ත්‍රිපිටක පොත් වහන්සේ/සූත්‍ර පිටකය/මජ්ක්ධීම නිකාය/බාහිතික සූත්‍රය
1. මා විසින් මෙසේ අසනලදී. එක් කලෙක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත්නුවර සමීපයෙහි අනේපිඬු සිටුහු ගේ ජේතවනාරජමයෙහි වැඩ වෙසෙති. ඒ කාලයෙහි ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ පෙර වරුයෙහි හැඳ පොරවා පාත්‍රා සිවුරු ගෙණ පිඬු පිණිස සැවැත්නුවරට පැමිණියේය. සැවැත්නුවර පිඬු පිණිස හැසිර පිණඩපාතයෙන් වැලක සවස් කාලයෙහි මිගාරමාතු ප්‍රාසාද නම්වූ පූර්‍වාරාමය යම් තෙනකද, එහි දවල් විසීම පිණිස පැමිණියේය.
2. ඒ කාලයෙහි පසේනදි කොසොල් රජ තෙමේ එක පුණ්ඩරීක නම් ඇතුපිට නැග මැදි දවල් සැවැත් නුවරින් පිටත්විය. පසේනදි කොසොල් රජ තෙමේ වඩින්නාවූ ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද තෙරුන් දුරදීම දිටී. දැක සිරිවඩ්ඪ නම් මහ ඇමතියාට කථාකොට, ´´යහලු සිරිවඩ්ඪයිනි, මේ ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද තෙරණුවෝදැ´´ යි (ඇසී.) ´´මහරජ එසේය. මේ ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද තෙරණුවෝය´´ යි කීය.
ඉක්බිති පසේනදි කොසොල් රජ තෙමේ අනික් පුරුෂයෙකු කැඳවී. ´´එම්බා පුරුෂය, මෙහි එව. නුඹ ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ යම් තෙනකද, එහි පැමිණ මාගේ වචනයෙන් ´ස්වාමීනි, පසේනදි කොසොල් රජ තෙමේ ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද තෙරුන්ගේ පාදයන් සිරසින් වඳියි.´ කියා ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද තෙරුන්ගේ පාදයන් සිරසින් වඳුව. මෙසේද කියව.
´´ස්වාමීන් වහන්ස, ඉදින් ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන්ට කිසි ඉක්මන් කටයුත්තක් නොවේ නම්, ස්වාමීනි, ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ අනුකම්පා කොට මොහොතක් බලාපොරොත්තුවන සේක්වායිද කියන්නේය´ යනුයි.
´´දෙවයෙනි, එසේය´´ කියා ඒ පුරුෂතෙම පසේනදි කොසොල් රජහට උත්තරදී ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරතෙම යම් තෙනක්හිද, එහි පැමිණ ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වැඳ එක් පසෙක්හි සිටියේය. එක් පසෙක සිටි ඒ පුරුෂතෙම ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන්ට, ´´ස්වාමීන් වහන්ස, පසේනදි කොසොල් රජ තෙමේ ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් පාදයන් සිරසින් වඳියි.
´´මෙසේද කියයි, ´ස්වාමීන් වහන්ස, ඉදින් ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේට කිසිත් ඉක්මන් කටයුත්තක් නොවෙයි නම්, ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ අනුකම්පා කොට මොහොතක් බලාපොරොත්තුවන සේක්වා, යනුයි.´´ ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ තුෂ්ණීම් භාවයෙන් ඉවසූහ.
3. ඉක්බිති පසේනදි කොසොල් රජ තෙමේ ඇතුපිටින් යාමට සුදුසු තැන් දක්වා ඇතුපිටින් ගොස් ඇතු පිටින් බැස පයින්ම, ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ යම් තෙනකද එහි පැමිණියේය. පැමිණ, ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වැඳ එක් පසෙක සිටියේය. එක් පසෙක සිටි පසේනදි කොසොල් රජ තෙමේ ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන්ට, ´´ස්වාමීන් වහන්ස, ඉදින් ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන්ට කිසි ඉක්මන් කටයුත්තක් නොවේ නම්, ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ අනුකම්පා කොට අචිරවතී ගංතෙර යම් තෙනකද එහි වඩිනු මැනව´´ යි කීය. ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ තුෂ්ණීම් භාවයෙන් ඉවසී.
