මොරතොටවත-ii

101. කම්වදන් ගුරු වැ ම‍ උපසපන් කළ බික් හැම ගැණ ලා නැත නියම සියක් නමෙකින් වැඩෙයි අද හැම

102. යොන් හිර දෙ බානෙක ණයට හසු වී යනු දැක දුර ලන සිතින් දුක රිදී තුන් සිය පනස් සතරෙක

103. හිඟුල්වලැ ගොල්ලෙක සපරගමුවේ ගොල්ලෙක ණය ගැති ව යනු දැක ඔවුන් ඒ දුකින් මුදා හළ සෙක

104. මුල්න් ආ පිළිවෙළ හැරී තැන තැන කඩ කළ මහ නිදෙස පොත් පෙළ බලා බණරුත් වාසගම්වල

105. සිය නුවණින් දිමුත නැති ව ලක්දිව ගුරුපොත දම්කඳ තෙර සමත වරද හැරියා දියනඳන සුත

106. අමරපුර දෙසිනා තානපතිවරු දෙදෙනා සමග ඒ මැ බසිනා කතා කළ දා සතුටු නරනා

107. කගවෙහෙණඟින් මීට සෑදු මා හැඟි තල්වැට ‍ෙම දම්කඳ තෙරිඳුට ලැබිණි නැති ලෙස අනෙක් තැනකට

108. දැසිදස් ගව මහිස ආදි රැස් කැර හැම පස රජ තෙරිඳුට සතොස කටිනයක් පුද කළා අසදිස

109. වහල ඇතුළේ හිට නඟා පල්ලැක්කියක ට මල්වතු විහාරෙට තෙරුන් යැව්වා බලා වැඩ සිට

110. දැක් වූ එ දලුමුර සිරි අතින් ගෙන සිරිබර මේ නො වසා එ වර ලැබිණි තෙරිඳුට කන්න අවසර

111. දිව බොජුන් ලෙසිනා රාජ බෝජන වලිනා කඩ නො කැර නිතිනා මහා මුළු තන් ගෙයින් ලැබුණා

112. ගෝළයින් ඇමට ම ලැබිණි හලින් වියදම මේ ඇර සෙසු වෙන ම සැදැහැ ඇත්තන් පුදන දේ එම

113. මේ දැන් වැට නියත වෙලා සැම කල් කඩ නැත එ ලැබෙතත් පිළිවෙත පිංඩපාතය හරින්නේ නැත

114. නිරුත් විවසුත් යන සුසිරි පිළිවෙත හැසිරෙන මහ සඟනට පොරණ සැදැහැ ඇත්තන් කුසල් දැන ගන

115. පිදු ගම් නිසි කොට වැඩ කොළෝ අද ඔතුවට පසු කලක් ගිය විට උන් ගෙ දරුවන් පැවිදි කර සිට

116. උන්ට බල ඇරැ ගෙන උන් ම පරවෙණි කැර වෙන උන් මිස ලොවින් වෙන පැවිදි වෙන්නට නො දී ඉඳ ගෙන

117. හිරි ඔතප් නො හැසිර විනය පෙළ බණ නැති කැර දුසිරිත් ම කැර කැර තිබෙන සඳ මෙහි මෙසේ බැවහර

118. දැම්කඳ තෙරිඳු හට පදවිය ලැබී ලා හිට අද පටන් මෙ ඔබට වෙහෙරගම් හැම හිමි යි මතුවට

119. ගුණවතුන් ඉංටත් සුසිරියන් පන්නංටත් නිල සමන්නංටත් කැපැයි ඔබට ම පෙනුම් ගංටත්

120. මෙසේ සඳ ලා සිට පදවිය තිබෙන නමකට වෙහෙරගම් හිමි කොට ලැබිණි මහ වාසලින් තිර කොට

121. දෙවිඳු බණ දන්නා නො කිකරුවන් පන්නා බණ දහම් දන්නා සඟුන්හට ගම් බිම් සමන්නා

122. මෙ කී පස බුදිමින දහම් වන පොත් කැර ගෙන සසුන් වැඩ කැර ගෙන වසන ලෙස කැප කළා පණතින

