Jump to content

ත්‍රිපිටක පොත් වහන්සේ/සූත්‍ර පිටකය/මජ්ක්ධීම නිකාය/භද්දාලි සූත්‍රය

Wikibooks වෙතින්

1. මා විසින් මෙසේ අසන ලදී. එක් කලෙක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවත් නුවර අනේපිඞු මහා සිටුහුගේ ජේතවන නම් වූ ආරාමයෙහි වැඩ වාසය කළහ. එකල්හි වනාහි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ´´මහණෙන´´යි භික්‍ෂූන්ට කථා කළහ ´´පින්වතුන් වහන්ස ´´යි ඒ භික්‍ෂූහු භාග්‍යයතුන් වහන්සේට පිළිතුරු දුන්හ. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙසේ වදාලහ.

2. ´´මහණෙනි, මම වනාහී උදය කාලයේ ආහාරයම වලඳිමි. මහණෙනි, මම උදය කාලයේ ආහාරයම වලඳන්නෙම් ආබාධ නැති බවද, නිදුක් බවද, ශරීර සැහැල්ලු බවද, කාය බලයදි, ශරීරයේ සැප විහරණයද ලබමි. මහණෙනි, තොපිද උදයේ කාලයේ ආහාරයම වලඳින්නාහු ආබාධ නැති බවද, නිදුක් බවද, ශරීර සැහැල්ලු බවද, කාය බලයද, ශරීර සැප විහරණයනද ලබව්´´යයි වදාලහ.

3. මෙසේ වදාල කළ, ආයුෂ්මත් භද්දාලී නම් භික්‍ෂුව භාග්‍යවතුන් වහසන්සේට මේ කාරණය කීය. ´´ ස්වාමීණී, මම පෙරවරු (පමණක්) ආහාර වැලඳීමට නොහැකි වෙමි .ස්වාමිණී, පෙරවරු ( පමණක්) ආහාර වළඳින්නා වූ මට ( ජීවත් විය හැකි දැයි) සැකයක් වන්නේය, කණගාටුවක් වන්නේය .´´

´´භද්දාලිය, එසේ නම් ඔබ යම් තැනක අරාධනා කරන ලද්දේ වන්නෙහිද, එහිදී කොටසක් අනුභව කොට, කොටසක් ගෙන ගොස් වළඳව, එසේ වළඳන ඔබ යැපෙන්නෙහිය.´´

´´ස්වාමීණ, මම එසේද වළඳන්නට නොහැකිවීමි. ස්වාමීණ, එසේද වළඳන්නා වූ මට ( ජීවත් විය හැකිද ) සැකයක් වන්නේය. කණගාටුවක් වන්නේය. ´´ ඉක්බිති අයුෂ්මත් භද්දාලී භික්‍ෂුව භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් ( විකාල භෝජනය) ශික්‍ෂා පදය පනවනු ලබන කල්හි, භික්‍ෂු සඬයා ශික්‍ෂාපදය සමාදන් වනු ලබන කල්හි (එය රැකීමට) නොහැකි බව පල කලේය. ඉක්බිති ශාස්තෘ ශාසනයෙහි ශික්‍ෂාව නොපුරන්නෙක් යම් සේද එමෙන් ආයුෂුමත් භද්දාලි භික්‍ෂූව තෙමසක් මුළුල්ලෙහි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ හමු වීමට නොපැමිණියේය.

4. ඒ කාලයෙහි බොහෝ භික්‍ෂූහූ සිවුරේ කටයුතු නිම වූ පසු තෙමසකින් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ චාරිකාවෙහි වඩිතියි භාග්‍යයතුන් වහන්සේගේ සිවුරක් මසත්.

ඉක්බිති ආයුෂ්මත් භද්දාලි භික්‍ෂූව, ඒ භික්‍ෂූහු යම් තැනකද එහි ගියේය. එහි ගොස් භික්‍ෂූන් සමග සතුටු විය . සතුටු විය යුතු සිහි කල යුතු කථාව කොට එක් පැත්තක හුන්නේය. එක් පැත්තක හුන් භද්දාලි භික්‍ෂුවට ඒ භික්‍ෂූහු මේ කාරණය කිවැහුය . ´´සිවුරෙහි කටයුතු නිමවූ පසු තුන් මාසයකින් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ චාරිකාවෙහි වඩින හෙයින් භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ සිවුරක් මසනු ලැබේ. (කියායි.)

,ආයුෂ්මත් භද්දාලිය, එබැවින් ඒ අපරාධය (-වරද ශික්‍ෂා පදය පැනවීමෙදී නොපිළිගැනීම) හොඳින් සිහිකරව ඔබට පසුව දුෂ්කරයක් නොවේවා,යි (කීහ.)

5. ආයුෂ්මත් භද්දාලිය භක්‍ෂුව, ,එසේය ඇවැත්නි,යි ඒ භික්‍ෂූන්ට පිළිතුරු දී

භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනක්හිද, එතැනට පැමිණියේය. (එහි) පැමිණ, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ, එක් පැත්තක හුන්නේය. එක් පැත්තක හුන් භද්දාලි භික්ෂුව භග්‍යවතුන් වහන්සේට මේ කරනය කීය. ,ස්වාමීනි, යම් බඳුවූ මම භග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් ශික්‍ෂාපදය පනවන කල්හි, භික්‍ෂු සඞ්යා ශික්‍ෂාපදය සමාදන්වන කල්හි, අනුත්සාහය පළ කෙළෙම්ද, (ඒ) වරද බාලයකුසේ, මුළාවුවකුසේ, අව්‍යක්තයකුසේ, මා ඉක්ම පැවැත්තේය. ස්වාමීනි, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඒ වරද නැවත නොකරනු පිණිස මාගේ වරද වරද වශයෙන් පිළිගන්නා සේක්වායි, කියායි.

6. ,භද්දිලිය, මා විසින් ශික්‍ෂාපදය පණවනු ලබන කල්හි, භික්‍ෂු සඞ්යා ශික්‍ෂාපදය සමාදන් වන කල්හි යම් බඳුවූ ඔබ අනුත්සාහය පළ කළෙම්ද එබැවින් බාලයෙකුසේ, මුළාවූවකුසේ, ඔබ වරද ඉක්ම පැවැත්තෙහිය. භද්දාලිය, ඔබ විසින් කාලයද දැන නොගන්නා ලද්දේය, භාග්‍යවතුන් වහන්සේද සැවැත්නුවර වසති, භද්දාලිය භක්‍ෂුව ශාස්තෲ ශාසනයෙහි ශික්‍ෂාවන් නොපුරන්නෙකැ.යි භාග්‍යවතුන් වහන්සේද මා දැනගන්නාහයි යන මේ කාලය (වේලාව) භද්දාලිය, ඔබ විසින් දැන නොගන්නා ලද්දේය.,

,භද්දාලිය, ඔබ විසින් කාලයද දැන නොගන්නා ලද්දේය. බොහෝ භික්‍ෂූහු සැවැත්නුවර වස් වැසුවාහුය, භද්දාලි භික්‍ෂූව ශාස්තෘ ශාසනයෙහි ශික්‍ෂාවන් නොපුරන්නෙකැයි ඒ භික්‍ෂූහුද භද්දාලි නම් භික්‍ෂූව ශාස්තෘ ශාසනයෙහි ශික්‍ෂාව නොපුරන්නෙ කැයි මා දැනගනිත් යන මේ කාලයද ඹබ විසින් දැන නොගන්නා ලද්දේය.,

,භද්දාලිය, ඔබ විසින් කාලයද දැනනොගන්නා ලද්දේය, බොහෝ භික්‍ෂුණීහුද සැවැත්නුවර වස් එළඹියාහුය, භදිදාලි නම් භික්‍ෂුව ශාස්තෘ ශාසනයෙහි ශික්‍ෂාව නොපුරන්නෙකැ.යි ඒ භික්‍ෂූණීහූද මා දැනගන්නාහ යන මේ කාලය භද්දාලිය, ඔබ විසින් දැනනොගන්නා ලද්දේය.

