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සියල්ල තමන්ම, අවබොධ කළහ. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් ධර්‍මය මැනවින් දෙශනා කැන ලදි, භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ශ්‍රාවකසංඝයා යහපත්ව පිළිපන්නේය කියා තීරණයට පැමිණියෙමි.
,කවර ඤාණපද සතරක්ද යත්, පින්වත, මේ ලොකයෙහි සියුම් බුද්ධි ඇති, අනුන් හා වාද කිරීමෙහි පුරුද්ද ඇති, වාල වෙධීන් (විදූලි එලියෙන් අස් ලොමට විදීමට සමතුන්) වැනිවූ ප්‍රඥා බලයෙන් අන්‍ය දෘෂ්ටීන් බිඳිමින් හැසිරෙත්යයි සලකන යම් ක්‍ෂත්‍රිය පණ්ඩිතයෙක් දක්නෙම්ද, ඔවුහු ශ්‍රමණ භවත් ගෞතමයන් අසුවල් නම් ගමට හෝ නියම් ගමට හෝ පැමිණෙතියි අසත්ද, අපි ශ්‍රමණ ගෞතමයන් කරා ගොස් මේ ප්‍රශ්න අසන්නෙමුයි ඔවුහු ප්‍රශ්න සූදානම් කරත්. ‘ඉදින් අප විසින් අසන ලද්දේ මෙසේ උත්තර කියන්නාහ. එවිට අපි මෙසේ වාදාරොපනය කරමු. ඉදින් අප විසින් මෙසේත් අසන ලද්දේ මෙසේ උත්තර දෙන්නේය. එවිට අපි මෙසේත් වාදය නගමු’යි (කියායි) අසුවල් නම් ගමට හෝ නියම් ගමට හෝ ශ්‍රමණ ගෞතමයින් පැමිණියහයි අසා ඔවුහූ ශ්‍රමණ ගෞතමයන් යම් තැනකද එතැනට පැමිණෙත්. ශ්‍රමණ ගෞතමයෝ ධර්‍මානුකූල කථාවෙන් කරුණු දක්වා ඔවුන් එහි සමාදන් කරවත්, උත්සාහ කරවත්, සතුටු කරවත්. ඔවුහූ ශ්‍රමණ ගෞතමයන් විසින් දැහැමි කථාවෙන් කරුණු දක්වන ලද්දාහූ සමාදන් කරවන ලද්දාහූ, උත්සාහ කරන ලද්දාහූ, සතුටු කරවන ලද්දාහූ, ශ්‍රමණ ගෞතමයින් ගෙන් ප්‍රශ්නවත් නොඅසති, උන් වහන්සේට කොයින් වාදාරොපනයක් කරද්ද (වාදය පිණිස කථා නොකරති) ඔවුහූ එකාන්තයෙන් ශ්‍රමණ ගෞතමයන්ගේම ශ්‍රාවකයෝ වෙත්. පින්වත, යම් කලක ශ්‍රමණ ගෞතමයන් කෙරෙහි මේ පළමුවන ඤාණපදය දූටුවෙම්ද, එතැන් සිට ‘භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සියල්ල තමන්ම අවබොධ කළහ. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් ධර්‍මය හොඳින් දෙශනා කරනලදි. භාග්‍යවතුන් වහන්සෙගේ ශ්‍රාවක සංඝයා යහපත්ව පිළිපන්නේය කියා තීරණයට පැමිණියෙමි.
3.,නැවතද පින්වත, මේ ලොකයෙහි සියුම් බුද්ධි ඇති, අනුන් හා වාද කිරීමේ පුරුද්ද ඇති වාල වෙධීන් වැනිවූ ප්‍රඥා බලයෙන් අන්‍ය දෘෂ්ටීන් බිඳිමින් හැසිරෙත් යයි සලකන යම් බ්‍රාහ්මණ පණ්ඩිතයන් මම දකිම්ද, ඔවුහූ ශ්‍රමණ භවත් ගෞතමයන් අසුවල් නම් ගමට හෝ නියම් ගමට හෝ පැමිණෙතියි අසත්ද ‘අපි ශ්‍රමණ ගෞතමයින් කරා ගොස් මෙසේ අසන්නෙමු’යි ඔවුහූ ප්‍රශ්න සූදානම් කරත්. ‘ඉදින් අප විසින් අසනලද්දේ මෙසේ උත්තර කියන්නාහ. එවිට අපි මෙසේ උන්වහන්සේට වාදාරොපනය කරමු. ඉදින් අප විසින් මෙසේත් අසන ලද්දේ මෙසේ උත්තර කියන්නාහ. එවිට අපි මෙසේත් වාදය නගමු’යි (කියාය). ඔවුහූ අසවල් ගමට හෝ නියම් ගමට හෝ ශ්‍රමණ ගෞතමයන් පැමිණියහයි (අසා) ශ්‍රමණ ගෞතමයින් යම් තැනකද එතැනට පැමිණෙත්. (එසේ පැමිණි කල්හී) ශ්‍රමණ ගෞතමයෝ ධර්‍මානුකූල කථාවෙන් කරුණු දක්වා ඔවුන් එහි සමාදන් කරවත්. උත්සාහ කරවත්. සතුටු කරවත්. ඔවුහූ ශ්‍රමණ ගෞතමයින් විසින් දැහැමි කථාවෙන් කරුණු දක්වන ලද්දාහූ, උත්සාහ කරවන ලද්දාහූ, සතුටු කරවන ලද්දාහූ, ශ්‍රමණ ගෞතමයින්ගෙන් ප්‍රශ්නවත් නොඅසති. උන්වහන්සේට කොයින් වාදාරොපනය කරද්ද ? ඔවුහූ එකාන්තයෙන් ශ්‍රමණ ගෞතමයන්ගේම ශ්‍රාවකයෝ වෙත්.
,පින්වත, යම් කලක ශ්‍රමණ ගෞතමයන් කෙරෙහි මේ දෙවෙනි ඤාණපදය දූටුයෙම්ද එතැන් සිට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සියල්ල තමන්ම අවබොධ කළහ. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් හොඳින් ධර්‍මය දෙශනා කරනලදි. භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ශ්‍රාවක ස්ඝයා යහපත්ව පිළිපන්නේය කියා තීරණයට පැමිණියෙමි.
4.,නැවතද පින්වත, මේ ලොකයෙහි සියුම් බුද්ධි ඇති, අනුන් හා වාද කිරීමෙහි පුරුද්ද ඇති, වාල වෙධීන් වැනිවූ ප්‍රඥා බලයෙන් අන්‍ය දෘෂ්ටීන් බිඳිමින් හැසිරෙත් යයි සලකන යම් ගෘහපති පණ්ඩිතයන් මම දකිම්ද, ඔවුහූ ශ්‍රමණභවත් ගෞතමයන් අසවල් ගමට හෝ නියම් ගමට හෝ පැමිණෙත්යයි අසද්ද ‘අපි ශ්‍රමණ ගෞතමයින් කරා ගොස් මේ ප්‍රශ්න අසමුයි ඔවුහූ ප්‍රශ්න සූදානම් කරති. ඉදින් අප විසින් අසන ලද්දේ මෙසේ උත්තර කියන්නාහ. ඔවිට අපි
උපුටා ගැනීම - උතුම් ශ්‍රී සද්ධර්මය ( dahamsithum.wordpress )