123. ඔබ ගෙ අතැවැසියෝ ඔබට වෙසෙසින් නිසියෝ සසරට නොවිසියෝ ඉගෙන පැලැඹෙති විලස ඉසි‍යෝ

124. සමහර ගෝල වරු දුහඟ පිළිපැද ගුණ යුරු පෙළක් අතැවැසි වරු කරති විවසුන් බාවනා ගරු

125. විනය බණ දන්නෝ බණ පිරිතැ ලොල් වන්නෝ වෑ කරණ දන්නෝ ගණිත සැඳ සත එළුව දන්නෝ

126. එළු බණ කියන්නෝ පාළි බණ තෝරන්නෝ සකු සතර දන්නෝ සියම් කංබොජාදි දන්නෝ

127. ගාතා කරන්නෝ අමුතු කව් සරසන්නෝ හැම සතර දන්නෝ සොලෝ පද බන්දන කරන්නෝ

128. යහවන් අරින්නෝ විසී ගුණ අගුණ දන්නෝ යති පුනරු දන්නෝ පන් තිස් අලංකාර දන්නෝ

129. හතුරු ගණ දන්නෝ මිතුරැ ගණවල් දන්නෝ බන්දු ගණ දන්නෝ ගණ අටේ ගුණ අගුණ දන්නෝ

130. දිජ අකුරැ දන්නෝ කැත් කුල අකුරු දන්නෝ වණිජ'කුරු දන්නෝ සෑම කුදු කුල අකුරු දන්නෝ

131. මොරතොට දහම් කඳ නායක රාජගුරු තෙරිඳුට අතවැසි ව උන් සුවච කීකරු නිමකොට වෑ කරණ එළු පාළියෙහි සුරු දියතට පතළ දුනුමාලේ තෙරිඳු ගුරු

132. වා ද ක රඹ අරණ නැණ'සින් සිඳ හරන ලෝ සැ ක හැර කුසල් පල හඟවා කියන මේ ල ක පසිඳු දුනුමාලේ යති සොබන නා ය ක තෙරිඳු ගේ මුල් අතැවැසි රුවන

133. ක ල් නොයවා තුරුණු විය ගිහිගෙහි බාලේ ලො ල් කැර පැවිදි බව ලැබැ සසරට කෝලේ ඇ ල් මෙන් රකින ලද නිති පිරිසිදු සීලේ මු ල් අතැවැසි රුවන යතිසඳ දුනුමාලේ

134. දනු ලීලේ විමසා වෙත පිහිටි ගුණ තුනු ආලේ සැරසීමෙහි සිත් නො වන අනු කුලේ අතැවැසියන් හසුරුවන දුනු මාලේ යති සොඳ අතවැසි රුවන

135. යම් තම් වත් නො ළං වා දුසිරිතේ සිතු සන් සුන් බැවින් දැන ගෙන සුසිරි කටයුතු ගම් බිම් හා දෙගල්දොරු වෙහෙර බලගතු මන්මෙන් බාර දුන් කරුණෙන් ම දත යුතු

136. හ ද මු දු මෙත් කුළුණු ගුණ නැණ යස නොමඳ තුරුනිඳු විලස විතරණ දීමෙන් නිබඳ ප ර සි දු දුල්ලෑවේ මෙ මැ යතිදු සඳ පි රි සි දු ගෝලයෙකි තෙරිඳු ගෙ දහම් කඳ

137. වැ ත් තා කළ සහිඳු ගන්වා සියලු සික මෙ ත් තා කුල බැවින් සුසිරිත දහම් රැක ල ත් තා පල මෙ ලොවැදි මැ සුරු ‍අකාලික ර ත් තා ගල යතිඳු මා හැඟි ගෝලයෙක

138. හ ළ හැ ම දුසිරි සිත තුළ නො වැක විසමෙන සැ ල කු‍ ම නො හැර නිති බව විරති තිලකුණ දෙලොවම දිනන බුදු බණ ඉගෙන පැලැඹෙන වෙ ල ග ම යතිඳු තෙරිඳුගෙ අතවැසි රුවන

139. අ ග ප ත් දහම් කඳ තෙරිඳුන් ගෙ අණ සක ඇ තු ළ ත් වෙලා ‍වන පොත් කළ එකින් එක නොයෙකුත් සතර සමුදුර වැද එතෙර දැක ය හ ප ත් ගෝළයෙකි යතිසඳ මෙ මොරවක

140. ද හ ර ක පටන් සකුපෙළ විනය දැන ගෙන වෙහෙරක මිස නිසා ගිහි ගමෙක නො වසන අ හ ර ක ඇලී කුල දූසනය නො කරන ව හ ර ක යතිඳු කීකරු අතවැසි රුවන