4. අනතුරුව ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ අචිරවතී ගංතෙර යම් තෙනකද එහි පැමිණ ගසක් මුල පැනවූ අස්නෙහි හිඳගත්හ. එවිට පසේනදි කොසොල් රජ තෙමේ ඇතුපිටින් යාමට සුදුසු තැන් දක්වා ඇතුපිටින් ගොස් ඇතු පිටින් බැස පයින්ම, ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ යම් තෙනකද එහි පැමිණියේය. පැමිණ, ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වැඳ එක් පසෙක සිටියේය. එක් පසෙක සිටියාවූ පසේනදි කොසොල් රජ ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන්ට, ´´ස්වාමීනි, ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ ඇතුපිට එලන පලසෙහි හිඳිනා සේක්වා´´ යි (කීයේය.) මහරජ, කම්නැත. ඔබ හිඳිනු මැනවි. මාගේ අස්නෙහි හුන්නේ වෙමි´´ යි (කීහ.) පසේනදි කොසොල් රජ පණවන ලද අස්නෙහි හුන්නේය. හිඳගත් පසේනදි කොසොල් රජ ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන්ට මෙසේ කීය.
5. ´´ස්වාමීනි, ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්ස, නුවණ ඇති මහණ බමුණන් විසින් දොස් කීමට සුදුසුවූ යම් කාය සමාචාරයක් (කයේ පැවැත්මක්) වේද, එබඳු කාය සමාචාරය ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ පවත්වන්නේදැ´´ යි ඇසී. ´´මහරජ, නුවණ ඇති මහණ බමුණන් විසින් දොස් කීමට සුදුසුවූ යම් කාය සමාචාරයෙක් වේද, එබඳු කාය සමාචාරයක් ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ නොපවත්නාහ´´ යි කීය.
´´ස්වාමීනි, ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්ස, නුවණ ඇති මහණ බමුණන් විසින් යම් වාක් සමාචාරයක් දෝෂාරෝපණයට සුදුසු වේද, එබඳුවූ වාග්සමාචාරය ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කිම කරන්නේදැ?´´ යි (ඇසීය.) ´´මහරජ, යම් වාක් සමාචාරයක් නුවණ ඇති මහණ බමුණන් විසින් දෝෂාරෝපණය කළ යුත්තේද, එබඳුවූ වාක් සමාචාරයෙක්හි ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ නොම හැසිරෙයි.
´´ස්වාමීනි, ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්ස, නුවණ ඇති මහණ බමුණන් විසින් යම් මනොසමාචාරයක් දෝෂාරෝපණයට සුදුසු වේද, එබඳුවූ මනොසමාචාරය ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කිම කරන්නේදැ?´´ යි (ඇසීය.) ´´මහරජ, යම් මනොසමාචාරයක් නුවණ ඇති මහණ බමුණන් විසින් දෝෂාරෝපණය කරන ලද්දේද, එබඳුවූ මනොසමාචාරයෙක්හි ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ නොම හැසිරෙයි.´´
´´ස්වාමීනි, ආශචයර්‍ෘය, ස්වාමීනි පුදුමයි. ස්වාමීනි යම් වචනයක් ශ්‍රමණයන් යන වචනය හා යොදා සම්පූර්‍ණ කිරීමට අපට නොහැකිවීද? ස්වාමීනි, නුවණැති යන ඒ වචනය ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් විසින් ප්‍රශ්න විසඳීමේදී සම්පූර්‍ණ කරණ ලදී.