,භද්දාලිය, ඔබ විසින් කාලයද දැනනොගන්නා ලද්දේය, බොහෝ උපාසකයෝ සැවැත්නුවර වෙසෙත් . භද්දාලිය, භික්‍ෂුව ශාස්තෘ ශාසනයෙහි ශික්‍ෂාවන් නොපුරන්නෙකැ.යි ඔව්හුද මා දැනගන්නාහුය යන මේ කාලය, භද්දාලිය, ඔබ විසින් දැන නොගන්නා ලද්දේය.

,භද්දාලිය, ඔබ විසින් කාලය දැන නොගන්නා ලද්දේය, බොහෝ උපාසිකාවෝ සැවත්නුවර වෙසෙත්. භද්දාලිය නම් භික්‍ෂුව ශාස්තෘ ශාසනයෙහි ශික්‍ෂාවන් නොපුරන්නෙකැ.යි ඒ උපාසිකාවෝද මා දැනගන්නාහ යන මේ කාලය භද්දාලිය, ඔබ විසින් දැන නොගන්නා ලද්දේය.

,භද්දාලිය, ඔබ විසින් කාලයද දැන නොගන්නා ලද්දේය, නොයෙක් අන්‍ය තීර්ථක මහණ බමුණෝ සැවැත්නුවර වස් එළඹියාහුය. භද්දාලිය නම් භික්‍ෂුව ශ්‍රමන ගෞතමයන්ගේ ශ්‍රාවක තෙරුන් අතරෙන් කෙනෙක්වද ශාස්තෲන් වහන්සේ ගේ ශාසනයෙහි ශික්‍ෂාවන් නොපුරන්නෙකැ.යි ඔවුහුද මා දැනගන්නාහ යන මේ කාලය භද්දාලිය, ඔබ විසින් දැන නොගන්නා ලද්දේය. ,

7. ,ස්වාමීනි, යම්බඳුවූ මම භග්‍යවතුන් වහනසේ විසින් ශික්‍ෂාපදය පනවන කල්හි, භක්‍ෂු සඞ්යා ශික්‍ෂාපදය සමාදන් වන කල්හී අනුත්සාහය පළ කළෙම්ද (ඒ) වරද බාලයෙකුසේ, මුළාවූවකුසේ අව්‍යක්තවූවකුසේ, මා ඉක්ම පැවැත්තේය. ස්වාමීනි, භාග්‍යවතුන් වහනසේ ඒ වරද නැවත නොකරණු පිණිස මාගේ වරද වරද වශයෙන් පිළිගන්නා සේක්වා.,

,භද්දාලිය, මා විසින් ශික්‍ෂාපදය පනවනු ලබන කල්හි භික්‍ෂු සඞ්යා ශික්‍ෂාපදය සමාදන්වන කල්හි යම්බඳුවූ ඹබ ඔබ අනුත්සාහය පළ කෙළෙහිද එබැවින් බාලයෙකුසේ මුළාවූවකුසේ, අව්‍යක්තයෙකුසේ ඔබ වරද ඉක්ම පැවැත්තෙහිය.

,භද්දාලිය, ඒ කුමකැයි සිතන්නෙහිද? මේ ශාසනයෙහි (චිත්ත, පඤ්ඤා යන) දෙපසින් මිදුනු හෙයින් උභතොභාග විමුත්තවූ භික්‍ෂුවක් වේද, මම ඒ භික්‍ෂුවට .භික්‍ෂුව, ඔබ මාවෙත එව, මේ මඩෙහි සක්මන් කරවයි කියන්නේ නම්, ඉඳින් ඒ භික්‍ෂුව (එසේ) සක්මන්කරන්නේද, අන් දෙසකට හැරී යන්නේද, නොහැකියයි කියන්නේද?,

,ස්වාමීනි, එසේ නොවන්නේය.,

8. ,භද්දාලිය, ඒ කුමකැයි සිතන්නෙහිද? මේ ශාසනයෙහි පඤ්ඤාවිමුක්ති භික්‍ෂුවක් වන්නේද, මම ඒ භික්‍ෂුවට .මහණ, ඔබ මාවෙත එව, මේ මඩෙහි සක්මන් කරවයි කියන්නේ නම්, ඉඳින් ඒ භික්‍ෂුව සක්මන් කරන්නේද, නොහැකියයි කියන්නේද?,

,ස්වාමීනි, එසේ නොවන්නේය.,

,භද්දාලිය, ඒ කුමකැයි සිතන්නේද? මේ ශාසනයෙහි කායසක්ඛී භික්‍ෂුවක් වන්නේද, මම ඒ භික්‍ෂුවට .මහණ, ඔබ මා වෙත එව, මේ මඩෙහි සක්මන් කරවයි කියනේනම් නම්, ඉදින් ඒ භික්‍ෂුව සක්මන් කරන්නේද, අන් දෙසකට හැරී යන්නේද, නොහැකියයි කියන්නේද?,

,ස්වාමීනි, එය එසේ නොවන්නේය.,

9. ,භද්දාලිය, ඒ කුමකැයි සිතන්නේද? මේ ශාසනයෙහි දිට්ඨප්පත්ත භික්‍ෂුවක් වන්නේද, මම ඒ භික්‍ෂුවට .මහණ, ඔබ මාවෙත එව, මේ මඩෙහි සක්මන් කරවයි කියන්නේ නම්, ඉඳින් ඒ භික්‍ෂුව සක්මන් කරන්නේද, අන් දෙසකට හැරී යන්නේද, නොහැකියයි කියන්නේද?,

,ස්වාමීනි, එසේ නොවන්නේය.,

,භද්දාලිය, ඒ කුමකැයි සිතන්නේද? මේ ශාසනයෙහි සඬාවිමුත්ත භික්‍ෂවක් වන්නේද, මම ඒ භික්‍ෂුවට .මහණ, ඔබ මා වෙත එව, මේ මඩෙහි සක්මන් කරවයි කියන්නේ නම්, ඉදින් ඒ භික්‍ෂුව සක්මන් කරන්නේද, අන් දෙසකට හැරී යන්නේද, නොහැකියයි කියන්නේද?,

,ස්වමීනි, එසේ නොවන්නේය.,

10. ,භද්දාලිය, ඒ කුමකැයි සිතන්නේද? මේ ශාසනයෙහි ධම්මානුසාරී භික්‍ෂුවක් වන්නේද, මම ඒ භික්‍ෂුවට .මහණ,

ඤෆු 246රැ%

ඔබ මා වෙත එව, මේ මඩෙහි සක්මන් කරවයි කියන්නෙම් නම්, ඉඳින් ඒ භික්‍ෂුව සක්මන් කරන්නේද, අන් දෙසකට හැරී යන්නේද?,