141. දු සි රි ත් විස ගොරන් මෙන් නිති දුර පහළ දැන ගත් ඇතැඹුලක් මෙන් සදහම් නිමල සිරි මත් දහම් කඳ තෙරිඳුන් වෙත හසළ යහ පත් ගෝළයෙකි යතිඳුන් මකුළුදොළ

142. ද ළ දා තේවාව ගරුතර මුර කරන සැ ම දා රජ වහල ගාවා බණ කියන ය ති ඳා කුඩා මොරතොට විලසින් නයන සු ස දා උගන්වා ගත් අතැවැසි රුවන

143. ද හ ම් සකු මගද තෙවළා කෙළ පැන්න සොඳින් හෙළු නිරුත් චන්දස් දැන ගන්න මෙ වන් ‍ කුඩා මොරතොට යති සූපසන්න රු ව න් මෙර අනූ වැ සිටි යුගදුර වැන්න

144. මෙර මට ළඟට එක මැ වැ විලස පියකරු දෙ ලොවට සුදුසු කටයුතු ඉගෙන ගෙන සුරු මොර‍තොට කුඩා යති සඳ සඳහම් සයුරු මතු වට බුදු සසුන් වඩනා කෙනෙකි ගරු

145. අ හි ත් නොව දහම්කඳ තෙරිඳුට නිතර දෙනෙත් මෙන් සිතා ගෙන ඔබ බඳන කර නි රු ත් ‍ සකු ‍මගද හෙළු චන්දස් නො හැර උ ග ත් සොඳ ‍ගෝළයෙකි දැදිගම පවර

146. සෙට්ටි සැපත් දිසි සිරි හැර පැවිදි වුණ දි ට් ටි ගතියෙකින් වත් දහමට නමන ය ට් ටි බැඳි දද‍යකෙව් දස දිග දිලෙන ක ට් ටි මහන යති සොඳ අතැවැසි රුවන

147. සි රි ම ත් කුලැර පැවිදි වැ මොකට වී රුති දැ න ග ත් එළු පාළි විසිකව් ව සුපැවැති ය හ ප ත් සොඳුරු ළීණියකඩුවේ ගුණැති ය ති ඳු න් ගෝළයෙකි තෙරිඳුගේ ‍ පෙමැති

148. ල ද දෙයෙකින් තුටුවන මහ ගුණ කැටියේ හ ද තුළ විනය සික පද පුරවා සිටියේ ම ඳ ලොබ' හංකාර දුසිරිත නොම ගැටියේ සො ඳ අතැවැසි රුවන යති ගිනිගත්පිටියේ

149. නිම කොට නිරැත්තිය දැනගෙන සුපිරිසිඳ දි ය ත ට නැගූ දදයක් විලසින් පසිඳ ග ණ න ට සපන් ඉසිපිටියේ යතිඳු සඳ ග ණ දෙ ට තෙරිඳුගේ අතැවැසි කෙනෙකි සොඳ

150. කැර සටනේ තෙරුවන් දුසිරිත් වැළැක බ ණ ඉගෙනේ හෙළු පෙළ බාලේ හනික සි ය නය නේ විලසින් සිල් පෙමින් රැක ව ර ද ම නේ යතිඳු‍න් සොඳ ගෝළයෙක

151. පු න් ස ඳ නිරුත් හෙළු පෙළ චන්දස් නො මඳ අ න් ත ද වාද කවිවරයන් ගේ පබඳ මි න් බි ඳ පැළැඹි කහවත්තේ යතිඳු සඳ ද ම් ක ඳ තෙරිඳුගේ අතැවැසි කෙනෙකි සොඳ

152. මන්නද සිතින් පැවිදි ව බුදු සසුන් වැද සන්සිඳ ඉගෙන ගෙන හෙළු පෙළ බණ නොමඳ පුන්සඳ ගුණැති ගොඩිගමුවේ යතිඳු ‍සඳ දම් කඳ තෙරිඳුගේ අතැවැසි කෙනෙකි සොඳ

153. ක ඩා දුසිරි දැල සුසිරිත් එළිය දැක ව ඩා හද පතුළේ හිරොතප් ගුණ නොයෙක වි ඩා වෙලා වන පොත් කළ සියලු සික කු ඩා මකුළුදොළ යතිඳුත් ගෝළයෙක

154. නා නා විද නිරුත් චන්දස් සකු මගද පී නා එතෙර දුටු සදහම් සයුර වැද ගෝනා ගල විපස්සී නම් යතිඳු සඳ මේ නා යක තෙරිඳුගේ ගෝළයෙකි සොඳ