6. ස්වාමීනි යම් අදක්‍ෂ නුවණැති කෙනෙක් නුවණින් නොවිමසා තීරණයකට නොබැස අනුන්ගේ ගුණ හෝ අගුණ කියද්ද? අපි ඒ කීම සාර වශයෙන් නොපිළිගනිමු. ස්වාමීනි, පණ්ඩිවූ, දක්‍ෂවූ, නුවණැති යම් ඒ කෙනෙක් නුවණින් විමසා තීරණයට බැස අනුන්ගේ ගුණ හෝ අගුණ හෝ කියද්ද? ඒ කීම අපි සාර වශයෙන් පිළිගණිමු.
´´ස්වාමීනි, ආනන්‍ද ස්ථවිරයෙනි, නුවණ ඇති මහණ බමුණන් විසින් දොස් නැගිය යුතු කාය සමාචාරය (කය පිළිබඳ පැවැත්ම) කවරේද?´´ ´´මහරජ යම් කායික පැවැත්මක් අකුසල් නම් එයයි.´´ ´´ස්වාමීනි, කිනම් කායික පැවැත්මක් අකුසල්ද?´´ ´´ මහරජ යම් කායික පැවැත්මක් වරද සහිත නම් එයයි.´´ ´´ස්වාමීනි, වරද සහිත කායික පැවැත්ම නම් කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් ඒ කායික පැවැත්මක් දුක් සහිත නම් එයයි.´´ ´´ ස්වාමීනි, දුක් සහිත කායික පැවැත්ම නම් කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් කායික පැවැත්මක් දුක් වූ විපාක ඇත්නම් එයයි.´´ ´´ ස්වාමීනි, දුක් විපාක ඇති කායික පැවැත්ම නම් කවරේද?´´
´´ මහරජ යම් කයේ පැවැත්මක් වනාහි තමා පෙළීම පිණිසත් පවතීද, අනුන් පෙළීම පිණිසත් පවතීද, තමා අනුන් යන දෙදෙනම පෙළීම පිණිසත් පවතීද, ඔහුගේ අකුශල ධර්‍මයෝ වැඩෙති. කුශල ධර්‍ම පිරිහෙති. මහරජ, මෙබඳු කායික පැවැත්ම වනාහි නුවණැති මහණ බමුණන් විසින් දොස් නැගිය යුත්තේ වෙයි.´´
7. ´´ස්වාමීනි, ආනන්‍ද ස්ථවිරයෙනි, නුවණැති මහණ බමුණන් විසින් දොස් කිය යුතු වාග් සමාචාරය (වචනයේ පැවැත්ම) කවරේද?´´ ´´මහරජ යම් වාග් සමාචාරයක් අකුසල්ද එයයි.´´ ´´ස්වාමීනි, අකුසල් වාග් සමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් වාග් සමාචාරයක් වරද සහිත නම් එයයි.´´ ´´ස්වාමීනි, වරද සහිත වාග් සමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් වාග් සමාචාරයක් දුක් සහිතද එයයි.´´ ´´ ස්වාමීනි, දුක් සහිත වාග් සමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් වාග් සමාචාරයක් දුක් විපාක ඇත්තේද එයයි.´´ ´´ ස්වාමීනි, දුක් විපාක ඇත වාග් සමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් වාග් සමාචාරය වනාහි තමා පෙළීම පිණිසත් පවතීද, අනුන් පෙළීම පිණිසත් පවතීද, තමා හා අනුන් යන දෙපසම පෙළීම පිණිසත් පවතීද, ඒ දුක් විපාක ඇති වාග් සමාචාරය ඇත්තාහට අකුශල ධර්‍ම් වැඩෙති. කුශල ධර්‍ම පිරිහෙති. මහරජ, මෙබඳු වාග් සමාචාරය වනාහි නුවණැති මහණ බමුණන් විසින් දොස් නගන ලද්දේ වෙයි.´´
8. ´´ස්වාමීනි, ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්ස, නුවණ ඇති මහණ බමුණන් විසින් දොස් නැගිය යුතු මනොසමාචාරය (සිතේ පැවැත්ම) කවරේද?´´ ´´මහරජ යම් ඒ මානසික පැවැත්මක් අකුසල් නම් එයයි.´´ ´´ස්වාමීනි, අකුසල් මනොසමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් ඒ මානසික පැවැත්මක් වරද සහිත නම් එයයි.´´