,භද්දාලිය, එසේ නොවන්නේය.,

,භද්දාලිය, ඒ කුමකැයි සිතන්නේද? මේ ශාසනයෙහි සඬානුසාරී භික්‍ෂුවක් වන්නේද, මම ඒ භික්‍ෂුවට .භික්‍ෂුව, ඔබ මා වෙත එව, මේ මඩෙහි සක්මන් කරවයි කියන්නේ නම්, ඉඳින් ඒ භික්‍ෂුව (එසේ) සක්මන් කරන්නේද, අන් දෙසකට හැරී යන්නේද, නොහැකියයි කියන්නේද?,

,ස්වාමීනි, එසේ නොවන්නේය.,

,භද්දාලිය, ඒ කුමකැයි සිතන්නෙහිද? භද්දාලිය, ඉඳින් ඔබ ඒ කාලයෙහි උබතොභාග විමුත්තියෙක් හෝ, පඤ්ඤා විමුක්තියේක් හෝ, කායසක්ඛී වූවෙක් හෝ, දිට්ඨප්පත්තයෙක් හෝ සඬාවිමුක්තියෙක් හෝ, ධම්මානුසාරී වූවෙක් හෝ, සඬානුසාරී වූවෙක් හෝ වූයෙහිද, ,එසේ නොවූයේය.. භද්දාලිය, එකල්හි ඔබ හිස් වූවෙක් නොවේද? බැහර කරන ලද්දෙක් නොවේද, වරද කරන ලද්දෙක් නොවේද, වරද කරන ලද්දෙක් නොවේද?, ,එසේය, ස්වාමීනි. ස්වාමීනි, යම් බඳු මම භ්‍යවතුන් වහන්සේ ශික්‍ෂා පදය පනවන කල්හි, භික්‍ෂු සංයා ශික්‍ෂා පදය සමාදන් වන කල්හි අනුත්සාහය පළකළෙම්ද, බාළයෙකුසේ මුළාවූවකුසේ, අදක්‍ෂයෙකුසේ වරද මා ඉක්ම පැවත්තේය. ස්වාමීනි, භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ඒ මගේ වරද වරද වශයෙන් නැවත සංවරය පිණිස පිළිගන්නාසේක්වා.,

11. ,භද්දාලිය, යම්බඳු ඔබ මා විසින් ශික්‍ෂාපදය පනවන කල්හි, භික්‍ෂු සංයා ශික්‍ෂා පදය සමාදන් වන කල්හි, අනුත්සාහය පළකළෙහිද, එබැවින් ඔබ බාලයෙකුසේ මුළා වූවකුසේ, අදක්‍ෂයෙකුසේ වරද ඉක්මවා ගියේය. භද්දාලිය, ඔබ වරද වරද වශයෙන් දැක ධර්‍මයවු පරිදි පිළියම් කෙරෙහිද, ඔබගේ ඒ වරද අපි පිළිගණිමූ. භද්දාලිය, යමෙක් වරද වරද වශයෙන් දැක ර්‍ධමයවූ පරිදි පිළියම් කරයිද, නැවත සංවරයට පැමිණේද, එය ආය්‍ර්‍යවිනයයි කියනලද මේ ශාසනයෙහි දියුණුවවේ.

,භද්දාලිය, මේ ශාසතෘ ශාසනයෙහි ඇතැම් භික්‍ෂුවක් ශික්‍ෂාපදයන් නොරකින්නේ වේද, ඔහුට මෙබඳු සිතක් වෙයි. .මම මනුෂ්‍ය ර්‍ධමයට වඩා උසස්වූ අය්‍ර්‍යභාවය කිරීමට සමර්‍ථ විශේෂ ඥානයක් ප්‍රත්‍යක්‍ෂ කරන්නේ නම්, ඉතා යෙහෙකි. (එය ලැබීමට) ආරණ්‍ය, රුක්මුලය, කඳුරැලිය, පර්වතය, ගුහාය, සොහොන්ය, පිදුරුබිස්සය යන විවේක ඇති සෙනසුන් භාවිතය කරන්නේ නම් යෙහෙකි.(කියායි.)

,(ඉක්බිති) ඒ භික්‍ෂුව ආරණ්‍යය, රුක් මුලය, පර්වත මූලය, කඳු රැලිය, පර්වත ගුහාය, සොහොනය, වන යෙහි ඉතා දුර සෙනසුනය, අභ්‍යවකාසය, පිදුරු බිස්සය යන විවේක ඇති සෙනසුන් භාවිතය කරයි. එසේ විවේකව වසන ඒ භික්‍ෂුවට ශාස්තෲන් වහන්සේද දොස් කියයි, එකට වසන නුවණැති සමාන බඹසර ඇති භික්‍ෂූහුද, කාරනය දැන දොස් කියත්. දේවතාවෝද දොස් කියත්. තමාම තමට දොස් කියයි. ඒ භික්‍ෂුව ශාස්තෲන් වහන්සේ විසින්ද දොස් කියන ලද්දේ, නුවණ ඇති එකට වසන සමාන බඹසර ඇත්තවූන් විසින් දොස් කියන ලද්දේ, දේවතාවන් විසින්ද දොස් කියන ලද්දේ, තමාවිසින්ම තමා හට දොස් කියන ලද්දේ, මනුෂ්‍ය ර්‍ධමයට වඩා උසස් ආය්‍ර්‍ය භාවය කිරීමට සමර්‍ථ විශෙෂඥානයක් ප්‍රත්‍යක්‍ෂ නොකරයි. ඊට හේතු කවරේද? භද්දාලිය, ශාස්තෘ ශාසනයෙහි ශික්‍ෂාව සම්පූර්‍ණ නොකරන්නාහට එය එසේම වෙයි.,

12. ,භද්දාලිය, මේ ශාස්තෘ ශාසනයෙහි, ඇතැම් භික්‍ෂුවක් ශික්‍ෂාපද රකින්නෙක් වේද, ඔහුට මෙබඳු සිතක් වෙයි. .මම මනුෂ්‍ය ර්‍ධමයට වඩා උසස්වූ අය්‍ර්‍ය භාවය කිරීමට සමර්‍ථ විශේෂඥානයක් ප්‍රත්‍යක්‍ෂ කරන්නේ නම්, ඉතා යෙහෙකි. (එය ලැබීමට) ආරණ්‍යය, රුක්මූලය, පර්‍වතය, කඳුරැලිය, පර්‍වත ගුහාවය, සොහොනය, ඉතා දුර වනය, අභ්‍යවකාශය, පිදුරු බිස්සය යන විවේක ඇති සෙනසුන් භාවිත කරන්නේ නම් යෙහෙකි. (කියාය.) ඉක්බිති ඒ භික්‍ෂුව ආරණ්‍යය, රුක්මූලය, පර්‍වතය, කඳුරැලිය, පර්‍වත ගුහාය, සොහොනය, වනයෙහි ඉතා දුර වනය, අභ්‍යවකාශය, පිදුරුබිස්ස යන විවේක ඇති සෙනසුන් භාවිත කරයි. එසේ විවේකව වසන ඒ භික්‍ෂුවට ශාස්තෲන් වහන්සේ දොස් නොකියයි. නුවණ ඇති එකට වසන සමාන බඹසර ඇති භික්‍ෂූහුද දොස් නොකියත්. දේවතාවෝද දොස් නොකියත්. තමාම තමාහට දොස් නොකියයි. (ඉක්බිති) ඒ භික්‍ෂුව ශාස්තෲන් වහන්සේ විසින්ද දොස් නොකියන ලද්දේ, නුවණ ඇති එකට වසන සමාණ බඹසර ඇති භික්‍ෂූන් විසින්ද දොස් නොකියන ලද්දේ, දේවතාවන් විසින්ද දොස් නොකියන ලද්දේ, තමා විසින් තමාට දොස් නොකියන ලද්දේ, මනුෂ්‍ය ර්‍ධමයට වඩා උසස්වූ ආය්‍ර්‍යභාවය කිරීමට සමර්‍ථ විශේෂ ඥානයක් ප්‍රත්‍යක්‍ෂ කරයි. ඒ භික්‍ෂුව කාමයන්ගෙන් වෙන්ව විතර්‍ක සහිත විචාර සහිත ප්‍රීතිය සහ සැපය ඇති ප්‍රතමධ්‍යාන යට පැමිණ වාසය කරයි. එයට හේතු කවරේද, භද්දාලිය, ශාස්තෘ ශාසනයෙහි ශික්‍ෂාව සම්පූර්‍ණ කරන්නාහට එය එසේම වෙයි.