155. කැ මැ ති වෙලා පැවිදි වැ සස්නේ බාලේ වි ම ති නොවී නිරතුරු රකිමින් සීලේ පැ වැ ති සුපිළිවෙත් පිළිපදිනා ලෝලේ ගැ ණැ ති ගෝළයෙකි යති සඳ උඩයාලේ

156. ඇතැ ඹුල විලස හෙළු පෙළ දැන සුපිරි සිඳ ‍දැන ගෙන විනය සිකපද විවරණ නො වැද සිත ලෙස හසළ දෙහිකුඹුරේ යතිඳු ‍සඳ අතැ වැසි කෙනෙකි නායක තෙරිඳු ගේ ‍ සොඳ

157. පෙ ම් බැ ඳ නිබඳ කැර තෙරුවන් සසුන් වැද ද ම් ර ද හසළ විවසුන් මහ සුපිළි පැද ස න් සි ඳ වන බෝපිටි‍ෙය් යතිඳු සඳ ද ම් ක ඳ තෙරිඳු‍ ගේ අතැවැසි කෙනෙකි සොඳ

158. මෙ බ ඳු විදුරු නැණවත් ගොළයින් කළ ප සි ඳු දහම්කඳ තෙරිඳු ගෙ යස විපුල නු බු දු ‍ වී නො දැහැ සිටිනා කෙලෙස් මුල කෙ බ ඳු කිවි වනා නිමවති මෙ දිය තුළ

159. ග රු වූ සිතින් කිවි‍යකු කළ හොත් වාද උ රු වූ නැණ සියෙන් වූ කළ සුළු වේ ද සු රු වූ ගෝළවරු සිටිනා කළ සාද ගු රු වූ තෙරිඳු යස කියනු ම කවරේද

160. මේ ල ක දෙවිඳු ගෙන් යස එන්නට වෙච්චි ඒ දැ ක බාග බඩ කකියන්නට වෙච්චි බෝසක කතාවේ දීකී එක වෙච්චි ‍නා ය ක සමිඳු ගේ යසස ම මතු වෙච්චි

161. ම න් න ද වඩන දම්රැස් විහිදුවා නෙක පෙම් සොඳ පියුම් වෙන පොබවා දමා ලක ද ම් ක ඳ දිවාකර ලොව පෑවුවා ‍දැක පෙ ම් ම ඳ තපස් පුල්විල් විය මලානික

162. අවෙන් දුසිරි ගණදර පටල කැර දුරු නිති න් ගුණැති සඟතුරු පෙළැති පිරි වැරු උ තු ම් දහම් කඳ තෙර නමැති නිස යුරු ස සුන් නුබ දිලෙති දම් රැසිනි අම යුරු

163. රු ව ලා උන්නු පමණට නො වැක හදගුණ සු ව ලා සිතට නො ලැබෙයි පස ලෙවන් දෙන දි ව ලා ලෙළෙව් දම්කඳ තෙරිඳු විලසින තෙවළා දහම් දන්නේ හැබ කවුද වෙන

164. නි ම කො ට තෙවළාව සිතලා ගෙන ගැඹුරු දෙ වි ඳු ට ලොවට වස්වා බණ වැසි වතුරු මො ර තො ට දහම්කඳ නායක රාජගුරු තෙ රි ඳු ට ලැබුණු යස නිමවන්නෝ කවුරු

165. ද හ ම් වැසි වස්සවන කල අමා යුත ප හ න් වෙලා දම්ක‍ඳ මහ තෙරිඳු වෙත ය හ න් පට පේස විලසින් කසුන් ‍පත සි හි න් සළු බරණ ලැබුණා ගණන් නැත

166. ‍ෙමාරතොට දහම්කඳ නායක තෙරිඳු හට න රදෙ ට දෙවිඳු ගවුරව කැර පු සැටියට ව රි ගෙ ට ගෝල කෙනෙකු ගෙ ඔබ ගෙ ය‍මකුට වැ ර ය ට අව නඩුව නොකරවු ඉදිරියට

167. පෙ ළ ව ස් අරක් ගෙන මු‍ංකොටුවේ වසන දි ය කු ස් පසිඳු අබෙසිහ කිවියර විසින සත ළොස් සිය එකුත් විසි වැස සක වසින ගු ණ රැ ස් වැනූ පොත තෙරිඳු ගෙ කර සවන

නිමි