´´ස්වාමීනි, වරද සහිත මනොසමාචාරය (සිතේ පැවැත්ම) කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් මනොසමාචාරයක් දුක් සහිත නම් එයයි.´´ ´´ ස්වාමීනි, දුක් සහිතවූ මනොසමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් මනොසමාචාරයක් දුක් විපාක ඇත්තේ නම් එයයි.´´ ´´ ස්වාමීනි, දුක් විපාක ඇති මනොසමාචාරය කවරේද?´´
´´ මහරජ යම් මනොසමාචාරයක් තමා පෙළීම පිණිස පවතීද, අනුන් පෙළීම පිණිස පවතීද, තමාත් අනුනුත් පෙළීම පිණිස පවතීද, ඒ මනොසමාචාරයෙන් යුක්තවුවහුට අකුශල ධමයෝ වැඩෙති. කුශල ධර්‍මයෝ පිරිහෙති. මහරජ, මෙබඳු මනොසමාචාරය නුවණැති මහණ බමුණන් විසින් දොස් කීමට සුදුසු වෙයි.´´
9.´´ස්වාමීනි, ආනන්‍ද ස්ථවිරයෙනි, කිමෙක්ද? ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ, සියලුම අකුශල ධර්‍මයන්ගේ පහකිරීම වර්‍ණනා කෙරේදැ´´ යි (ඇසී.) ´´මහරජ, තථාගතයන් වහන්සේ සියලු අකුශල ධර්‍මයන් පහකළ කෙනෙක. සියලු කුශල ධර්‍මයන්ගේ යුක්තවූ කෙනෙක.
´´ස්වාමීනි, ආනන්‍ද ස්ථවිරයෙනි , නුවණැති මහණ බමුණන් විසින් දොස් නොකිය යුතු කායසමාචාරය කවරේද?´´ ´´මහරජ යම් කායසමාචාරයක් කුසල් නම් එයයි.´´ ´´ස්වාමීනි, කුශල්වූ කායසමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් කායසමාචාරයක් වරද නොවේ නම් එයයි.´´ ´´´´ස්වාමීනි, වරද නැති කායසමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් කායසමාචාරයක් දුක් රහිත නම් එයයි.´´ ´´ ස්වාමීනි, දුක් නැති කායසමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් කායසමාචාරයක් සැප විපාක ඇත්තේ නම් එයයි.´´ ´´ ස්වාමීනි, සැප විපාක ඇති කායසමාචාරය කවරේද?´´
´´ මහරජ යම් ඒ කායසමාචාරයක් තමා පෙළීම පිණිසත් නොපවතීද, අනුන් පෙළීම පිණිසත් නොපවතීද, තමාත් අනුනුත් පෙළීම පිණිසත් නොපවතීද, ඔහුගේ අකුශල ධර්‍ම පිරිහෙති. කුශල ධර්‍ම වැඩෙති. මහරජ, මෙබඳු කායසමාචාරය වනාහි නැණවත් මහණ බමුණන් විසින් දොස් නොකිය යුත්තේ වෙයි.´´
10 ´´ස්වාමීනි, ආනන්‍ද ස්ථවිරයෙනි , නුවණැති මහණ බමුණන් විසින් දොස් නොකිය යුතු වාග්සමාචාරය කවරේද?´´ ´´මහරජ යම් වාග්සමාචාරයක් කුසල්ද එයයි.´´ ´´ස්වාමීනි, කුශල වාග්සමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් වාග්සමාචාරයක් වරද රහිත නම් එයයි.´´ ´´´´ස්වාමීනි, වරද රහිත වාග්සමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් වාග්සමාචාරයක් දුක් රහිතද එයයි.´´ ´´ ස්වාමීනි, දුක් රහිත වාග්සමාචාරය කවරේද?´´ ´´මහරජ යම් වාග්සමාචාරයක් සැප විපාක ඇත්තේද එයයි.´´ ´´ ස්වාමීනි, සැප විපාක ඇති වාග්සමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් වාග්සමාචාරයක් තමා පෙළීම පිණිස නොපවතීද, අනුන් පෙළීම පිණිසත් නොපවතීද, තමා හා අනුන් යන දෙපසම පෙළීම පිණිසත් නොපවතීද, ඒ සැප විපාක ඇති වාග්සමාචාරය ඇත්තාහට කුශල ධර්‍මයෝ වැඩෙති. අකුශල ධමයෝ පිරිහෙති. මහරජ, මෙබඳු වාග්සමාචාරය වනාහි නුවණ ඇති මහණ බමුණන් විසින් දොස් නොකිය යුත්තේ වෙයි.´´
11.´´ස්වාමීනි, ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්ස, නුවණ ඇති මහණ බමුණන් විසින් දොස් නොකිය යුතු මනොසමාචාරය කවරේදැ´´ යි (ඇසී.)