13. ,නැවත භද්දාලිය, භික්‍ෂු තෙම විතර්‍ක විචාරයන් සංසිඳවීමෙන් සිත තුළ පැහැදීම ඇති, සිතේ එකඟ බැව් ඇති අවිතර්‍ක අවිචාර සමාධියෙන් පිහිටත් ප්‍රීතිය හා සැපය ඇති ද්විතිය ධ්‍යානයට පැමිණ වාසය කරයි. ඊට හේතු කවරේද, භද්දාලිය, ශාස්තෘ ශාසනයෙහි ශික්‍ෂාව සම්පූර්‍ණ කරන්නාහට එය එසේම වෙයි.

,නැවතද, භද්දාලිය, භික්‍ෂූ තෙම ප්‍රීතියේ නො ඇලී උපේක්‍ෂා ඇතතෙක්ව වසය කරයි. සිහියෙන් යුත්ත වූයේ යහපත් නුවණ ඇතිව කයින් සැපවිඳී, ආය්‍ර්‍යයෝ යම් ධ්‍යානයක් උපේක්‍ෂාව ඇත්තෙක්ව සිහි ඇත්තෙක්ව සැප විහරණ ඇත්තෙකැයි කියත්ද, ඒ තෘතිය ධ්‍යානයට පැමිණ වාසය කරයි. ඊට හේතු කවරේද, භද්දාලිය, ශාස්තෘ ශාසනයෙහි ශික්‍ෂාව සම්පූර්‍ණ කරන්නාහට එය එසේම වෙයි.

,නැවතද භද්දාලිය, භික්‍ෂූ තෙම සැපදුක් හැර පළමුවන සොම්නස් දොම්නස් දුරුකොට දුකද නොවූ සැපද නොවූ උපෙක්‍ෂා සිහියෙන් පිරිසිදු බව ඇති චතුර්‍ථ ධ්‍යානයට එළඹ වාසය කරයි. ඊට හේතු කවරේද? භද්දාලිය, ශාස්තෘ ශාසනයෙහි ශික්‍ෂාව සම්පූර්‍ණ කරන්නාහට එය එසේම වෙයි..

14. ,ඒ භික්‍ෂූව මෙසේ සිත එකඟවූ කල්හි, පිරිසිදුවූ කල්හි, කෙළෙස් නැති කල්හි, කෙලෙස් රහිත කල්හි, මොලොක්වූ කල්හි, කටයුත්තට සුදුසුව පැවති කල්හි, නොසැලෙන කල්හි, පෙරවිසූ කඳපිළිවෙළ දැන ගැනීමට සිත නමයි (මෙහෙයවයි). ඒ භික්‍ෂුව නොයෙක් ආකාර පෙරවිසූ කඳපිළිවෙළ (උපන් ආත්ම පරම්පරාව) සිහි කරයි. කෙසේද? එක් ජාතියක්ද, ජාති දෙකක්ද, ජාති තුනක්ද, ජාති තුනක්ද, ජාති සතරක්ද, ජාති පසක්ද, ජාති දසයක්ද, ජාති විස්සක්ද, ජාති තිසක්ද, ජාති සතලිසක්ද, ජාති පණහක්ද, ජාති සියයක්ද, ජාති දහසක්ද, ජාති සියක් දහසක් නොයෙක් විනාස වෙමින් පවතින කල්පයන්ද, නොයෙක් හැදෙමින් පවතින කල්පයන්ද, නොයෙක් විනාශවන හෝ හැදෙන කල්පයන්ද, අසුවල් තැන් වීම් මෙනම් ඇත්තෙම් මේ ගෝත්‍ර ඇත්තෙම් මේ පාට ඇත්තෙම් මේ කෑම ඇත්තේම් මේ සැප දුක් වින්දෙම් මේ ආයුෂ කෙළවර කොට ඇත්තෙක් වීම්. ඒ මම එයින් චුත වූයෙම් අසුවල් තැන උපන්නෙමි එහිදු මෙනම් ඇත්තෙම් මේ ගෝත්‍ර ඇත්තෙම් මේ පාට ඇත්තෙම් මේ මේ කෑම ඇත්තෙම් මේ සැප දුක් වින්දෙම් මේ ආයුෂ කෙළවර කොට ඇත්තෙම් වීමි. ඒ මම එයින් චුතවූයෙම් මෙහි උපන්නෙමියි. මෙසේ ආකාර උදේදස සහිත නොයෙක් ආකාර පෙර විසූ කඳ පිළිවෙළ සිහිකරයි. ඊට හේතු කවරේද? භද්දාලිය, ශාසතෘශාසනයෙහි ශික්‍ෂාව සම්පූර්‍ණ කරන්නාහට එය එසේම වෙයි.

15., ඒ භික්‍ෂුව මෙසේ සිත එකඟවූ කල්හි, පිරිසිදුවූ කල්හි, හාත්පසින් පිරිසිදුවූ කල්හි, කෙලෙස් රහිත කල්හි, කෙලෙස් උවදුරු නැති කල්හි, මොලොක්වූ කල්හි, කටයුත්තට සුදුසුව පැවති කල්හි, ස්ථීරව සිටි කල්හි, නොසැලෙන කල්හි. ඒ භික්‍ෂුව පිරිසිදු මිනිස් බව ඉක්මවූ දිවැසින් චුතවන (මැරෙන) උපදින හීන(පහත්) ප්‍රණීත(උසස්) සුවර්‍ණ (හොඳ පාට ඇති) දුර්‍වර්‍ණ (නරක පාට ඇති) යහපත් ගති වලට ගියාවූ, අයහපත් ගතිවලට ගියාවූ, කර්‍මයට අනූව උපදින සත්‍වයන් දකී. මේ පින්වත් සත්‍වයෝ කාය දුශ්චරිතයෙන් යුක්තවූහ. වාග්දුශ්චරිතයෙන් යුක්ත වූහ. මනෝ දුශ්චරිතයෙන් යූක්තවූහ. ආය්‍ර්‍යයන්ට ගරහන්නෝ වූහ. මිථ්‍යදෘෂ්ටිකයෝ වූහ. මිථ්‍යාදෘෂ්ටි කර්‍ම සමාදන්වූවෝ වූහ. ඔවුහු මරණින් මතු සැපයෙන් පහවූ නපුරුවූ දුක්වූ නිරයට පැමිණෙත්. නැතහොත් මේ පින්වත් සත්‍වයෝ කාය සුචරිතයෙන් යුක්ත වූහ. වාග් සුචරිතයෙන් යුක්ත වූහ. මනෝ සුචරිතයෙන් යුක්ත වූහ. ආය්‍ර්‍යයන්ට නොගරහන්නෝ වූහ. සත්‍ය අදහන්නෝ වූහ. සත්‍ය ඇදහීම් සමාදන් වූවෝ වූහ. ඔවුහු මරණින් මතු යහපත් ගති ඇති සවර්‍ගලෝකයට පැමිණියෝයි. මෙසේ පිරිසිදුවූ මිණිස් ඇස ඉක්මවූ දිවැසින් චුතවන උපදින සත්‍වයන් දකී. මෙසේ පිරිසිදුවූ මනූෂ්‍යත්‍වය ඉක්ම සිටියාවූ දිවැසින් චුත වන්නාවූද උපදින්නාවූද පහත්වූද උසස්වූද ලක්‍ෂණවූද අවලක්‍ෂණවූද හොඳ ලොවට ගියාවූද නරක ලොවට ගියාවූද කම්වූ පරිදි මියපරලොව ගිය සත්‍වයන් දනී, ඊට හේතු කවරේද? භද්දාලිය, ශාස්තෘශාසනයෙහි ශික්‍ෂාව සම්පූර්‍ණ කරන්නාහට එය එසේම වෙයි.

