ත්‍රිපිටක පොත් වහන්සේ/සූත්‍ර පිටකය/සංයුත්ත නිකාය/ධීතු සූත්‍රය
මා විසින් මෙසේ අසන ලදී. එක් කලෙක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත් නුවර සමීපයෙහි වූ අනේපිඬු සිටාණන් විසින් කරවන ලද ජේතවනාරාමයෙහි වැඩවසන සේක.
එකල පසේනදි කොසොල් රජ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යම් තැනකද එතැනට පැමිනියේය. පැමිණ, වැඳ, එකත්පසෙක හුන්නේය. එවිට එක්තරා මිනිසෙක් කොසොල් රජ යම් තැනකද එතැනට පැමිණියේය. පැමිණ රජුගේ කණට කොඳුරා රහසින්, ’ මල්ලිකා දේවී දුවක් වැදුවා ’ යයි කීයේය. මෙසේ කීකල කොසොල් රජු නොසතුටු සිත් ඇත්තේ විය. ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කොසොල් රජ නොසතුටට පැමිණියවුන් දැන ඒවේලෙහා මේ ගාථා වදාළේය.
’’ රජතුමනි, ඇතැම් ස්ත්‍රීහු පිරිමින්ට වඩා ශ්‍රේෂ්ඨ වෙති. නුවණැත්තෝද, සිල්වත්ද, සැමියා දේවතාකොට ඇත්තෝද, පතිවත් රක්නෝද වෙති. එහෙයින් ඔවුන් පෝෂණය කරනු මැන. ඇයට යම් පුතෙක් උපදීද ඔහු දික්පති ( දිශාවට අධිපති ) වෙයි. එබඳු වාසනාවන්තියගේ පුත්‍රයා රජකම් පවා කරන්නේය.’’
( උපුටා ගැනීම - suttacentral.net )