´´මහරජ යම් මනොසමාචාරයක් කුශල් නම් එයයි.´´ ´´ස්වාමීනි, කුශල මනොසමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් මනොසමාචාරයක් නිවරද නම් එයයි.´´ ´´´´ස්වාමීනි, නිවරද මනොසමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් මනොසමාචාරයක් දුක් රහිත නම් එයයි.´´ ´´ ස්වාමීනි, දුක් රහිත මනොසමාචාරය කවරේද?´´ ´´ මහරජ යම් මනොසමාචාරයක් සැප විපාක ඇත්තේ නම් එයයි.´´ ´´ ස්වාමීනි, සැප විපාක ඇති මනොසමාචාරය කවරේද?´´
´´ මහරජ යම් ඒ මනොසමාචාරයක් තමා පෙළීම පිණිසද නොපවතී නම්, අනුන් පෙළීම පිණිසද නොපවතීනම්, තමාත් අනුනුත් පෙළීම පිණිසද නොපවතීනම්, ඒ පුද්ගලයාගේ අකුශල ධර්‍මයෝ පිරිහෙති. කුශල ධර්‍මයෝ වැඩෙති. මහරජ, මෙබඳු මනොසමාචාරය වනාහි නුවණැති මහණ බමුණන් විසින් දෝෂාරෝපණය නොකළ යුත්තේ වෙයි.´´
12. ´´කිමෙක්ද ස්වාමීනි, ආනන්‍ද ස්ථවිරයෙනි, ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සියලුම කුශල ධර්‍මයන්ගේ වැඩීම වර්‍ණනා කෙරෛ්ද?´´ ´´මහරජ, තථාගතයන් වහන්දේ සියලු අකුශල ධර්‍ම ප්‍රහීණ කෙළේ කුශල ධර්‍මයන්ගෙන් යුක්තවූය´´ යි කීය.
´´ස්වාමීනි, ආශචය්‍ර්‍යයි, ස්වාමීනි, පුදුමයි. ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් විසින් මේ කාරණය කොතරම් යහපත්ව කියන ලද්දේද යත්, ස්වාමීනි, ආනන්‍ද ස්ථවිරයන්ගේ මේ යහපත් කීමෙන් අපි සතුට ප්‍රකාශ කරන්නෝ වෙමු. ස්වාමීනි, ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන්ගේ යහපත් කීමෙන් අපි මෙසේ සතුට ප්‍රකාශ කරන්නෝ වෙමු.
13. ඉදින් වහන්ස, ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේහට හස්ති රත්නයක් කැපවන්නේ නම්, අපි හස්ති රත්නයකුදු ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේහට දෙන්නෙමු. ඉදින් ස්වාමීනි, ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේහට අශ්ව රත්නයක් කැපවන්නේ නම්, අපි අශ්ව රත්නයකුදු ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේට දෙන්නෙමු. ඉදින් ස්වාමීනි, ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේහට ගම්වරක් කැපවන්නේ නම්, අපි ගම්වරකුදු ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේහට දෙන්නෙමු.