16. ,ඒ භික්‍ෂුව මෙසේ සිත එකඟවූ කල්හි, පිරිසිදුවූ කල්හි, කෙලෙස් රහිත වූ කල්හි, කෙලෙස් උවදුරු නැති කල්හි, මොලොක් කල්වූහි, කටයුත්තට සුදුසුව පැවති කල්හි, ස්ථීරව සටි කල්හි, නොසැලෙන කල්හි, ආශ්‍රවයන්ක්‍ෂය කරන නුවණ පිණිස සිත නමයි, (යොමුකරයි). ඒ භික්‍ෂුව මේ දුකයයි ඇති සැටියෙන් දනී. මේ දුක් ඉපදීමේ හේතුවයයි ඇති සැටියෙන් දනී. මේ දුක් නැතිකිරීම යයි ඇති සැටියෙන් දනී. මේ දුක් නැති කිරීමේ මාර්‍ගයයි ඇති සැටියෙන් දනී. මේ ආශ්‍රවයයි තතු ලෙස දනී. මේ ආශ්‍රවයන්ගේ හේතුවයයි තතු ලෙස දනී. මේ ඒ ආශ්‍රවයන් නැති කිරීමයයි තතු ලෙස දැනගනී. මේ ආශ්‍රවයන් නැති කිරීමට පමුණුවන පිළිවෙත යයි තතු ලෙස දනී. මෙසේ දන්නාවූ ඒ භික්‍ෂුවගේ කාමාසාවයෙන් (කාමයේ ඇල්මෙන්) ද වෙන් වෙයි. භව( භවයේ ඇල්මෙන් ) ආසාවයෙන්ද වෙන් වෙයි. අවිජ්ජාසවයෙන් (මෝහයෙන් ) ද වෙන්වෙයි. සිත ඔවුන්ගෙන් වෙන්ව ගිය කල (ඔවුන්ගෙන්) වෙනස්විය යන දැනීම ඇති වෙයි. (එවිට) ඉපදීම නැතිකරණ ලද්දී වෙයි. කටයුත්ත කරන ලද්දීවෙයි. බඹසර (ශ්‍රේෂ්ඨ හැසිරීමෙහි) වාසය කිරීම අවසන කරණ ලද්දී වෙයි. කටයුත්ත කරණ ලද්දේ වෙයි. මේ ආත්ම භාවයෙන් පසු නැවත ඉපදීමක් නැතැයි දැන ගණී. ඊට හේතු කවරේද? භද්දාලිය, ශාස්තෘශාසනයෙහි ශික්‍ෂාව සමිපූර්‍ණ කරන්නාහට එය එසේම වෙයි.

17. ,මෙසේ කී කල්හි ආයිෂ්මත් භද්දාලි භික්‍ෂුව භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මේ කරුණ කීය. ,ස්වාමීනි, යම් හෙයකින් මේ ශාසනයෙහි ඇතැම් භික්‍ෂුවක් සුළු වරදෙහිද නිග්‍රකොට හික්මවත්. ඊට හේතු කවරහුද? එයට ප්‍රත්‍යය (කරුණු) මොනවාද? ස්වාමීනි, යම් හෙයකින් මේ ශාසනයෙහි ඇතැම් භික්‍ෂුවක් නැවත නැවත අවවාද කොට නොහික්ම වත්. ඊට හේතු කවරහුද? එයට ප්‍රත්‍යය (කරුණු) මොනවාද?. ,භද්දාලිය, මේ ශාසනයෙහි ඇතැම් භික්‍ෂුවක් නිතර ඇවැත්වලට පැමිණෙන්නේක් වෙයි. ඇවැත් බහුල වූවෙක් වෙයි. භික්‍ෂූන් විසින් අවවාද කරන ලද්දාවූ ඒ භික්‍ෂුව අන් කරුණකින් ඒ කාරණය වසා දමයි. කථාව අන් අතකට හරවයි. කෝපය, ෙවෂය, නොසතුට ඇති කරයි. මනා කොට නොපවතී. ඉක්මණින් ඇවතෙන් නැගී සිටීමට කැමති ඇත්තෙක් නොවෙයි. යමකින් සංයා සතුටු වෙයිද, එය නොකරමියි කියයි. භද්දාලිය, එකල්හි භික්‍ෂූන්ට මෙබඳු සිතක් වෙයි. .ඇවැත්නි, මේ භික්‍ෂුව නිතර ඇවැත් වලට පැමිණෙන්නෙක, ඇවැත් බහුල වූවෙක, භික්‍ෂූන් විසින් අවවාද කරන ලද්දාවූ ඒ භික්‍ෂුව අන් කරුණකින් ඒ කාරණය වසාදමයි. කථාව අන් අතකට හරවයි. කෝපයද, ෙවෂයද, නොසතුටද, ඇතිකරයි. මනාකොට නොපවතී. මනා පැවැත්මට අනූව නොපවතී. ඉක්මණින් ඇවතින් නැඟී සිටීමට කැමති ඇත්තෙක් නොවෙයි. යමකින් සංයා සතුටු වෙයිද, එය කරමියි නොකියයි. ඇවැත්නි, මේ භික්‍ෂුවගේ මේ අධිකරණය (නඩුව) යම්සේ වහා නොසංසිඳේද එසේ ඒ ඒ ආකාරයෙන් කල් දම දමා විනිශ්චය කිරීම යෙහෙක යයි සිතා, භද්දාලිය භික්‍ෂූහු යම්සේ ඒ භික්‍ෂුවගේ මේ අධිකරණය වහා නොසංසිඳේද ඒ ඒ ආකාරයෙන් කල් දම දමා විනිශ්චය කරත්.

18. ,භද්දාලිය, මේ ශාසනයෙහි ඇතැම් භික්‍ෂුවක් නිතර ඇවැත් වලට පැමිණෙන්නේ වෙයිද, ඇවැත් බහුල වූවෙක් වෙයිද, ඒ භික්‍ෂුව භික්‍ෂූන් විසින් අවවාද කරණ ලද්දේ අන් අරුණකින් කරුණවසා නොදමයිද, කථාව අන් අතකට නොහරවයිද, කෝපය, ෙවෂය, නොසතුට, ඇති නොකරයිද මනා කොට පවතීද, මනාපැවතුම් අනුව පවතියිද, ඉක්මණින් ඇවැතින් නැඟී සිටීමට කැමති වෙයිද, යමකින් සංයා සතුටුවෙයිද එය කරමියි කියයිද, භද්දාලිය, එකල්හි භික්‍ෂුන්ට මෙබඳු සිතක් වෙයි. .ඇවැත්නි, මේ භික්‍ෂුව නිතර ඇවැත්වලට පැමිණෙන්නෙක, ඇවැත් බහුල වූවෙක, ඒ භික්‍ෂුව භික්‍ෂූන් විසින් අවවාද කරණ ලද්දේ අන් කරුණකින් කරුණ වසා නොදමයි. කථාව අන් අතකට නොහරවයි. කෝපයද, ෙවෂයද, නොසතුටද , ඇති නොකරයි. මනාකොට පවතී. මනා පැවතුමට අනුව පවතී. ඉක්මණින් ඇවැතින් නැඟීසිටීමට කැමති වෙයි. යමකින් සංයා සතුටු වෙයිද, එය කරමියි කියයි. ඇවැත්නි, මේ භික්ෂුවගේ මේ අධිකරණය (නඩුව) යම් සේ වහ සංසිඳේද ඒ ඒ ආකාරයෙන් විනිශ්චය කිරීම යහපත් යයි සිතා, (ඉක්බිති) භද්දාලිය, භික්‍ෂූහු යම් සේ ඒ භික්ෂුවගේ මේ අධිකරණය වහා සංසිඳේද ඒ ඒ ආකාර යෙන් විනිශ්චය කරත්.

19. ,භද්දාලිය, මේ ශාසනයෙහි ඇතැම් භික්‍ෂුවක් වරින් වර ඇවැත්වලට පැමිණෙන්නේ වෙයිද, ඇවැත් බහුල කොට ඇත්තේ නොවෙයිද, ඒ භික්‍ෂුව භික්‍ෂූන් විසින් අවවාද කරන ලද්දේ අන් කරුණකින් කරුණ වසා දමයිද. කථාව අන් අතකට හරවයිද, කෝපය, ෙවෂය, නොසතුට, ඇති කරයිද, මනාකොට නොපවතීද, මනා පැවැත්මට අනුව නොපවතීද, ඉක්මණින් ඇවැතින් නැඟී සිටීමට කැමති නොවෙයිද. යමකින් සංයා සතුටු වෙයිද, එය කරමියි නොකියයිද, භද්දාලිය, එහි භික්‍ෂුන්ට මෙබඳු සිතක් වෙයි. .ඇවැත්නි, මේ භික්‍ෂුව වරින්වර ඇවැත්වලට පැමිණෙන්නෙක, ඇවැත් බහුල නොවූවෙක, ඒ භික්‍ෂුව භික්‍ෂූන් විසින් අවවාද කරණ ලද්දේ අන් කරුණකින් කරුණ වසා දමයි. කථාව අන් අතකට හරවයි. කෝපයද, ෙවෂයද, නොසතුටද ඇති කරයි. මනාකොට නොපවතියි. මනා පැවැත්මට අනූව ඉක්මණින් ඇවතෙන් නැගී සිටීමට කැමති නොවෙයි. යමකින් සංයා සතුටු වෙයිද, එය කරමියි නොකියයි. ඇවැත්නි මේ භික්‍ෂුවගේ මේ අධිකරණය වහා නොසංසිඳේද, ඒ ඒ ආකාරයෙන් විනිශ්චය කිරීම යෙහෙක කියාය. (ඉකිබිති) භද්දාලිය, භික්‍ෂූහු යම් සේ ඒ භික්‍ෂුවගේ මේ අධිකරණය වහා නොසංසිඳේද, ඒ ඒ ආකාරයෙන් විනිශිචය කරත්.

20. ,භද්දාලිය, මේ ශාසනයෙහි ඇතැම් භික්‍ෂුවක් වරින් වර ඇවැත්වලට පැමිණෙන්නේ වෙයිද, ඇවැත් බහුල කොට ඇත්තේ නොවෙයිද, ඒ භික්ෂුව භික්‍ෂූන් විසින් අවවාද කරන ලද්දේ අන් කරුණකින් කරුණ වසා නොදමයිද, කථාව අන් අතකට නොහරවයිද, කෝපය, ෙවෂය, නොසතුට ඇති නොකරයිද මනාකොට පවතීද, මනා පැවතුමට අනූව පවතීද, ඉක්මණින් ඇවතින නැඟී සිටීමට කැමති වෙයිද, යමකින් සංයා සතුටුවෙයිද, එය කරමී කියයිද. භද්දාලිය, එහි භික්‍ෂූන්ට මෙබඳු සිතක් වෙයි. ඇවැත්නි, මේ භික්ෂුව වරින් වර ඇවැත්වලට පමිණෙන්නෙක. ඇවැත් බහුල නොවූවෙක, ඒ භික්ෂුව භික්‍ෂූන් විසින් අවවාද කරන ලද්දේ අන් කරුණකින් වසා නොදමයි. පිටතින් කථා ඉදිරිපත් නොකරයි. කෝපයද, ෙවෂයද, නොසතුටද ඇති නොකරයි. මනා කොට පවතියි. මනා පැවතුමට අනුව පවතියි. ඉක්මණින් ඇවැතින් නැඟීසිටීමට කැමති වෙයි. යමකින් සංයා සතුටු වෙයිද එය කරවමියි කියයි. ඇවැත්නි, මේ භික්‍ෂුවගේ මේ අධිකරණය යම්සේ වහා සංසිඳේද, ඒ ඒ ආකාරයෙන් විනිශ්චය කිරීම යෙහෙක කියායි, (ඉක්බිති) භද්දාලිය, භික්‍ෂූහු යම්සේ ඒ භික්‍ෂුවගේ මේ අධිකරණය වහා සංසිඳේද ඒ ඒ ආකාරයෙන් විනිශ්චය කරත්.

21. ,භද්දාලිය, මේ ශාසනයෙහි ඇතැම් භික්‍ෂුවක් ආචාය්‍ර්‍ය උපාධ්‍යායයන් ඇති සුලු භක්තියකින් සුලු ආදරයකින් මහණ කම් කරයිද, භද්දාලිය, එහි භික්‍ෂූන්ට මෙබඳු සිතක් වෙයි. ඇවැත්නි, මේ භික්‍ෂුතෙම ආචාය්‍ර්‍ය උපාධ්‍යායයන් කෙරෙහි ඇති සුලු භක්තියකින් සුලු ආදරයකින් මහණකම් කරයි. භක්ති මාත්‍රයෙන් ප්‍රේම මාත්‍රයෙන් මහණ කම් කරයි. (කියායි.)