´´ස්වාමීනි, එසේ නමුදු ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේහට මේ අකැපය කියා අපිම ඒ කාරණය දනිමු.
´´ස්වාමීනි, දිගින් සොළොස් රියනක්ද, පළලින් අට රියනක්ද, වූ බාහිත රටෙහි උපන් මේ වස්ත්‍රය වෙදෙහි පුත් මගධරට අජාසත් රජ විසින් මට දෙන ලද්දකි.
´´ඒ වස්ත්‍රය ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ අනුකම්පා කොට පිළිගන්නා සේක්වා´´ යි කීය. ´´මහරජ, කම් නැත. මාගේ තුන් සිවුර සම්පූර්‍ණය´´ යි කීය.
´´ස්වාමීනි, මේ අචිරවවතී ගඞ්ගාව ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ විසින්ද දක්නා ලද්දීය. යම් දවසක පර්‍වත මුදුනෙහි මහා වැස්ස මොනවට වසීද, එවිට මේ අචිරවතී නදිය දෙපස ඉවුරු මනාව උතුරවන්නී ගලා බසියි.
´´ස්වාමීනි, එමෙන්ම ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ මේ බාහිත රටෙහි උපන් වස්ත්‍රයෙන් තමාට තුන් සිවුරක් කරන්නේය. ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන්ගේ යම් පලමු තුන් සිවුරක් වේද, එය සබ්‍රම්සරුන් අතර බෙදන්නෝය. එසේ කල අපගේ මේ දානය උතුරා ගලායන්නේයයි සිතමි. ස්වාමීනි, ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් බාහිත රටෙහි වූ වස්ත්‍රය පිළිගන්නා සේක්වා.´´ යි කීය.
14. ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ බාහිත රට උපන් වස්ත්‍රය පිළිගත්හ. ඉක්බිති පසේනදි කොසොල් රජතෙම ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේට මෙසේ කීය.
´´ස්වාමීනි, ආනන්‍ද ස්ථවිරයෙනි, දැන් අපි යන්නෙමු. අපි බොහෝ කටයුතු ඇති කටයුතු බහුලවූවෝ වෙමු´´ යි කීය. ´´මහරජ, ඔබ දැන් යමක් සිතයි නම් ඊට කාලයයි.´´ (කීහ.)
ඉක්බිති පසේනදි කොසොල් රජ ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේගේ වචනයට සතුටුව අනුමෝදන්ව ආසනයෙන් නැගිට ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වැඳ පැදකුණුකොට පිටත්ව ගියේය.
15. ඉක්බිති ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ පසේනදි කොසොල් රජ පිටත්ව ගිය නොබෝ කල් ඇත්තේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනතද, එහි පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ එක්පසෙක හිඳ ගත්හ. එක් පසෙක හුන් ආයුෂ්මත් ආනන්‍ද ස්ථවිරයන් වහන්සේ පසේනදි කොසොල් රජු සමග යම් පමණ කථාවක් වීද, ඒ සියල්ල භාග්‍යවතුන් වහන්සේහට දැන්වී. ඒ බාහිත රට වස්ත්‍රයද භාග්‍යවතුන් වහන්සේහට පිදීය.
ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ භික්‍ෂූනට කථාකොට ´´මහණෙනි, මේ පසේනදි කොසොල් රජු විසින් ආනන්‍දයන්ගේ දැකීම ආනන්‍දයන්ගේ අගය පසේනදි කොසොල් රජහට ලාභයෙක. පසේනදි කොසොල් රජහට මහත් ලාභයෙකැ´´ යි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වදාළහ. සතුටුවූ ඒ භික්‍ෂූහු භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ වචනයට සතුටු වූහ.
බාහිතික සූත්‍රය නිමි.
උපුටා ගැනීම - උතුම් ශ්‍රී සද්ධර්මය ( dahamsithum.wordpress )