22. ,භද්දාලිය, යම්සේ පුරුෂයෙකුගේ එක් ඇසක්වේද, ඔහුගේ මිත්‍රයන් හා එක ලේ ඇති නෑයෝ ඔහුගේ යම් ඇසක් වීද එයින් නොපිරිහෙවයි ඒ එක ඇස රක්නාහුද, භද්දාලිය, එමෙන්ම මේ ශාසනයෙහි ඇතැම් භික්‍ෂුවක් භක්ති මාත්‍රයකින් හා ප්‍රේම මාත්‍රයකින් මහණ කම් කරයි. භද්දාලිය, එහි භික්‍ෂූන්ට මෙබඳු සිතක් වෙයි. ඇවැත්නි, මේ භික්‍ෂුව භක්ති මාත්‍රයකින් ප්‍රේම මාත්‍රයකින් මහණ කම් කරයි. ඒ භික්‍ෂුවගේ යම් භක්තිමාත්‍රයක් ප්‍රේමමාත්‍රයක් වීද එයින්ද නොපිරිහෙවයි. නැවත නැවත අවවාද කරන්නෙමු (කියායි.) භද්දාලිය, යම් හෙයකින් මේ ශාසනයෙහි ඇතැම් භික්‍ෂුවකට නැවත නැවත අවවාද කරයි නම් මේ ඊට හේතුවවේ. මේ ප්‍රත්‍යයවේ. භද්දාලිය, යම් හෙයකින් මේ ශාසනයෙහි ඇතැම් භික්‍ෂුවකට එසේ නැවත නැවත අවවාද නොකරත් නම් මේ ඊට හෙතුවයි. ප්‍රත්‍යයයි.

23.,ස්වාමීනි, යම් හෙයකින් පෙර ශික්‍ෂාපද සුවල්පයක් වූහ. බොහෝ භික්‍ෂූහු රහත්වූහ. ඊට හේතු කවරේද? ප්‍රත්‍යය කවරේද? දැන් ශික්‍ෂාපද බොහෝ වෙත්. භික්‍ෂූන් ටික දෙනෙක් රහත් වෙත්. භික්‍ෂූන් ටිකදෙනෙක් රහත් වෙත්. ඊට හේතු කවරේද? ප්‍රත්‍යය කවරේද?,

,භද්දාලිය, එය එසේ වෙයි. සත්‍වයන් ර්‍ධමයෙන් පිරිහෙන කල්හි, ශික්‍ෂාපද බොහෝ වෙත්. භික්‍ෂූහු ස්වල්ප දෙනෙක් රහත් වෙත්. භද්දාලිය, මේ ශාසනයෙහි සංයා කෙරෙහි ආශ්‍රවයන්ට හේතුවූ ඇතැම් කරුණූ පහළ නොවෙත්ද, ඒතාක් ශාස්තෲන් වහන්සේ ශ්‍රවකයන්ට ශික්‍ෂාපද නොපනවත්, භද්දාලිය, යම් දිනක පටන් සංඝයා කෙරෙහි ආශ්‍රවයන් හේතුවූ කරුණු ඇති වෙත්ද, ශාතෲන් වහන්සේ ඒ වැරදි නැති කරණු පිණිස ශ්‍රාවකයින්ට ශික්‍ෂාපද පනවත්.

,භද්දාලිය, මේ ශාසනයෙහි සංයා යම්තාක් බොහෝ බවට නොපැමිණියේද, ඒතාක් සංයා අතර වරදි පහළ නොවෙත්. භද්දාලිය, යම් දිනෙක පටන් සංයා බොහෝ පැමිණියේද, ඒතාක් සංයා අතර වැරදි පහළ නොවෙත්. භද්දාලිය, යම් දිනෙක පටන් සංයා බොහෝ බවට පැමිණියේද, ඉක්බිති මේ ශාසනයෙහි ඇතැම් වැරදි ඇති වෙත්. ඉකිබිති ශාසාතෲන් වහන්සේ ඒ වැරදි නැති කරණු පිණිස ශ්‍රාවකයන්ට ශික්‍ෂාපද පනවත්.

,භද්දාලිය, යම් තාක් සංයා ලාභයෙන් අගතැන් නොපැමිණේද ඒතාක් මේ ශාසනයෙහි සංයා අතර වැරදි ඇති නොවෙත්. භද්දාලිය, යම් දිනෙක පටන් සංයා ලාභයෙන් අග්‍ර වේද, එකල්හි මේ ශාසනයෙහි සංයා අතර ඇතැම් වැරදි ඇති වෙත්. එකල්හි මේ ශාස්තෲන් වහන්සේ ඒ දොෂයන් නැති කිරීම පිණිස ශ්‍රාවකයන්ට ශික්‍ෂාපද පණවත්.

,භද්දාලිය, මේ ශාසනයෙහි සංයා යම්තාක් යසසින් අග්‍ර බවට නොපැමිණේද ඒ තාක් සංයා අතර වැරදි පහළ නොවෙත්. භද්දාලිය, යම් දිනක පටන් සංයා යසසින් අග්‍ර බවට පැමිණේද, එකල්හි මේ ශාසනයෙහි සංයා අතර ඇතැම් වැරදි ඇති වෙත්. එකල්හි ශාස්තෲන් වහන්සේ ඒ දෝෂයන් නැති කිරීම පිණිස ශ්‍රාවකයන්ට ශික්‍ෂාපද පනවත්.

,භද්දාලිය, මේ ශාසනයෙහි සංයා යම් තාක් බොහෝ ඉගෙන ගත් බවට නොපැමිණේද, ඒ තක් සංයා අතර වැරදි පහළ නොවෙත්. භද්දාලිය, යම් දිනක පටන් සංයා දැන ඉගෙනගත් බවට පැමිණේද, එකල්හි මේ ශාසනයෙහි සංයා අතර වැරදි පහළ වෙත්. එකල්හි, ශාස්තෲන් වහන්සේ ඒ දෝෂයන් නැති කිරීම පිණිස ශ්‍රාවකයන්ට ශික්‍ෂාපද පණවත්.

,භද්දාලිය, මේ ශාසනයෙහි සංයා යම්තාක් කල් ගිය බවට නොපැමිණේද එතාක් සංයා අතර වැරදි පහළ නොවෙත්.

,භද්දාලිය, යම් දිනෙක පටන් සංයා කල්ගිය බවට පැමිණේද, එකල්හි ශාසනයෙහි සංයා අතර ඇතැම් වැරදි ඇතිවෙත්. ඉක්බිති, ශාස්තෲන් වහන්සේ ඒ වැරදි නැති කරණු පිණිස ශ්‍රාවකයින්ට ශික්‍ෂාපද පනවත්.

24. ,භද්දාලිය, යම් දිනක මම තොපට අජානීය අශ්වයාගේ උපමාව දේශණා කෙළෙම්ද ඒ කාලයෙහි තොපි ස්වල්පදෙනෙක්වූහ. භද්දාලිය, එය ඔබට මතක ඇත්තෙහිද?, ,නැත. ස්වාමීනි,, ,භද්දාලිය, එය කුමක් නිසාදැයි සිතන්නෙහිද?,

,ස්වාමීනි, ඒ මම ශාස්තෲ ශාසනයෙහි බොහෝ කාලයක් ශික්‍ෂාපද නොපුරන්නෙක් වීම්ද?, (ඒ නිසායයි සිතමි). ,භද්දාලිය, එයම හේතු නොවේ. එයම ප්‍රත්‍යය (කරුණු) නොවේ. තවද භද්දාලිය, මේ හිස් පුරුෂ තෙම මා ධර්‍මය දෙශන කල්හි අර්‍ථයෙන් යුක්ත කොට සිතෙහි තබා ගෙන සියල්ල සිතට ඇතුලත් කරගෙන කන් යොමා බණ නොඅසා යයි. ඔබගේ සිත මගේ සිතින් පිරිසිඳ දැන ගන්නා ලද්දේය. භද්දාලිය, නැවතත් අජානීය අශ්වය උපමාකළ ධර්‍ම ක්‍රමය ඔබට දෙසමි. එය අසව. මනා කොට මෙනෙහි කරව. මම කියන්නෙමි., ,එසේය, වහන්සැ,යි ආයුෂ් මත් භද්දාලිය භික්‍ෂුව භාග්‍යවතුන් වහන්සේට උත්තර දුන්හ. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙසේ වදාළේය.

25., භද්දාලිය, යම්සේ දක්‍ෂ අශ්වයන් දමනය කරන්නෙක් යහපත් ආජානීය අශ්වයකු ලැබ පළමුකොට කටකලියාව දැමීමේ හික්මවීම කරයි. ඒ කටකලියාව දැමීමේන් හික්මවනු ලබන අශ්වයාගේ පෙර නොකරනු ලබූ දෙයක් කරන කල්හි යම් යම් දැඟලුම් නොහික්මුම් ඇතිවෙත් . හික්මවීම නිසා ඒ කාරණයෙන් හික්මෙන්නේය.

,භද්දාලිය, යම් හෙයකින් යහපත් ආජානීය අශ්වතෙම නිතර හික්මවීමෙන් පිළිවෙලින් හික්මවීමෙන් ඒ කාරණයෙන් හික්මුනේ වේද අශ්වයන් දමනය කරන්නා ඒ අශ්වයා නැවත යුගය (-වියකර) තැබීමෙහි හික්මවයි, ඒ විය කර තැබීම පුරුදු කරන කළ්හිද, පෙර නොකරන ලද දෙයක් කරවනු ලබන අශ්වයගේ යම් යම් දැඟලුම් නොහික්මුම් ඇතිවෙත්. ඒ අශ්වයා නිතර කිරීමෙන් පිළිවෙළින් කිරීමෙන් එහිද හික්මෙන්නේය.

,භද්දාලිය, යම් හෙයකින් යහපත් අජානීය අශ්ව තෙම නිතර කිරීමෙන්, පිළිවෙළින් කිරීමෙන් එහි හික්මුණේ වෙයිද, අශ්වයන් දමනය කරන්නා ඒ අශ්වයා නැවත සිවුපා එකට ඔසවා තැබීමෙහිද, (බිම වැටුනු දෙයක් ගත හැකිසේ) නැම්මීමෙහිද, ඛුර අගින් යාමෙහිද, ස්‍රී ධාවනයෙහිද, (යුදයෙහි ඇතිවන) ශබ්දයන්ට බිය

නොවීමෙහිද, රජු විසින් දතයුතු ගුණයෙහිද, අශ්වරාජ වංශයෙහිද, ජවසම්පත්තියෙහි(-ශ්‍රේෂ්ඨ වේගයෙහි) ශ්‍රේෂ්ඨ අශ්වයෙක් වීමෙහිද, මෘදුවචනයට කීකරු වීමෙහිද, (යන කරුණු දසය) පුරුදු කරවයි. ජවසම්පත්තියෙහි හික්ම වීමෙහිද ශ්‍රේෂ්ඨ අශ්වයෙක් කිරීමෙහිද, මෘදු වචනයට කීකරු කිරීමෙහිද පෙර නොකළ දෙයක් කරන අශ්වයාටද යම් යම් දැඟලීම් නොහික්මීම ඇතිවෙත්මය, ඒ අශ්වයා නිතර කිරීමෙන් පිළිවෙළින් කීරීමෙන් එහි හික්මෙන්නේය, භද්දාලිය, යම් හෙයකින් අශ්වතෙමෙ නිතර කිරීමෙන් පිළිවෙළින් කිරීමෙන් එහි හික්මෙන්නේය. භද්දාලිය, යම් හෙයකින් අශ්වතෙම නිතර කිරීමෙන් පිළිවෙළින් කිරීමෙන් අශ්වයා හික්මුනේවෙයිද අසුන් දමනය කරන්නා නැවත ඒ අශ්වයා තැලීම් විදීම් ආදී අශ්ව දමනය කර්‍ම විශේෂයට ඇතුලත් කරයි. (-යොදවයි) භද්දාලිය , මේ දශ අඞ්ගයන්ගෙන් යුත් යහපත් ආජානීය අශ්වයා රජුන්ට සුදුසුවේ රජු විසින් පරිභෝග කළ යුතුවේ. රජුගේ අඞ්ගය යන සඞ්ඛ්‍යාවට ඇතුළත් වෙයි.

26. ,භද්දාලිය, එමෙන්ම දසවිද ර්‍ධමයන්ගෙන් යුත් භික්‍ෂුව ආහුනෙය්‍ය (-දුරසිට ඇවිත් පිදියයුතු) වෙයි, පාහුණෙය්‍ය (-අභිනව දෙයින් පිදියයුතු) වෙයි, දක්‍ෂිණෙය්‍ය (-පින් කැමතිව පිදියයුතු) වෙයි, වැඳිය යුතුවෙයි, ලෝකයාට උතුම් පිංකෙතවෙයි, කවර දසයකින්ද, භද්දාලිය, මේ ශාසනයෙහි භික්‍ෂුතෙම අසේඛ (- හික්මීම අවසානවූ) සම්මාදිට්ඨියෙන් (-යහපත් දැකීමෙන්) යුතු වෙයි, අසෙඛ සම්මාසඞකප්පයෙන් (-යහපත් කළ්පනාවෙන්) යුතු වෙයි, අසෙඛ සම්මාවාචායෙන් (-යහපත් වචනයෙන්) යතුවෙයි. අසෙඛ සම්මාකම්මන්ත යෙන් (-යහපත් කර්‍මමාන්තයෙන්) යුතුවෙයි. අසෙඛ සම්මා අජීවයෙන් (-යහපත් දිවිපැවැත්මෙන්) යුතුවෙයි. අසෙඛ සම්මාවායාමයෙන් (-උත්සාහයෙන් යුක්තවෙයි) යුතුවෙයි. අසෙඛ සම්මාසතියෙන් (-යහපත් සිහියෙන් යුතුවෙයි. අසේක සම්මාසමාධියෙන් (-යහපත් සත එකඟ කිරීමෙන් ) යුතුවෙයි. අසෙඛ සම්මාඤාණයෙන් යුතුවෙයි. අසෙඛ සම්මාවිමුත්තියෙන් යුතුවෙයි. භද්දාලිය, මේ දසවිධ ධර්‍මයෙන් යුත් භික්‍ෂුව ආහුණෙය්‍ය (-දුරසිට ඇවිත් පිදියයුතු ) වෙයි, පාහුණෙය්‍ය (-අභිනව දෙයින් පිදියයුතු) වෙයි. දක්ඛිණෙය්‍ය (-පින් කැමතිව පිදියයුතු) වෙයි, වැඳියයුතු වෙයි, ලොවට උතුම් පින් කෙත වෙයි.

භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මේ සූත්‍රය දෙසූ සේක. සතුටූ සිත් ඇති ආයුෂ්මත් භද්දාලිය භික්‍ෂුව භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ කීමට සතුටු විය.

පස්වෙනිවූ භද්දාලිය සූත්‍රය නිමි.

උපුටා ගැනීම - උතුම් ශ්‍රී සද්ධර්මය ( dahamsithum.wordpress )